68. başlıq: göt

yazılarında ‘göt’ kelimesini açık açık kullandığı için mahkemeye verilen can yücel, mahkemedeki sözlü savunmasını ‘ne diyeyim hakim bey? bizim köyde göte göt derler’ diye bitirir, ancak öncesinde bir de fıkra anlatır mahkemede. (can yücel bu davadan beraat etmiştir.)

bir köyde ateşli bir hasta vardır,
kasabaya doktora getirir hastayı
köylüler. koca devletin koca
doktoruna. doktor hastaya fitil verir
ve köye döndükleri gibi hastaya fitili
anüsten vermelerini söyler köylülere. köylüler tabi ‘ tamam
doktor bey’ deyip köye giderler.
köydeki herkese sorarlar, en
bilgelere bile, ama kimse anüs ne
demektir bilemez. bu nedenle bir
türlü ilacı da veremezler hastaya. hastanın durumu da gitgide
kötüleşmektedir. bunun üzerine
köylü, doktora, koca devletin koca
doktoruna telefon etmeye karar
verir ama kimse buna yanaşmaz. ne
cüret değil mi doktoru arayacak bir köylü.. neyse durumun vahameti
üzerine muhtar aramayı kabul eder.
bütün köylü toplanır santrale,
muhtar arar, ‘biz ne yapacağımızı
bilemedik doktor bey’ falan der.
karşıdan doktor bir şeyler söyler. muhtar döner arkasına: ‘makattan
verin dedi doktor’ der. yine tüm
köye sorarlar, komşu köylere
birilerini yollayıp sordururlar falan
ama makat ne bilen yoktur yine.
hasta ise gitti gidecek, ateşler içinde kıvranıyor bayağı. ihtiyar meclisi
toplanır. son çare, doktorun bir kez
daha aranmasına karar verilir. yine
kimse aramak istemez doktoru.
nihayetinde yine biri kandırılır,
telefonun başına geçer, ama bir yandan söylenmektedir: ‘çok kızacak
doktor,çok! ‘ diye. sonunda telefonu
açar, durumu anlatır, doktor bir
şeyler söyler yine. telefondaki köylü,
yüzü allak bullak, arkasını döner:
‘ben çok kızacak demiştim size; götüne sokun dedi’.