14. " bir abituriyent yazar tərəfindən uzun yazıldığı üçün hörmətsizliyə məruz qalmış məsləhətli entry "

ma girl, ilk olaraq
abituriyent olmaq elə bir şeydir ki, özün üçün öz şəxsin tərəfindən yaxud valideyn (müəllimlər) tərəfindən seçilən ixtisasa gedən yolda sevimsiz bir çox fənnə məruz qalırsan. bu fənnləri dərindən dərk etmək yaxud sevmək yerinə müəyyən zaman aralığında daha çox test sualına düzgün cavab vermək bacarığının üzərində praktika etməlisən. fikir vermisənsə bütün müəllimlər, hazırlıq kursları yüksək nəticə toplayan abituriyentlərin sayı ilə reklamlarını aparmağa çalışırlar. lakin bilinən odur ki yüksək bal toplayan abituriyentlərin heç də hamısı həyat məqsini kəşf etmiş, gedəcəyi yolu bilən yaxud məqsədinə görə həyəcanlanan şəxslər deyillər. onlar kənar faktorlara daha az illişən, müəyyən zaman aralığında doğru test həllinin balansını uğurla yerinə yetirmiş şəxslərdir. reallıq da odur ki əzbərçi tərəfləri daha ağır basır. və inan mənə, ixtisasa gedən yolda əzbərçilik sənə gözlədiyin "short term" hədəfi vurmağa kömək edəcəksə, əzbərlə getsin. fənnlərə qarşı içində yaranacaq hansısa sevgi, çiçək-böcək gözləmə. zaten bu sevimsiz fənnlərin bir qucaq dolusu hələ səni universtetdə də gözləyəcək.

çalışmaqla produktiv çalışmaq arasında böyük fərq var. produktiv çalışmaq prosesinə qarşı həvəsini yaratsan, dünyanın ən sıxıcı və çətin fənnlərinin belə üstəsindən gələrsən. bəs necə? bunu necə alındıra bilərsən?

qeyd etmisən ki gələcəyi düşünən, indiki zamandan həzz almağı öyrənə bilməmiş qızsan.
mən abituriyent olmamışdan az əvvəl, bilirdim ki həmin proseslər çox yaxında həyatıma daxil olacaq, hobby dəftərimə bir zaman çizelgesi çəkdim. bu günə qədər keçdiyim qədim dövr, indiki dövr, gələcək dövr. yaşlarımı da zaman xəttinin üzərində qeyd elədim. yaşlarımı yazdıqca ürəyim darıxmağa başladı. elə qısa göründü ki bir ədəd kinni ömrü, elə bil görünməz bir əl üzümə şillə vurdu.
bilmirəm sənin xarakter təbiətin necədir, böyük ehtimal məndən daha sakit, durğun dənizsən. mənim kimi ipə-sapa yatmayan dalğalı dəniz xarakterli insanın poposunu stulda saxlayıb produktiv dərs çalışması üçün həqiqətən güclü şillə lazımdır :d
gələcək zamanda sahib olmaq istədiyim xırda hədəflərdən tutmuş böyük uğurlara qədər həmin dəftərdə sıralayanda, ilk addım kimi bəli, universtet təhsili lazımdır. diplom, qazanılacaq savadı falan kənara qoyuram. sənin mühitə mütləq ehtiyacın var. nə qədər asosial insan olursan ol, nə qədər içinə qapanıq insan ol, müsbət tərəfləri çoxdur universtet təhsilinin bir şəxsin formalaşmasında. kollec yaxud peşə məktəbləri daxil olmaqla. və sən gələcəyini xırda bir vərəqdə öz əllərinlə qeyd edəndə avtomatik başa düşürsən ki elə günü bu gün nə isə etmək lazımdır. indi olduğun gün tarix nəyi görsədirsə, keçmişdə var olmuş sən-in gələcəkdən bir günüdür, yaşayırsan hal-hazırda. indi durub burda interstellar ssenarisi yazmaq istəmirəm, amma daim qardaşımın həyatının dibçəklərini sulayan valideynlərimin əlinə buraxsaydım gələcəyimi, (indiki bu günümü) hər şeyi poxlamış olardım. yaxşı ki sənin sahib olduğun qırmızı qutu kimi mənim də yaşıl qutum var, ara-ara həyatın axarına xırda fasilə verib swot analiz aparıb özümü yuxudan oyadıram. sən də bu cür fərqindəliyi oyaq qızsan, öpürəm. belə də davam elə.

yataqdan qalxmağa hər gün stabil olaraq həyəcanlanan şəxs mövcud deyil. insan canlılar arasında ən dəyişkənidir. bir dənə hava çönsün, adam lap ölmək istəyir. amma baxırsan pəncərədən qonşun həmin havadan bir dənə kayf tutur gəl görəsən :d reelslərdə, youtube-da həyat qoçuyam, yaşam begemotuyam deyən kanallara da fikir vermə. açık beyin, beyhan budak, haluk tatar izlədiyim 3 kanaldır ki, videolarda danışdıqları robotlara yox insan övladlarına uyğundur.

