bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

ata

əjdahalar   googlla
ataya demək istənilənlər - sözaltı günlük - sözaltı etiraf - mustafa kemal atatürk - acı uşaqlıq xatirələri - türklərin sevilməyən cəhətləri - sözaltı sözlük - həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar - güldürən hadisələr
    1. yalnız adam.
    evvelce;
    #9365 bu entryde qeyd edildiyi kimi özümü ifade etmekde çetinlik çekdiyim ve bu barede yazmaqdan çekindiyim mövzulardan belkede en birincisidir. qalan mövzularda var, meselen vodka, fihgt club, uşaq sahibi olmaq kimi başlıqlara helede entry girmemişem ama onlar bunun yanında cır meyve kimidir.
    sonrada;
    #9921 bu entryden yola çıxaraq yazmaq istediyim mövzudur.
    birincisi ata yox, papa.* hemçinin mama çünkü daha semimi seslenir. bilmirem belkede men heç vaxt ata sözünü işletmediyim üçündür. nede papam öz papasına heç vaxt ata demediyi üçün.

    5-6 il evvel ailemden ilk ayrıldığım yeniyetme , onları sevmediyim ve qebul etmediyim vaxtlarda hetda onları sevmediyimden fexrle behs etdiyim vaxtlarda bir divar kağızı görmüşdüm 30 yaşlarında bir dostun otağında;
    oğullar ataları haqqında ne fikirleşir?
    6 yaşında : atam herşeyi bilir
    10 yaşında : atam çox şey bilir
    15 yaşında : mende atam qeder bilirem
    18 yaşında : atam heçne bilmir.
    20 yaşında : atam bezi şeyleri bilir deyesen.
    30 yaşında : bir defe de atamın meslehetini alsam pis olmayacaq
    40 yaşında : atamdı, qoy soruşum, bezi şeyleri biler.
    50 yaşında : atam herşeyi bilirmiş.
    60 yaşında : kaşki atam heyatda olsaydı da meslehet ala bilseydim ondan.

