130. uşaqlıqda yadımdadı qohum-əqraba yığışıb yay tətili üçün nabrana getmişdik. atam onsuz da heç bakıda deyildi, anamı da bir yerə qoymurdu deyə nənəmlə getmişdim. normal ailə problemləri, yəni.
orada da mən yaşda qohum uşaqları çox idi. yaşım da olardı 6, yaxud 7-8 belə bir şey. axşam oldu getdik bir restorana. hamı yığışıb, deyib-gülürlər. ofisiantı çağırdılar ki, bəs gəl şəklimizi çək. mən yaşda olan bütün uşaqlar da analarıyla atalarının yanında diyandı-elədi. mən şəkil çəkdirmək istəmədim, qaçdım onların yanından. getdim ağacların altında bir yerə gizləndim. qaranlıq idi deyə dedim yəqin heç kim tapmaz məni, 10-15 dəqiqəyə özüm çıxaram. elə olmadı, təəssüf. həmin mən yaşda olan qohum uşaqları gəldilər-elədilər. onları da anaları göndərib ki, baxın görün adelchist hanı. nəysə, getdim yenə bunların yanına. pullu bir qohumumuz var idi, keçib başda oturub, bunun sözü keçir-filan, nəysə. yanına çağırdı məni. soruşdu ki, bəs hara qaçdın, niyə şəkil çəkdirmədin. mən də susuram ki, bezdirməsin. yoxe nə bezdirməsin, kişi dirəşib ki, suallarıma cavab ver. nənəmə baxıram ki, qurtarsın məni, gülür sifətimə. ümumiyyətlə, fikir verəndə masa ətrafındaki hamı gülürdü. (baxma: komik mi)
birdən o faciəvi sual gəldi: "anan üçün darıxdın?"
sonra mənim ağlıma atam gəldi, atamın bizdən uzaq olduğu gəldi, anam gəldi, ağlamağa başladım. kişi də təsəlli verir guya öz ağlınca:
"burda sənin yaşda uşaqlar var."
"sənin atanın da xasiyyəti elədir də, nə olsun."
"darıxma, nənən buradadır."
"filankəs xala da sənin bir anan."
çox qıcıq olmuşdum o adama və sözlərinə. dünən kimi yadımdadır, mən qaçmağa çalışıram, bu tutub məni hamı da bizə baxır. arada qadınlardan bir-ikisi də sözə qoşulur ki, bəs ağlama-zad zud.
bununla da bitmədi.
kişi götürdü atama zəng elədi, zarafatyana danışmağa başladı ki, "ə, niyə qoymursan adelchistin maması gəlsin, uşaq anası üçün darıxıb."
baxın, tam bu vaxt. bu vaxt hiss etdiyim təəssüf unudulacaq tipdə deyil. bunu atama başqa birinin deməsi və nəbilim hələ 6-7 yaşındaykən o qədər insanın içində ağlamağım, özü də anam üçün darıxdığıma görə, bu qədər bütöv ailə fərdlərinin içində tək qaldığıma görə hiss etdiyim yalnızlıq dəhşət idi. uşağıydım mən.