əjdahalar googlla ataya demək istənilənlər - sözaltı günlük - sözaltı etiraf - mustafa kemal atatürk - acı uşaqlıq xatirələri - türklərin sevilməyən cəhətləri - sözaltı sözlük - həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar - güldürən hadisələr 77. Bu gün iş yoldaşlarımnan birinin atası dünyasını dəyişdi. Özü də gözlənilən idi, xəstə və yaşlı idi adam. Səhər Mustafa bəy bildirdi ki, hər an xəstəxanaya gedə bilərəm atamin vəziyyəti yaxşı deyil son 2 gündə. Mustafa bəy əslən sivaslıdır, 45-50 yaşlarındadır və elə sivaslılara xas igid görünümlü, cüssəli biridir. Hər nə qədər gözlənilən olsa da ölüm xəbəri sarsıtdı Mustafa bəyi. 2 ildi yan-yana çalışdığım ən çətin zamanlarda belə soyuqqanlı olan adam neçə aydır hazır olmasına baaxmayaraq gözlərimin önündəcə çökdü xəbərdən. Ağladı, səssiz-sədasız, sadəcə ağladı. Susaraq hönkürdü sanki. Sonra da getdi. Yemək fasilədində digər iş yoldaşım dedi ki, rəhmətə gedən Mustafanın doğma atası deyil. Mustafanın atası o uşaq olanda atıb gedib və anası imkansızlıqdan onu uşaq evinə verib. Sonradan ailə həyatı quran ana mustafanı da yanına alıb. Rəhmətə gedən kişi də Mustafanı uşaqlarından ayırmayıb, oxudub və şərait qurub. Qəribə hiss idi. birini itirmək, hətta itirməyə hazır olduğun anda belə çətindi. Ən əsası isə yaşanmış xatirələr falan deyil, əziyyətlə əldə etdiklərini qeyd edəndə yanında sevdiklərinin olmamasıdır.
Ən son dünən axşam danışdım atamla, həftədə 1 dəfə skype edirik, amma sanki hər dəfə 1 il daha yaşlanırmış kimi dəyir gözümə. Nə qədər sıxıntılarının, çətinliklərinin olduğunu bilsəm də gizlədir, hər şey yaxşıdır deyib yola verir məni. "Bəs yaşın da keçib çoxdan, evlən ay bala, çətindi qəriblikdə tək yaşamaq" cümləsini isə avtomat pilota bağlayıb hər dəfə təkrar edir.
Atamın ən sevdiyi mahnıya qulaq asıram indi.
)