46. Yaddaşımın dərin,qaranlıq quyularında eşələnərkən bu başlığa yazılası üstü toz bağlamış bir xatirə tapdım.təfərrüatsız yazsam əslində çox qısa bir xatirədir.ancaq bu təfərrüatlar mənə çox doğma gəldiyinə və özündə uşaqlığını bakıda keçirən uşaqların xatirələrini daşıyabiləcəyinə görə qıymadım oları da yazdım.həyatdı,heç kim beyninin hard diskinin nə vaxtsa formatlanmayacağına zəmanət verə bilməz.
mənimlə eyni məktəbdə paralel oxuyan biri var idi. bizim çox ama çox uzaqdan qohumumuz idi.o qədər uzaq ki,evlərində olmamışdım.çox vaxt məktəbə bununla bərabər gedib-gəlirdik..təbii ki,bu qaqaşın nənəsinin müşayiəti ilə. (baxma: Cangüdən nənə.)məktəb ilə evimiz arasında `maşın yolu` unun olması,bu qaqaşgilin məhləsinə çerez bizim məhəllə gedildiyinə görə bu qaqaşın nənəsi evdəkilərə `onsuzda bu yolu gedirik,uşağınızı mən aparıb-gətirərəm`deyərək ,indiki məktəb servisi avtobuslarının üzərinə götürdüyü ,`məktəbə uşaq aparıb gətirmək` kimi müqəddəs vəzifəni öz üzərinə götürmüşdü.deməli bu qaqaşnan bizim qəhramanımız atalarımızdan başqa heç kimin döyə bilməyəcəyi "bursile" * bruce lee idi. (baxma: Mənim atam bursileni döyər.)
Bu qaqaşın o vaxtki ağlımla məndən `üstün` cəhəti şpaqat aça bilməsi,yaxşı qaçması,bizdən 10 yaş böyük idmançı qardaşınınn olması,bursile kinolarına məndən çox baxması və bu `üstünlüklər`inə əsaslanıb, (indiki ağlımla dediyim)osdurağa basa bilmə qabiliyyətinə sahib olması idi.deməli bu qaqaşımız (şərti olaraq adı bursile olsun) özündən böyük olan on nəfərin içinə girib on nəfərin onunu da çilədiyini,siniflərində (eyni sinifdə olmadığımıza görə siniflərində heç kimi tanımırdım) hamını döydüyünü, bu texnikanı bizdən böyük `karateist` qardaşından öyrəndiyini,qardaşına da bu texnikanı atasının öyrətdiyini,evlərində atasının yaponiyadan gətirdiyi xəncər,`ninçyanqa`(baxma: nunçaku,)ninca paltarının olduğunu iddia edərək məni bu söhbətlərə inandırmışdı.məndə belə təsəvvür yaranmışdı ki,bunlarda evdə hamı ninçyanqa ilə gəzir.hətta bu bizi aparıb gətirən nənəsi evdə bir əlində ninçyanqa fırladaraq digər əlində peraşki bişirir deyə xəyal da qurmuşdum.qardaş ,uşaq ağlı gədə məni həqiqi inandırmışdı.bir yandan da özümə ləzət eliyirdi ki,belə güclü dostum var.* mağdurum
2-ci sinifdə oxuyuram.dərs ilinin təzə başladığını hələ çıxıb getməmiş ancaq getmək ərəfəsində olan yayın istisini,əynimə geyindiyim ağ köynəyi, bir də təzə dərs ili əhval ruhiyəsini xatırlamağımdan anlayıram.dərs qutarandan sonra həmişəki kimi məktəbin birinci mərtəbəsində bu qaqaş və nənəsi məni gözləyirdilər ki evə gedək.bu dəfə fərqli olan bir şey var idi.qaqaşın nənəsinin yanında padruqası olan bir başqa nənə var idi ki,o da bizdən balaca olan nəvəsini məktəbdən götürməyə gəlmişdi.maşın yolunu nənələrin əlindən tutaraq keçəndən sonra sumkalarımızı * sumkam keçən ilin sumkası idi amq bizim burslienin nənəsinə verib,yanımızdaki nənəsinin əlindən tutan bizdən balaca uşağa `sən hələ uşaqsan bizim kimi nənəndən ayrı gedə bilməzsən`kimi cümlə quraraq, bunlardan ayrılıb qabaqda getməyə başladıq.yenə bizim bursile davalarından danışırdı.arada bir necə vurduğunu göstərmək üçün dayanıb zərbələri göstərirdi.nənələrin başı əngə vurmağa qarışdığı vaxt biz artıq xeyli onlardan aralanmışdıq.nə başınızı ağrıdım,gəldik çatdıq keçmiş cəfər cabbarlı kinoteatrının (indiki space`in binasının yerində yerləşirdi) yanındaki,keçmiş şüşəli bazarnan üzbəüz olan parka.məqsəd 225 nömrəli məktəb ilə spacein arxasındaki bina arasındaki dar yolla,dağlı məhlələrinin arasından nərimanov heykəli tərəfə düşmək idi.parkın sahəsinə girdik.bizim bursile isə uzaq şərq döyüş növlərinin incəliklərindən danışmağa davam edirdi.
