əjdahalar googlla 12. "dəliliğin tərifi"də (baxma: stultitiae laus) erasmus belə buyurmuşdur: "hər kim ki, homer'də (baxma: metanomiya) ayıq allahların həyatlarını daha yaxından müşahidə etsə, onların, sözün əsl mənasında, çılğın dəliler olduğunu görər". belə ki, illiada'nın 1-ci hissəsinin sonlarına doğru bir səhnədə zeusun gəzəbindən qorxan heranı yatışdırmaq üçün hephaistos bunları demişdir: "bir dəfə zeus məni ayağımdan tutub çöle elə atdı ki, gün boyunca uçdum (baxma: olimpos). günəş batana yaxın lemnosa endim. içimdə bir balaca da həyat qalmamışdı".
budu dəə, homerin espiri anlayışı. bundan sonra yazıq heranın vəziyyətinin özünüz təsəvvür edin.
