26. Mamaların qızlarının atu tələbəsi olsun arzusuyla başlayan bir yolculuk. Bacımın uğurla başa vurub mamamın gül balasına çevrildiyi dönəmləri xatırladıqca necə qısqandığımı xatırlayıram.(atuda oxuyur deyə yox,evdəki qiymətləndirməyə görə) Özəlliklə atuya girmişdi deyə az qalırdılar evidə bacımın adına keçirsinlər. Sonra əlbəttə zaman gəldi yetişdi evin kiçik sincabıda abituriyent olmalı idi. Tarix eşqiylə yanan ingilis diliylə kanka olan ədəbiyyatda nirvaya yüksələn insanın kimyanın qoynunda fizikadan şiddət görüb biologiyadan təhqir olunması ,bollyvood filmlərin ən dramatik əsəri olardı,net. Atu tələbəsi olmaq üçün 8ci sinifdən hazırlıqlara gedənləri görüb 10cu sinifdə daha da motivasiyam yerə düşürdü üstünə bir də mamamın hərkəsin ona 2 qızınında atuda oxumasına görə qibtə edəcəyi xəyalları qurması gəlib, böyük arzumdu həkim olasan səndə, kəsilsən gedib küçədə yaşayarsan ,1ci sinifdən hazırlıqlardasan leksiyası ilə daha da artırdı üstümdəki basqı. Vəə mən nə edirdim? Əlbəttəki oxuyurdum amma testləri işləmirdim. Prinsipcə əzbərci deyiləm əsas dərsdi deyib yanaşırdım amma bu yanaşma stolbanı qucaqlamağıma yaxınlaşdırırdı.
Müəllimlərimdən tək şey soruşulurdu,sincab atuya girəcək? Fso. (Müəllimlərdə ağlı var məntiqlidi çətin testi edir(çünki əzbərçi deyildim)məsuliyyətli olsun girər atuya deyirdi)Sincabın özündən soruşan yox idi amma sən nə istəyirsən deyə. Bugünə şükür təbiiki, psixologiyada çox gözəldi, amma içimdə hər zaman kaş hüquqşünaz müəllim(psixologiya müəllimi olaram deyə düşünürəm artıq) ya da tərcüməci olardım deyirəm.
Özəlliklə valideynlərdə uşağıyla bağlı atu arzusu varsa çətinki o evdəki uşaq öz arzusu üçün vuruşa bilsin..
Ales üçün maraqlanarkən müəllimdən tibb oxuya bilər bəs deyə mamamın bu ildə o sualı verməsi daha da həkimliyə əlavə olaraq atuya nifrət etməyimə səbəb olmuşdu. Halbuki psixologiyaya adaptasiya olmuşdum. Nəysə.
sonra isə klinik psixologiyanın atuda 10nəfərlik yerinin açıldığınıda bildiyində atuda oxu məsələsi də yenə aktuallaşmışdı. Amma özümə söz verdim abi, mən həkim olmayacam, gələcəkdə mamam kimidə uşağıma mənim arzumu reallaşdır deməyəcəm. Nə olmaq istəyərsə olar, öz xəyallarının dalınca getsin,özünü tapsın. Zatən bacım reallaşdırmış dibinə qədər ,birdə vicdan yükü etmək nəyə gərək mam?..
Nəysə,tibb tələbəsi deyiləm amma atuda tələbə olma yolundakı məsələləri və orada tələbə olsam necə olardı mifləriylə böyüdüyümdən yazmaq istədim.
Və çox xaiş edirəm gələcəkdə heçkim uşaqlarının qərarlarına xəyallarına qarşı durub öz xəyallarını arzularını onlara yaşatmağa çalışmasın. Sonra həyatdakı yerini tapmaq o uşaq üçün çox çətin olur. Bunu dibinə qədər yaxşı bilirəm və mamama əsəbləşdiyim tək şey mənə məni itirtməsidi. Kiməm? Bunu azda olsa bilirəm amma gələcəkdə kim olacam haqqında ,məsləyimdə nələr edəcəyim haqqımda konkret fikrim yoxdu. Çünki psixologiyada klinikdə işləmə məsələsi olmasaydı küçədə yaşamış olardım. Burda da bir ağ xalat xəyalları var..