12. anidən gedən dost deyəndə ağlıma birdəfəlik gedən bir dostum gəlir. adı emil idi. mən uşaqlıqdan özümnən yaşça böyüklərlə dostluq edirdim. emil məndən 4 yaş böyük idi. mən 2-ci kursda oxuyanda moskvaya köçmüşdü. qərarlaşdırmışdıq ki, bu yay görüşəcik. emil ağırlıqqaldırma ilə məşğul idi. beynəlxalq dərəcəli yarışların qalibi olmuşdu. lakin, bu idman növü onun səhhətində prablemlər yaratmışdı. ən son danışanda 1 həftə sonra əməliyyat olunacağını demişdi. sonra da dedi ki, 20 gün sonra sənin ad gününə bilet göndərəcəm gəl burda birlikdə qeyd edək. əməliyyatdan sonra ortaq dostumuz vasitəsiylə əlaqə yatardım əməliyyat yaxşı keçmişdi. (ürək əməliyyatı idi). üzərindən 4 gün keçmişdi ki, yanındakı dostum zəng etdi və salamsız sağolsuz dedi ki, ‘emil öldü’. hələ də o dostumla danışmıram. o an o da şokda idi başa düşürəm amma elə birdən-birə pat deyə söyləməsi… qorxuram səsin eşitməyə. cənnət varsa əgər emil indi ordadı bilirəm. yaxşı günlərimiz, xatirələrimiz olub. bir sözlə həmişə pozitiv anlar canlanır yadaşımda.