26. (baxma: en az 3 çocuk)

cizızın bu aralar dehşet çox istediyi şeydi. düzgün bir ana adayı tapan kimi istehsalata başlayacam.

bütün romantik tereflerini bir terefe qoysaq "uşaq sahibi olmaq" ev heyvanına sahib olmaq kimi bir şeydi. heç vaxt ev heyvanım olmayıb ki, empati qura bilim. sadece, uşaq ev heyvanından çox xerc teleb edir. ve axırda öz sahibinin başını poxa soxmuyacağının bir qarantisi de yoxdu. -*

ana-ata muğamatını da bir süreliyine görmezden gelib insan olaraq meseleye baxanda "uşaq sahibi olmaq" bir anlamda bireyin ölüme qarşı üsyanıdır. sadece ölüme deyil, hem de edaletsiz quruluşa üsyanıdır. "ben yapamadım ama, bu velet will "change the world"" hayqırtısıdır.

bir diger mesele sahib olunan uşaq sayıdır. indi 1, ya da maksimum 2 uşaqdı mod olan. çoxuşaqlı ailede doğulmuşam. en az 3 uşağın mentiqli olduğunu düşünürem. tek uşaqlar özlerini böyük bir pox sanırlar. eqoları yüksek olur. çox uşaqlı ailede doğulan uşaq ise her an harcanabilecek, götü olan ve sıçan, sıradan bir ölümlü olduqlarını daha tez anlayırlar. cemiyyetde bunu anlayanlar ne qeder çox olacaqsa toplum da daha tez huzura qovuşacaqdır.

qaldı ki, işin ekonomik boyutu, çetindi. 1 uşağın tekce 5 illik universitet xercini hesablamışdım. 95.200 dollar elemişdi. düşün ki, bunun orta tehsili var, 11 illik. bunun hobbileri var, qonşunun pencere şüşesini futbol topu ile sındırmağı var, pampersi var, kravatı var, kalyaskası var, doğum xercleri var. var oğlu var.
1 uşağı yetişdirmeyin kabataslak xerci 200.000 dollara gelib çatır.
cizız reis hat-trik elemek isteyir. indi düşün de sen. 600 grandi nerden bulucaz.

koroçe bu uşaq ki, var çox qeliz meseledi. hem qelizdi, hem de lazımlı.

to be continued