bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

Qəfil gedən dostlar



facebook twitter əjdaha lazımdı izlə dostlar   mən   googlla

başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:

+25 əjdaha

18. hər gün durmadan danışdığım insanlarla indi yad kimiyəm.
Onlar elə əvvəldən yad olur. sadəcə cild dəyişmək kimi istedadları olur, bir anda doğmadan yada, yaddan doğmaya dönüşebilmək kimi bir funksiyaları olur.
O qədər də soyuqqanlı edirlər ki bunu, səni hardasa üzüntü bürüyəndə onların heç tükü tərpənmir. Ya mən dostluqları bu qədər çox önəmsəyirəm. Ya da insanlar dostluq nədir bilmir artıq..

+12 əjdaha

14. Yaşım lap çox olmasa da, bir şey öyrənmişəm. Heç kimi, xüsusən də dostları mənimsəmək lazım deyil. insanlarla bir gün gedə biləcəkləri ehtimalını nəzərdə tutub, münasibət saxlamaq lazımdır. Gedib, gedəcəkmiş, gedəsisi varmış. Özümün də kiminsə həyatından getdiyim olub. Bəzilərinin hələ də xətirləri olsa da, araya məsafə girib. Bəzisindən özüm uzaqlaşmışam. Çünki ruhunun məhrəm hissəsini paylaşanda dinlənilmədiyini hiss etdiyin yerdə durmayacaqsan. Mən də durmadım. Amma etiraf edirəm, ilk uzaqlaşmağımızı hiss etdiyim dostum travma qoymuşdu məndə. Uzun illər də hiss etmişdim o travmanı. Nəticədə 8-də oxuyan və intovert bir uşaq idim. Məncə, əsas iz qoyma səbəbi də dost deyə biləcəyi biri olmayan, özgüvənsiz uşaq olmağım idi. Düzü, geri baxanda dost olduğumuza şübhə edirəm. indi heç ad günlərini belə təbrik etməz olmuşuq. Hərçənd ki, anası hələ də edir. Yenə də həyatımda bir parça olduğuna görə minnətdaram.

+10 əjdaha

16. haqqınız yoxdur belə etməyə, vallah, yoxdur, billah yoxdur.
hər şey yaxşı gedərkən və daha da yaxşı olacaqkən necə bacarırsız bunu? niyə adamın sevincini qursağında qoyursuz, hə? heç olmasa bir səbəb deyin, sonra gedin, a kişi. niyə adamı bütünlüklə sizdən gələcək olan bir bildirişdən, bir mesajdan, bir zəngdən asılı qoyursuz axı?
gedəndə tək getmirsiz, əziz dostlarım, gedəndə ağıl-fikrimizi də, özgüvənimizi də söküb aparırsız özünüzlə. adamın ağlına on min cürə dəxlisiz, narahatedici fikir gəlir. özü haqqında hər cür mümkünsüz şeylər düşünür. əskik, dəyərsiz hiss edir adam özünü, bir səbəb, bir xəbər vermədən tərk ediləcək qədər dəyərsiz.

(bax: düşün ki o bunu oxuyur)

entrylərin birində bu insanlar "siz fərqində olmasanız belə xətrinə dəydiyiniz dostlar" kimi tanımlanır. bax, canım-gözüm, demirəm məndə hər şey yerindədi, demirəm məndə səhv yoxdu, ola bilər, kobud eşşəyin yekəsiyəm, bəlkə nəsə səhvim olub, görməmişəm, xətrinə dəyib bundan xəbərsiz davam etmişəm münasibətə. fərqi yoxdur e, nə olur-olsun bunu mənə deyib getməliydin, ən azından incidiyini, küsdüyünü, nəsə bir problem olduğunu hiss etdirməliydin, gizli bir mesaj buraxmalıydın. bu qədər xətirsiz olduğunu bilmək və düşünmək adamı dəli, gic edir qoyur ora.

bilirəm, hər şey kimi buna da alışacam, fikrimi yayındırmaq üçün, yaşadığı, işlədiyi yeri tapıb qapıya dikilmək kimi boşdan şeylər etməmək üçün hər cürə dəxlisiz şeyləri eliyib birtəhər gələcəm öz öhdəmdən. nə bilim e, eh, bəlkə də həqiqətən dedikləri kimi "heç gəlməmiş gedənlər"-dənsən, amma gəlsən yaxşı olar,
(youtube: )

