70. "Xoruz", nədənsə.
Sartre, Camus, Foucault; bu filosofların fəlsəfələri və məni valeh edən yanları (ki, əslində fransa ilə birbaşa bağı olmayıb fəlsəfənin, intellekt və bunun gətirdiyi azadlıq hissinin, yolun uzunluğunun gətirdiyi hissdir o. Bir növ maşından üzüvə vuran küləyin verdiyi hiss.)
Dillərinin yerə görə bəzən həm iyrənc həm də gözəl olması. Bəzən almanca sözü bilməyəndə o sözün fransızcasını (əksər hallarda türk ya da az dilindən, misal bulvar, jöle, klavuz və s. ) deyib hələ başa düşmədi deyə qabağımdakını borclu çıxarmaq (almanyada fransızca moddu, tələffüzündən də o dəqiqə bilirlər ki, fransız dilidir).

Belə istisna şeyləri çıxsaq antipatiyam var bunlara.