56. #38733 entrysi ilə məni çoxdan içimdə qalmış 1,2 sözü deməyə məcbur edən yazar

qoy elə ilkindən başlayım.
lap ilkindən başlasam kafkanın vətəndaşlığı ilə əlaqəli idi. onu keçdik o heç -*
sonra, thomas man`nın venedikte ölüm əsəriydi. mən kitabı bəyənmədiyimi bildirdiyim bir entry yazarın xoşuna gəlməmişdi. ondan sonra, günel mövlud haqda qadın sözünü dırnaq arasında yazmağım yazarı qıcıqlandırmışdı. cavab falan yazmışdı sağolsun. yənə mübahisəyə girmədim. kimləsə dirəşmək təbiətimdə yoxdu. o itirdiyim zamana nə qədər şokolad yeyə bilərəm. amma son #38733 entrysi mənim gecə gecə yuxumu qaçırıb bu entryni yazmağa məcbur edəcək qədər ağır söhbətdi.

hörmətli yazar,
sən humanist, empatist, obyektiv olmağa çalışıb özünə bunu məqsəd qoya bilərsən. amma bu mənim üçün bir qayə deyilsə səncə sən bütün bu müsbət keyfiyyətləri məharətlə özündə toplayan biri olaraq #38733 entrynin ilk sözlərini girib entrydə də açıqca başlığı açanı aşağılayaraq tənqid etmə haqqına sahibsən?
mən nə siqaret çəkən, nə söyüş söyən, nə feminizm atıb tutan, nə eybəcər əl hərəkəti edən qadınları sevmirəm. hələ hicabla özünə sərhəd çizən qadınların obyektivlikdən dəm vurmasını heç sevmirəm. ümumiyyətcə qadın tayfasını sevmirəm. çünki xislətində nə yatdığını ən yaxşı özüm bilirəm. məcbur da deyiləm sevməyə. əminəm ki, onlar da məni sevmir. təbii haldı. istədiyim yerdə də bu fikri səsləndirməkdə azadam. amma bu o demək deyil ki, sən də #38733 entrynin ilk cümləsini yazmaqda azadsan. tənqid edə bilərsən amma o ilk cümləni yaza bilməzsən. mən söymürəm ki onları? sadəcə sevmədiyimi deyirəm. hətta məlum başlığın ilk cümləsini seçim`dir sözü ilə başlamışam. sənin başladığın sözə bax amma. bu da sənin öz işindi təbii istədiyini söyə bilərsən amma etirafındakı kimi obyektiv olmaz bu davranış.

yuxarıda yazdıqlarım tənqid deyil. sadəcə xəyal qırıqlığıdır. gözləmədiyin birindən yaraşdırmadığın davranışdı.

dinlediğiniz için teşekkür ederim