Deməli, birdən parkda biziynən tay-tuş 6-7 nəfər uşağa gözüm sataşdı.yanlarında velosiped * veesiped var idi.bilirsiz hansı tipdə uşaqlardan idi bular?o ki valideynlərin `o uşaq tərbiyəsizdi,onuynan oynama,ona qoşulma,görmüyüm səni onun yanında`dediyi bax o uşaqdan 6-7 dənə.siqaret çəkmək zad.
Nəsə,velodipedə ,uşaq marağıynan nəsə velosipednən bağlı sual verdim bunlara.sual tam yadımda deyil amma təxminən `qaqaş bunu hardan almısan,neçyə almısan` kimi gijdıllağski sual.sualı verən kimi aralarında lider olan,digərlərindən və bizdən yaşca bəlkə də bir il böyük olan mənə həyatımda ilk dəfə eşidəcəyim cümləni dedi.`sikiiir səni?`(baxma: velisoped oğrusu).məhlədə sikdir,sikim kimi sözlər eşitmişdim ancaq bu sikməklə bağlı bu cür söyüşü birinci dəfə idi eşidirdim.qaqaşın sifəti tam yadımda olmasa da sarışın olduğu,əynində göy rəngli sovet stili sportivni kostyum ayağında isə yenə sovet stili (baxma: keta )olduğu yadımdadı.buna oxşar bir şey. http://img-fotki.yandex.ru/get/4206/serezha-mackarov2020.4/0_362e4_eba46e27_L.jpg

Normal vaxtda bu tip uşağa nəinki cavab vermək,beləsinin heç həndəvərindən keçməyə cəsarət etməzdim o vaxtı.ancaq bu dəfə vəziyyət fərqli idi.yanımda dağ kimi bursile var idi.
Göt baş atsalar bizim bursile o velsopedi bunların götünə soxar deyə fikirləşərək o vaxtki söyüş ehtiyatımnan bu qaqaşa cavab verdim.bizim bursile də nəsə dedi bunlara.nə isə qardaş, təxmin etdiyiniz kimi bu gədələr cumdular bizim üstümüzə.zərbələr dəyənə qədər mən hələ də ümidliyəm ki bunları göt eliyəcəyik.birinci yumruğu düz sifətimə bu gədə vurdu,sonra da digərləri başladılar məni vurmağa.saniyədə 5-6 təpik yumruq bədənimə dəyməyə başladı.ən bərk vuran bu sarışın dediyim qaqaş idi.ala mən bir vururam* o da vura bilsəm bular 10 vurur.nəisə bilmirəm,nə hikmət idi bu qaqaş məni az vurdu və aralandı.başqaları isə hələ də məni vurmağa davam edirdi.zərbələrin müşayəti ilə baxdım ki bu qaqaş bizim bursileyə tərəf döndü.`dava` başlayandan sonra birinci dəfə idi ki bizim bursileni görürdüm.gördüm ki bu bursiledən əsər əlamət yoxdu.məni palaz kimi çırpıllarsa,onu top kimi çiləyirlər.ala,bəs nooldu sənin priyomların osdurarağçı!` deyə içimdə deyindim.
