2. hobbesa əsasən insanlar məqsədlərini reallaşdırmaq üçün güc əldə etməyə çalışırlar. və güc əldə etmək istəyən insanların da bir-biri ilə toqquşması yəni insanların konflikti də qaçılmazdır. hobbesun məşhur "hər kəsin hər kəsə qarşı müharibəsi" tezisi insan təbiətinə qarşı olan bu pessimizminin bir növ sübutudur. hobbes fərdlərin xoşbəxtliyini onların təhlükəsizliyində görürdü. yəni necə locku liberalizmin sütunu adlandırırıqsa-(baxma: @33-cü dərəcədən mason" class="bbcodeout" title="john locke/@33-cü dərəcədən mason- boş başlıq - bu barədə ilk sən yaz!" rel="nofollow">john locke/@33-cü dərəcədən mason), hobbesu da realizmin ilk təmsilçi və ideoloqlarından biri olaraq adlandıra bilərik. hobbesa görə fərdlər bu xoşbəxtliyə çatmaq üçün öz təbii haqqlarını yüksək avtoritet olan dövlətə keçirməlidirlər. qısacası hobbesa görə cəmiyyət pis niyyətləri olan varlıqlar yəni insanların öz maraqlarını təmin etmək üçün keçirilən mübarizəyə səhnədir, və belə şəraitdə qayda-qanunu təmin etmək üçün dövlət nəzarəti ələ almalıdı və cəmiyyəti idarə etmək üçün limitsiz bir gücə sahib olmalıdı. dövlətin gücü sorğulanmamalıdı və vətəndaşlar anarxiya ilə tam dövlət absolyutizmi arasında seçim etməlidirlər. * təbii hobbes seçimin dövlətdən tərəf edilməsinə üstünlük verir