+9 əjdaha
2. adətən yanımızda olmayan başqa bir şəxsin elədiyi yaxşı və ya pis hərəkətlərin ya da həmin şəxsin xasiyyətinin müzakirəsinə verilən addır. məndən olsa müsbət və ya mənfi ya da haqqında danışılan şəxsin əleyhinə ,lehinə olmaq üzrə ikiyə ayırardım amma nədənsə əxlaq normalarında, dinlərdə istisnasız olaraq pis baxılır. bir də ki, qadınların bu işə daha çox həvəsli olduğu hamı tərəfindən qəbul olunur. amma mən buna inanmıram şəxsən mənim özümdə buna böyük həvəs var. özümü idarə eləmək istiyirəm amma bəzən idarə etməni itirə bilirəm. məsəlçün bu yaxınlarda bir tanış qız mənə başqa bir tanışım oğlanın kim olduğunu soruşdu. mən də dedim ki, bəs filan filan yerdən tanıyıram. sonra mənə screenshot göndərdi. deməli qaqaş bu qızı tanımır amma ən axırıncı variantla podxod eləmək istiyir. şoka düşdüm, o qaqaşdan qətiyyən gözləmirdim. nəisə ardınca mənim götverənliyim başladı. həmin günün axşamı qaqaşla ortaq tanışımız olan bir qızla söhbət əsnasında babat qeybətini elədim bu barədə. o vaxtı fərqinə varmamışdım da dünən işin lap poxunu çıxartdım. dünən qaqaşla başqa bir ortaq tanışımla söhbət eliyəndə yenə söhbəti açdım. hələ arsız-arsız "heç kimə demə" demək istiyirdim ki, nə qədər böyük qəhbəlik elədiyimin fərqinə vardım. elədiyim hərəkətin heç cürə bəhanəsi yox idi. bu zibili nəyə görə elədiyimi özüm də bilmirdim. indiyə kimi ən böyük motivasiyam "düzgün" olmaq olub. başıma hər nə gəlirsə gəlsin özümü onunla sakitləşdirmişəm ki, "zato mən düzgün adamam, məndən bilərəkdən heçkimə ziyan gəlmiyib". amma bir anda bu dayağım da sındı. elə "həmin anda dünyanın ən qəhbə adamı da mənə irad tutub sındıra bilərdi" deyə düşünürdüm ki, ikinci ən böyük qəhbəliyimi tutdum. belə çıxdı ki, indiyə kimi qəhbəlik eləməməyimin, düzgün olmaq istəməyimin səbəbi mənə kiminsə irad tutacağı qorxusu imiş. hər şey bir yana dünən bütün günü ərgənlik eliyib özümü cool aparırdım. nə bilim dünyanın ədalətini söyürdüm, millətlə soyuq danışırdım. amma gecə yerimə girib yatanda özümü əclafın dal ayağı kimi hiss elədim ona heyflənirəm.qeybət
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sözaltı sözlük - azərbaycana və ya azərbaycanlılara xas xüsusiyyətlər - sözaltı etiraf - bir oğlanda dözülə bilməyən şeylər - qadınlar - yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər - - ən nifrət edilən insan tipi - qənirə ataşova ingiliscəsi
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+3 əjdaha
5. mənə bu sözün hər lazımsız yerdə işlətməyin sağlamlıq üçün təhlükəli olduğunu öyrədən zad. deməli illər öncə oğlan sinif yoldaşlarım ilə müzakirə edirdik, sinfimizdə də 1 dənə pasledniy uşaq var idi, məktəbdə çıxmadığı şey qalmamışdı bir sözlə. vedrədən şaybaya kimi.* çocukluk işte hər nəysə, müzakirə əsnası söhbət elə qeybətdən düşdü. bu, yəni, vedrayba* vedrə ilə şaybanın sintezi danışmağa başlayan kimi bilirdim ki, qatıqlayacaq həmişəki kimi. lazımsız söhbətə qulaq asmamaq üçün durub çıxırdım ki, sinifdən, çakk deyə bir səs eşitdim. çönüb baxanda gördüm bu* vedrayba gözünü tutub, o biri sinif yoldaşım da udarın ağrısınnan əlini yelləyir. sinifdən toplu şəkildə oyyibbılləəə deyə səs gəldi. udarın səsinə görə normal reaksiya idi əlbəttə. söhbətdən xəbərim yoxdu, amma görürəm bu biri yetim sakitləşmək istəmir, üstünə cumub yenə vurmaq istəyəndə aralaşdırdıq uşaqlarnan ki, yetimin əli qırılmasın. hər nəysə söhbət sakitləşənə yaxın söhbətin nə yerdə olduğunu öyrəndim. sən demə, bu "qeybət eliyən arvadların hamısı qəhbədi" deyə quşduyubmuş. da bilmirəm, bu biri yetim evdə nə eşidib, eşidməyib yalan deyərəm. yəqin evdə qeybət çox eliyiblər, bu da qürurunu sındırmayıb otuzdurub bir dənə. odur ki, siz siz olun belə quşlamayın.+1 əjdaha
6. yaşlı qadınlar üçün pes oynamaq kimi birşey+1 əjdaha
1. belə şeylə elə də aram yoxdu amma "mən heç kimin arxasınca bir söz deməmişəm, mənim qorxacaq bir şeyim yoxdu. düzü də səhvi də üzə deyirəm" deyib artistlik də eləmiyəcəm. danışmışam. biri haqqında fikirlərimi deyəndə də "bunu gedib ona deyəcəksənsə deyim" deyirəm. çünki belə hər gün bir yerdə olduğum adamın üzünə onun səhvlərini demək xoş gəlmir özümə də. bəlkə bu yolnan sözümü çatdıraram deyirəm amma bu sözü dediyim heç kəs də gedib sözümü həmin adama çatdırmır. elə bilir ki, kinayə ilə söz zad soxmuşam. açığı dediyim söz soxduğum adamlar haqqında da heç vaxt səhv yerə bir şey danışmamışam. yəni kimisə kiminsə gözündən salmaq üçün. danışanda da dört - beş nəfərə təsdiqlədirəm ki, düz deyirəm ya yox. belə ki, belə danışıqları kiminsə arxasından o palajenia zad dilində desək "palaskatdamaq" kimi çıxmasını da istəmərəm çünki, elə şeylər var ki, insanın üzünə demək olmur. ortamda deyirsən ki, bəlkə hərlənib fırlanıb gedib ona çatar o da səhvini anlayar falan iş tatlıya bağlıyar amma bu tərsinə başa düşülür və həmin adam sənə düşmən kəsilir əfsuslar olsunki.(baxma: çok da sikimde diyil açıkcası)
+1 əjdaha
3. mence lazımlı olan şeydir.her insanın üzüne söylenilcek söz aynı deyildir insan xarekteristik özelliğine göre.men bir insanı sehv tanıdıysam bunu o insanın üzüne söylemek lazım deyil. amma onunla teze tanış olmuş bir dostuma veya yaxınıma o insan haqqında bildiyimi danışmalıyam.bunu görev bilmek lazım. kalan boş sohbetleri veya qısqanclıq kimi sebeblerden çıxan vaziyyetler başqa mesele elbette.hamısını göstər