12.qafqaz dağlarının dibində, arazın yuxarısında, sevanın şərqində, xəzərin qərbində ölkə. çoxu ürəyiaçıq, qonaqpərvər, ailəsini sevən, hər çətinlikdə yaşamağa vərdiş olmuş, hər şəraitə tez adaptasiya ola bilən insanların torpağı. tək problemi uşağına bir tikə çörək aparmaq olan, həmişə fikirli, vaxtsız saçı ağaran, cibində həmişə siqareti olan ataların və ləziz yeməklər bişirən, sevgi dolu, qayğıkeş, ən böyük arzusu oğul evləndirmək, qız köçürmək olan anaların vətəni. amma, normallıqdan çox anormallığın, gözəllikdən çox çirkinliyin, yaxşılıqdan çox pisliyin oluğu yerdir bura.
hələ ibtidai sinifdən bizə şanlı tariximizdən, coğrafi mövqeyimizdən, bizi gözü götürməyən düşmənlərdən danışırdı müəllimlər. yarısı heydər əliyev haqda olan ata yurdu kitabından koroğlunu, babəki, qara donlu kafirləri, mannanı, qafqaz albaniyasını öyrənirdik. özləri belə inanmadığı yalanlara bizi inandırdılar. bəlkə də heç düşünməmişdilər bu haqda. 31 mart qırğınından danışılıb, 1918-də qafqaz islam ordusu ilə birgə bakıda 20000 ermənini qırmağımızdan danışmadılar. şah ismayıldan danışdılar, səfəviləri səfəvilər edən fars təbəəsindən danışmadılar, türkük dedilər, ardınca 2500 il bunnan əvvəl var olmuş fars dövləti mannaya bizimdir dedilər. iqlim qurşağı nədir bilməyən müəllimlər 9 iqlim qurşağından 7-si bizdə var dedilər. babək milli qəhrəmanımızdır dedilər, 10 səhifə sonra babəkin 20 il mübarizə apardığı islamın gözəlliyindən danışdılar. dedilər, basıb bağladılar, biz də inandıq. çünkü zəifik, tənbəlik. tarixə nəsə iz qoymağa çalışmaqdansa, tarixi saxtalaşdırmaq, saxta tarixə inanmaq daha asanddır.
uşaqlığımız küçədəki tank səsi ilə, qarabağ müharibəsi ilə, hər gün qarabağdan gələn tabutlarla, atəşkəslə, aclıqla, keçid dövrü ilə, bakı-ceyhan müqaviləsi ilə keçdi. biz də tarixin bizə bəxş etdiyi bu travmaların əhatəsində böyüdük. təhsilimiz beyinləri kütləşdirdi, tənqidi düşünmə qabiliyyətimizi öldürdü. düşünərək deyil, onun-bunun ağzına baxaraq, dəb olana uyğunlaşaraq yaşamağa başladıq. polboks mod oldu, saçını polboks kəsdirməyib uzadanlara şampunçik dedilər. sonra o şampunçik deyənlər adını dəyişib çeçenka dedilər, özləri şampunçik oldular. uzunburun ayaqqabı mod oldu, rəngli ayaqqabı geyinənlərə petux dedilər. sonra o petux deyənlər qırmızı ayaqqabı geyinməyə başladı. söhbətlər qız, 07, dava üçbucağında fırlanmağa başladı. hər şey qız tutmaqla, qız fırlatmaqla bağlı oldu. metroda bluetooth-la, televizorda subtitrlərdə, telefonda çatlarda, sonra odnaklasniki-də, facebook-da. imkan olsa havadan da tutarlar. yaxın durmayana başdan, yaxın durana işini görəndən sonra qəhbə deyən odlar yurdunun bu yanıq oğlanlarının anaları sonra bu gədələrə təmiz qız axtarmağa başlayır. təmiz qız mövzusu da ayrı aləmdir. qısaca oğlan xeylağının sahib olduğu imtiyazlara sahib olmayan, ümumiyyətlə bu imtiyazlardan könüllü surətdə imtina edən qızdır. evdən çölə çıxmır, ər gözləyir, türk seriallarının fanatıdır. evdən çölə çıxan tipləri də maksimum universitetə gedib gəlir. həyat haqqında ən kiçik anlayışı yoxdur.
cəhalətdən doğan bu səfalətdə yaşayanlardan başqa, bir də şah kimi yaşayanlar var bu ölkədə. ölkənin pulun dağıdanlar, dövlət işçiləri, neftin pulun yeyənlər, monopoliyası olanlar, oliqarxlar, qısaca çaqqal sürüsü. pulu olanın belə heç nə almadığı, sırf nə vaxtsa yanından maşınla keçəndə göz oxşasın deyə açılan empori, gff, armani butiklərini, eurovisionu, u-17 çempionatını, çaqqalların sürdüyü ömür boyu işləsə ala bilməyəcəyi maşınları, aeraport yolunu, laqondalanmış binaları görüb, ağzı iylənən kasıb da "ölkəmiz inkişaf edir" dedi, ağlın itirdi. burnunun dibində ssri dağılandan təmir olunmayan yolları, cındır butkaları, soyuq sinifləri, qaranlıq küçələri görə bilmədi. bu ölkə dəlilərin pulu və adamı ilə ağıllı olduğu, ağıllıların kasıblığı, yiyəsizliyi ilə dəli olduğu ölkədir, xaloğlu.
əvvəl idarəçilərimizin bəhanələri var idi. birinci dedilər müharibədən çıxmışıq, sonra keçid dövrü dedilər, sonra dedilər bakı-ceyhan açılsın yaxşı olacaq. biz də dözdük. bakı ceyhan açıldı yenə düzəlmədi. artıq qəbullanmışıq vəziyyətimizi, susuruq, hindu inəyi kimi olmuşuq. onlar da bəhanəyə belə gərək görmürlər. gözümüzün içinə baxa-baxa yalan danışırlar. prezident çıxıb azərbaycan standartılarından, analoqu olmayan inkişafdan dəm vurur, tək problemimiz qarabağdır deyir, lazım gəlsə alarıq deyir*
gala alarsan
. aclığımızı, səfalətimizi qarabağla unutturmağa çalışırlar indi də, qarabağla yatızdırırlar bizi. cibimizdən pulumuzu çəkib yedilər. olan-qalan qəpik quruşumuzu da heç vaxt işlətməyəcəyimiz silahlara verirlər. 2000-dən sonra anadan olan uşaq belə erməniyə nifrət edir. bu torpaq tolerantlığın, dostluğun vərəmdən əziyyət çəkdiyi, nifrətin vəba kimi yayıldığı torpaqdır.
bir tərəfdən fikirləşirsən haqqdı bizə, sikdir elə. amma digər tərəfdən deməmək də olmur. deyiriksə deməli fikirləşirik, fikirləşiriksə deməli sevirik. sevdiyin qədər uzaq durmaq istədiyin ölkədir bura.
112. birdə görürsən başqa ölkələrlə müqayisə olunur. çox gülünc müqayisələr. məsələn, kitab oxuma səviyyəsini yaponiyayla müqayisə edirlər a kişi. gülməlidir, çox gülməlidi həmdə. azərbaycanın, eləcədə bütün digər üçüncü dərəcə dünya ölkələrinin problemi sərvətdir, kasıb olmalarıdır.
sən götür kasıb azərbaycan vətəndaşının kitab oxuma səviyyəsini zəngin yaponiyayla bir tut? belə müqayisə olar ala?
eləcə də sənətlə məşğul olma olsun və bunun kimi fəaliyyətlər. azərbaycan əhalisinin mühafizəkar, savadsız, çoxluqla axmaq olma səbəbi kasıb olmalarıdır bunu bilirik elə deyilmi? təhsil ala bilməməsi, müəllimlərin kasıblıqdan heç təhsil verməyə vaxt ayıra bilmməsi və.s və.s
kasıb ölkədidə ala, nə yaponiya blət? belə müqayisə olar?
mən əslində kitab oxumaq yox, kitab yazılmasından bəhs edəcəkdim. oxumamağın səbəbi kasıblıq olduğu kimi, yazmamağın səbəbi də kasıblıqdır. ama yazmamaq daha çox bağlıdı. çünki mən şəxsən kasıb olsam da, kitab oxuyuram daima. ama kitab yazmaq? hansı vaxtla? axı kasıb adam saatını satıb keçinmək üçün pul qazanmalıdı. geri qalan vaxtı ilə bəli yaza bilər, ama yazmamağı seçir çoxu. kitab yazmaq kimi digər elmi, ədəbi və sənət fəaliyyətləri də buna daxildir. həyatda qalmaq, kira və qida üçün sürünən insanın vaxtı qalmır.
ortalamanın üstündə bir avropalı gənc düşünürü ortalamanın üstündə bir azərbaycanlıdan çoxmu güclüdür? mənə görə yox. ama buortalama üstü avropalısə, amerikalısı, yaponu böyük ehtimalla nisbətən daha sərvətlidir və ya dövlətin dəstəyi daha güclüdür deyə sənətə, ədəbiyyata, elmə vaxt ayıra bilir, işləməyə bilir, modern bohem həyat tərzi sürə bilir. ama yetim azərbaycanlısı? sürünür də ala. kitab yaza bilmir məsələn. düşüncə varsa belə ortaya bir məhsul qoya bilmir. nəticədə axmaq xalq, axmaq olaraq qalmağa davam edir. xalqın düşüncə tərzinə təsir edəcək ədəbiyyatçısı, sənətçisi olmayandan sonra inkişaf ola biləcəyindən daha da aşağı səviyyədə gedir.
inkişafı siktir elə. biri deyək ki kitab yazmaq istəyir və oxunulması ya inqilabi gücə sabib olması vecinə də deyil. yaza bilmir.
nədə ki, bu azərbaycanlı çıxəb birinci dünya ölkəsinə getsə belə, geridən başlayır, yenə fəhləlik, çətin ki rahat səviyyəyə gəlib çatıb özünə vaxt ayıra bilsin.
sonra bilirsən nə olur? deyirlər ki almanlardan gör necə düşünürlər çıxıb ama azərbaycandan yox.
ala gijdıllağ, bəsdidə blət.
bilsən, milləti itin götünə soxub çıxarmaq asandı, nə varki. ama anlamaq, əsas məsələ odu.
dindarlıq, tanrıya bunqədər bağlı olma və.s səbəbləri də kasıblıqdı. ora girmirəm zatən. ama nəticə eynidi. *bu günümüzə şükür*, *allah kərimdi*, *hər işdə bir xeyir vardır*. kasıb adam tanrıya sığınmayıb kimə sığınacaq.
yaponlar daha çox kitab oxuyurmuş. dur sikdir ala burdan gijdıllağ.
əslində düzünə qalsa bu qədər gileylənməyimin səbəbi xalqa yazığım gəlməsi deyil, özümə yazığım gəlməsidir.
mən kitablar yazıb, elektronik musiqi bəstələyib, sevdiyim qadınlara şeirlər yazıb, sənətlə məşğul olub, təbiət qoynuna gedib ağaca çıxıb qışqırmaq, özümü ifadə etmək istəyərkən hansısa bir birinci dünya ölkəsinin sikik bir bazarında sikik bir satıcı olaraq həftəmin yarısını satıb geri qalanını da bunun peşmanlığı ilə depresiyada keçirirərək həyatımı davam etdirirəm. işdə müdür söyür, sonra o gedir müştəri söyür, sonrada gəlib evdə güzgüyə baxıb mən söyürəm özümü və həyatımı.