+7 əjdaha

12. anidən gedən dost deyəndə ağlıma birdəfəlik gedən bir dostum gəlir. adı emil idi. mən uşaqlıqdan özümnən yaşça böyüklərlə dostluq edirdim. emil məndən 4 yaş böyük idi. mən 2-ci kursda oxuyanda moskvaya köçmüşdü. qərarlaşdırmışdıq ki, bu yay görüşəcik. emil ağırlıqqaldırma ilə məşğul idi. beynəlxalq dərəcəli yarışların qalibi olmuşdu. lakin, bu idman növü onun səhhətində prablemlər yaratmışdı. ən son danışanda 1 həftə sonra əməliyyat olunacağını demişdi. sonra da dedi ki, 20 gün sonra sənin ad gününə bilet göndərəcəm gəl burda birlikdə qeyd edək. əməliyyatdan sonra ortaq dostumuz vasitəsiylə əlaqə yatardım əməliyyat yaxşı keçmişdi. (ürək əməliyyatı idi). üzərindən 4 gün keçmişdi ki, yanındakı dostum zəng etdi və salamsız sağolsuz dedi ki, ‘emil öldü’. hələ də o dostumla danışmıram. o an o da şokda idi başa düşürəm amma elə birdən-birə pat deyə söyləməsi… qorxuram səsin eşitməyə. cənnət varsa əgər emil indi ordadı bilirəm. yaxşı günlərimiz, xatirələrimiz olub. bir sözlə həmişə pozitiv anlar canlanır yadaşımda.

+7 əjdaha

2. çox vaxt sevgili tapılması ilə yerdəqalan bütün dostları siləcək,yaddan çıxardacaq potensialda oğraşlar.
böyük bir faizi yenidən kürkçü dükkanına qayıdır.

+7 əjdaha

13. nə hikmətsə anidən də geri dönə bilirlər. belə də olmalıymış kimi.

+9 əjdaha

4. dost olmasi hec neyi deyishmeyen insanlardir. getmek insana xasdir. gelib birsheyleri deyishib, birsheyleri goturub gedirler. saygi duymak lazim tabi agsfhggfd
nece demishdi shair:
hayatındaki insanlara çok değer verirsen giderler. değer vermezsen de giderler.
yani insanlar gider. çok uğraşma..

+6 əjdaha

1. beyin amcıqlaması yaşadan insanlardır. adamla neçә ay virtual tanışlıq yaşıyırsan. yaşadığın şәhәrә gәlәndә aylarla, hәr 2 gündәn bir görüşüb pivәliyirsәn. sonra adam çıxıb gedir vә bir gün baxırsan ki, dostluqdan silib. zatәn bütün hәyatımız facebook olub. әlin çatan insan olsa nәysә dә, arada tәk әlaqdә facebook olanda, orda da dostluqdan silinəndə sikdir komandası almış kimi olursan. adamına görə ləzət eləmədiyi olur.

+7 əjdaha

3. siz fərqində olmasanız belə xətrinə dəydiyiniz dostlar.

+4 əjdaha

7. çox vaxt problem özlərində olan insanlardı. qarşı tərəflə heç bir əlaqəsi yoxdu bunun əslində. həmin dost, ya özündən bezir, bir şeylərin tərs getdiyini düşünür, ya da sadəcə qarşısındaki insana görə çox aşağı olduğunu fikirləşir. qısacası, öz- özünə gəlin güvəy olub, çıxış yolunu tək başına tapmağ istiyir. məlum olduğu kimi də gedir. tək qalmağ da istiyə bilər həmin insan. problemləri ilə sizi yormamağ üçün sakitcə rədd olub gedə bilər. dediyim kimi, öz- özünə həll tapmağa çalışır. kürkçü dükanına yenidən qayıtmağı da kürkçü dükanına verdiyi dəyərdəndi.
ha, bunların taam əksi də olur əslində. hər şeydə saxtalığ olduğu kimi bu dostlar da tək qalmamağ üçün bir müddət yaxınlığ edib, dərdinizə dərman olub, sizin güvəninizi qazanır, sora da öz dərdinə dərman olan biribi tapır gedir. bu da olur

