1. "Beləliklə, Bakı və Azərbaycan haqda dünyanın ən məşhur müasir romanlarını rusdilli mühacirlər yazıb. Bu günün azərbaycanlısının mövqeyindən onlar marjinal, dönük və autsayderdirlər. Onların baxışı – özününkülər arasında yadların – qərəzsiz, amansız, öyrənən, maraqlanan, təzə baxışıdır. Onlar nə yurdsevər, nə müxalifətçi, nə nostaljik, nə də skeptikdirlər. Onlar müxtəlif mədəni şifrlərdən və diskurslardan yaxşı başı çıxan 90-ci illərin mühacirləridir. Qərbli oxucuya iliçevskinin və Qoldşteynin mənbələri sirli və əlçatmaz gəlir. Onların eyniliyi hibriddir: burada Sovet dönəminin beynəlmiləl Bakısının, mədəni kosmopolitin hərtərəfliliyinin və yəhudi köklərinin qatqısı var. Hər şeyin əsasında isə “vəfalı qunduz – rus dili” durur. Məhz buna görə, müəlliflər, sezilmədən onların möhtəşəm romanlarını strukturlaşdıran, yeni yaxınlıq və distansiya, özününkünün və yadın, tanımanın və yenidən cəhətlənmənin müxalifliyini qurmağı bacarırlar. "
