əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
kafkaesk
-
van den budenmayer
-
ayrılıq valsı
-
bir nəfəsə oxunan kitablar
-
mükəmməl sözlər
-
franz kafka
-
nida vətəndaş hərəkatı
-
paris
-
kitabının yerini verməyən filmlər
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+19 əjdaha
11. kundera'dan yazarkən beckett və broch'dan başlayıb, ionesco və malaparte'yə qədər gedər bu entry.
1929'larda ailəsinə 1 aprel zarafatı kimi dünyaya göz açdı kundera həmdə elə aprelin 1'i.həqiqətən də zarafat olunacaq dərəcədə varlıqla vəhdət içində idi.
o praqaya aşiq idi, necə demişdi zivot je jinde dadlısında:
"sevgililər yaralar, analar təsəlli edər"
![]()
bir aşiq qədər yaralamışdı praqa'nı amma bir ana kimidə təsəlli olmuşdu ona əsərləri ilə.
yəqin ki, müsyö kundera bir həkim olsaydı biz xəstələrinə l'ignorance'də vurğuladığı kimi:
"nostalgiya çatışmamazlığından əziyyət çəkir"diaqnozunu qoyardı.
şeirsəl adam üçün şeirlər hər deyilənin real olduğu bir ölkəydi.şeir kimi utopiya'larda az gəzməmişik onunla.şair, həyatın göz yaşları qədər boş idi onun üçün.ali khayyam demişkən:
"o bir şair, tanrısı şeir"
ona görə şairlərin dünyasında qadınlar höküm sürürdü.
kundera ilə xatirələr çoxdur.o keçmişi sevirdi ən az gələcəyi boş gördüyü qədər.
praqada'yıq.il 1972.polis tərəfindən qorxudulan bir qız, kundera'ya qorxularını izah edir.onun yaşadığı təcavüz qorxusu kundera'nın francis bacon'un şiddət dolu şəkillərini anlamasında açar rolunu oynamışdı.
ya da:
bir gün məndən:
"“a survivor from warsaw”’ haqqında nəsə bilib-bilmədiyimi soruşdu.elə birini tanımadığımı söylədim(mənə görə kundera varşava’dan sağ qurtulan birindən bəhs edirdi).bu mövzüda ən adi belə bir fikrim yox idi.o zamanlar içməklə məşğul idim, hər zamanki kimi.schoenberg’in soyqırıma həsr edilmiş, yəhudilərin 20. əsrdə yaşadıqları acılardan bəhs edən dadlı əsərini eşitməmişdim.qatilləri unutmamaq üçün savaşırıq amma schoenberg nümunəsi bizə çoxdan qatilləri unutduğumuzu göstərirdi”
yenə bir gün kundera, emil və mən varıq.kundera anatole france'dan danışır.məlum proust, mallarme, rimbaud intellektuallar arasında şah əsər olarkən, anatole sətir aralarında itmişdi ki, onsuzda emil cioran söhbətin sonunda:
"bu adı birdə heç harda yüksək səslə söyləməyin, yoxsa sizə gülərlər"deməsi ilə nöqtəyi qoymuşdu.
sonda isə celine və mişkin'in gülüşü ilə, lawrence'in intim münasibətə baxış tərzi ilə və philip roth'la entry'ə bacon'vari şiddətli bir baxış atıb, entry'ni bitiririk.kundera demişkən:
"onlar yazar deyil, içimizdəkiləri göstərən ayna'lardır".elə kundera'nın özüdə.
p.s.bu entry'də keçən bütün hadisələr kundera əsərlərindən alınan bir xəyalın entry formasıdır.
