2. 90-lara dönülmüşdür. yenə gözlər cəbhəyə dikilib, yenə gözlər ölüm xəbərinin gəlməsindən qorxur. Dilə nə qədər də asan gəlir:

- filankəsov filankəs 26 yaşında vətən torpağını müdafiə edərkən...
- erməni təxribatını qarşısını alarkən Leytenant filankəsov filankəs qəhrəmancasına şəhid olmuşdur.

6 yaşım olanda bir pişiyim var idi, 11-ci siniflər Son Zəng günündə maşınla əzmişdilər. 2 həftə ağlamışdım. böyüdükcə əməyin, zəhmətin dəyərin anlayırsan, bir şey edərkən iki dəfə düşünürsən. uşaq böyütməyin hansı dərəcə çətinliyini get-gedə anladıqca həmin ana və atalar üçün bu xəbərlərin necə dözülməz, ağrılı və sancılı olması insanı tamam ağrıdır.

bir uşaq böyütmək... ilk dəfə qızdırması qalxanda üstündə əsmək, ilk dəfə bir uğuru olanda sevinmək, hərbi liseyə daxil olduqda fəxr etmək və belə davam edən, üzüntü və sevinclə gedən həyat axışı. axırda da sadəcə bircə güllə ilə 26 illik yaşama, sevincə, kədərə son verilməsi məndə çox qəribə təəssürat yaradır. səngərdə oturmusan, yanına əl qumbarası düşdü, öldün. ikinci qarabağ müharibəsinə gedənlərin içində amallardan biri də o idi ki, övladları 20-30 ildən sonra gəlib burada ölməsin. ancaq unutduqları o idi ki, övladlarından savayı hələ başqa qohumları da öləcəkdi...