111. dön yenə bax gedən ayaq
heyran olum baxışına
yenə girsin gözlərimiz
ölüm-dirim yarışına

deməyə də gəlmir üzüm
qəsdən gecikmişəm özüm
görüşümüz düşə bizim
payızın ilk yağışına

bir gün çıxıb getsən əgər
yetim qalar bu boz şəhər
səpələnər xatirələr
metroların çıxışına

ürəyimdən əlimədək
ümid düşür ətək-ətək
dur gəl həyat yolumu çək
ovucumun qırışına.
elşən mehdi