+13 əjdaha
10. kiçik çexoslovakiya termallarında, şəxsi keçmişlərinə üsyan edən, yatdıqları qadın və kişilərdə tanrını axtaran; və bütün yolların (avto-stop daxil) evə apardığına inanan xarakterlərin yazarı; radical cultureist olması səbəbiylə, hər şeyin cinsəlliyə bərabərləndiyini bilən, (və bu vəsiləylə hekayələrində cinsəlliyi aktiv formada yaşam standartı halına gətirən) romançı.
kundera, tez-tez oxucusunu bir vaxtlar aid olduqları, indiysə hər nə səbəblə olur olsun, - bilinməyən, oradan uzaqda qalmış varlıqlarını - tərk etdikləri yataq otaqlarına aparmaqdan çəkinmir.
o yataq otaqlarında keçmişinizlə qarşılaşırsınız. o otaqlarda, barmaqlarının arasına sıxışdırılmış siqaretlərini çəkinərək yandıran, bir vaxtlar böyütdüyünüz (və sizə aid olmuş) qadınlarınızı görürsünüz. oradadırlar və başqalarının altına kommunizm haqqında fikirləşməyə davam edirlər...
kunderanın qadınları (qadın təsvirləri) içlərindəki lilithi kəşf etmək gücləri əllərindən alınmış həvvalardır.
zert: kunderanın ilk romanı olmasıyla yanaşı, onu 21 avqust, 1968-ci il barrikadalarından sonra yaranan praqa baharı çaxnaşmalarından xilas edən, mətndir. louis aragon tərəfindən fərq edilərək, tərcümə edilir. və bu nəticəylə, kundera (həmçinin havellə davalı halda) ölkəsini, romanın mövzusunda olduğu kimi, bir zarafat kimi tərk edir.
smesne lasky: yeddi uzun hekayədən ibarət olan, kunderanın təqribən on-on üç il aralığında yazdığı, insan əlaqələrinə işıq tutan (edvard və tanrı, avtostop oyunu ilə heyranlığımı qazanmış) hekayələr toplusudur. içində xəyanətlərimizi, tək qalıb, için için ağladığımız və heç kimin eşitmədiyi o gecələrə toxunan kundera, gülünəsi sevgilərlə kariyerasının gedişatında vacib bir xəritə çəkməyi bacarır.
zivot ze jinde: bədənindən utanan, alçaqlıq kompleksiylə müharibənin içində; dərinlərdə sevmədiyi əriylə harada sevişdiyini xatırlamayan anayla, həmin lirik ananın doğduğu şair jaromilin əlaqələrini, istər cinsəl, istər oidipal, istərsə də şeirsəl olaraq üzə çıxardan; zaman zaman sizi keçmişinizlə üzləşməyə dəvət edən, kimi vaxtlarda da eyni sətirləri dəfələrlə oxumağa məruz qalacağınız, milan kundera romanı. şeir kimi roman!
valcik na rozloucenou: kunderadan oxuduğum, ilk roman. kitabı bitirdikdən sonra üzünüzdə maraqlı təbəssüm yaranır. içində, altını qalın xətlə çəkəcəyiniz, belə bir pasaja sahibdir. (və necə də məni ifadə edir): bu ülkede, insanlar sabahlara saygı göstermiyorlar. uykularını bir balta vuruşuyla kesen bir çalar saatle kendilerini kabaca uyandırtıyorlar ve hemen uğursuz bir aceleciliğe bırakıyorlar kendilerini. böylesi şiddet hareketiyle başlayan bir günün devamının nasıl olabileceğini bana söyleyebilir misiniz? çalar saatlerinin her gün küçük bir elektrik şoku geçirttiği bu insanların başına ne gelebilir? her gün şiddete alışıyorlar ve her gün zevki unutuyorlar. bir insanın yaradılışını oluşturan, inanın bana bu sabahlardır
kniha smichu a zapomneni: yeddi və birbiriylə paralel detallara söykənən hekayələrdən qurulan, roman. praqa baharı illərini (bəli, o illərin arxasına gizlənən və hamının yekdilliklə gizlətdiyi məfhumları) işıqlandırır kundera. gənclik illərinin xətalarını göstərir.
nesnesitelna lehkost byti: bir digər adıyla, varolmanın dözülməz yüngüllüyü. bir çox insanın sevdiyi, kundera dedikdə xatırladığı, və mənə həmişə estetik bucaqdan zəyif təsir bağışlamış, thomas, tereza, franz (ah, kafka) və sabina hekayələri. avropa memarisiylə bağlı əla pasajlara sahibdir. ayrıca (baxma: italo calvino/görünməz şəhərlər)
immortalitas: belə ifadə edir müsyö kundera: bir qadının əl hərəkəti, onun romanımın qəhrəmanı olmasına kifayət edirdi. onu əl hərəkətiylə xatırlayıram. adı da agnes olsun. çünkü heç agnes adlanan bir qadınım olmayıb...
