hər şeyə qarşı ikrah hissi yaranması
əjdahalar googllabundan başqa, biri ilə söhbət edirsən. tutaq ki, evlənib, uşağı filan da olub. hörmətsizlik olmasın deyə qısaca bir təbrik edirsən (bayaqki şablona özümü də daxil edirəm. nə də olsa, bu cəmiyyətin "məhsuluyam"). qayıdıb deyir ki, sənə də qismət olsun. burda qayış qopur. bir insan niyə öz başına gələn və yaxşı hesab etdiyi hər şeyi başqasına da arzulamaq istəsin? hadi, xoşbəxtlik arzulamasını başa düşdüm də, konkret bir həyat hadisəsini arzulaması çox absurd görünür. hamının xoşbəxtlik anlayışı eyni ola bilməz ki.
nə bilim. hamı bir qəlibdən çıxmış kimi eyni şeyləri etməyə can atır. hara üz tutursan, eyni davranışlar, eyni mentalitet, eyni düşüncə tərzi. bütün bunlar yetməzmiş kimi, sənin də həyatına qarışmaları və yönləndirməyə çalışmaları bezdirib artıq. bir insanın yol gedərkən qulaqlıa taxmasına belə qarışan bir cəmiyyətdən heç ümidim qalmayıb.
üzv ol