5. evə yaxın olan marketə tez-tez gedirəm. kassir işləyən iki dənə qız var, birisi digərindən daha gözəldir. çox vaxt həmin gözəl qız olan kassaya yaxınlaşmıram, çünki onu görəndə həyəcanlanıram, başımı yuxarı qaldırıb qızın üzünə baxa bilmirəm, bu da qəribə görünür. çox vaxt gülərüz olur. bəzən kassada yox, digər bölmələrdə mal yığmaqla məşğul olur. yanından hər dəfə keçəndə üzümə baxaraq gülümsünürdü. fikir vermirdim doğrusu, deyirdim yəqin xasiyyəti belədir, çox alış-veriş edən müştərini görəndə gülümsünür.
bir neçə gün bundan əvvəl yenə əvvəlki kimi kola və iki dənə petra (hazır vermişel) alaraq, gözəl qız olan kassaya yaxınlaşdım (o birisi məşğul idi). malları kassaya vurdu, mən də soruşdum ki, nə qədər elədi? qız üzümə baxaraq, 4-5 saniyə gülümsündü, eyni zamanda məndən arxada da adamlar vardı, daha sonra ekrana baxaraq üzündəki gülümsəmə ilə qiyməti (94 qəp.) dedi. mən də qızın niyə gülümsədiyinə məna verə bilmədim. sadəcə mal mal baxırdım, ağlımda qızın niyə güldüyünə dair fikir yoxdu. üzümdə bir ifadə olmadan sadəcə 1 manatı atıb, getdim. qəribə hiss etmişdim, axı niyə gülsün ki? səsimdə problem yox idi, bəlkə qiyməti soruşmağıma gülmüşdü? axı həmişə nə qədər elədiyini soruşuram? bəlkə qızın məndən xoşu gəlmişdi? ona görə güldü ki, mən də qarşılıq verim? yox, ola bilməz, çünki çirkinəm; tipim mənfilərdədir; skelet bədənim (qollarım çox nazikdir) və bərbad sifət quruluşum var; burnum da böyükdür və əyridir. inanmıram ki, həmin gözəl qızın məndən xoşu gəlsin. hətta mən həmin qız olsam, nəinki bu terrorist tipli insana gülümsənərdim, üzünə belə baxmazdım ki, birdən səhv fikirlərə qapılar, elə bilər xoşum gəlir filan. bunu da deyim ki, mən əsla düşünmürəmki (heç vaxt düşünmədim) qızı narahat edim, ya da qızın gülümsəməsindən cəsarət alıb, qıza nəsə deyim. hərhalda bu düzgün olmaz. sadəcə o an və əvvəlcə, niyə məni görəndə gülümsəməsinin səbəbini bilmək istəyirdim. nə isə.
həmin market yaxın və qiymət cəhətdən sərfəli olduğuna görə başqa yerə getmək istəmirdim. ağlıma başqa yerə getmək də gəlmirdi, çünki yəni nə olmuşdu ki? sadəcə qız mənə gülümsünüb, bəlkə ağlına həmin an başqa şey gəlib? ya da gülümsəməsi mənə xüsusi bir şey deyildi, hamıya gülümsünürdü? yox, müştərilərə qarşı çox səmimi olmurdu, sadəcə işini görürdü. amma üzündə çox vaxt gözəl bir azacıq təbəssüm olur. bu da çox xoşuma gəlir. ertəsi gün səhər marketə gedəndə orada yox idi. yəqin ki, işə gec gələcəkdi. marketdən çıxanda yanında bir qadın ilə marketə gəldiyini gördüm. yəqin anası idi, bir anlıq baxdım amma sonra gözümü qaçırdım. günorta yenə marketə getdim, həmin gözəl kassir orada idi. kola, vermişel və kofe alaraq yaxınlaşdım kassaya, amma bu dəfə üzündə hərhansı bir ifadə yox idi, deyəsən, çünki çox da üzünə baxmağa utandım, başımı aşağıda tuturdum, pulu verdim və getdim. qeyri adi nəsə olmadı.
sonraki gün gedəndə həmin qız kassada yox, meyvə bölməsində idi. sular olan bölməyə keçirdimki, təsadüfən baxanda bir anlığa onu gördüm, onun da üzündə heyran olduğum gülümsəmə ilə mənə baxdığını gördüm. bəlkə də başqa birinə baxırdı amma mən tərəfdə başqa adam yox idi. kola'nı tələsik götürüb, digər bölməyə keçdim. daha sonra yenə həmin bölməyə qayıtdım amma bu dəfə o, öz işi ilə məşğul idi. pulu ödəyib, çıxdım.
ertəsi gün, günorta çağı, marketə getdim. yenə də gözəl qız meyvə bölməsində idi. kola ilə vermişel aldım. ancaq meyvə almaq istədim. əslində, məqsədim meyvə yox, gülümsəməni görmək idi. bəlkə elə bu dəfə də mənə təbəssüm edəcəkdi? yaxınlaşdım, paketi götürdüm, 4-5 dənə alma yığdım. və paketi qıza verdim, üzündə elə də bir ifadə yox idi. üstünə qiymət vurub, paketi mənə verdi. kassaya yaxınlaşdım, bu dəfə sıra var idi. 1 dəqiqəyə yaxın gözlədim. ancaq bu anda, həmin qız boş kassaya qayıtdı. ona tərəf baxırdım ki, əlini uzadaraq başı ilə paketləri verməyimi istədi. sevincərək paketləri verdim, hesabı ödədim. getdim. içimdə qəribə hiss var idi, bir tərəfdən sevinirdim ki, mənə təbəssüm etmədi, amma digər tərəfdən də təəssüf hissi keçirirdim. təəssüf hissini niyə keçirirəm, anlamıram. yəni, nə olmalı idi ki? nə gözləyirdim? bunu heç özüm də bilmirəm.
deyəsən, ondan xoşum gəlmişdi. bu normal idi, məncə müştərilərin hamısı onu xoşlayır. gözəl idi, mədəni idi və üzündə gözəl bir təbəssüm var idi. xoşum gəlib, düzdü, ancaq nə etməli? aramızda bir şey olması imkansız idi. xarici görünüşüm bir tərəfə ona layiq birisi də deyiləm. asosialın biriyəm, adicə telefon ilə danışmaq bir yana, yazışmağı belə bacaran deyiləm. əzik və qorxaq biriyəm. birisi ucadan nəsə deyəndə az qala ürəyim yerindən çıxsın. hələ ən başlıcası, yaşımdan balaca görünməyimdir ki, həmin qızın yanında onun balaca qardaşı kimi görünərəm. o, daha yaxşılarına layiqdir.
günlərdən bugün də yenə marketə gedib, onu gördüm. onu görmək mənə insan olmağın nə qədər gözəl olduğunu xatırladır. yaşamağın nə qədər dəyərli olduğunu. ax, kaş...