+2 əjdaha

15. bu mənəm. çox dostumun həyatından qəfil getmişəm. həm də bunu bir neçə dəfə etmişəm. yaxşı şey deyil, məsləhət görmürəm. əgər yaxınınızla normal anlaşa bilirsizsə uzaqlaşmayın. insan bəzən ətrafından yorula bilir. bu zaman isə sadəcə olaraq istirahət etmək və qısa bir müddət sonra isə əlaqələri bərpa etmək lazımdır. ani birdəfəlik uzaqlaşmaq lazım deyil.

məktəbdə bir yerdə oxuduğum sinif yoldaşımı 13-14 il idi ki, görmürdüm. səbəb mənim qəfil uzaqlaşmağım idi, başqa məktəbə transfer olmuşdum. iki ay öncə sentyabrda bir dəfə qapı döyüldü baxdım, tanımadım. qapını açdım gördüm hüseynağa. ay elə ay belə. gəzdik söhbət elədik. özü axtarıb məni tapıb. 1-2 həftə sonra öyrəndim ki, müharibəyə gedibmiş. bir müddət olar ondan xəbər almıram, inşallah sağ salamatdır.

+2 əjdaha

19. Ghostlamaq kimidə sayılıyır məncə. Aylarla virtualda danışıb, üstəlik görüşdüyüm, gözəl münasibətim olan çox insana bunu etmişəm.
Son 2 ildi belədi və səbəbin bilmirəm.
Əsasən narahat hiss edib silirəm

+3 əjdaha

17. Entryləri oxuyub özünü oğraş kimi hiss edən mən. Sizcanı bağışlayın, belə təsir etdiyini həqiqətən bilmirdim. Dövri olaraq ətrafımı qırıram. hətta ailəm də bura daxildi. Sadəcə fərq ondadır ki, sakitləşəndə ailəmlə təzədən əlaqəyə keçirəm, amma digərləri ilə keçməyə də bilərəm onlar axtarmasa. Səbəblər mənə görə bir neçə dənədir:
1. O qədər yerdə oluram ki, çevrələr durmadan dəyişir və artıq insanlara "bu da gedəcək" kimi baxırsan.
2. Dost sayılan/sayan adamlara tanış kimi baxıram çox vaxt. Yəni yardım edərəm, dəstək olaram, amma sırf insanlığa görə, yəni dostluğa görə yox.
3. Adətən mənə elə gəlir ki, hamı bir-birinə ancaq lazım olanda pazını qoyur. Yəni məndən çıxar olmasa, axtaracaq adamım yoxdu, elə belə hal-əhval soruşan yoxdu (mənə elə gəlir).
4. Çox vaxt qəfil qırıram, ona görə utanıram sonra qayıtmağa. Deyirəm lazım olsa, özü tapar.

Niyəsi də fərqli olur qıranların. Məsələn, mən gündəmi müzakirə edib yükə girməmək üçün edirəm bunu adətən. Ya da olanlardan sıxılanda. Bəzən adamdan bezəndə də olur (özünü dağ başına qoyan, ancaq tələb edən insanlardan). Ya da artıq danışası sözüm qalmayanda. Çalışaram düzəldim özümü, amma yəqin ki çətin. Belə daha rahatdı, insan da həmişə rahata qaçır.

+1 əjdaha

9. son siniflerde gelir, en yaxin dostunuz olur, evvel saniye be saniye, sonra deqiqebedeqiqe daha sonra saatlarla, gecelerle, gunlerle belke aylarla danishirsan, cox yaxin olur.

en axirda da universitete girenden sonra yaddan cixirsan. bax bu adama qoyur -*

+1 əjdaha

20. getdiyi zaman "gedirəm" deməyən dostlardır.

+1 əjdaha

11. əslində gəlməyi bacarmamış dostlardır. bir çox səbəblərdən çıxıb gedə bilirlər. təəssüf etməkdən başqa əlimizdən heç nə gəlmir. izi silinməyən dostlar, yeri doldurulmayan dostlar.



hamısını göstər

Qəfil gedən dostlar