her defe bakıya yeni qonağlarım gelende narahat olurdum, eslinde utanırdım biraz, mümkün qeder istifade etmemeye çalışsan da bir yere getmek üçün en elverişli vasitedir, amma köhnedi, çox köhne..hele de o ses, düzdü menim üçün nostaljikti hetta sevirem o sesi, amma qonağın üzündeki o mimika ve etrafa teeccüble baxması..