əgər çox az miqdarda belə dövlət dəstəyi varsa, ya ailə dəstəyi və.s kimi sərvətli ölkələrə məxsus üstünlüklər, həyatını bəhs etdiyim kimi bir yazar, sənətçi kimi keçirə bilərsən. bir çox insan bunu edə bilər, sadəcə kimisi ömrünü uşağına, ailə xoşbəxtliyinə ya növbəti bahalı maşınına ya oturaq həyat üçün alacağı evə qurban verir. bunların heç biri sikimdə də deyil. tək lazım olan *basic income* idi, olmadı.
yaponlar çox kitab oxuyurmuş. almanlardan çox böyük insanlar çıxırmış. siktir ala burdan. soxdum yaponuna da almanına da.
yoxe hər şeyi siktir elə, belə deyirlər, sonra da yaponu almanı özünü bir pox sayır. imtiyazlı davranmağa başlayırlar, sanırlar ki bunlar nəsillikcə üstün insandırlar. ala gijdıllağ, tək sahib olduğunuz şey sərvətdi lan, sərvət. soxum sənin imtiyazına.
içni sikim, çox əsəbiyəm. bu entryni telefondən əsəbi əsəbi yazana qədər yetmiş beş müştəri narahat edib, sonra da yazıda heç bir ardıcıllıq qalmır. ağlındakı söhbəti də unudursan.
233. hazırda fərdi olmaqdan insanın iyrəndiyi və utandığı bir cəmiyyət.
bəlkə də, son 104 illik tariximiz ərzində beynəlxalq ictimaiyyətin nəzərində son 3 gündə törətdiklərimiz nəticəsində həm hüquqi, həm də əxlaqi cəhətdən hələ bu qədər yerin dibinə batmamışdıq...
hələ boş yerə hər iki tərəfdən həlak olanları, suveren bir ölkənin ərazi bütövlüyünü pozmağımızı, bir qadın cəsədi üzərində insan ləyaqətini alçaldan davranışlar aparan bir qrup şəxsin görüntüyə aldığı vidoenu bir kənara qoyub aşağıda paylaşılanı gördükdə insan dəhşətə gəlir ki, son 30 il ərzində nifrəti dərsliklərdə zorla körükləməklə necə xəstə insanlar sürüsü yaradılıb! doğurdan da, dövlətin məktəblərdə apardığı propaqanda necə böyük təsir qoyurmuş məlumatın tarixdə olmadığı qədər əlçatan olduğu XXI əsrdə! bunu paylaşandan əlavə, bunu bəyənənlərin sayını gördükdə insan anlayır ki, biz artıq bunlarla çətin ki, qarşımızı böyük ideallar qoyub daha proqressiv bir cəmiyyət yaratma uğrunda irəliləyək. bizim artıq bu sayı hesabı bilinməyən xəstələrlə deyəsən, yeganə dünyaya verə biləcəyimiz fayda yox olmaqdan qeyri bir şey deyil.
65. yazacağım zada başlıq tapa bilmədim a dostlar və fikirləşdimki elə yaxşısı buradır. azərbaycan. qayası nur mayası nur olan ama axırında heç bir sikim olmayan gözəl məmləkət. alov dilli ox filan ancaq yataqda olur bu diyarda ki, onu belə padlo bilir növcavanlarımız.
elə yazacağım mövzu da bununla bağlır. yəni dil vurmaqdan danışmayacam yox. məmləkət dərdidir mənimkisi.*
ozan olduq getdik amk
yoxsaki dil vuran da sağolsun vurmayan da. ki oral seksin adına dil vurmaq deyəndən sonra olsa nə olmasa nə. bizə əməlli bir dil inqilabı lazimdir, kim necə başa düşərsə..
girizgah çok klişe olacaq ama bu dəfəlik dəymə qaqaş. çoxdanın fikridir beynimdə, deyirəm görəsən niyə bu gündəyik? niyə basılmışıq qaraya? harda əyilən birini görsək bərkiyirik o saat. qonşusu ac yatan bizdən deyildir'dən kimi sikək qabağa düşək səviyyəsinə necə endik? hansı ara oldu bu?
bax qağa biz, yengə poxuna düşmüşük deyəsən. kirvə poxuna, kürəkən, qayın, yeznə poxuna, bajanax poxuna düşmüşük sən öləsən. pis poxa düşmüşük. nə dəxli var demə, qulaq as.
rüşvət var? -var. tapış var? -var. haqq qavramı var? -yox. huquq, qanun var? -yoxdur. ə qaynanan qoyar olsun? qoymaz qaqaş. elə baxma gəl başa salım.
bu qohumluq ki var haa, bu çox qəliz məsələdir. kino pox yeyib bunun yanında o dərəcə. hər şeyin altında bu var. qohumluq. qardaş adamın bir qohumu olar, ikisi olar. bizdə sürüynəndi. hərəsinin də öz adı var. əcnəbilər hamsına cousin deyib yola verir. ala bizdə əmioğlu bir, dayıoğlu iki, bibiqızı, xalaqızı. dayı nəvəsi var a kişi. bunun qabağında durmaq olar? sikerler kamil, hepimizi sikerler.
bax xaricə, qohum görürsən? nə qohum ala? edirnədən o tərəfə yengə deyəni sikirlər. camaat belini bacanağa yox dövlətə dayayıb. qohumluq əlaqəsinin qopuq olması insanı toplumda kimsəsiz bir hala salır. onu bu kimsəsizliyindən xilas edən şeysə birəysəl haqqlarıdır. bizdə isə tam tərs mənzərə görülür.
rüşvətin qaynağını illərdir dövlət olaraq görən bizlər problemin qaynağını düzgün tapmadan əli üzündə inqilab gözləyirik. halbuki diqqətli baxıldığında heç bir inqilab filan real deyil və ən qorxulusu da heç bir inqilab bizdə gözlənilən dəşiklikləri gətirməyəcək. tam tərsi yüksək dozalı qırğın və dağıntılara səbəb olacaq inqilab gələcək hakim qüvvələrə daha sərhədsiz güclər bəxş edəcək.
çünki.. bizdə problemin qaynağı dövlət deyil. bizik, özümüz.
oxuyursan illərlə, təhsil alırsan. gözünün nuru gedir, götün sikilir. sonra iş həyatı, kurslar, stajlar. atan araya girir bir yere soxulursan, başlayırsan işə. zənglər də sənnən birgə başlayır. əvvəlcə yaxın qohumlar lap yaxın.. xala qurban fariz sizin idarədədir tapşır çox gözlətməsinlər. xaricdə təhsil görmüş, intellekt abidəsi sən xalanın sözünə qayıtsan qəhbə olarsan. və fariz gözləmir keçir, başqa haqqların üstündən. zənglər artır. sıradanlaşır, adiləşir. və bir gün o zəng. samirgilin kirvəsi*
xuyyivoznayet
gələcək yola ver getsinlər. hörmətivi də edəcəklər. gəlirlər, iş həllini tapır və o haram pul stolunun üstündədir. almamaq üçün dirənirsən ama o, kirvədir axı. almasan qəhbə olarsan. və budur sən artıq təscilli rüşvətxorsan. sən, yandaki otaq, koridor, üst mərtəbə, hamı, bütün bina.. rüşvətxorsuz.
və sən rüşvətxor, kirvənin gözündə qəhbə olmamaq üçün bu yola sürüklənmiş fahişə. sən artıq o işi heç kimə pulsuz görməyəcəksən.
və o kirvə başqa bir idarədə, gözləyir.. normadan artıq. çünki içəridə başqa bir kirvə var. və bu belə davam edir. kirvələr, yeznələr, bacanaqlar.
xaricdə kirvəsi olmayan insan tək dayaq nöqtəsi olan haqqlarına möhkəm yapışır. və o haqqların məşruluğunu təmin etmək adına başqalarının haqqlarına da eyni hörməti göstərir. dövlət bilir, o şəxs xəstələnsə qapısını açan olmayacaq və dövlət səhiyyə sistemini ona görə qurur. və şəxs bilir ki kirvənin qozuna deyil və ona görə vergisini axıra qədər dəqiq ödəyir. və bu şəxsin yaşadığı dövlət sikə sikə sosial dövlət olur. və şəxs o dövlətin sərvətidir və dövlət bacanaqsız şəxsin sərvətidir. o dövlət o şəxslərlə dolu olur, o şəxslər tərəfindən idarə olunur. dövlətin ən kiçik səhfində şəxslər ona həddini bildirirlər.
bizdə isə dövlət yoxdur. varsa da yoxdur. heçkimin qozuna da deyil. dövlət arxa planda neft qaçırır. nəsə deyirik? yox. qozzumuza da deyil.
çünki biz onu görmürük, görmək də istəmirik. biz xəstələnəndə banan alıb gətirən çoxlu qohumlarımız var. bizim yengəmiz, bizim kürəkənimiz var. bizim sosial təminatımız dayday'dır.
və biz inqilabı kimə qarşı edəcəyik? dövlətə? başınız xarab olub?
not: yuxu imkan versə qohumları öldürmədən sizə məsələnin həllini danışacaqdım. qismət olsa sabaha.
edit: bütün məsələ ifrata qaçmış vəziyyətdə olan yapış yapış qohumluq əlaqələri deyil əlbət ama işin bu yerə qədər gəlməsində duran təməl səbəblərdən biridir deyək və entry'yə qaldığımız yerdən davam edək.
hər necəki, bizə öyrədildiyi kimi tarixin erkən dönəmlərində insanlar ilkəlliyin ilkin gərəyi olaraq icma yaşayışını mənimsəmişdilərsə 'indiki dövrdə də bu davranış az dəyikliyə uğramış şəkildə çıxır qarşımıza.*
bu cümləni al qoy yaqubun tarix kitabına sırıtmaz amk
yəniki ha neolit dövründəki ilkəl insanlar ha bizim indiki laçınlılar, ağdamlılar, naxçıvanlılar, yerazlar. qohumluq əlaqəsini iliklərində yaşayan yurdum insanları yəni. pisdir mi? bəlkə də deyil ama mövzumuz başqadır. bu labüdlük nə torpağın nə insanın günahıdır.
qısası bu birbaşa şəhərləşmə ilə bağlı olan hadisədir. yəni şəhərin beton yığınlarının arasında sistemə xidmət etməkdən siz də məni bağışlayın götündən xəbəri olmayacaq dərəcəyə gələn insan təbii ki qaçılmaz olaraq kirvədən bixəbər qalır. günlər aylara calandıqca məsafə ilişkisinə dönən yeznə qayın əlaqəsi elə bu ilişkiylə eyni aqibəti yaşayır. bacanaqlar ayrı düşür istəmsiz.
gəlin sovet dönəmindəki atanı polisə satmağın ən vacib vətəndaşlıq vəzifəsi olduğunu öyüdləyən filmləri bir də bu gözlə izləyək və anlamağa çalışaq. bu cür sistemlər duyqusal bağ qəbul etmir. hamını eyni dərəcədə sevmək üçün ən yaxınlara məsafə qoymaq. bütün məsələ budur.
və istəməyək də olsa bunu ən yaxşı urban mühitdə işin orospusu olmuş insanlar bacarır. pəki var mı azərbaycanda belələri? var. çox məhşur rusdilli bakılılar.
heçkim inciməsin. azman bir yeraz olaraq yazıram bunları. biz gəlmələrik səbəb. biz və yumşaq ürəklərimiz. yaxına otkazın nə olduğunu bilməyənlər. əmioğlu yerinə türmə yatanlar. aman xalaqızı evdə qalmasın dərdində olan.. bizlər.
dövlət dairələrindəki rüşvətin birbaş səbəbi biz və bizdəki bu potensialı görmüş azərbaycan dövləti ceoları'dır.
rüşvətin və el dilindəki adıyla tapış'ın dünyada çoxsaylı ortaya çıxış şəkli və çoxsaylı səbəbləri var. ama bizdə səbəb hardasa tamamı rayon əhalisindən əmələ gələn icraedici orqandır. naxçıvanlılar, qubadlılar, yerazlar.
gəlki, işin ekstra əyləncəli tərəfi bizim masum bakılıların da bizim nəyimiz əksik deyu lady öndərliyində daha dəhşətəngiz bir klan yaratmış olması gerçəyidirki bu gerçəklə barışmaq özü də çox çətin ama şərəfli hadisədir.
topyekun bir korrezyanın içində aşınan cəmiyyətimiz bir daha iflah olar mı bilinməz ama əsas səbəbi təyin etmə adına bu düşüncədə davam etmək və səbəbin yekəsinin özümüz və bəzi ifrat mental dəyərlərimiz olduğunu anlamaq daha xeyirli olar zənnimcə. və ilkin dövrlərdəki şəhər dövlətlərdə olduğu kimi idarədə şəhərliləri əsas vəzifələrə çəkmək önəmli bir addım ola bilər.
not: entry sumqayıt kazbeki sponsorluğunda tamamlanmışdır. bitdiyinə şükür.
