42. dilənçinin yanından ayrılmamış, bir söhbət də olmuşdu.

məzahir gəlib dilənçinin yanında oturur və bir siqaret yandırır. tüstünü içinə çəkərək ətrafı süzür. sakitçilikdi, hamı öz işinin dalınca gedir. hamı harasa tələsir. üzlərdə də eyni qəhbə ifadə var. məzahir içdən bir ah çəkir. öz özünə deyir ki, bu gijdillaqlar nə görüblər ki bu həyatda, belə sifətnən gəzirlər. mənim yaşadığımın yarısını yaşasalar, çoxdan intihar etmişdilər. elə bu həvəsnən də, dönüb dilənçiyə həyatını danışmaq istədi. elə söhbətə də bu sözlərlə başladı:
- görürsən bunları? sanki nə yaşıyıblar, hamsının sifətindən zəhrimar yağır. mənim yaşadığımın yarısını yaşa..

elə bu vaxt dilənçi məzahirin sözünü kəsir:
+ ə dur sikdir burdan. gijdillağ, bu da özünü dərdli sayır. dərd yandığı adama bax. neçə ildi buz kimi betonda oturmağdan babasil olmuşam.

məzahir belə planlaşdırmamışdı. hollivud filmlərindəki dilənçilər daha xarizmatik olurdular. dinləyib dərdinə şərik olurdular. bu da yadına saldı ki, o azərbaycandadı. 1 il əvvəlki qərarı yadına düşdü. rusiyaya gedəcəkdi, amma alınmamışdı. deyəsən həyatında yeni radikal qərar verməyin vaxtı çatmışdı