beethoven-goethe, goethe-napoleon, goethe-bettina, və hemingway-goethe əlaqələrinə toxundurmalar edərək, özünü də romanın içində daxil etmiş kundera, romanın içində söhbətləşdiyi professor avenarius ilə, ana qəhrəmanının (agnesin) ölümünə səbəb olur. ümumiyyətlə romançılıq tarixi boyunca, ən yetkin əsəri olan ölümsüzlük, digərlərindən fərqli, ayrı ayrılıqda təhlil edilməsi lazımlı olan, vacib mətndir.
roman sənəti, saptırılmış vəsiyyətlə və pərdə esseləri isə, daha sonra editlənərək, təhlil edilər.
major notlarla bitirək: gənclik, şeir ve inqılab, tək və eynidir!
+10 əjdaha
8. “varlığın dözülməz yüngüllüyü” romanında itin ölüm səhnəsini, insanların acı taleyindən daha acı təsvir edərək mənə bir tərəfdən nitsşenin şallaqlanan atın boynunu qucaqlayıb ağlamasını, digər tərəfdən də dekartın heyvanları “təbiətin canlı maşınları” adlandırmasını xatırladan yazıçı. kundera dekartın qənaətinə daha qalın qələmlə qırmızı xətt çəkə bilib.
"bizi həyata bağlayan ən güclü ip zamanla əriyib, məhv olur və adama qalan, axırda yalnız bir qeyri-müəyyən nostalgiyadır".
+10 əjdaha
20. milan kundera vəfat edib bugün. bəlkə də dünən, tam xatırlamıram.
- camus xoşbəxt olardı.
![]()
the unbearable lightness of being kitabı indiyə qədər yarısında dayana bilməyib parçaladığım tək kitab idi. səbəbini bilmirdim. o vaxtlar gənc və yazmağa həvəsli olduğum üçün qısqanmışdım deyəsən yazı tərzini. ya da hekayədə özümü tapmışdım hansı ki əmin deyiləm əsəri mi oxuyurdum yoxsa halusinasiyamı görürdüm səhifələrdə. love triangle - sevgi üçbucağı var idi deyəsən və aldatma qısqanclıq.
son həftələrdə əsər yadıma düşürdü və bənzər bir travma aldığım üçün geri dönüb oxumaq istəyirdim. əvvəllər diri yazarları oxumaq kimi bir problemim var idi. sağolsun 95 yaşına qədər gözləyib. camus artıq sağ qalan dostları üçün qısqanc deyil.
- intihar etmək istəsəm də istəmirəm çünki sağ qalacaq dostlarımın gələcəkdəki xoş günlərini qısqanıram.
- albert camus
varlıq və yoxluq arasında romanını yazarkən ən çox təsirləndiyim yazarlardan biri idi. Varlığın Dözülməz Yüngüllüyü kitabına geri dönüb səhifələri birləşdirəsi olacam, çünki bəlkə də özümü orda itirmişdim.
kunderanın ən sevdiyim sitatı:
"O, birdən Platonun "Simpozium"undan xatırladı: Tanrı onları ikiyə bölmədən əvvəl insanlar hermafrodit idi və indi bütün yarımlar dünyada dolaşaraq digər yarılarını axtarırlar. Sevgi, itirdiyimiz yarımızı arzulamaqdır."
(“He suddenly recalled from Plato's Symposium: People were hermaphrodites until God split then in two, and now all the halves wander the world over seeking one another. Love is the longing for the half of ourselves we have lost.”)
rest in nothingness.
+10 əjdaha
7. zənnimcə qadınların problemlərinə, nə istədiklərinə, kim olduqlarına, başda frued olmaqla, lacan və digər psixanalistlərdən daha çox yaxınlaşıb. məsələnin ironiyası isə: bütün bunları lacan, frued və təcrübələriylə qazanıb.
"əslində qadınlar yaraşıqlı kişiləri seçmirlər; o kişilərin daha əvvəl seçdiyi qadınlara görə o kişiləri əldə edirlər."
arxiv vacibdir.