213. Gələcəyini heç yaxşı təsəvvür edə bilmədiyim və yaxın 10 il ərzində daimi yaşayış üçün tərk etməyi düşündüyüm dırnaqarası vətən, əslində dəyərsiz ölkə. Bacarmasam, qalıb mübarizə aparmaq kimi xülyalara getməyəcəm, cəhalətə qarşı bir fərd, bir can heç nə deməkdir. Vaxt gələcək, səni, məni, bizi yemək üçün vəhşiləşəcəklər, öz cahilliklərini aşmağa yox, ondan güc vasitəsitək istifadə etməyə çalışacaqlar. Onda bizim onlara qarşı heç bir silahımız olmayacaq, təəssüf ki, reallıq belədir.
Qəbul edirəm, Azərbaycana dair gələcəyi hər zaman aydın görürdüm, daha doğrusu, görmək istəyirdim, hər dəfə fərqli utanc hissi ilə rastlaşanda "eybi yox, bu da keçər" deyirdim, amma xeyli zamandır belə düşüncənin daşını atmışam, nə qədər bu sözü sevməsəm də, bura həmişə "xaraba" ünvanına layiq olub, istər insanı, istər idealları, istərsə də idarəçiləri həmişə bu xarabaya bərabər dəyərdə olublar, nə qram əskik, nə qram artıq. Azərbaycan budur, gördüyümüz xarabalıqdır. Bu xarabalığın düzəlməsi qeyri-mümkündür, çünki insanı buranın düzəlməsinə qarşı çıxır, bunu sikindirik arqumentlərlə dəstəkləyir və sənin söz deməyə, nəyisə cəhd göstərməyə həvəsin qalmır. Mənəvi sındırılma bu olsa gərək.
Nəysə, əlqərəz, Azərbaycan sevilməyə dəyər ölkə deyil, ümidvaram, bir gün hamımız istədiyimiz ölkədə, istədiyimiz şəraitdə yaşamağa layiq olarıq, burada məhv olmuş həyatlar görmək bizim bütün xoşbəxtliyimizi əlimizdən alır və almağa da davam edəcək.
120. vətəndaşlarının tək xəyalının ölkədən çıxmaq olduğunu gördükcə çox üzüldüyüm ölkə. hər kəs ölkəmizdə bəyənməməyə nəsə tapır. kimisi deyir səhiyyə yoxdur. kimisi deyir siyasətimiz ölüb. biri deyir təhsil yoxdur. bir başqası deyir startup qurmağa imkan yoxdur. bir başqaları deyir sərbəst gəzə bilmirik, ailəm imkan vermir, küçədə sataşırlar, ailəm məni evləndirir və s. hamısı ilə razıyam müəyyən qədər. amma unutduğumuz bir şey var ki, ölkə bizdən ibarətdir. "özün çıxıb getmisən, sənə indi danışmaq asandır, başa düşməzsən nə çəkirik" deməyinizi eşidirəm, buna qarşı tutarlı bir arqumentim yoxdur. sadəcə yazımı oxuyub bir qədər kənardan məsələyə baxmağınızı xahiş edirəm. bu yaxınlarda həkim səhvindən bir körpə dünyasını dəyişdi. hamı facebookda bəsdir artıq, təhsil nazirimiz alkaşdır nə bilim səhiyyə bərbad vəziyyətdədir, tüpürüm ölkəyə, bircə çıxıb gedə bilsəydim deyə statuslar yazmağa başladı. mənə maraqlıdır, bu insanlar doğurdan fikirləşirlər ki, başqa ölkələrdə həkim səhvindən adam ölmür? almaniyada ildə 18 min adam həkim səhvindən dünyasını dəyişir. elə bilirsiniz səhiyyə sektoru avropada çox yaxşıdır? və ya ordudakı vəziyyətdən hamımız şikayətlənirik. əsgərləri incidirlər, onlar da intihar edir. amma bilirsiniz alman ordusunda 2015-ci ildə 30 qulluqçu intihar edib. hətta adı çəkiləndə hamımızın sayğı duruşunda durduğumuz türk ordusunda belə əsgər intiharı çoxdur. əsgərlərə lazımsız tapşırıqlar əmrlər verilir deyirlər. ala heç biriniz amerikan filmlərində məşhur döşəməni diş fırçası ilə təmizləmə səhnəsini görməmisiniz?ikinci dünya müharibəsində elit alman diviziyalarında ayaqqabını parıldatmaq xəstəliyi vardı zabitlər arasında. hamı bilirdi ki, şərq cəbhəsində yağışın, palçığın, bataqlığın içində yarım metr belə parıldayan ayaqqabı ilə getmək mümkün olmayacaq. ancaq ayaqqabını parıldatmaq hər gün vacib idi və ciddi nəzarət olunurdu.
ən pis təsir edən məsələ də təhsildir. sözsüz ki, avropada təhsil aldıqdan sonra daha keyfiyyətli həyat şansını artır. ancaq azərbaycanda təhsil yoxdur deyib, oxumamaq ağılsızlıqdır. elə bilirsiniz avropada hansısa möcüzəvi yolla beyninizə bilgiləri yerləşdirəcəklər? siz də bütün günü daşağlarınızı qaşıyıb, günəşə verəcəksiniz? hər yerdə nəsə öyrənmək üçün əziyyət çəkəcəksiniz. zəhmətsiz mümkün deyil. bundan əlavə azərbaycanda orta məktbədə və ya universitetdə ara bir kitabı açıb vərəqləyən şagird ya tələbə burda illərin qəzet oxuyanı, intelektual wunderkind münasibəti görür. xəbəriniz yoxdur özünüzdən.
və ya qadınlar kişilərin şorgözlüyündən küçədə narahat etməyindən şikayətlənir. artıq yazmışam mənim 2 rəfiqəmin başına gəlib qatarda getdikləri yerdə, önlərindəki orta yaşlı qarınlı kişi penisini çıxarıb bunlara baxaraq masturbasiya etməyə başlayıb. ya da sadəcə mənim yaşadığım rayonda son 6 ay ərzində iki zorlama və ardınca qətl hadisəsi qeydə alınıb. hər bir şəhərin qısa ətəklə gəzə biləcəyiniz və gəzə bilməyəcəyiniz yerləri var. hətta mədəniyyətindən dəm vurduğunuz parisin belə. düzgün insanlarla bakıda hətta orqiya belə təşkil edə bilərsiniz. düzgün dost-tanışla bakıda berlindəkindən daha rəngli gecə həyatınız ola bilər.
indi də məni narahat edən pis şeylərdən danışım. məsələn bir ara almaniyaya sənəd vermək üçün xüsusi kömək göstərən şəxslər və ya şirkətlər var idi. adamlar sizin üçün bir anket doldurur və sadəcə hansı sənədləri göndərməyinizi yazır. siz isə onlara 500-600 avro ödəyirsiniz. belə təmbəllik belə məsuliyyətsizlik siz avropa gəncində müşahidə edə bilməzsiniz. bundan başqa qadınlarımız azadlıq istəyirlər, ancaq mən indiyə kimi çox az azərbaycanlı qadında öz büdcəsinə nəzarət alışqanlığı müşahidə etmişəm. bundan başqa hamı azad olmaq istəsə də, çox az adam azad qərar vermə məsuliyyətini öz üzərinə götürmək iqtidarındadır. adətən belə azadlıqlar bir neçə həftə çəkir cəmi.
yekunda futbol komandasından tutmuş, siyasətçisinə kimi ölkəmizin insanlarını tənqid edərkən özümüzün də bu insanlardan olduğumuzu unutmamalıyıq. təbii ki, pis şeylər haqda yazmışıq, yazacağıq da. amma hər birinizdən xahiş edirəm, düşünməyin ki, ölkəmizi tərk etdikdən sonra bu problemlərə bir dəfəlik əlvida deyəcəksiniz. hər kim imkanı varsa, xaricə getməyə çalışa bilər. imkan deyəndə sadəc pulu nəzərdə tutmuram. ancaq həyatınızdakı tək məqsədinizin bu olması iyrəncdir, belə etməyin. əgər tək məqsədiniz budursa, inanın getdiyiniz ölkədə xəyal qırıqlığına uğrayacaqsınız.
219. vaksin olmayanları işdən çıxarmayla təhdid edərək şimali koreyaya daha da yaxınlaşan mundar siyasətçilərin əlində qurban olan ölkə. nə də marifləndirən yoxdur ki milləti heç olmasa qorxmasınlar. rayonlarda yazıq camaat 200 manatlıq işini itirməmək üçün əsə-əsə vaksin sırasına düzülür ya da rüşvətlə kağız alır. sonra da allergiya ya qorxudan əsməcəyə düşüb evə gedib puç ümidlərini qucaqlayıb yatırlar.
yazıq millət. hər şey çox başqa ola bilərdi.
günümün yarısı ailəm və və yaşadıqları ölkənin adət və siyasətinin həyatlarını nə hala saldıqlarını fikirləşməklə keçir. nə də əldən çox bir şey gəlmir. azərbaycanlılar olaraq hara gedirik gedək yarı parçamız həmişə əksik qalacaq. kaş karma mövcud olsaydı ölkəni bu hala salan varyoxsuzlar üçün.
15. düşünə bilən,beyni olan bir insanın yaşamaq istədiyi hər bir zövqdən məhrum buraxılmış,hələdə bəzi ağıldankəmlər tərəfindən qurtarılmağa çalışsan,bəşər övladının gördüyü və görə biləcəyi ən iyrənc cəmiyyət tipinə sahib,ərazisində doğulmuş insanların doğulduğu gün öldüyü,ən varlısının belə iyrənc həyat yaşadığı,öz ərazisində gələcəyə dair hər-hansı bir gözəl xəyalın qurulma ehtimalı bəşər övladının zamanı geri döndürməsi ehtimalı qədər çox az ehtimala malik olan,beyinsiz insanların vətən saya biləcəyi bir dövlət.dünyanın ən kasıb,ən azad olmayan,ən iyrənc ölkələrinin belə ümid işığı olan,özünəməxsusluğu ilə seçilə bilən bir şəhəri var amma bu dövlətin heç o şəhəri belə yoxdur.necəki brazilyanın baiyası,kubanın havanası,türkiyənin eskişehiri var insanların başını alıb gedə biləcəyi,öz sakit həyatını yaşaya biləcəyi şəhərlər arasında,azərbaycanın isə heç nəyi yoxdur.amma bütün bunlara baxmayaraq müxtəlif təşkilatlara üzv olan,mitinqlərə çıxan,fb-da bütün günü olan hadisələrə bir ümidlə şərh verən ağıldankəmlər topluluğu var bu xarabaxananı qurtarmağa çalışan.amma bilmirlərki,artıq ağıllı insanlar olan-qalan ümidinidə itirib burayla bağlı.bu ölkə çoxdan alınıb,satılıb,üstünə işənilib və buraxılıb bir yığın insanın ixtiyarına və onlarda özləri üçün üzeyr sevər,fərqli birini qılıncla belə kəsməyə hazır olan insan tipini yaradıblar.bir küçələrə baxın axşamlar,yalnız sürü halında itləri və səssiz küçələri görə bilərsiz,bax bu qədər yaşanılması mümkün olmayan,ölü bir ölkədir burası.
