12. gecəsində cəbhə xəttində, günortasında facebookda atışmaların getdiyi tarix. bu döyüş, müharibə, əsgərlik barəsində fikirlərimi başqa başlıqlara saxlayaraq onu bildirmək istəyirəm ki, müharibəni istəyənlərin özləri müharibəyə hazır deyil.
belə nəbilim e, anlaşılması çətin, harasından tutulması gərəkdiyi bilinməyən vəziyyətdir. bayaq bir saytda fazil mustafanın fikrini oxudum, deyir matəm saxlamaq müharibə şəraitində düz deyil və s. ən maraqlısı altındakı şərhlərdir. deyirlər ki, millət razıdır matəmə və s. hə bilirik e, müəyyən ifadələr ilkin mənasından çıxaraq fərqinə varılmadan necə gəldi işlədilən sözlərə çevrilir. amma matəm sözü elə bir şey deyil axı. matəmi bunlar necə təsəvvür edirlər ? vəziyyəti dərk etmək üçün illa kiminsə rəsmi qərarımı olmalıdır ? olmazmı sən o matəmi həqiqətən dərk edib istəyirsənsə özlüyündə rəsmiləşdirəsən ? bu bilirsiz nəyi göstərir ? təqvimdə olmasa insanlarımızın artıq bayram və ya faciəvi günləri qeyd etməyəcəyini. çünkü insanlarımızı yaşaya bilməsi üçün başqa şeylər düşündürür. insanlarımız səmimi kədərlənməyi də, sevinməyi də unudublar. lakin bunu insanlarda yaradan müharibə şəariti deyil, gündəlik sosial-problemlərdir.

insanlarımız hələ də tv-in bütün dünyada dövlətin marağları üçün var olduğunu başa düşmür. dövlət matəm elan eləsə, tv-lər qara rəngə boyansa bu dövlətə növbəti problem yaradacaq. çünkü artıq məhz o an neçə illərdir utancaq qız kimi üzünü gizlədən dövlət dar bir küçədə oğlanla-xalqla üzbəüz gələcək. o an suallar çoxalacaq, pis mənada desəm dövlət xalqa üz vermiş olacaq, daha çox hesabat istəyəcəklər. səhv edəcəklər ? xeyr. lakin dövlətə belə vəziyyət ən sonda lazımdır.


qaldı, itki məsələsinə. bilmirəm, hansı tərəf doğrudur. lakin doğurdan da əgər azərbaycan ordusu daha çox itki veribsə deməli hücum edən də azərbaycan ordusu olub - hərbi ekspertlərin dediklərini nəzərə alıb yazıram. bir şey var ki, ermənistan rəsmiləri itkiləri daha çox bağlı saxlamağa məcburdular. çünkü işğalçı onlardır və onların da insanlarının övladları ölürsə,həmin insanlar da övlad yanğısına görə dövlətə qarşı çıxa bilərlər. hansı ki, ən azından ərazi baxımından da böyük və güclü iqtisadiyyyatı, geniş marağları olan ölkə də deyilsən ki, sən haranısa işğal edib saxlayasan və bu qədər əsgərin qırılsın.

onu da qeyd etməliyəm ki, sözdə çox şey olsa da, ictimaiyyət müharibəyə hazır deyil, onu dərk etmir, ölkənin ən əsas idarəediciləri isə..........bax o vaxt tutarlı həmlə gözləyin ki, 1 əsgər düşmən tərəfindən öldürüldükdə prezident ya baş nazır ya digəri, bunu harda eşitməyindən asılı olmayaraq dişlərini qıcayıb intiqam hissi ilə qaynasın. mən şəxsən heç cür təsəvvür edə bilmirəm ramizi də nəbilim əlisidir filan, hadisələrə görə üzülürlər.


müharibə zad ən son istəyəcəyim şeydir. yaşadıqlarıma baxıram, məsələn indi evdə oturmuşam- sabahla bağlı xoş bir düşüncəm yoxdur. bugünki mənasızlıqdan fərqlənməyəck. lakin bunu nə ilə müqayisə edirəm. siz bir neçə gün evdə oturursuz və birgün hava dəhşətli dərəcədə pis olur, ürəyiniz sıxılır evdə.halbuki hava bele olmasa yenə evdə olacaqdız. bax həmin o sıxılma nəyin üsyanı olur ? azadlıqın əlinizdən alınmasının. çünkü hava xoş olsa planınız olmasa belə siz istədiyiniz yerə getmə imkanını öz əlinizdə saxlayacaqdız. məhz bu məsələ də həmçinin eyni vəziyyətdir. müharibə məndən elə sizdən də çox şey alacaq. həyatınızın qədrini bilin.