+10 əjdaha
12. kundera haqqında təkrar yazmaq istəyirəm. boşboğazlıq kimi çıxmasın,amma bir şeylər qeyd etmək lazımdı. azərbaycan dilinə kunderanın "ölümsüzlük" romanı tərcümə olunub. kunderanın özünün də dediyi kimi ən güclü romanıdır "ölümsüzlük". bu əsərdəki mövzudan-mövzuya keçidlər mükəmməldir. bir yazıçının pik həddidi. inanılmaz ustalıqdı.yəqin ki belə romanlar yazmaq üçün yaşlanmalısan. ahıllaşmalı və ya olğunlaşmalısan. başqa cürə mümkün deyil. "ölümsüzlük" böyük bir təcrübənin nəticəsidi. böyük bir intelektualın insanlığa verdiyi tövhədi. yaşayan sonuncu magikandı kundera. ölümsüzlükdə ən sevdiyim hissələrdən biri də bethoven ilə hötenin qarşılaşdırılmasıdı. məşhur rəsm əsəri var: tpelitzdə insident".əsər karl rolingdir. o əsərdə höte və bethoven təsvir olunub. höte özündən rutbəcə boyuk kəslərin qarşısında baş əyir, amma bethoven eləmir. (hadisəni tam dəqiqi təsvir edə bilməyəcəm-araşdıra bilərsiz) butun tarix boyu incəsənət araşdırmaçıları,tarixçiləri bu rəsm əsərinə baxıb höteni yaltaq adlandırırdılar, amma kundera ilk dəfə buna qarşı tutarlı cavabı öz "ölümsüzlüyün"də yazıdı
kundera musiqini ədəbiyyat qədər bilib sevsə də, bu qarşılaşmada hötenin tərəfini tutur. o avropa ədəbiyyatının təməl daşını laxlatmaq istəmir. höteni özündənrazı bethovenin ayağına vermək istəmir. özündən rütbəcə böyüyə , krala, kraliçaya, markizə və s və ilaxıra baş əyən höteni ,özündənrazı bethovenə dəyişmir.
müsahibələrinin birində kundera "ölümsüzlüyü" ən yaxşı əsəri adlandırıb. sözsüz ki, belədi. amma bu trilogiyanın digər iki kitabı də ölümsüzlükdən gedi qalmır."varolmanın dözülməz yüngüllüyü" , "gülməyin və unutmağın kitabı"
p.s kunderanın romanlarından əlavə müsahibələri də gözəldi. böyük intelektualdı.
p.s.s bu entryni bir az dolğun yazmamışam. sözün düzü mən yazmaqdan çox danışmağın tərəfdarıyam. bura sadəcə ilk ağlıma gələnləri yazmışam. bu qədər. ugurlar.
+7 əjdaha
6. kundera sonrası ya yarım yamalaq qalırsan, ya da o otağın içinde, ve ya tuvaletin her hansısa nöqtesinde, küçede, metroda, barda - yoxsan.
varlığı yüngülleşdirerek, yox eden - bütünleşdiren - yazıçıdır. romanlarında ayaqüstünde dayanacaq gücleri qalmayan qadınlarını sevmek, onlara xeyanet etmek, dara düşende onlara qayıtmaq, bütün zamanlar üçün keçerlidir. o qadınları ferq etmek üçün, kunderanın yaratdığı kişi prototiplerini daşımalısınız.
güclüler gücsüzleri terk edebilmeyecek qeder gücsüz olduqlarında, gücsüzler gede bilecek qeder güclü olmaq mecburiyyetinde qaldılar.
+4 əjdaha
19. Ən məşhur kitabı "varolmanın dözülməz yüngüllüyü"dür. Bakı'da yaşadığım vaxtlarda Azərbaycanca tərcüməsini oxumuşdum. Oxuyanda qabağıma belə bir alman atalar sözü çıxmışdı: "Einmal ist keinmal." Yəni bir dəfə onsuz da heç dəfə kimidir. Əgər biz yalnız bir həyatı yaşamağa məhkum olunmuşuqsa, bu o deməkdir ki, ümumiyyətlə, yaşamamışıq. Belə baxanda çaşqınlıq yaradıcı bir sözdür amma maraqlı da sözdür.