237. "azərbaycan mmc", "azerbaijan ltd" kimi alternativ adlara layiq, paşik holdinqin tabeliyində olan obyekt.
qarabağın bir hissəsi işğaldan azad olunandan sonra (hansı ki şəhid olanlar indiki hakimiyyətin dövründə yetişən nəsil idi, əvvəlki nəsil "həyənətkar aheçemüsavatçi" olub axı(!)) "üz verdikcə astar da istəmək" kimi prinsipial mövqeyə sədaqətlə davam etdi. müxtəlif sahələr üzrə günü-gündən qəddarlıq artdı. qiymətlər dəyişdirildi, tənzimləndi, nizamlandı! 30 il yaşayış, demokratiya tələblərinə "qarabağ boyda dərdimiz var e" deyə həyasızlıq edənlər indi də "qarabağı düzəldirik e, zəngəzur dəhlizi, təbriz, irəvan, fransa" kimi bekara söhbətlərlə istəklərinə nail olurlar.
ümumiyyətlə, azərbaycan adlı obyekt insanı bir çox məsələni sorğulamağa vadar edir. hətta müəyyən məqamlarda allahın da hakim partiya üzvü olduğunu, yaxud hansısa "dövlət agentliyinə" rəhbərlik etdiyini düşünürsən. bu qədər zülm nə vaxta kimi davam edə bilər?!
bu günlərdə daha bir dəmir yumruq ictimai nəqliyyatın qiymətlərinə vuruldu. bu zərbənin təsirindən ermənistan, iran, fransa diz üstə çökdürüldü. Zəngəzur dəhlizini biz icra edəcəyik, Ermənistan bunu istəsə də, istəməsə də. istəsə, daha asan həll edəcəyik, istəməsə də zorla həll edəcəyik.
yenə ermənistanla hansısa ərazidə "genişmiğyaslı hərbi təhribad" olacaq. "urra" deyib zəngəzur üçün qanlar töküləcək. yenə "molla rejimi" söhbəti. o biri gün fransanın hansısa qətnaməsi, bir digər gün isə ekoloji terror... təbii ki, prezidentin ətrafında sıx birləşməliyik. ölkə çətin vəziyyətdədir axı. erməni dəyirmanı, iran casusu, sorosçu oğraşlar...
(italik: Zəngəzur dəhlizini biz icra edəcəyik, Ermənistan bunu istəsə də, istəməsə də. istəsə, daha asan həll edəcəyik, istəməsə də zorla həll edəcəyik.)
görəsən, buranın nə zamansa düzələcəyinə dair kimdəsə ümid qalıb? çətin ki!
230. korrupsiya ilə idarə edilən kasıb xalqların bir problemi də odur ki, yaxşı/normal həyatın olsa belə başqalarının həyatını görüb onlar üçün pis olursan hər gün.
xəstə balaca uşaqlar üçün paylaşılan yardım kompaniyaları, qazilər üçün yardım fondları və.s
insanlar bir-birinə kömək edir hökümət olmadığı üçün. edə bilməyən də baxıb pis olur.
bakirfikir paylaşmışdı əvvəl, facebookda bir qadın xəstəliyi üçün statuslar yazırdı kömək istəyib, sonda profil bom boş idi, ölmüşdü yəqin.
neftin içində boğulasız görməmiş başılar.
166. məlum dairələrindəki cahil, gerizəkalı təbəqəsi nə qədər təhlükəlidirsə bu kübar, elit kimi görünən amma əslində bir zibil olmayan təbəqəsi də bir o qədər təhlükəlidir
bu kübar görünməyə çalışan təbəqə ətrafına özləri kimi zırlamaları yığıb. təhsil sərgiləri keçirə, universitetlər, kitab mərkəzləri, kinoteatrlar aça, incəsənətdən dəm vura, heyvan haqları haqda ağız dolusu danışa bilərlər, dediyim kimi ətraflarında kifayət qədər "ziyalı", incəsənət adamları da var.
amma bu insanların bütün bu "elit" davranışlarının arxasında böyük bir korrupsiya şəbəkəsi dayanır. kübar yollarla ölkəni talan edirlər. kimlər olduğunu onsuz da yaxşı bilirik
plyus ölkədə elə bir görüntü yaradılıb ki sanki iki təbəqə arasında vuruşma var. yəni cahil tərəf islahatlara mane olur, kübar tərəf isə yenilikçi və intellektuallardır. halbuki hər iki tərəf də bir əl tərəfindən idarə olunur və məqsəd ölkəni talamaqdır
məsələn bu təbəqə ölkədə müxtəlif beynəlxalq yarışlar keçirir. amma sonra həmin yarışlarda aparıcı rol oynayan bir insanın saxta bülletenlərlə deputat seçildiyini görürük. namizədliyini dəstəkləyənlər arasında məşhur rusdilli "ziyalı" və incəsənət adamlarını görürük.
bu təbəqə bakının mərkəzində kinoteatrlar şəbəkəsi açır, direktoru olaraq təqdim etdikləri adam bu kinoteatrlar şəbəkəsinin şəffaflığı barədə hesabat verməkdən qaçır. o adam ki deputat olmaq üçün seçkilərdə namizədliyini verir. namizədliyini dəstəkləyən arasında bu dəfə də eyni təbəqədən məşhur incəsənət adamlarını və s. görürük
ziyalı olaraq sırıdıqları şəxslərin elmi işlərinə baxsaz hamısı predatory nəşriyyatlardır, yəni pul verib qarşılığında istədiyiniz məqaləni yayımlaya biləcəyiniz nəşriyyatlar. amma niyəsə bu insan və insanlar ölkədəki "prestijli" institutlara, akademiyalara rektor təyin olunur.
bütün bu ziyalı görkəmin, elitliyin, ay nə bilim güya təhsil, incəsənət, elm fədailiyinin arxasında çirkli pulların yuyulması üçün açılan ofşor şirkətlər, qeyri şəffaf qurumlar dayanıb. biriləri elitlikdən danışanda üzümdə gülümsəmə yaranır çünki bu insanların heç bir sahədə biləcəridən, ən uzağı rusiyadan o tərəfə bir uğurları yoxdur. uzağı amerikanın pulu basıb diplom alına biləcək universitetlərindən aldıqları diplomları var. vse
225.23 iyul 2021 kəlbəcərin atəşə tutulmasından sonra "millət adrenalin istəyir, pualar qalxsın, döyüşlər olsun" tipli commentlər yazan neandertallara sahib ölkə. Elə bil, səngərdəki can deyil, bunlara adrenalin aşılayan oyuncaqdır. Biri düzgün bir şey yazırsa, beşi yarı cahil, dezinformativ, təpəsinə xizək geydiriləsi şeylər yazır.
Ayrıca, ikinci qarabağ müharibəsindən sonra ən böyük sevincim qardaşımın sağ qayıtması və bir daha şəhid verməyəcəyimizə inanmağım olmuşdu, sonra yenə şəhid verməyə davam elədik, yenə düşündüm ki, bəlkə, zaman keçər, səngiyər atışmalar, bəlkə, rahat xidmət etmək olar sərhəddə, bir ümid düzələr vəziyyət, neh, bu gün şəhid olan yaqubov fərmandan sonra o inancımın sona qalmış parçaları da öldü. Rahat yatsın, nə deyim.
1. qafqaz dağlarının qoynunda yerleşen, on bir iqlim tipine sahib, xezer denizi sahilinde bir ölke. ne dünyanın en gözel ölkesidi deyib böyüdülecek qeder valeh edici, ne men hemişe fexr etmişemki azerbaycanlıyam, deyilecek qeder yaşanmalı, ne de dünyanın en xaraba ölkesi deyecek qeder berbat olmayan öz aleminde bir qafqaz ölkesi
157. azərbaycan elə bir yerdi ki, girdin çıxanmırsan. bir bataqlıqdı. oturub deyinməklə olmur. bezib getmək də olmur. çünki bezib deyinənlərin çoxu gedib digər yerlərdə də tutana bilmirlər və yaxud başqa dil, millət, düşüncə anlayışları da onları qorxudur.
hər hansı bir yerə işə girirsən. görürsən ki, çoxu bisavad insanlardı. sadəcə onun-bunun tapşırığı ilə oturub orda. sən isə həmin dəryada kiçik bir üfüqsən. çabalamalısan, daha çox işləməlisən. işlədikcə özünü inkişaf etdirməlisən. çünki azərbaycan üçün sən kiçik bir figursan. əgər dünya səviyyəli sertifikatların yoxdusa və işlədiyin iş gündəlik baş qatdığın işlərdisə birdə görəcəksən ki, gəlmisən 40 yaşına və səni işə götürməyəcəklər ki, yaşın keçib. halbuki pensiya yaşı 60-dan yuxarıdı. sən belə bir ölkə vətəndaşısan. ona görə bunları diqqətə almalısan hələ cavan olarkən.
dövlət işləri düşünürsənsə mütləq əsgər getməlisən. vaxtılə təhsil nazirliyinin müavini indi nüfuzlu universitetin rektoru olmuş şəxs deyirdi ki, sən kişisən çünki əsgər gedibsən. bu anlayış ön plandadır və universitet diplomu boş bir kağızdı.dövlət işi üçün əgər tanışın, pulun yoxdusa. mütləq dövlət imtahanına hazırlaşmalısan, digər əsas faktor sənin hərbi biletin olmalıdır, digər faktor isə sənin təhsilini göstərən diplomdu. yəni bu meyarda sənin diplomun çox əhəmiyyət kəsb etmir.
digər işlərdə isə sənin necə ixtisaslı biri olduğuna diqqət etmirlər. əsas sənin dil bilmək qabiliyyətindir. çoxu iş description-da qeyd edir ki, azərbaycan dili mütləqdir. boş söhbətdi. işə dəvət edən kimi receptionda oturan qız ilk olaraq sənə zdrasti deyir. daha sonra isə verdiyin cavaba diqqət edir və danışığı onunla dəvam etdirir. türk dilindən kitablar, seriallar, kinolar tərcümə edilir amma sənin türk dili biliyin əhəmiyyətsizdir. heç bir zaman cv-nə türk dili bildiyini qeyd etmə.
əgər nüfuzlu xarici şirkətlərdə çalışmırsansa ilkin maaş kimi 400 manata razı olmalısan. hətta 250 manat təklif edən banklar da var. müştərilər bank işçilərindən bir xeyli etiraz edirlər. kobubdurlar nə bilim gülərüz deyillər. yəqin problemi başa düşdünüz.
özünü polisdən qorumalısan hər an. gülmə. çünki güldüyün sənin hekayəndir. əgər kimsə səni narahat edirsə və polisə şikayət edirsənsə artıq əvvəlcədən qəbul etməlisən ki, polis səndən pul alacaq. ümumiyyətlə polis hər iki tərəfdən də pul alacaq. həm şikayətçi verir həm də günahkar şəxs. bu ölkədə qanunlar belə işləyir. haqqını tələb edə bilərsən. əgər əsəblərin, vaxtın varsa. amma bu yolda məğlub da ola bilərsən. əvvəlcədən bunları düşünməlisən.
gördüyünüz kimi xidmət sektoru bərbat vəziyyətdədir. indi keçək təhsilsiz gündəlik işlərə. bunlara daxildir, ev təmizləyənlər, taksi şoferləri. bu insanlar aşağı maaş qazanırlar və heç kəs bu şəxslərin yediyini-içdiyini, xəstələnəndə dava-dərmanını görmək istəmir.
adicə xəstəxanaya gedirsən və həmin xəstəxana özəl və yaxud dövlətin nüfuzlu xəstəxanası kateqoriyasına aiddirsə qeydiyyat üçün 150-250 manat ilkin ödəni olunur. daha sonra isə analizlər üçün pullar verməlisən. hər həkim başqa diaqnoz qoyur və böyrəyin ağrayırsa ürək analizindən belə keçməli olursan. beləliklə xərcin çox çıxır. sən axı 1 bəzən 2-3 aylıq xərcini bu sistemə qoya bilməzsən.
başa düşürəm ki, sizin də imkanınız yaxşı deyil. amma ən azından internet pulunu ödəməyə pulunuz çatır. bizim məhlədə oğlan var saat 8-də işə gedir 6-da çıxır işdən. 7 üçün də başlayır 12-yə qədər taksi sürməyə. başa düşdüyünüz kimi asan deyil özü də heç asan deyil.