yaponlar həmin bu yataqdan qaldıran səbəbə ikigai deyirlər, və hər kəsin ikigai-sinin olduğunu deyirlər. belədiki elə adam var onun ikigai-si yatmaqdı :d mənim anam yuxunu, yatmağı çox sevirdi və onu xoşbəxt edən əsas şeylərdən biri yuxuya qovuşacağı anlar, yataqda var olacağı zamanlar idi. yuxarıda qeyd ediblər biri fotoqraflıqla məşğul olanda happy olur, birinin qəhrəman ola biləcəyi peşələrə marağı çox olub. amma sən başa düşməlisən ki ən birinci məşğuliyyətin səni həyatda tuta biləcək realist seçimlərə efor sərf etməkdir. belə ikigai-vi tapırsan tap, axtar, yoxla. əsas fokusunu isə itirmə.

azərbaycan kimi üçüncü sort ölkələrdə təhsili, peşəsi olmayan qadınlar 35-40 yaşından sonra xadimə, dayə, restoran sahəsində işləyirlər. heç satıcı kimi artıq işə qəbul oluna bilmirlər. bu reallıqdır. sənin ailəndən, sevgilindən kənar müəyyən gəlirin və bu gəliri gətirən yaxşı bacardığın bir işin olmalıdır. çox vaxt fikir vermişəm ailəsinin hesabına yaşayan gənclər ağız dolusu məsləhət verirlər ki təhsil almasan da olar, incəsənətlə məşğul ol, yaşamaqdan həzz al nə bilim ağacları qucaqla. işin romantikasında ancaq ağzı isti yerdə olanlar bu qədər ilişib qalırlar. hətta xaricə təhsil üçün yenə ailə hesabına göndərilənlər var ki yenə eyni məsləhəti verirlər, özlərinin də bir ton kəsrləri.
biz bu həyata hər şeyi sevmək üçün gəlməmişik. yaxud 24 saatımıza girən hər şeydən kayf tutmağımız mümkünsüzdür. adicə iyrənc bir misal, bütün canlılar ifrazat etməyə bioloji olaraq məcburdu. ifrazat prosesi yaşam sürdürmək üçün vacibdir, amma digər bioloji məcburiyyətlər arasında ən xoşagəlməzidi. həyatımızın hər dönəmində müəyyən fəaliyyətlər olacaq ki mütləq bizə faydası var amma elə də ürəkaçan deyillər. özün başa düşdün yenə hara bağlayacam temanı :d

yaşanmışlıqlar və yaş artdıqca "tutku" dediyin o nədirsə, dəyişir. dəyişkən canlıların tutkuları da dəyişkən ola bilir. uğurlu insanları hardan tanıyırsan ki bu uğurludur? müəyyən stabil gəlir, gəlirin həyatını daha asanlaşdırması, ən az bir ixtisasda, bir işdə yaxşı və yaxşıdan daha artıq bacarıq sahibi olması. yenə də deyə bilmərik ki bu uğuru ona "tutku"su gətirib. hard level produktiv çalışmaq, soft level produktiv çalışmaq, zaman çizelgesinde gecikmədən hədəflərini vurmaq, bu mühiti kimsə sənin üçün yaradıb içinə səni salmayacaq. diqqətini pozan faktorlar 99% sənin həyatını pisləşdirməyə meyillidir. səni geri basan qorxular, cavabsız suallar yenə səni yaxşı bir yerə aparmayacaq. bəzən gərək overthinking-liyin xodunu alıb özüvü işə verəsən. sadəcə ölkəni, şərtləri, baş verə biləcək hər ehtimala qarşı can güvənliyini özün özü əllərinlə qurmalı olduğunu xatırla.

6 ay çalış 6 il bəhrəsini gör deyə bəsit deyim var. gələcəkdə hobby-lərinə ayırmağa zamanın, maddi qazancın olmağı üçün indidən investisiya etməlisən. səni inandırıram ki mənim indi hobby-lərimə ayıracaq zamanım və imkanım var, qəpiyinə kimi özüm haqq edirəm, lakin heç bir əyləncə, heç bir gəzinti və istirahət yaxud məşğuliyyət mənə hədəfim üçün eşşək kimi çalışdığım zamanlardan aldığım kayfı vermir. hamının ağlayıb zırladığı ən hard proyektlərin üstündə 39 dərəcə qızdırma ilə gecə-gündüz işləyib, bütün patokun qabağında təqdimat keçəndə aldığım orgasmik həzzin yerini heç nə vermir. gecənin sakitliyində daha çox radio teatrı dinləyərək, öz gücümü, öz bacarığımı sevərək və inanaraq ən mənasız, dəxlisiz, sıxıcı fənnlərin belə üstəsindən gəlmişəm.

məktəb illəri, universtet-ali təhsil, iş həyatı. elə çoxlarımız təqaüd yaşımızda da işləyəcəyik, bu viruslarla gedib çıxa bilsək o yaşlara. yəni bütün ömrümüz bu 3 dövr fonunda keçir. başlıq kimi düşünsək, altını biz digər şeylərlə doldururuq. şəxsi həyat, hobbylər, bağımlılıqlar və s. sən başlıqlara giriş elə, sonra altını doldurmağın rəngarəngliyində üz. baxma postlarda linçləyən,şikayətçi görünməyimə, yaşamaqdan ən çox kayf tutanlardanam :d

nəysə, çox fikir var yazası, fikrim necəsə dağıldı pakistanlı müştəri gəldi beynim çöndü :d ağlıma gəldikcə yazaram yenə <3

belədiki hamı söhbət eləmək istəsən yaza bilərsən deyib,
amma mən özüm sənə yazacam :d