95. bədbəxt olduğunun fərqinə varmadığın anlardır.
o da adətən 16-28 yaş arası baş verir. həmçinin testesteronun oğlanlardakı pik yaş aralığıdır, 14-də yuxarı qalxıb 27 də aşağı düşür, hansı ki yaxşı ki düşür, həmişə yuxarılarda high qalmaq sizin ziyanınıza olardı. 14-27 həmçinin yaradıcılığın ən yüksək olduğu yaşlardır təqdiqatlara görə, testerseron-> creativiy, makes sense. sonra da itkilər və ölüm başlayır. 70 yaşımızda ölmürük əslində, hər ölən yaxınımızla bizim də bir hissəmiz ölür. ernes becker sağolsun, insan hər şeyi ölümdən qaçmaq üçün edir, bütün savaşlar, ordular, sevgilər, uşaqlar. o da başlayır 20-lər otuz-lar, bəzilərinin bəxti gətirir gec itirir bəziləri tez, görən də deyir bu adamlar niyə xoşbəxtdir. ağrıları azdır. xoşbəxtlik düşüncə tərzidir. düşüncə tərzini bir aya dəyişərək sən də "xoşbəxt" ola bilərsən, amma olmalısanmı? xoşbəxt həm dəm axmaqdır. onu gözləyən təhlükədən xəbərsiz. ya keçmişini unudub xoşbəxt olmuş insan yenə səfehdir. ingilislər demiş, grounded deyil. guards up. ağrıdan qaçan insan xoşbəxt ola bilməz olsa olsa ancaq qorxaq olar. bütün dərdlərini marixuanayla yumaq qədər cılızdır, içindəki yanğın rumkalarla sönmür. dərin nəfəsli oksigen də söndürmür, əksinə xatırladır ki varsan, əzabsan, ayıq sən həqiqətin qramına belə dözmürsən. buna dözmək dəlilikdir deyirsən də, bəlkə də dəli olmalısan. çünki dəlilər xoşbəxtdir.