şirkətdə mühasib 1500 manat maaş alanda həmin şirkətdə işləyən siğorta mütəxəssisi 250 manat maaş alırsa ilk öncə bunun həll olması üçün çabalamaq lazımdır. çünki developed ölkələrdə işçilər bunun etirazını edir. etiraza mühasib də qoşulur. bizdə isə bu baş verə bilməz. çünki 1.5k maaş alan mühasib qorxuya düşər ki, işdən çıxar olmaz yerə pulsuz qalar. nəyə lazımdır. xarici ölkələrə görə azərbaycan kasıb ölkə deyil. onda nə üçün insanlar kasıb vəziyyətdə yaşayır?
214.Ölülərdən ibarət ölkə. cəlil Məmmədquluzadə "ölülər" əsərini 1909-cu ildə, yəni bundan 112 il öncə yazıb, fəqət sevil Atakişiyevanın intiharından sonra bir daha heç yanılmayacaq qədər əmin oldum ki, cəmiyyətimizdəki cəhalət və xurafat bir əsr keçməsinə baxmayaraq, eyni pik səviyyədədir, biabırçı həddədir.
Maraqlısı odur ki, insan öz həyatını planlı qurduqda və çevrəsində dilədiyi kimi insanlar gördükdə bu gerçəyi qavramaq istəmir, korlaşır. Cəmiyyət faktorunu keçici də olsa, unudur. Hazırda gördüyümüz budur ki, Cəmiyyətimiz ölülərdən ibarət qəbiristanlıqdır: "Mənim adım kefli isgəndərdir. Bəs sizin adınızı nə qoyaq? Mən dağları, ulduzları və dünya aləmlərini bura şahid çəkirəm və bu qızlara nişan verirəm, soruşuram ki, bu camaata nə ad qoymaq olar? Bu vədə hamısı bir səslə cavab verərdilər. ÖLÜLƏR.... Və bizdən sonra gələnlər sizi yada salıb deyəcəklər.. Ölülər..."
Mənim nəzərimdə, kefli isgəndər də bir ölü olub o əsərdə, qalıb mübarizə aparmaq varkən içkini əlində bayraq etdiyi üçün. 3 gündür hamı kimi mən də aşa bilmirəm sevilin intiharını, sorğulayıram, Depressivləşirəm, həyatdan soyuyuram, sonra mirzə cəlilin bu cümləsini xatırlayıram: "Ölülər rahat idi, əsl dirilməli olanlar yaşayanlar idi."
Neçə-neçə sevillər qurban verməmək üçün, dirilməliyik, pişiklərim.
Lənətləmək, şikayətlənmək çarə deyil, bu cəmiyyətdə olduğumuz müddətcə yıxılana əl uzatmalı, kiçiklərə aydın yol göstərməliyik. Hər çorta getmək istəyəndə bunları xatırlayıb, özümə stimul verirəm, sözlüyün cəmiyyəti dəyişdirəcəyini düşünmək absurd olar, fəqət aydın gənclərin aydın övlad yetişdirəcəyini təxmin etmək çətin deyil.
160. danışacağım mövzu haqda ayrıca bir başlıq açmağı düşündüm, amma yaxşısı budur bura yazım. deməli belə, azərbaycanda gəncliyin olmadığına inanıram, gənclik deyərkən yeniyetmələri və yaşı 30-a yaxın olanları nəzərdə tutmuram, gəncliyin təzahürünü nəzərdə tuturam. digər ölkələrə baxanda oturuşmuş bir gənclik görürük, bu gəncliyin motivləri var, mədəniyyəti var, zövqləri var, amma azərbaycanda yoxdur. azərbaycan sanki dövlətin fiziki təzahürü olan bir qocalar evidir. gənclərin sayı qocalardan çox olsa belə, öz sözünü demir və ya deyə bilmir. nədir buna səbəb? mühafizəkarlığımız? sekulyar olduğumuz kimi bir o qədər də mühafizəkarıq, yeniliyi idxal etmirik. cəmiyyətimizə baxanda çox ağır bir pessimizm və monotonluq ab-havası görürəm, sözün əsl mənasında istehsal yox, istehlak edirik. sanki ya yaşadığımız gün son günümüzdür, ya da ki, kütləvi bir formada bu ölkədən təxliyə olunacağıq deyə yerimizdə oturub nəyisə gözləyirik; onsuz da buradan köçəcəyik, nə gərək var nəsə bir şey etməyə? sadəcə bir nümunə verim: baxın, əksər ölkələrdə gənclərin əsas maraq dairələrindən biri, bir musiqi janrı olan rokdur. lakin biz burada roku görmürük, bizdə roka dəyər verilmədi. lap cəhənnəm, heç o ərgən musiqisi kimi təqdim olunan popu görmürük. bütün bunları qoyaq bir qırağa, biz heç sosial məşğuliyyəti görmürük. gənclərin bir araya toplanıb yaratdığı o ab-havanı görmürük, hərəkət yoxdur, çünki məqsəd yoxdur, rəsmən dialektikanın qaydalarına zidd yaşayırıq. mənim burada ümumiləşdirmə etməyimə səbəb azərbaycanın, az-çox sadaladıqlarıma - əlbəttə ki, başlıca olaraq bütün bunların kökü olan gəncliyə - sahib bakıdan ibarət olmadığıdır. bölgələrdə vəziyyət daha cansıxıcıdır. 30 ilə yaxındır ki, beynəlxalq maliyyə sistemi olan kapitalizmə inteqrasiya olsaq belə, hələ də öz gəncliyimizi yarada bilməmişik. çıxış yolunu ölkəni tərk etməkdə görmürəm, çünki bu çıxış yolunun məqsədi deyil, məqsəd gəncliyi yaratmaqdır, ölkədən getmək bu məqsəddən imtina etməkdir, hərçənd heç kəs boynuna götürmədiyi məqsəddən imtina edə bilməz. bununla belə yenə də, bir gənc olaraq (yaş etibarilə) bütün ümidim gənclikdədir, son vaxtlarda adını çəkdiyim gəncliyə yaxınlaşırıq.
- ramil səfərovun əlinə sevimli baltası verilərək qəhrəman zirvəsinə ucaldıldı. xalq hələ də onun haranın və nəyin qəhrəmanı olduğundan bixəbərdir. yaman çaş-baş qalıb.
- dünyanın sonudur deyildi, şam bahalaşdı. dünya dağılmadı. ilham əliyev hələ də prezidentdir.
- elşad abdullayevin videoları artmaqda davam etdi.
- qiymətim 500 mindir deyən bahalı qaynana gülər əhmədova davası yeniləndi və davam etdi.
- bir qrup gənc “parlament buraxılsın” şuarlarıyla fəvvarəsiz meydanda toplandı və ya meydandan toplanıldı. lazımi olanlar xəbs edildi, qalanları şəkil çəkdirdi.
- bir əsgər öldü...
- şeyxlütislam ömrünün ən səmimi etirafını edərək xalqın simpatiyasını qazandı.
- insanlar g. əhmədovanın cəzasız qalmasına etirazlar etdilər. facebook dilə gəldi, dilləndi yenə. hamı hərflərlə, statuslarla bağırdı, çağırdı, asdı, vurdu.
- gülər əhmədova insult keçirtdi, bajısı sevinc türkiyəyə qaçdı, sonra xəstəxanaya düşdü, sonra öldü, gülər sağaldı, sevincin ölümündə təqsirləndirildi, sonra təqsirləndirilmədi, əvvəl mandatı əlindən alındı, sonra həbs cəzası verdilər. türmədə də ilhamından ayrılmadı və qaynanadan xalqına şerlər yazmağa başladı.
- ramiz mehdiyevin istefa əzirəsi yazıb prezidentinə verdiyi deyildi.
- ürək çatışmazlığından n*
naməlum
sayda əsgər öldü.
- 2 dəfə keçirilən “əsgər ölümlərinə dur deyək” aksiyası çoxlu gənclər tərəfindən siyasiləşdirilmədi. əsgər ana-atalarının ölmüş ümidləri dubinka ilə bir daha və bir daha basdırıldı. əsgərləri öldürənlər eşitmədi, bilmədi..
- bir əsgər intihar etdi.
- azərbaycan müxalifətinin uğursuz həmlələri kitabına yeni səhifələr tikildi.
- havada 5 qəpiklər uçuşdu, dəyəri qədər popurist çıxışlar ağızdan-ağıza tüpürüldü, statuslar ucuzluq nümayiş etdirdi. cərimələr ödənildi. sabun bahalaşdı.
- öz ehtiyyatsızlığı ucbatından bir neçə əsgər öldü...
- ismayıllı xalqı təhqirə dözməyib ayağa qalxdı. din-in qoşunları ismayıllıya yeridildi. çoxsayda insanlar həbs olundu. quba hadisələri yada salındı. amma ismayıllı tək qaldı...
- “prostoy vətəndaş” heydər əliyevin bəxş etdiyi azərbaycan günəşinə gözlərini açdı. sabunlandı, parladı, parlatdı, aydınlatdı.
- n sayda əsgər intihar etdi...
- milli məclisin qərarlarını protesto etmək üçün bir qrup gəncıllaq cheaperativlik edərək şəkillərinin satışına başladı. dəstəkçi gənclərin cahilliyinin, bəlkə də sadəlövhlüyünün nəticəsində müəyyən -miqdarda pullar toplanıldı. etirazlarda iştirak etdiyi üçün və ya etmədiyi, sadəcə yoldan keçdiyi üçün haqsız yerə tutulduğunu bəyan edənlərin cərimə pulları ödənildi.
- öz(!) ehtiyyatsızlığı ucbatından əsgər iflic oldu.
- binə ticarət mərkəzində işçilər etiraz etdilər.
- iqtidarın “cibə nəşə atmaq” vərdişi mutasiya keçirərək molotof kokteylinə çevrildi. gənclərin evindən bir orduya yetəcək sayda kokteyl çıxdı, bir evin pulu tapıldı, vətənə-millətə təhlükəli olduqları anlaşıldı. dindirildikdən sonra papış söküyü kimi digər gənclər də o birilərinin ardıyca getdi.
- nardaranda etiraz aksiyası keçirildi, tutulanlar var. sonra tutulanlar üçün də ayrıca etiraz keçirildi.
- lənkəranda və qəbələdə fəhlələrin etirazı, bir nəfərin özünü yandırmağa cəhdi ilə sonlandırtdırıldı.
- bütün bu hadisələrin tüğyan etdiyi müddətdə cəmi cümlətani bircə dəfə ilham əliyev lülüşlərini yığıb çıxış etdi və barmağını qaldıraraq gözünə kəsdirdiyi bir-iki nəfəri möykəm xədələdi. zira, bu ölkədə barmağı olan danışır. beyni olanlar isə ünsürlərdir, özü də milli.
- bu aralarda bir də kitab qətliamı baş verdi. əkrəm əylisli yatıb yuxusunda donqaburunlu qarasaqqal kişi gördükdən sonra kitabını “buraxmaq” qərarına gəldi. ən çox təəccüblənən tabut satan oldu. facebook profillərində doğum yeri yerevan(!) olaraq dəyişdirildi.
- bir əsgər vuruldu...
- bugünlərdə universitetlərin birinə hicablıdır deyə tələbələrə diskriminasiya edilib. bir kütlənin etirazına səbəb olub və belə bir paradoksal şüarla çıxış ediblər: hicaba azadlıq!
bu yazdıqlarımın yekununda məndən hansısa bir haşiyədən, xülasədən zaddan gözləyirsiz bilirəm. deyilə biləcəklər və deyilməsi labüd olanlar çoxdur. nə heyif ki, olan bitənlər tez unudulur. seçkilərə yaxın ərəfədə offshore leakes məsələsi çıxdı ortaya, sonra gənclərin həbsə atılması zara gətirdi hərkəsi. amma, az keçməz hamının beyninə format atılar. 2013 oktyabrın 16 isə...
