27. (baxma: çocuklar çirkin olmasın diye güzel kızla evlenmek)

benim güzel kadın arayışımın temelinde mantık bu. yemin ediyorum şekilci bi insan değilim lan. anlatamadım yıllardır şunu kızlara. "sadece tipe bakıyosun çok iğrenç, senin gözünde sadece güzelim, bu mu" gibi sorular sorarak kendilerini aşağılanmış hissettiklerini belirtiyorlar. kendim için bi şey istiyosam namerdim bak. çok netim bu konuda. ben bitmişim, burdan köye yol olmuşum aldığım tepkilerle, yaşadığım olumsuzluklarla.

ama benim yavrum, benim evladım. eğer gidip bırak çirkin bir kadını, ortalama bir kadınla evlensem bile, öyle bir şeye benzeyecek ki. allah esirgesin ya. off hayal ettim bi an, hayır hayır. lan hani "insan çocuğuna kıyar mı" falan diyorsunuz ya. bu işte. kıyamıyorum lan. ben istemiyorum çocuğum şekilsiz bi piç olsun. hani doğurup konteynere falan bırakıyolar ya, ben eğer kendim gibi bi kadınla evlenirsem 15 sene sonra çocuk "baba hadi yaptınız baktınız olmamış çöpe ataydınız bari" demez mi. bilenmez mi bana? işten gelince "geldi yine tipini siktiğiminin" diye açmaz mı kapıyı?

ben bile bi kere bütün cesaretimi toplayıp babama, "senin yüzünden hep. tipe bak. daha yakışıklı olabilirdim. annem fena değil, ama sen, tipe bak, töbe estafurullah, lan. tipe bak. neyse demiyom bi şey. saçın dökülmese bari. benim de dökülcek senin yüzünden. keltoş. off tipe bak." demek istedim de "şu tuzu uzat lan" deyince bütün atmosfer bozuldu.

benim çocuğum benim gibi olmayacak. amına koyacak ortalığın. bi kolunda merve, bi kolunda ahu. önünde dilara. bi ona, bi ötekine. ötekinden sıkılıp berikine. bunun için sana ihtiyacım var güzel kadın. kendim için değil, ne istiyosak çocuklarımız için. saçımı süpürge ettim ben hep.