106. london artıq 400 ilin yorğunluğunu yaşamışdı. yenə sıradan bir yağışlı london sabahı idi. məzahir sumqayıtda da özünə yol tapa bilməmişdi. hər dəfəsində 7 nömrəli marşrutun şoferinə 20 qəpik atmaqdan artıq vicdanı sızlamağa başlamışdı sumqayıtda. iş tapıb işləyib ordan burdan 5-3 manat alıb londonda özünə yol tapmağa gəlmişdi. yağış onu islatmışdı. su artıq corabın üstündən geydiyi salafanın içinə girmişdi. bu onda bir narahatçılıq yaradırdı. bütün günü london küçələrində süləndi məzahir. hava qaraldı axşam oldu. gecə saat 3-ə kimi yatmayan london camaatı bugün nədənsə tez yatmışdı. küçədə tək-tənha evsiz eşiksiz veyil-veyil dolanırdı məzahir. yağış dayanmaq bilmirdi. bütün günü yağan yağış məzahirdə can qoymamışdı. küçədə bir şiferin altına keçib özünə quru yer tapdı. dizini qatlayıb oturdu məzahir. cibində bir neçə 20 qəpik qalmışdı. sabir bağında dar günlərdə lazım olar deyə qaqaşlardan gizlətdiyi 20 qəpiklərə baxıb göz yaşlarını saxlaya bilmədi. sumqayıııt deyə bağırdı. qısa da olsa sumqayıtda yaşadığı günləri yadına saldı. gecənin soyuğu yağışı buza çevirmişdi. heç üşümədiyi qədər üşüyürdü bugün məzahir. həyatının son dəqiqələrini yaşıyırdı. londona gedəcəm sevinci ilə üzünü qırxdığına görə peşman idi. soyuq çənəsini dondurmuşdu. oturduğu quru yer islanmışdı. bəli şifer damırdı.. birdən səs eşitdi məzahir. uzaqdan ona tərəf gələn maşının faralarını görə bilirdi ancaq. gözünü qıyıb maşına tərəf boylandı və qışqırdı. maşın bu dəfə daha sürətlə yaxınlaşırdı məzahirə tərəf. görünür məzinin səsini eşitmişdi. maşının qapısı açıldı və maşından aşağı düşən 2 dikdaban ayaqqabını gördü. gözünü yavaş-yavaş açıb yumurdu. gözünü hə r açanda maşından düşən qız ona daha da yaxınlaşırdı. qızın isfətini ayırd edə bilmirdi. amma görünür qız məzahiri tanımışdı. məzahiri bağrına basdı üzünə baxdı. məzahir də qızın üzünə diqqətlə baxdıqda qızın şəlalə olduğunu gördü. "şəlaləə?.." deyə təəccüblə xırıltılı səsiylə mırıldandı. "hə məzahir mənəm" dedi və məzini maşına otuzdurdu. yuxu basmışdı məzini. bir neçə saat yol getdikdən sonra oyamışdı. şalvarının suyu maşının kreslosunu başdan başa islatmışdı. gözünü qıydı və pəncərəyə baxdı. pəncərəyə döyən yağış damcılarına baxıb yuxuda olduğunu zənn etdi və şəlalədən çimdik götürdü. şəlalənin qışqırtısından sonra yuxuda olmadığını dəqiqləşdirdi. şəlalə məziyə hirslənmədi. onlar artıq şəllinin malikanəsindəydilər. məzi qalın geyimə bürünüb ocağın qabağındakı kresloda oturub qızınırdı. əyninə geyindiyi isti geyimin özününkü olmadığının fərqinə vardı və şəlaləyə "bu kimindi" deyə sual vermişdi ki cek(o şəlalənin əri idi) o biri otaqdan çıxıb şəlaləylə dəlicəsinə öpüşməyə başladı. onlar vəhşi kimi öpüşürdülər. cek şəlaləni divardan divara çırpırdı. sonunda yerə yıxıldılar amma yandırmadılar öpüşməyə davam edirdilər. gördüyü bu səhnə qarşısında məzi şoka düşmüşdü. əlini şeyinə atdı və dözə bilməyib 31 çəkməyə başlamışdı. spermalarını dəli kimi cekgilin üstünə fısqırdırdı məzahir. erkən boşalma yaşıyırdı. əlini şeyinə atmağıyla boşalmağı bir olmuşdu. bütün bunlara baxmayaraq cek və şəlalə dəli kimi öpüşür, birbirinin burnunu sovururdular. bu an məzahir dözməyib şəlalənin üstünə atılar, şəlalənin işi çətinləşər. cek ağızdan məzahir daldan gedirdi şəlaləyə. səhər açılırdı artıq. saatlarla seks edən üçlüyün yorğun və əldən düşmüş üzvü şəlalə artıq özünü pis hiss edirdi. cek oral gedirdi şəlalyə. şəlalə imkan tapdıqca 1-2 kəlmə mırıldanır cekə artıq dayanmasını xaiş edirdi. məzi isə arxada işini görürdü. məzinin bütün gecə qışqırığı şəlalənin qulağını deşmişdi. şəlalənin gözlərindən yaş gəlirdi artıq. getdikcə halsızlaşır, özündən gedirdi. və səhər saat 11 radələrində şəlalə özündən getdi. cek qorxusundan biraz qırağı çəkildi. məzi isə olanlardan xəbərsiz halda hələ də şəlalənin arxasında öz işi ilə məşğul idi. 7 saat keçməsinə baxmayaraq o hələ də qışqırırdı. cek məziyə yaxınlaşıb olanları başa saldı. məzi qəflətən işini dayandırdı və arxadan şəlalənin sifətinə tərəf boylandı. şəlalənin sifətində "anavızı sikim" halında bir ifadə vardı. rəngi solğun idi. artıq cek də məzi də işin nə yerdə olduğunu anlamışdılar. şəlalənin ölü bədənini səssiz sədasız seyr edirdilər. və hələ də boşalmamış məzi və cek özünü saxlaya bilməyib bir birlərinə girişdilər. dəli kimi sevişirdilər. cek məzini qucağına alıb sevişə-sevişə yataq otağına qalxdı. və ömürlərinin sonuna qədər orda gizlincə sekslə məşğul oldular...

illər keçdi, lakin, məzi və cek ikisi də usanmışdılar. verdiyləri andı pozdular. aşağı düşdüklərində isə şəlalənin meyidi yox idi. şəlalə sağalıb qaçıbmış. amma, məzahir elə çölə çıxan kimi şəlaləni gördü. sən demə şəlalə ölmüyübmüş, ürəyi gedibmiş və ayağa qalxdıqda huşunu itirdiyi üçün malikanədən çıxar və londonda azar. küçələrdə həyat sürməyə başlayar. yaddaşı təzələnsə də evə qayıtmayacağı barədə and içibmiş özünə. illər sonra bir göz atım, keçim deyərkən də məzigil andlarını pozubmuşlar. təsadüfə bax. nəysə məzi gizlincə evdən qaçıb şəlaləni də qaçırdar və evlənərlər..