224. Ölkə gündəmini zəbt edən psixi pozğun şəxslə bağlı yetəri qədər yazıb, deyib yazarlarımız. Hər birinizin alnından öpürəm.
Bir-iki şeyi məhz bu başlıq altında yazmaq istədim. düşüncə sahibi olmağa başladığım yaşdan bəri bu ölkədən qaçmaq istəmişəm. Təbii ki, lap kiçik yaşlarımda buna səbəb nə idi, dəqiq deyə bilmərəm. Yeniyetmə yaşlarımda sadəcə tüpürüb çıxmaq istəyirdim buradan. Özümə söz vermişdim ki, yaxın beş ildə çıxdın-çıxdın. Çıxmadın güllələ özüvü. Burada həyat yoxdur.
Fəqət indi qarşımda o imkan dayanıb. Qürbətə yola düşməyimə çox az qalıb. içimdən bir səs mənə bağırır: “qal savaş! Gənclik üçün savaş, özün üçün savaş, həmağılların üçün, işıqlı gələcək və məhz buradakı mənəvi azadlıq üçün!”
Bəli, bəlkə də qürbətdə əxlaqsız əxlaqlı heç nəyə qatqıda buluna bilməz. Orada nəylərisə dəyişə bilməz, yenilikçi mövqedən çıxış edə bilməz, mənəvi azadlıq üçün mənəvi azad bir cəmiyyətdə niyə savaşsın ki? Ədəbiyyat müəllimimin dilindən düşməyən şeir varıydı: “sizin güldüyünüz çoban torpağı nizamilər, füzulilər yetirmiş.” Yox e, əziz hocam. Çoban torpağım deyəsən təcavüzçülər, pedofillər yetişdirir axı. illərdir bu ölkədə qadına qoyulan qiymət doğuş maşınından artıq olmayıb. Ölkəmiz qaqa-baycan olub. Bəli, bu faktdır. Necə ki, oğraşın biri yazmışdı bu gün, “elə ki sovet gəldi, azərbaycan qadınının başı açıldı, onlara azadlığın nə olduğunu göstərdilər.” Bəli. Axı məsələ budur. Gücü əlində əsrlərdir saxlayan daşşaqlılar indi özlərini təhdid altında hesab edirlər. Qorxurlar. Taxtdan düşməməkçün hər kəsi “qəhi” adlandırırlar. Hələ o biri oğraş da qayıdır ki, “başıaçıq və şalvarlı hər qadına təcavüz edək!”
Deməli, riyaziyyatım məni aldatmırsa... bu bizim qadınların 98%-idir.
Serb milliyətçisi yazır: “islam alaq otu kimidir. Düşdüyü yerdə özünə kök salar, yayılar və özündən əvvəl orada olmuş bütün yaxşı şeyləri (o cümlədən sivilizasiyanı) məhv edib gedər.”
Düz deyir. Ölkəmizin bu qədər qıcqırıb oturmasına səbəb elə bu deyilmi? Sən götünü ört ki, mənim sikim qalxmasın! Budur din? Əvvəl bütün bəlaların səbəbini islamda görən mən, indi elə də əmin deyiləm. Deyəsən islam sadəcə bəhanədir axı. Təcavüzəmeyillilik, görməmişlik və acgözlük artıq qaqa-uzlarda qana işləyib. Yazıq islam. Nə düz yola gətirə bildi, nə də adamağıllı vərdiş verdi.
Savaşmağın mənası varmı, gənclər? Yoxsa hamımız tərk edək bu pox çuxurunu və geriyə qalanların bir-birini sikib çevirməsini gözləyək. Bəlkə onda doyarlar. Çünki qorxuram. Qadınlarımızın “götünə şapalaq vuran” olsa arxalarında duranın olmayacağından qorxuram. Və iyrənirəm. Və yolun sonunda işıq görmürəm. Qadının adam sayılmasının “qəhi” deyə qiymətləndirildiyi bir cəmiyyətdə sabahımız yoxdur.
Ps: qaqauz xalqına səslənirəm, olar adınızı bizlə dəyişəsiniz?
180. Braziliyalı teleaparacı, rejissor və yazıçı Marselo Tas 35 il əvvəl -1985-ci ildə Bakıdan hazırladığı proqramını internetdə yayımlayıb.
1985-ci ildə çəkilmiş bu kadrlarda maraqlı epizodlar var. Marselo Tas Bakının bir çox görməli yerlərini gəzir. Bu sırada onun məşhur “Pasaj” bazarından, Bulvardan, çimərlikdən çəkdiyi kadrları diqqət çəkir.
Çimərlikdə Bakıya Rusiyadan gələn turistlərlə danışır. Kadrlarda qapalı həyat yaşayan sovet Bakısında yaşayan adamların yaşam tərzi və əcnəbi jurnalistə verilən reaksiyalar da maraqlıdır.
Binə Hava limanında Azərbyacan SSRi-nin rəhbər şəxslərinin oturduğu dövlət karteci də kadrlara düşüb.
123. gencliyinin veziyyeti cox berbad olke. sssriden zehlem gedir amma igidi oldur haqqini ver sohbetinden nece gundur dusunurem. duzdu bizi isgal etdiler amma en ucqar dag kendine bele mekteb, kitabxana, klub apardilar. bu sebebdende orta nesil ciddi derecede savadlidir. bunu gormek ucun turkiyelilere baxin bizim texnikum mezunu atalarimizin dirnagininin bildiyini turk orta nesilin hec ozune aydin dedikleri bele bilmir.
genclerimiz ucun ise veziyyet ele deyil. qoyun turkler nece bizde ele. oxuma, arasdirma ve en esasi analiz qabiliyyetinden mehrum populist danisiqlara inanan suruler yetisir artiq. bunda turk tele kanallarinin polat alemdarlarin aski memnularin rolu esas amildir.
nece gundur ozume gele bilmirem agalar. veziyyetimiz pisdir ve umid ucun en xirda bele isiq gormurem.
not: hec unutmuram. 1999cu ilde hardansa geldik birde baxdim evimizde krosnu qurasdirilir. usta sorusdu turkiye ya rusiya isteyirsen? ata dedi turkiyeni. bu cumle meni illerle hem rus dilinden mehrum etdi, hem beynimi lazimsiz minlerle bilgi ile doldurdu hemde suruye qosulan bir insan kimi boyutdu. bundan 2 3 evvelki entrylerimi oxuyanlar ne demek istediyimi basa duserler. burda sozum olsun usaqlarimi elimden geldiyi qeder turklerden ve onlarin qaranligindan uzaq tutacam.
meslehet notu: aranizda korpesi olanlara yaxud az yasli baci qardasi olanlara seslenirem. o gunahsizlara yaziginiz gelsin izlemesinler turk kanallarini turk seriallardan uzaqlasdirin elinizden geldiyi qeder yoxsa sonra gec olacaq.
195. Müharibə başlayandan məndə nəfəs almaq həvəsi qoymayan ölkə. Hansından danışım? Şərlənərək tutulan, hətta həyat yoldaşını da şərlədikləri din xadiminin "Müharibə bitənə qədər siyasi məhbusluq statusumu dondururam "çıxışını mı?
Yoxsa müharibə başlamazdan beş gün əvvələ qədər aclıq orucu tutan və son anda azadlığa çıxan şəxsin qızının "Müəllimə qarşı sevgim artır" tipli çıxışını mı? Yoxsa müəllimin ətrafında sıx birləşən müxalifət yığınını mı?
Hələ isti evində oturub şəhid sayı ilə orqazm olan orqanizmlərlə mi? Vallah bu ölkədə nəfəs almaq belə heyfdi, əzabdı.
Qiyasa sevgilər burdan sevilirsən bro -*
neçə gündür anamın vəziyyəti yaxşı deyil. üstündə əsirəm, az qala əlimin içində saxlayıb dərmanların sağalmasına kömək edəcəyini umuram. dünən də halı pis idi, axır həkimə dedik ki, bəs bu cür də, nə edək, necə edək. dərman adı dedi və mütləq şəkildə ən qısa müddətdə alınıb qəbul edilməli olduğunu bildirdi. bir də əlavə etdi ki, hər yerdə tapılmır, siz yenə bütün apteklərə baxın. gecəyarı düşmüşük küçə-küçə aptek gəzirik, dərman heç yerdə yoxdur. sonuncu aptekə girib dərmanı soruşduq, yenə yox idi. axır qohum həkimin adını dedik, əczaçı gedib içəridən dərmanı götürüb gəldi. elə bu? tanış imiş dərdəçarə? buna nə ad qoyaq indi? şərəfsizlik, vicdansızlıq, nə bilim, qəhbəlik? bilmirəm, amma hər nədirsə pik nöqtəsi də deyil artıq, çoxdan keçib həmin səviyyələri.
bu ölkədə normal yaşamaq üçün gərək xüsusi statuslu, vəzifəli qohum-tanışın ola. yoxdursa, əliyaş-götüyaş qalacaqsan ortalıqda. heç özünə əziyyət verib yaşama, yazıqsan.
xarabada yaşamaq günü-gündən daha ağır hala düşür, adamı da məcbur edirlər ki, özünü qoyasan axırıncı yola. tüpürüm sizin cəmdəyinizə.
248.#377638 by entry-də yazdıqlarım hamsı gerçəkləşdi. bəs indi bundan sonra nələr olacaq? siyasi sistemin, yəni əliyev avtokratiyasının yaşaması üçün bundan sonra atılacaq addımlar:
1) ərazi bütövlüyü və Qarabağ məsələsi indiyə kimi sistemin açar silahlarından biri idi, nə olurdu fırladırdı söhbəti ora: " ayəəə, bizim düşmənimiz var falan filan" sonra nə edirdi? 92-93 axc Müsavat cütlüyünə yüklənirdi: " bəs gəlmişdilər də, gördük, ölkə xaos içində idi". bundan sonra nolacaq?? indu ərazi bütövlüyü təmin olundu. bununla da əliyev xalqdan yenidən və əbədi xal qazandı. qul həmişə ağasını qalib görmək istəyər. çünki, o öz sahibinin nə qədər qüdrətli olduğunu bilib və necə bir güclü ağaya xidmət etdiyini daim xatırlamalıdır. əliyev də bunu elədi. o artıq şahdır. hətta atası heydəri belə keçib. yeni bir era başlayır bununla da, növbəti 10-15 il üçün. özü, əgər fövqəl-bəşər bir şey olmasa, rahat 10-15 il yenə hökmranlıq etmək imkanına malikdir: həm sağlamlıq, həm də maddi cəhətdən. neft var, idmanın da edir vaxtı vaxtında. bəs şahlığı necə təmin edəcək? əlbəttə, öz təəbələrinin təsdiqi ilə, yəni
xalq refendumu ilə
2) gözləyin gələn il referendum gəlir... həm də erməni həmvətənlərimiz ilə birlikdə, yenidən erməni- Azərbaycan kinoları, qastrol səfərləri filan olacaq. artıq reinteqrasiya başlayıb, rəsmi səhifə də açıblar. daha şəhid söhbəti, vətən filan dövlətə də sərf eləmir, yeni narrativ var: reinteqrasiya, istəmən də xalqların dostluğuna pis baxır. köhnə irəvandakı Cəfər Cabbarlı kinoteatrı da işə düşəcək.
bəs referendum ilə nolacaq? parlament güclənəcək, ermənilər girəcək parlamentə, yerli idarəetmə filan, ola bilsin icra hakimiyyəti, hətta gələcəyinə nazir müavini də olsun. parlamentdə fraksiya da yarada bilərlər. ikili vətəndaşlıq söhbəti də gundəmə gələcək.
ilham isə bəlli bir zamandan sonra avtopilota atıb çəkiləcək qırağa. daha bir də belə bir şans düşməz ələ, xalqın gözündə indiyə kimi bütün elədikləri "halal xoşun olsun" ilə sıfırlandı.