    o vaxt bu yazını oxuyanda fikirlerimin heç vaxt deyişmeyeceyini boş cefengiyyat ve oxuyucuya tesir etmek üçün yazılmış bir iki sözden ibaret söz yığını kimi qebul etmişdim. sonralar yavaş yavaş heyatın divar kimi üzüme çırpıldığı anlarda bu sözler gelirdi ağlıma quruyub qalırdım ve kirpiklerimin islandığını hiss edirdim. zaman adamı ele güne salırki tüpürürsen etdiyin hereketlere. işin en beter yanıda odurki atam heddinden artıq yaxşı insandı. biri var ata söyüşcül, alkaş ola her gece eve gelende uşaqları çırpıb arvadı döye. biride var uşaqları üçün yaşayan ata. bu en beteridir. he, yaxşı ataya sahib olmaq en beteridir. çünkü onu itirmek sevilmeyen atanı itirmekden qat be qat çetindir.evvel klassik aile fikirleri kimi baxırdım meseleye ve ailemin menim üçün istediklerinin hamısını neticede menimde gelib onları saxlamağım üçün etdikleri kimi baxırdım. ama ele deyil, en azından menim atam üçün bele deyil. o altı cırıq, yağışda su dolan ayaqqabısını deyişib tezesini almayanda, gözümü açandan eyni kostyumda fırlananda, dara düşende en axırıncı adama bele dil açıb borc isteyib mene gönderende birgün oda gelib mene baxacaq qarşılığıyla etmirdi bunları. qoy o en yaxşısını geyinsin men eyni paltarda gezsemde olar deyirdi. qoy o menim çekdiyim eziyyetleri çekmesin deye fikirleşirdi. menden istediyi ise gelecekde kimese möhtac olmamağım idi. menden istediyini almadığını görende ise siqaretini yandırıb uzaqlar baxırdı. üreyinin ele bil mengene ile sıxıldığını hiss edirem o anlarda, o uzaqlar baxdığı anlarda. siqaret demişken, bu yaxınlarda mene yene meslehet verirdi, kompyuterden uzaq dur, şüa axrına çıxacaq dedi. hemişe eşitdiyim sözlerden idi, bu defe cavab verdim "siqaret çekirsen axşama qeder, mene deyirsen şüadan uzaq dur". ele bir söz dediki özüde hiss etmeden ve istemeden, quruyub qaldıq ikimizde, "men çoxdandı buraxmışam siqareti -dedi- tüstünü ağzıma alıb buraxıram" dedi. bütün bedenimdeki tükleri hiss etdim onu eşidende, oda susdu. söhbetdi deyişdik başqa şeyden danışdıq. ama dediyi ele bele söz deyildi, ölümün ne qeder yaxında olduğunu hiss edirdi, ama menim hele tam anlamı ile böyümemiş olmağım ona eziyyet verirdi. tez tez arada zarafata salıb "prava al, bugün sama men başımı qoyub gedecem ev sene qalacaq" deyir. bunuda araya başqa söhbet qatıb yola veririk. atamın nece deyişdiyini men universitete girenden sonra gördüm, vaxt onuda deyişdirmişdi hansı ki pul onun üçün heçne idi ve ondan daha deyerli şeyler var idi. ve mene hemişe "pul el kiridi, ondan deyerli şeyler var, pul heçnedi" deyen adam men universitete girdikden sonra maddiyatın insanı ne hallara saldığını gördükden sonra mene "oxu, işe gir, pul qazan, men hele bu yaşıma gelmişem, indi başa düşürem pul ne demek imiş, pul olmasa heçneyin olmayacaq, ne ailen ne hörmetin, neinki qohum qonşu bezen uşağın bele hörmet ve sevgisi pula bağlı olur" deyirdi o adam. illerin yıxdığı adamın sözleri idi. babamla yaşayan emimin 12 yaşlıoğlu ölümcül xesteliye tutulmuşdu ve atamla kende getdik ki emimgil yox idi tek idi nenem ve babam gedek tek qalmasınlar dedik. babam atam ve men oturmuşuq ve papa xestelik barede heçne danışmır havadan sudan söz salır, ama babam hiss olunurdu ki biz gelmemişden ağlayırmış bizi görüb özünü saxlamışdı birteher. papam ordan burdan danışırdı "bu il üzümler yaxşıdı" deyesen falan, o arada babam ağlamağa başladı, ilk defe idi dünya muharibesi görmüş 8 uşaq böyütmüş babamın ağladığını görürdüm, iller onuda sındırmışdı. papa heç vaxt babamın yanında siqaret çekmezdi, babamın ağladığını görüb siqaret yandırdı ayağa durdu şlanqı götürdü heyeti sulamağa başladı "mama, suyunuz kesilmir ta?" kimi sözlerle vezyeti idare etmeye çalışırdı. ama dördümüzde çökmüşdük, orda atamın ne qeder aciz olduğunu, içden içe qan ağladığını ama yenede ayaqda durmağa çalışdığını gördüm, çünkü o evin en böyük uşağı idi, ve bütün olanlarda, qardaşı oğlunun xesteliyinde bele özünü günhakar göre bilecek qeder emosional insan idi, hemde qorxurdu, birgün onunda qocalıb hisslerini idare ede bilmeyib oğlu ile nevesinin yanında ağlamasından qorxurdu. onun sözün bitdiyi yere gelib, boğazının quruduğu ve kirpiklerinin islandığı ama veziyeti idare etmeye çalışdığı o qeder anı varki, ama ifade ede bilmirsen. sadece o sehneni gözünün qarşısında canlandırırsan, o qeder.
    evin en yalnız insanıdı ata, ana her deqiqe her şeye ağlaya biler. ama ata bütün derdleri içinde çürüdür. o sizi heç vaxt ananız kimi qucaqlayıb öpüm balam demir. geceleri siz yatarken üstünüzü örtür, ama bunu yatdığınızdan mütleq emin olduqdan sonra edir. her defe zeng edende son sözü mütleq "pulun var?" olan adamdır ata. en çoxda mene velosiped almağım üçün verdiyi pulu mamaya saxlamağı üçün verdiyimde bir neçe gün sonra onu mamadan alıb xerclediyini öyrendiyimde hirslenmişdim atama. ama i menim hirslendiyimdende çox utanıbmış belkede acizlikden. men son iller uzaqda qaldığım ve eve ilde iki yada birdefe getdiyim üçün sadece eve gedende ve evden ayrılanda qucaqlayır meni ve mümkün qeder qısa tutur qucaqlaşma merhelesini, darıxdığını hiss etdirmemeye çalışır. ama yaxşıki men uzaqda oxuyuram yaxında olsam heç qucaqlamazdı. küreyime möhkem möhkem vurmazdı ellerini.
    mene hemişe senin balaca bir uğurun bele menim üreyimi dağ boyda edir deyir atam,istemirem getsin aramızdan, heyatın qanunu olsada men ona özümü isbatladıqdan sonra getsin, üreyi dağ boyda olsun ele getsin. yoxsa hele tezdi menim ona rahat rahat getmesi üçün istediklerini etmeyimçün.
    son olaraq;
    mogwai - my father my king

    4 il sonra edit: bu entry yazarı üçün bütün keçərliliyini və emosionallığını itirmişdir.

139 əjdaha

timidus
#9931


20.8.2012 - 17:15
+3617 oxunma



hamısını göstər

üzv ol

...