+3 əjdaha
4. kişi -qadın münasibətləri üzərinə yazılan yaxşı kitabların müəllifi. 3 əsərini oxuduqdan sonra bu qərara gəldim. "varolmanın dözülməz yüngüllüyü" əsəri şah əsəri sayılır. o əsərdə gözəl məlumatlar var. kitsch və nitşenin "tarixin təkrarlanması" ideyasını əsərdə gözəl təsvir edib. sosializmə əsas da ssri-ə qarşı nifrəti isə 1968-ci ilin praqa baharına görədir. elə "varolmanın dayanılmaz yüngüllüyü" əsərindən bunu təsvir edib. əsərlərində arada bir məlumatlar da qeyd edir. hər hansı tarixi,fəlsəfi və ya ictimai məlumatlarla əsərin azalan gücünü daha da artırır. əsərlərini oxuduqdan sonra çoxlu qadınla sevgili olduğunu hiss etmək olar və ya tamamilə tərsini də hiss etmək olar. axır hər nədirsə,zəif yazıçı deyil. "kimlik" (türkcə) əsəri də kişi-qadın münasibəti üzərinə yazılmış əsərdir. və yaxşı əsər sayılır.fransada yaşayır və deyəsən həddindən artıq azadlığa düşkün biridir
+3 əjdaha
5. çox intelektual biriymiş . və musiqi bilgisi həddindən artıq çox imiş. artıq onun bədii əsərlərindən çox araşdırma əsərlərini sevirəm desəm yalan olmaz. roman sənəti haqqında çox ciddi şeylər yazır. çox intelektual insandır,yəni belə deyək ki,yazıçı olmaq üçün ilk öncə oxucu olmalısan söhbətini kundera bir daha sübut etdi mənə. bədii əsərlər haqqında fikirləri,onlar barədə "açar yazıları" çox lazımlıdır bir kitabqurdu üçün
+2 əjdaha
3. hə var olmanın dözülməz yüngüllüyü pis əsər deyil. amma niyəsə oxuyanda fasiləsiz olaraq beynimdə remarkın əsərləri canlanırdı. amma... bunun da amması var. sonradan onun vida valsı əsərini oxudum. sadəcə olaraq nelə başa düşdüm ki insanlar arasında hər şey dəb olduğu kimi milan kundera dəbi də var. heç nəyə yaramayan mənasız axmaq bir şey idi. heç nə başa düşmədim və əsəbləşdim. baxmayaraq ki əsəri praqada möhtəşəm qara çex pivəsi ilə oxuyurdum o da kömək eləmədi
+3 əjdaha
18. kunderaya və onu sevənlərə nifrət edirəm.
saxtakarlar. nifrət hissimin şöhrətinə olan qısqanclığımdan qaynaqlanıb qaynaqlanmadığından tam əmin olmaq üçün nə qədər fikirləşdimsə də bir qərara gələ bilmədim, ancaq bundan qaynaqlanmırmış kimi hiss edirəm daha çox.
kitabları da xarakterləri də özü və həyatı kimi saxtadır.
heç vaxt heç bir kitab cırmamış olan mən işlərin younda getmədiyi bir payız günündə varlığın dayanılmaz yüngüllüyü kitabını parçalara ayırmış olduğumu gördüm birdən birə. of da demədim. əksinə rahatladım. və bir daha o saxtakarın qurğularını oxumayacağıma əmin oldum. bəlkə də oxuyaram, ama kundera oxumaq məqsədiylə yox.
kunderaya nifrət edən birilərinə ehtiyacım var məncə, oturub söhbətləşməyə. ya da kunderaya nifrət edən bir qadınla sevişməyə ehtiyacım var.
ya da kunderanı sevən birini görməli və saxta hərəkətlərini incələyərək təsbitimdə nə qədər dəqiq olduğumun əminliyindən zövq almalıyam.
saxtakar axmaq.
+1 əjdaha
16. çexiyalı yazıçı. varlığın dözülməz yüngüllüyü əsəri sadəcə dəhşət idi. adam dərinlərə enməyi bacarır.
hamısını göstər
