45. hər şeyin açarın özündə saxlayan hadisə. bu mənasiz dünyama , getdikcə də mənasizlaşan həyatıma ışıq tutacaq və ya da zülmət qaranlığa qərq edəcək sonluq. köhnə nəyinsə bitişi və yeniliklərin carçısı. mənim kimi bir çox insanin şübhələrinə son qoyacaq və sormağa bele qorxduğumuz , çəkindiğimiz suallarımıza cavab tapacağımız andır. qəlbimin duracağı, sevgimin bitəcəyi zamandır.
ən böyük müəllimdir. həyatı nə qədər boş yaşadığımı, etməli olub etmədiklərimi, sevməli olub sevmədiklərimi göstərir.
ən yaxın dostdur , sirdaşdır . kəllənin içində həbs etdiğin fikrə qədər bilir səni səndən yaxşi tanıyır.
ən qorxulu düşməndir. sevdiklərinə verdiğin əziyyətləri, səni sevən insanları necə yalniz buraxdığını üzünə şillə vurur.
çox zalimdır. sevdiklərimizdən ayirir.
çox mərhəmətlidir. dərdlərimizə ağrilarımıza son qoyur.
çox ümidvericidir. cənnət əhli arasinda olub həsrətində olduğumuz insanlarla ayrılığımıza son qoyacağını umduğumuz körpüdür.
kimsəsiz olaraq qarşılamaq arxamda heç kimi buraxmamaq istərəm. məzarsız olmaq istərəm , dəfnimə gəlib əza saxlamasınlar, ağı deməsinlər. gözəl bir dünya üçün ölüm. ölümümlə gözəl bir başlanğıc olum. anamın laylasına, atamın inancına qaytarsin məni.
ölümümlə əbədi olmaq istərəm. ölümümlə əbədi qalmaq istərəm.
ölümümlə kimsəsizlərə ata, yalniz buraxılmışlara dost, evə əli boş qayıdan o xəcalət çəkən ataya ruzi , səsləri kəsilmişlərə haray olmaq istərəm. dostluğa, birliğə, fədakarlığa çağırış olmaq.
ölümlə var olub məkansızlaşmaq. bir yerdə yox olub hər yerdə varolub tək haqqda birləşmək. qüsürlarımdan arınıb sadələşmək. yenidən ölməkçün başlanğıcıma dönmək.

əslində ölməkdən yox yenidən dirilməməkdən qorxuruq. hər döyüntüdə minlərcə dəfə ölüb diriliriq. zaman kəsiyi o qədər kiçik olur ki fərqinə varmırıq. beynimiz anlamir nəyə uğradığını. son ölümümüzlə dirilmiriq belecə mütleq sonluğa ulaşırıq.