13. Film paranoid şizofreniyadan əziyyət çəkən John Nash'in həyatından bəhs edir. Oskar, bafta, Qızıl qlobus mükafatlarına layiq görülüb və 300 milyon gəlir gətirib. Ssenarisinin maraqlı olmağı bir tərəfə, obrazların yaşlılıq dövrünü də eyni aktyorların canlandırması, qrimin keyfiyyəti çox xoşuma gəldi. Rejissor burada ruhi xəstəliyin təsviri ilə yanaşı romantik bir hekayə də yaradıb. Alicia Nash'in çox təhlükəli bir xəstəlikdən əziyyət çəkdiyini bilsə də, yenə də ona dəstək olur, xəstəliyinin azalması üçün çalışır. Reallıqda isə bir neçə dəfə ayrılıb, Nobel mükafatı aldıqdan sonra təkrar evləniblər. Nobel mükafatını isə xəstəliyi kəskinləşmədən əvvəl yaratdığı oyunlar nəzəriyyəsinə görə alıb, yəni filmdə təsvir olunduğu kimi həyat yoldaşının dəstəyi ona bu uğuru qazandırmayıb. Filmdən başa düşdüyüm qədərilə Nash dispozofobiyadan da əziyyət çəkir. Hər gün qəzet və jurnallardan kodlar tapıb həmin hissələri kəsərək toplayır. Real həyatda Nash çox çətinliklər çəksə də, filmdə sevdiyi insanın dəstəyi və sosiallaşma vasitəsilə xəstəliyinə qalib gəlir və həyatının sonrakı illərini daha sakit, normal insan kimi yaşayır.
Filmi xəstəliyi başa düşmək üçün izləmişdim, istər hekayəsi, istər ekran işi baxımından çox bəyəndim. Psixoloji film sevənlər zövqlə izləyə bilər.