21. "Bu soyqırımdan mənə nə? Nəyimə lazımdır? Guya qəbul olundu, olunmadı nə fərqi var?" deyə düşünən kəsim.
Əgər soyqırım beynəlxalq şəkildə tanınarsa(yəni bmt səviyyəsində, hətta bmt tərəfindən tanınarsa), ermənilər köçürüldükləri, şərqi anadolu torpaqlarına qarşı haqlı bir haqq iddia etməyə başlayacaqlar. Bu bir tərəfi.
"Erməni soyqırımı" adlanan şey nədir?
Osmanlı dönəmində, dövlətin tərkibində onlarla etnik azlıq yaşamışdır ki, bunlardan biri də erməni xalqıdır. Osmanlı tərəfindən bu millətə "milləti sadika" (sadiq millət) adı verilmişdi. Onları belə çağırırdılar. Ki, həqiqətən də elə idi. Ermənilərlə türklər bir zamanlar qardaş xalqlar olmuşdur(baxma: mən demirəm, tarix deyir).

18-19-cu əsrlərdən başlayaraq avropada cərəyan edən, fransada yaranmış milliyətçilik dalğaları sözsüz ki, osmanlı inperiyasından da yan keçə bilməzdi. Dövlətin tərkibindəki bir çox etnik qruplar(serblər, bolqarlar, macarlar hətta sonradan ərəblər, o cümlədən ermənilər) azadlıq mübarizəsinə qalxdılar. Burada da ən böyük dəstəyi kimdən aldılar? Xristianlığın böyük qoruyucusu, müqəddəs imperiya, çar rusiyasından.

Bəli, ruslar ermənilərdən dəstəyini əsirgəmədi, altdan-altdan ermənilərin üzərinə türklərə qarşı nifrət toxumları səpdi. Ermənilər də bu toxumları cücərdərək, 19-cu əsrin sonlarından başlayaraq türklərə qarşı açıq zorakılıq, təcavüz, soyqırım aktları həyata keçirməyə başladılar.

1-ci dünya müharibəsi illərində isə vəziyyət o həddə çatmışdı ki, ermənilər şərqdən ölkəyə soxulmağa çalışan rus ordularına bələdçilik edir, koordinasiyalı casusluqlar edir, ordunun müxtəlif mövqelərini, informasiyalarını düşmənin ovcuna qoyurdular.

Bunlardan təngə gələn osmanlı dövləti də, bu erməniləri şərqi anadoludan suriyaya köçürmək qərarı alır və hər şeyin kökü bu qərardan başlayır.

Təəccüblü deyil ki, deportasiya zamanı ölüm-itim halları da qaçılmazdır, amma bunun səbəbkarı 10% osmanlıdırsa, qalan 90% rusların qazı ilə türklərə qarşı nifrət bəsləyən erməni dəstələri idi. Sözsüz ki, sülh istəyən, rahat yaşayan ermənilər də vardı, amma həmin silahlı erməni birləşmələri ilə mübarizə altında əzilən tərəflərdən biri dinc türklər idisə, digəri də həmin qəbildən olan ermənilər idi.

O vaxtdan da, 100 il keçməsinə baxmayaraq, erməni diasporu üçün bu məsələ hələ də, aktualdır və bir əsr boyunca bütün dünyaya bunu istədikləri kimi çatdırmaq üçün hər cür vasitələrə əl atmışdırlar.

Türkiyə xarici işlər naziri mövlud çavuşoğlu bir çıxışında;
"Biz onlara dedik, hər iki tərəfdən tarixçi alimlərin, professorların iştirakı ilə bu məsələ araşdırılsın, sənədlər üzərindən, tarixi faktlara əsaslanan bir nəticə əldə edilsin, amma onlar qəbul etmədi" deyə qeyd etmişdir.

Xocalı soyqırımı, qarabağ, sumqayıt, gəncə hadisələri(o cümlədən 1918-1920 qırğınları, sovet dövründə erməni vəhşilikləri) baş verdiyi halda, bunları ermənilər qədər sayan, saydıran bir diasporumuz olsa idi, yəqin ki, bunları bir nəbzə susdurub, geri addım atmalarına müvəffəq olardıq, amma çifayda.
Nə isə, nə başınızı ağrıdım, bu soyqırım zibili elə bir şeydir ki, bu şərəfsizlərin babaları bir pox yeyib, zibilini isə indi biz çəkirik..