14. 19 yaşımda. 30 il intensiv siqaret çəkən atanın övladı kimi o günə qədər dilimə də vurmamışdım. günlərin bir günü qərar verdim ki, başlayacam. kirayə tələbə evi. bilirsiz, gələn-gedən dost-tanış. biri gəldi, 6-7 dənə siqaret almışdı. ikisini çəkdim. çox rahat şəkildə. sonra qətiləşdirim ki, sabah duranda ilk işim gedib bir paket siqaret almaq olacaq. durdum, getdim, aldım, çəkdim. indiyə kimi bir dəfə də peşman olmamışam. zira şüurlu və məqsədli şəkildə başlamışam.
fəxr ediləsi bir yanı yoxdu əlbəttə. elit bir şey deyil nəticədə. 3-5 manat nədisə, gedib pulla hər yerdən ala bilirsən. amma istərdim uşaqdan-böyüyə hamı çəksin. səbəbini bilmirəm. hər yerdə, bütün küçələrdə, ərazilərdə göz uzandıqca siqaret kötükləri görmək istəyirəm.
əsgərliyə gələndə siqareti müvəqqəti tərgidənlər olur. astav-zad söhbətlərinə, kiməsə ağız açmamağa görə. bir neçə gənci yoldan çıxarıb ilk siqaretini çəkməsinə səbəb olmuşam. nə vaxtsa söyəcəklər yəqin. orası ta maraqlı deyil