3) bəs Ermənistan? onlar rusiyanı təmiz itirdi, Qarabağı da. geriyə bir yol qalır, qərb və qərbdəki erməni diasporası. onlar nə qədər kömək edəcəklər biraz müəmmalıdır. çünki avrointeqrasiyanın da bir sərhədi var, yəni başqa sözlə maksimum, ondan artığını əldə edə bilməzsən. diaspora da bütün günü sənə pul pompalayan deyil. hətta, lap eləsə belə, ölkədə sərhədləri qoruyan, işləyən, vergi ödəyən adam azdı. vur, tut 3 milyon.
4) sərhədlər müəyyən olunacaq, biz Qazaxın kəndlərini də geri alacağıq böyük ehtimal, Naxçıvanın ermənistandakı kəndi isə qalacaq ermənilərdə, ermənilərin bizdəki kəndi isə bizdə. zəngəzur söhbəti də boş söhbəti idi, sadəcə ermənistana təzyiq metodu idi ki, bunu elə. yol isə irandan keçəcək. Ermənistandan da keçə bilər, amma rusiya istəsə, çünki o yol əsas ona lazımdı, həm ticari, həm də köhnə sovet Rusiyasının ən ucqar sərhədlərini yenidən işə salmaq kimi bir şey.
son söz yerinə:
bəs biz?? həm fərd, həm ailə/qəbilə/toplum/xalq/millət/cəmiyyət olaraq nə edə bilərik? daha yaxşı bir gələcək üçün: demokratik, azad, şəffaf, ədalətli bir cəmiyyət üçün. Nə?
bu sualın cavabını alice möcüzələr diyarında Alice pişikdən mən burdan necə çıxa bilərəm soruşanda, pişik ona belə cavab verir: " hara getmək istədiyinə bağlıdır" alice isə deyir: " fərq eləməz", pişik də deyir ki: " o zaman hansı yolu getməyinun fərqi yoxdu".
əsas hara getmək istəməyimizdir, ondan sonra ora gedən yolu tapa bilərik.
edit1: ermənilərdə qalan kəndlərimiz qayıtdı... resmi şəkildə də ərazimiz
paşinyan tərəfindən tanındı: 86,6 min kv.
188. intihar üçün səbəb ola biləcək ölkə.Bəzən başqa şeyə ehtiyac olmur bu ölkədə doğulmaq intihara səbəb ola bilir.Dəyişə bilmədiyimiz və dəyişməyə cəhd etmədiyimiz üçün bu cəhənnəmdə yaşaya bilməyib ölən bütün gənclərdən üzr istəyirəm...
5.#19446
(bax: hassiktir)
məndə kimsə soruşsa ki sizin ölkənin dini nədir, hər yerdə hava atıramki "80 il dini ateizm olan ölkədə yaşamışıq, ölkə dini rəsmi olaraq müsəlmanlıq olsada konservativlikdən əsər əlamət yoxdu. chill out baby.
taki yuxarıda ki entrydə videonu izləyənə qədər. bu ne lan? kimdir bu ağlayan insanlar?
122. günlər keçdikcə həm mənəvi həm fiziki olaraq türkiyənin bir vilayəti halına gələn ölkə. heyf oldu azərbaycana.
ən son nümunəsi ans tv-nin bağlanmasıdır.
168. Haqqını tələb etməyin həyAsızlıq sayıldığı ölkə. Haqsızlıqla üzləşdikdə haqqını tələb etdikdə qəhbə kimi üzünə duran birinin kabinetində tapırsan özünü. Arxasında məlum kişinin şəkli önündə komputer yay-qış işləyən kondisonerli otaqda sırf haqqını tələb edirsənsə sənin həyasızlığından tut ailə tərbiyəsi almadığını deyən yekəbaş məmurla söz davasına girirsən. Sənin anandan tərbiyə atandan mərifət almadığını deyən bu yekəbaşa sadəcə qanunu deyirsən. Bir də bunların bir sözü var "hamı pisdi bircə sən yaxşısan". Hə bilət hamı pisdi bircə mən yaxşıyam çünki qanunu tələb eliyirəm. Çünki o sikdiyimin qanununda elə yazılıb. Nəysə çox uzatmayım pislərin yaxşı yaşadığı yaxşıların yaşamadığı ölkə.
121. hamının ordan qaçması üçün mövcud olan bir 5-ci növ sınağ ölkəsi. hər birimiz bu sınağı uğurla başa vurmalıyıq. bu ölkədə övlad dünyaya gətirib, ona işgəncə, əzab, əziyyət verməməliyik. bu həm qeyri etikdir, həm də təhlükəlidir. yazığdır bu ölkədə doğulan uşaqlara.
187. türkiyənin tırkasına gedib nəsə eləsə hələ çox şey itirəcək dövlət.
bu gün dediyini sabah danan erdoğanın ipi ilə quyuya düşən o quyudan bir də çıxmaz.
Bugünə qədər onunla yola çıxan hamısını satmış adamdı. hal-hazırda milliyətçilik yaxşı satır deyə yalandan qarabağa girərik zad deyir.
Türk aze bozqurd nağıllarını yaddan çıxardın.
25. dünyada ən ağır sivil radiasiya qəzaları siyahısında 1982-ci ildə azərbaycanda olmuş bir hadisə də var. bu hadisəyə də bir nəfərin cs-137 radioaktiv elementini cibində gəzdirməsi səbəb olub. 5 nəfər radioaktiv yanıqlar səbəbindən ölüb, 13 nəfər yaralanıb. görün e ala, hansısa labaroriyadan oğurladığı cesiumu qəzet kağızına büküb, lazım olar deyə cibinə qoyan oğullarımız var. belimiz yerə gəlməz.
149. gündəmdə "anar nağılbazın porno videosu" , "ayə, hara gedirsən , ayə" , "natavan həbibinin evliliyi 6 ay çəkdi" kimi xəbərləri görən cənab prezidentin gündəm yaratmaq üçün təhsil nazirliyini vergilər naziri etdiyi xəzər dənizinin qərb sahilində yerləşən kiçik bir ölkədir. dövlət sərhədləri cənubdan iranla 765 km, türkiyə ilə 15 km, şimaldan rusiya ilə 391 km, şimal-qərbdən gürcüstan ilə 471 km, qərbdən ermənistan ilə 1007 km həmsərhəddir. dövlət borcları manatla olduğu üçün manatın dəyəri dollar və eurodan 2 qat ucuzdur. heç bir siyasi məhbusu olmayan dövlət həmçinin ən nümunəvi ölkələr arasında ilk sıralarda yerləşir. qısa yubkalı qız görən kimi beyin ilə penisin (azərbaycan dilində yazsaydım itici olardı , elə deyilmi , lələlər ?) yeri dəyişən qaqaşların varlığına baxmayaraq mədəniyyət beşiyidir. dünyada qibtə olunan iki dövlətdən biridir (digəri isə türkiyədir)
250. Son zamanlar mənə mistik ultra geridə qalmış 3.cü dünya ölkələri vibe verən ölkə. Birinci iranla düşmanlığımız başladı bəlkədə ölkənin atardamarlarından biri idi həm xalq olaraq yaxınlıq həmdə iqtisadi olaraq cənub zonasındaki rayonların aslı olduğu bir yer idi. Başını səcdədə möhürə qoyan kimi tapsaq basıb saldıq türməyə ki irana düşman olduğumuz bilinsin. Gah rusiya ilə düşman oluruq sülhməramlılar belə oğraşlıq edir zad deyib hərgün televizorlarda kivlərdə antikompaniyalar az qalırdı əsgərlər vuruşsun. Sonra nəsə olur fransaya keçir düşman olur fransız mallarına belə soxduq fransa ermənipərəstti nəbilim nədi afrikada 3-4 neqrə yarım litr bonaqua qarşılığında azərbaycan bayrağıyla piketlər. Axır günlərdədə sıra abşa çatıbdı ciddi ciddi gecə gündüz abşı pisləyən bəyanatlar nəbilim tv da philadelphia narkomanlar küçəsindən sujetlərki abş batır baydendə babasili çıxmış pensiyanerdi gəzəbilmir zad. Görən axrı hara gedir? Hər 1-2 aydan bir mütamadiyən yeni bir düşman dövlət çıxır. inşallah bu hadisələrin axrı azərbaycan xəzərdə 400km mənzilli nüvə başlığını test etdiyə qədər gəlib çıxmaz. Heyəcanla oturdum gözləyirəm sıradaki düşmən kimdi?
200. bu başlıq adı altında yazma səbəbim təkcə azərbaycan deyil, dünəni, bugünü və eləcə də gələcəyi özündə ehtiva edən hadisələrdir. açar sözləri indidən deyim ki, söhbətin nədən getdiyini biləsiniz: qarabağ, vətəndaş cəmiyyəti, siyasi hakimiyyət, demokratiya.
başlayaq elə qarabağdan. son hadisələri bilməyən güman ki heç kim yoxdur. müharibənin ilk günündə başlayanda gah prezident dedi ki, bu savaş ermənistan tərəfini sülhə məcbur etmə savaşıdır, sonra dedi ki təmas xətti yoxdur, daha sonra son günlərin moda sözü olan və dünən də prezidəntin çıxışında dəfələrlə təkrarlanan "iti qovan kimi qovuruq/qovduq" çevrildi. gəl gör ki, nələr baş verdi. əldə olunan səhih məlumatlara əsasən azərbaycan ordusu xankəndinə belə giribmiş. bunu hətta geydirmə dövlətin başçısı arayik harutyunyan rus mətbuatına verdiyi intervyuda deyib. "xankəndinə iki km qalmışdı, əgər razılaşmasaydıq, nəinki xankəndini yaxın günlərdə bütün arstaxı itirə bilərdik" deməli, tam qələbəyə yaxın olmuşuq. təslim oldular,çox gözəl. itkilərsiz, kəlbəcər, ağdam, laçını bizə verirlər. bəs digər rayonlar? zurnanın zırt dediyi yer də məhz buradır. əgər ərazi bütövlüyümüz tam təmin olunubsa, onda dünən prezident kaputilasiya bəyanatını oxuyanda bütün işğal olunmuş rayonların adlarını çəkmədi? bir dəfə də olsun, xocalı, xankəndi, ağdərə, xocavənd adını zikr eləmədi. bir dəfə də! əksinə nə baş verdi? ordumuz tutduğu mövqelərdə qalır. halbuki, xocavəndi demək olar ki almışdıq. amma indi o ərazilər necə olacaq, bilinmir. bu arada itv bugün xəbərlərdə xankədində yaşayacağıq, ora qayıdırıq adı altında xəbər buraxılışı hazırlayıb, efirə verib. yenə sual birgə yaşam necə olacaq? ermənilərə ikili və tək tərəfli vətəndaşlıq veriləcək? heç bir xüsusi muxtariyyət yoxdursa, onda təmas xətti və sülh məramlı qoşunlar dq-də harda dayanacaq? bəs,prezident, dedin axı təmas xətti yoxdu. yeni təmas xətti haradır?
bəyanatın ən ağrılı yeri əlbəttə ki, rus sülməramlılarının ölkəmizə girməyidir. bununla da bizim müstəqillimiyimiz və ərazi bütövlüyümüz sual altına düşür. istənilən vaxt, ruslar orada kefinə görə hərəkət edə bilərlər.. sülh müqaviləsi tam bişməyib deyə açıq suallar dəhşət çoxdur.. şəxsən sevinmirəm, sevinə də bilmirəm..
konustitusiyaya görə sülh müqaviləsi parlamentlə razılaşdırılmalıdır, ərazi dəyişəkliyi olacaqsa, mütləq şəkildə referendumla həll olunmalıdır. bütün bunları çeynəyib gecənin bir aləmi (hə, yedik) tez-bazar 9 bəndlik bəyanata imza atdıq.
bu barədə çox danışmaq olar, hələ ki səbr edək, görək nolur, zamanla hər şey aydınlaşacaq.
