15. әn sevdiyim, әn tәsirli әsәrlәrdәn biridir. kitabın kuliminasiya nöqtәsi sonundadır mәnә görә, tәsir edilmәyәcәk kimi deyil.

--spoiler--

monofokon zirzәmisinә gәlәnlәr iyrәnc skeletlәrin
arasından iki skelet tapmışdılar. skeletlәrdәn biri
digәrini olduqca qәribә şәkildә qucaqlamışdı. skeletlәrdәn birinin qadın skeleti olduğu anlaşılırdı. onun üzәrindә hәlә dә bir zamanlar ağ rәngdә
olduğu zәnn edilә bilәcәk paltarın çürümüş qalıqları
vardı; skeletin boynunda isә qәribә toxum dәnәlәrindәn düzәldilmiş boyunbağı vardı,
boyunbağıdan yaşıl parçadan tikilmiş ağzıaçıq vә
içiboş ipәk bir torbacıq asılmışdı. ehtimal ki, bu
şeylәr qiymәtli olmadığından cәllad onlara maraq
göstәrmәmişdir. birinci skeleti qucaqlayan o biri
skelet isә kişi skeletinә bәnzәyirdi. bu skeletin
belsümüyü әyri, başı çiyinlәrinә qısılmış, bir ayağı
isә o birindәn qısa idi. boyun fәqәrәlәri salamat
olduğundan dar ağacından asılmadığı anlaşılırdı.
demәk, bu cәsәdin sahibi özü zirzәmiyә gәlmiş vә
burada ölmüşdü. onu qucaqladığı skeletdәn ayırmaq
istәdikdә kül olmuşdu.

--spoiler--

parisdә ölülәrin zirzәmisi kimi tanınan yerdir monofokon.