həm üzülməkdir darıxmaq,
nə yaman şeydir darıxmaq...
hər birinizin gəzdiyiniz o küçələr, yaşadığınız o yerlər, rayonlar, kəndlər... oxuduğunuz kitablar, yaşadığınız həyatlar. o qədər darıxmağa sövq edir ki... şəkillər, mesajlar. videolar...
dünyadaki ən melanxolik və melanxoliyada sevinclə kədəri qarışdıran hisdir darıxmaq mənə görə. xoş xatirələr səndə şirin təbəssüm oyadır, amma acı gerçəklər səni ölümün kandarına sürükləyir... xoş xatirələri yaşadanlara daha çox yaxınalaşmaq üçün.
elə çarəsiz hisdir ki... əl uzadırsan səmaya, ona (?), əlin çatmır... harada olduğunu belə sadəcə beyninin oyunu ilə bilirsən... haradadır, necədir... onu belə bilmirsən... yorulursan... usanırsan...
amma əlin elə havada qalır... xoş torpağın qohusunda "varoluşu" hiss edirsən... amma, uzaqlardadır... bilirsən...
elə bilməyin səni öldürür... özü də hər yerindən, hər tərəfindən öldürür...
(youtube: 
)
)