vətəndaş cəmiyyəti: ən yaralı yerimiz. bu hadisələr bir daha təsdiq elədi ki, bu cəmiyyətdə fərqli düşünən hər bir kəs potensial peysər çıxmağa namizəddir. sülh istəyən, sistemi tənqid edən hər kəs vətən xainidir və yerində güllələnməlidir. xalq sistemi heç bir hərəkətində sorğulamır. nə oldu, baş üstə səssiz-səmirsiz. "müharibə bitsin, qalib xalq hər kəsi sorğulayacaq" deyən və qalibiyyəti qeyd kütlə çıxın bir zəhmət bu bəyanata imza atan istənilən məsul şəxsi sorğulayın. edə bilərsiniz? əsla! onda, yalandan küləkləməyin. qiyas və digərlərində ana-bacı saxlamayıb düz gedirdilər. nəinki, qiyas elə lavrovun özü də 5+2 deyirdi, təzələnmiş madrid prinsipləri. sadəcə qazancımız şuşa və naxcıvan oldu. naxcivan da müəmmalıdır, nə dərəcə reallaşdırılacaq. bizdən ora necə keçəcəyik. necə deyərlər vətəndaş cəmiyyəti mövcud deyil. az-çox mühakimə yürüdən, ağlı başında olan kəsim də valerian atır bu dəqiqə.
siyasi hakimiyyətə bu hadisə tamamilə sərf edir. prezidentin reytinqi ərşə çatıb. rahatlıqla hakimiyyəti rəsmi monarxiyaya fırlada bilər. ara-sıra hakimiyyət üçün təhlükə yaranan kimi də qarabağ problemini alovlandıra bilər. necə deyərlər aykido fənni kimi ona doğru gələn təhlükəni güc sərf etmədən tamamilə başqa istiqamətə yönəldə bilər, həm də ətrafında xalıq daha da sıx birləşdirməklə.
demokratiya... ah bəlalı sevdam. nə bu xalq, nə bu hakimiyyət, nə bu region, nə də rusiya səni istəmir. bizə, stabil maaş yox, çak-çuklu həyat lazımdı, bizə işlək bürokratiya əvəzinə tanışa zəng, "bax gör neynirsən" kəlməsi xosdu. həkimə gedəndə icbarı sığorta ilə yox, cibə qoyulan hörmətlə, sosial şəbəkələrdən xalqdan istənilən kömək lazımdı. bizə dünya standartlarında təhsil yox, məhz 8 martda, 5 oktyabrda, süpürgə pulu ilə, "dərsdən sonra yanıma hazırlığa gəl", "kitabımi almasan qiymət yazan deyiləm!" kimi rituallar lazımdı. biz bunu istəyirik. biz dünyaya "made in azerbaijan" brendi ilə , yerli "silikon valley" ilə deyil, rüsyət bazarlarına vurulan meyvə-tərəvəzlə, xam neftlə,– halbuki onun özündən də nə qədər produkt istehsal edə bilərik bilərdik– dolmayla, paxlavayla, milli rəqslərlə çıxmaq istəyirik. bizim üçün seçkili şəxs, xalqına xidmət edən məmur, şəffaf dövlət orqanı yoxdur. kimə lazımdır axı bunlar? bir para qərbin uydurduğu səfeh və gərəksiz şeylərdi. sən bizə ögey övlad kimisən.
son olaraq bir neçə söz də bizim üstümüzə düşən yük barədə. sadəcə çalışmalıyıq. 2025-ə kimi çox şey dəyişə bilər. rəsmi olaraq, rus sülhməramlıları o vaxtı qarabağdan çıxa bilərlər. həm də 2025, əgər indi hərhansı siyasi gediş olmasa, prezident seçkiləridir və eyni vaxtda parlament seçkiləri. istər fərd, istər cəmiyyət olaraq, maksimum çalışmalıyıq ki sistemə dirəniş göstərək. yuxarıdan hər gələn sözə, verilən fərmana "padişahım, çox yaşa!" deməyək. yoxsa gündən-günə qaranlığa qərq olmaqda olan məmləkətin aydınları olaraq sönməyə məhkumuq. siyasi hadisələrə, həcmindən asılı olmayaraq biganə qalmaq olmaz. əlbəttə, gedin həbs yatın, demirəm, amma ictimai fiqur olaraq vətəndaş mövqeyiniz olsun. necə deyərlər, mətbəxə özünümüz keçək ki, sonra süfrəyə gələn yeməyə məcbur edilməyək. yoxsa, yesək də, yeməsək də budu, baxaq görək neynirik xiyarı qıraqda.
226. Qafqazın əfqanıstanı. pakistanla qardaş ölkə olması heç də təəccüblü deyil. Doğrudan da çox savadsız və getdikcə də savadsızlaşan bir əhaliyə sahib olmağımız göz önündədir. Adicə səhiyyə sisteminin afrika ölkələri səviyyəsində olması hər şeyə bəsdi, ona görə yox ki, aparatlar yoxdur o aparatları idarə edəcək insanlar yoxdur. Adi bir iynəni vura bilməyən tibb bacılarının, əməliyyatda xəstənin qarnında tampon unudub tikən həkimlərin olduğu bir səhiyyə sistemi nə bilim dəhşətdi prosta.
244. Tarix boyu heç bir zaman demokratiya üzü görməmiş ölkə.Ölkədə müxalifət anlayışının olmamasının səbəblərindən biri də budur.Nə qədər Ərdoğan-Əliyev bənzərliyi və Türkiyə ilə olan oxşarlıqlarımızdan danışsaq belə,Türkiyənin bizdən fərqli olaraq müxalifət mədəniyyətinə sahib olmasının səbəbi ölkənin ən azından bir dönəm demokratiya üzü görmüş və bu dönəmdə müxalifətçilik kulturasının oturmuş olmasıdır.Tarix boyu iqtidarlara boyun əyməli olmuş,demokratiyanın dadına baxmamış bir xalqdan hər hansı bir iqtidara qarşı səsini çıxarmasını gözləmək çətin məsələdir.Uzun sözün qısası,nə gədəbəy hadisəsi,nə tərtər işi insanların tükünü belə tərpətmir bu ölkədə.Ona görə də belə həssaslıqlarınız varsa ya ölkədən çıxıb gedin,ya da apolitik olub bu hadisələri görməzdən gələrək xalqdan izolyasiya olmuş şəkildə yaşayın.Başqa şəkildə yaşamaq mümkün deyil çünki.
228. 2023-dən ai-92 və ai-95 markalı benzin istehsalına başlamağı planlaşdıran ölkə. 1846-dan neft çıxaran bu ölkənin əhalisi hər dəfə benzin qiyməti qalxanda "qaqa, biz dünyaya neft satmırıq? bizdə niyə benzin od qiymətinədi ki?" soruşur. bu da cavabı; çünki nefti çıxardıb olduğu kimi satırıq, sonra da rusiyadan benzin alırıq. onlarda da sanksiyalara görə qiymətlər qalxan kimi bizdə gecə ilə benzin qiyməti qaldırırlar.
4. ofisiantı, avtobus şoferi, fəhləsindən tutmuş akademikinə qədər hamının prezident ola biləcək ikən olduqları vəzifəni tutduqlarını düşünən əhaliyə sahib ölkə.
173. Partlamağa hazır olan mina kimi ölkə. Götün-başın yığıb,yığışdıra bilmir dövlət hazırda..
Hazır olun ara sakitləşsin hamımızı böyrü üstə qoyacaqlar. Bu ölkədə nəsə olacaq. qarnında bir sancı var ölkənin. hamilədisə nəsə doğacaq ya da abort ediləcək. Ümid edək köp,şişkinlik falan deyil.
Başqaldırmalar çox yaxındır. Fürsət bu fürsət deyib ya hər şeyi kökündən dəyişəcəyik ya da ömürlük tabe olacağıq.
Xalqın qazını yenə müharibə oyunları ilə almasalar bari.
Amma çox canlar yanacaq orası dəqiqdi.
38. heç de şanlı bir tarixe sahib olmayan dövlet. hetta tam olaraq formalaşmamış dövlət . 250 ildir ki gelen vurur, geden vurur. 200 il bundan qabaq ruslar gelib şimali azerbaycanı işğal edib birleşdirmeden qabaq bir birini qıran xanlıqlardan başqa bir şey yox idi ortada. 200 ildir ki şimalı rusiya, cenubu da iran minib çapır. bu gün de
eslinde xarici siyaseti qarabağımızı alıflar, ühü ühü ve ermeniler eşşekdi kimi tezislerden ibaret olan, daxilde ise xalqı qoyun kimi otarmaq prinsipinden bir addım da qabağa keçmemiş idareetme strukturuna sahib qebileden başqa bir şey deyil.
beyenmediyimiz ereb monarxiyaları bele xalqına heç olmasa insan muamelesi edir. tebii servetlerden qazandıqları pulların bir hissesini de xalqa paylamağı bacarır.
(bax: zato bizim flame towerimiz var)
104. böyük azərbaycan dövləti. böyük azərbaycan dövləti'nin sərhədləri, cenubi azərbaycan və qarabağ daxil olmaqla böyük bir coğrafiyadır.
sülh istəyirəm. əbədi bir sülh olsun. amma bu sülh azərbaycan öndərliyində olsun. qafqaz'a sülh, böyük azərbaycan ilə gələ bilər. sizi salmaq üçün söyləmirəm. səhv anlamayın. sizə açıq bir şəkildə vəziyyəti izah edəcəyəm.
rusiya ermenistan'ı silahlandırır. s-300 raket sistemi verdi. ermənistan ərazisinə öz əsgərlərini göndərdi. türkiyə sərhədinə 7000 əsgər qoydu.
indi soruşuram:
bunlar nə üçün?
mən cavab verim.
azərbaycan'ı güclü bir dövlət edəcək tanap'a mane olmaq üçün.
iran, ermənistan'a pul köməyi edir. onlara silah yardımı da edir.
indi soruşuram:
bunlar nə üçün?
mən cavab verim.
cənubi azerbaycan'ın azadlıqdan qorxduğu üçün. güclü bir azərbaycan istəmədiyi üçün.
sizlər də bunlara inad, tarixinizi yaxşı öyrənin. sizlər nə russunuz, nə də iranlı. sizlər ilə bizlər eyni dindən, eyni kökdən. azərbaycan ağzı türkcə'nin oğuz ləhcəsi bir ağzı . bizim dilimizdə türkcə'nin oğuz ləhcəsi bir başqa ağzı .
sizlər bunlara inad, bir-birinizi və bizi sevin. biz sizi sevirik. birliyinizi qoruyun. vətənin qiymətini bilin. dövletinizi qiymətini bilin. biz sizin böyük və güclü bir dövlət olmanızı istəyirik. biz də böyük və güclü dövlət olmaq istəyirik.
202. bakıda normal ailədə böyüyüb bu ölkənin daşına torpağına qurban olaram rəsulzadə nəvəsiyəm ədasıyla gəzənlər və rayonlarda bütün azadlıqları bastırılmış formada yaşamağa çalışanlar olaraq üçə bölünən ölkə.
şərqdə ilk qız satan parislilər.
heç vaxt on yeddi yaşında hələ xəyal belə qura bilmədiyin yaşda qapına gələn kirimçinin bir anda köləsi olacağın hissini yaşamamışların ilham-mehriban sevgi şəkilləri paylaşdığı ölkə. sanki ölkədə sevgi var.
geri qalan məcburi evləndirilmişlərə ekrana baxıb həsəd aparmaq ya da profil şəklinə illərdi hələ də tanıya-isinə bilmədiyi həyat yoldaşının əvəzinə ilhamla mehribanın şəklini qoymaq qalır.
243. blin bu videoya baxanda adam 90-larda hansı şəraitdə böyüdüyümüzü anlayır.
hamı necə streslidir, müharibə, ssri dağılması iqtisadiyat və.s
əbülfəz bi tərəfdə siqaret çəkir, qalan hamı da lomkada oturub
)