Qardaş, bu sarışın bursileni vurmağa başlıyan kimi bizimkinin vapşe müqaviməti qırıldı.təsəvvür elə bunu itələyib otuzdurdular skameykaya bu sarışın başdadı bu bursilenin bayaqdan mənə göstərdiyi təpik zərbələrinin hamısını real olaraq buna vurmağa.sifətinə,qarnına.bir söznən çox rəhmsiz uşaq idi.uşaq da olsan,böyük də olsan keçirdiyin həyacanın keyfiyyəti eynidi.o an özümü ən çox göt günündə hiss elədiyim an idi.ala heç nə eliyə bilmirəm.məni də vururlar amma məndən beşbətər bu bursileni vururlar.nə pox yedim bulara baş qoşdum deyirdim içimdə.belə yazanda proses çox uzun gələ bilər amma həqiqətdə dava bir neçə dəqiqə idi davam edirdi.uje vurmaqdan,məzələnməyə keçmişdilər.
Bursileyə uje bir bir şapalaq vururdular.sadəcə mırta.mənim isə gözüm səmaya `yoxmu bir xilaskar?` deyirmiş kimi zillənmişdi.ala bilmirəm nə momentə düşmüşdük ətrafda o dəqiqələrdə bizi aralayan böyük də yox idi.
Ümidsizlik,biabırçılıq davam etdiyi bir vaxtda birdən düz arxamdan,amma uzaqdan birinin qışqıraraq “ala it-kopoy uşaqları bıra gəlün,göt kopoy uşağı!` dediyini eşitdim.sonra bu səs mənim adımı qışqırdı.bir baxdım bu bizi vuranlar aradan çıxmağa başladılar.deməli parkdan üzü şüşəli bazar tərəfə qaçmağa başladılar.bu anki keçirtdiyim sevinc hissini heç bir söznən ifadə edə bilmərəm.sən demə qışqıran da məhləmizin ağsaqqal, nərd taxta ustalarından biri idi. o vaxtdan öyrəndimki bu nurani əmi elə sən demə buralarda fırlanır həmişə.qışqıra- qışqıra bu uşaqların üstünə cummağa başladı.ən axırıncı bu sarışın,lider olan qaçmağa başladı.elə bu an bizim 45 saniyə əvvəl məzlum sifəti almış,ölüyə çevrilmiş bursile dirildi.özüdə bu sarışının dalınca qaçmağa başladı.yenə gözüm səmaya yönəldi.`vallah,üzüm gəlmir sənə deyəm.zatən xilaskar göndərdin,məni bu vəziyyətdən qurtardın.üzdülüy olsa da yenə də deyim.nooolar bursile o qaqaşı tuta bilsin.`mealində baxışla səmaya baxdım.
Qardaş bizim bursile bunu tutdu desəm inanarsız?tutan kimi qaça qaça cumdum bunun üstünə. bir tərəfindən mən,digər tərəfindən də bursile bunu tutmuşuq.bir tərəfdən də qonşumuz biz tərəfə gəlir.qaqaş əlimizdədi.təkcə bu gədənin üzündəki ifadə mənə bəs eliyərdi əslində.ay bləəə,birinci sevinc hissini izah edə bilməyən bu ikinci sevinc hissini xuy izah edər.vopşim səmaya baxıb mütəşəkkir baxışlardan sonra əlimizdəki qurbana baxdıq.bu `dava`dan 5-6 dəqiqə əvvəlki canavar,bursile geri dönmüşdü.bundan sonra nələrin olduğunu artıq təxmin edirsiz.sadəcə bunu deyim ki həmən o bizi rəhmsizcə döyən qaqaş indi ağlayırdı.nəisə,qonşu gəldi bizi araladı.adət-ənənəyə uyğun şablon sözləri deyərək bizi danladı.az sonra nənələr bizə gəlib çatdı.`lyə,lyə baleyməə` * dağlı dili deyərək 3-müzün də üstü başına baxıb qışqırmağa başladılar.nəisə nənələr başdadılar bu qaqaşı sorğu sual eləməyə.kimsən,kimlərdənsən axırda qaqaş da bu bursile kimi uzaqdan uzaqa qohum çıxdı.
Nəysə evdəkilər bilməsin deyə üstü başımı təmizdəmək üçün başqa yolla bursile gilə getdik.
Evin həyətində üst başımızı təmizlədikdən sonra evə girdik.və yaponiyadan gələn ninçyanqaların,ninca paltarlarının da yalan olduğunu öyrənmiş oldum.həyat mənə bəlkə də ilk dəfə idi ki dərs verirdi.birinci dərs o idi ki,özüvə güvən hərəkət elə,ikincisi hər osdurağ söhbətə inanma,üçüncüsü möcüzə mümkündür,dördüncüsü isə uzaq qohumdan elə uzaq olsan yaxşıdı!