106. nutella yiyip uludağ limonata içerken bir yandan da lost izleyip sandalyeden düşmek. az bir şey ezel az bir şey de behzat ç.'yi takip edip zirvelerde mutluluk tabloları yayarak tüm entry'leri ofislerden girmek.
kadın iseniz eğer çıt kırıldım, erkek iseniz kendinizi seks tanrısı sanmak.

ama öyle değil, hem de hiç değil. gece olduğunda, herkes kendi inine çekildiğinde gri bir ekrandan medet ummak ekşi sözlük yazarı olmak. hem de ne medet ummak, biliyor musunuz? bilmiyorsanız da kendimden anlatayım;

küçükken cam kenarına oturup yoldan gelip geçen arabaları sayardım. ve o arabaların plakalarının hangi harfle başlayacağı konusunda tahminde bulunmaya çalışırdım. neden? çünkü canım sıkılırdı. neden? çünkü yalnızdım. hiçbir şeye ve hiç kimseye ait değildim. kendime bile değildim.
belki büyüyordum, yeni bir şeyler öğreniyordum, içinde bulunduğum kurum (o zamanlar aile) her türlü ihtiyacımı karşılıyordu ama hiçbiri gerçek değildi. hiçbiri hem de. bana gerçek gelmiyordu en azından. bu kadar yalanın içerisinde ben nasıl gerçek olabilirdim peki?

tek bir hacker'ın sözlüğü hack'leyip yok etmesi karşısında ne olur durumum şimdi? ya da durumumuz? buradan tanıştığımız insanları çıkarsak ya hayatlarımızdan, ne kalıyor geriye? gerçekten ne kalıyor? bu soruya dürüstçe cevap verip hayatının muhasebesini kaç yürekli erkek/kadın yapabilir?
kaçımız yüzleşebiliriz kendimizle?

internet tek gözlü bir deccal ve hemen hemen her şeyi yutma ve hazmedip yok etme kapatisesine sahip. bunların en başında da yaklaşık 100 yıldır elde ettiğimiz, korumaya çalıştıklarımız var.
bunlar tamamen yok olduğunda ne olacak?

internet bilgi çöplüğü aslında. ki şimdi bir şeyi tam manasıyla öğrenmemize gerek yok. çünkü google her şeyi biliyor. şimdi hiçbir şeyin gerçeğini yaşamamıza da gerek yok. çünkü her şeyin sanalı var. aşkın, seksin...

iyi de, robot değiliz ki biz. canımız yanabiliyor hala. kaybetmemek için yırtındığımız bir insanlığımız kaldığını ıspat için can çekişiyoruz. şurada yazan en provakavatör troll'ünden tut en efendi yazarına varana kadar hepimizin derdi "buradayım, beni de görsenize" değil mi?

cevap yok. yuttuk o cevapları da. çünkü cevaplar rahatsız ediyor bizi. kendimizle çelişmek en son arzumuz. oysa koca koca hayatlar internet karşısında yok olup gidiyor. gerçeğini unuttuk dokunuşların, öpüşlerin. gülüşler bile "-*" işaretinde hapis. üzüntülerimiz ise ":(" işaretinde. insanlığımız ise aynen şu pozisyonda; ":o".

ekşi sözlük yazarı olmak, nutella yiyip uludağ limonata içerken bir yandan da lost izleyip sandalyeden düşmek(miş). öyle diyorlar. hmmm.

2#23017502 13.04.2011 00:59 ~ 02:46

(c) cennetten kovulan···