737. bugün nədənsə rəhmətə gedən uşaqlıq dostumu xatırladım. çox sakit qızıydı. çox da saf. əli oğlan əlinə dəyməmişdi. evdən çıxanda anasından atasından icazə alardı. dindar idi, ibadətini bir saniyə belə gecikdirməzdi. ismayıl yk fanatıydı. hər dəfə gülərdim ona bu səbəbdən.dərisinin rəngi o qədə ağ idi ki, meyidə oxşayırsan deyirdik aramızda.. meyidə.. mən rayona ancaq yayda gedirdim,o da işə başladıqdan sonra azaldı. qonşuluğumuzdan köçmüşdülər evlərini satıb. rayona getmişdim ondan sora amma nə kəramətdisə təzə evlərinə getmək qismət olmurdu. əslində o qədə yaxın deyildik, sadəcə uşaqlıq illərim onla keçmişdi. və birgün rəhmətə getdi. sakitcə.. yıxıldı və öldü.. beynində şiş varıymış. düzünü deim bu o vaxt məni sarsdı amma çox üzülmədim. qismət deyib keçdim. rayona gedəndə məzarını da tapıb ziyarət etdim. amma son 2 ildə hər bayram qəbirüstünə getdiyim halda məzarlar o qədə çoxalıb ki, nə qədə axtardım tapmadım məzarını. bu məni çox üzdü nə yalan deim. bugün bilmirəm nədən keçmiş facebook hesabımı aktiv edib onla yazılarımızı oxumaq keçdi içimdən. oxudumda. nə vaxt evlənirsən soruşur. mən də deyirəm səndən sonra. deir onda çox gözləməli olassan. hiss eliyirəm ki, o yazıb mən yola vermişəm. yəqin həmişə maraqsız insan təəsüratı bağışlayıb mənə ona görə. bizə gəl yazırdı son yazılarında, getməmişəm. işim çıxıb. bir iki dəfə yuxuda da görmüşəm onu. hətta bir dəfə həyatımda 2 eyniadlı oğlan varıydı arsız arsız sual verirəm yuxuda ona ki kimi seçim. deir filankəsi. mən də dəirəm hansını. ona uje cavab vermir. bu nədi bilmirəm, uşaqlıq dostumu itirməyin acısı mı, getmədiyimçün,çox vaxt keçirmədiyimçün peşmanlıq mı, mən hər haltı yediyim halda cismən və ruhən təmiz qalan birinin niyə həyatdan getdiyinə isyan mı, ətrafımdakı insanların səmimiyyətsizliyi ilə müqayisədə onun səmimiyyətinin fərqinə varmağım mı? bilmirəm.. insan çox qəribədi.. illər əvvəl eşitdiyin xəbərə illər sonra hönkür hönkür ağlamaq olurmuş..