ağ şalvar geyinən insan

Tam ağ yox, amma. krem/süd rəngi geyinmək yerinə zordu. Özü də özü də jeans materialı yox, parça olanda daha səviyyəli bir şey görsənir. Əsl yaz-yay kolleksiyasına uyğundur. üstünə yaşıl, ən çox da mavi rəng köynək o da kətan materialdan olanda olur super. Ayaqqabı da yerinə görə dəyişir. Tam kombi olacaqsa, kostyum şəklində sneakers filan geyinmək olar, necə ki dünən zidane çempionlar liqasının finalında kuboku gətirəndə geyinmişdi. Ya da mənim hər yay geyinməkdən zövq aldığım espadrilles (link:https://www.massimodutti.com/de/espadrilles-mit-loaferdetail-l12901350#colorId=107 )
linkini də atdım, girin baxın.

Ağ şalvar həm də tibbi sahədə filan məcburi geyinirlər

azərbaycan polisi

Bugün də gənc iqtisadçı fərid mehralizadəni tutub apardılar. Adam normal şərhlər edirdi, ictimai tv-yə belə çıxmışdı, qaçaqmalçılıq maddəsini qoydular belinə getdi. özü də bir qrup şəxs tərəfindən qabaqcadan əlbir olaraq. 206 maddə 3.2 bəndi ilə. Qrup olanda avtomatik cəza da qalxır. 7 ildən 10 ilə kimi. indi 10 il illə yükləyib, mərhəmət edib 7 ilə salacaqlar. bu ölkədə 7-dən 77-yə hamını tutub içəri soxmağa əllərində bəhanə var. ona görə tək mübarizə aparmaq absurd bir şeydi. Ya gərək, heçnə eləməyəsən, hər şeyi qeydə alasan ki, baxe mən təmizəm, onda da hardasa nəsə tapacaqlar. Ya da heçnə. sox içinə otur yerində.

Yazıq ala, twitterdə filan yazılarını oxuyurdum. arvadı da hamilə. Heç kim arxa duran deyil buna da.

azərbaycan gerbi

Heç cür ürəyimə yatmır, ay nəbilim, 8 qapı cənnət, odlar yurdu, halbuki ordakı od şəkli ərəbcədəki allah sözü stilində yazılıb. Yəni, dinə qarşı deyiləm, özüm dini inanclı biri olaraq. Amma hər şeydə olduğu kimi burda da soxub gedmişik. Sənin harana yaraşır, dini gerb, bir şey ki ölkədəki çoxluq sekulyar dindardı. yəni, islamı yaşayır da özünə görə. (bax: allah bizim allahdı keçər günahımızdan)

sony xperia l

Sony xperia 1 (mark) vi (alti)-nı çıxartdı. Konkret suvenir. Ne deyirsən, var: kamera, audio, qulaqcıq yeri və s. Tam bir pro telefonu. Amma və lakin.. bir çox bahadı, valla bahadı. Bilirəm hər şeyin premium-un verirsən, amma android telefonudur da nəticədə. almaq istəyirəm, sonra fikirləşirəm ki, niyə alım axı? Update vaxtı vaxtında gəlməyəcək, gəlsə də, yarım yamalaq. Samsung, google belə 7 il update verəcəkləri, sən hələ də 3 və ya 4 il, amma istədiyin pul 1400-1500 avro civarında... Bir də çox böyükdü, dəhşət özü də. Kimə lazımdiye 6.5 inç ekran? 6.1 de böyükdür, gərək pro/plus/max olanlari belə 6.1 eləsinlər. 7 inç telefon olar? 8.3 elə ipad mini-dir de. Ideal telefon dediyin 5.4-5.8 arası day özünü dağıtsın, 6.1. ona görə iphone 15 (pro). Ve ya samsung 20 seriyasi ideala yaxındır. Ki bu ildən 16 pro da 6.3 inç olacaq.

Bəlkə yaxın gələcəkdə super imkanım olsa, kamerami canondan sony-ye (daha sonra gourmet dadında fuji/olympus sıralamasi) dəyişəndə, sony telefonu da alıb combo islederem, yoxsa belə ancaq uzaq,elcatmaz bir xeyaldi hələki...

thomas tuchel

"kurtlukda düşeni yemek kanundur" aforizmindən yola çıxaraq, tuchel-i günah keçisi elan ediblər. Səhvləri və ya günahı var idi mi, bilmirəm, onun yerində olmaq istəmərəm, ki yaxşı da deyiləm. amma və lakin: gəldi yenə tipini sevdiyim analizçi abimiz bayern o oyunu uduzacaqdı, gedişat o idi. Çox zəif idi də, yalan yox. Neuer-in hesabına bir yerə kimi dirəndilər, o da gözlənmədiyimiz anda, arzuolunmaz səhv elədi. Yoxsa, man of the match seçiləcəkdi böyük ehtimal. Bayerin vurduğu qola hücuma çıxanda açıq -aşkar bilinirdi ki, qola gedir oyuncu. O qaçış, o gediş, o topa yanaşma, necə və nə əcəb qapçı o şahmatist gedişatı oxuya bilmədi, təəccüblənirəm. topa cərimə meydançasına girəndə artıq ayaq barmaqlarının ucunda sıçramağa hazır vəziyyətdə dayanmalı idi və vuracağı künc görünürdü də..

bayern-in hücumdakı zəif halqası sané tərəfdən ona açılan və onun verdiyi (özündən də sağa irəli) ( üçbucaq ps dili ilə) oxuya bilmirdi, ya da oxuya bilmirdilər. Hər dəfə o pas heyf olurdu.

Sonra qoldan sonra hücumçu alıb, müdafiəçi buraxdı, səhv elədi... Tam o yerdə Müller-i oyuna salmalı idi, son 5-10 dəqiqəyə müdafiəçi sala bilərdi. Müdafiəçi salırsansa, deməli oturdun müdafiəyəyə, axır-əvvəl qol buraxacaqsan da. Yarımmüdafiəçi isə topu qabaqda alır, verir hücuma, oldu bitdi..

Real Madrid borussiya dortmund oyunu belə də möcüzə olmasa real udar, amma dortumd almaniyada sevdiyim klub olduğu üçün canı könüldən Qalib gəlməsini istəyirəm. Yetimlərin üzü gülsün. Reus üçün son bir kez..

azərbaycanda çəkilə biləcək porno film üçün ad təklifləri

porno film yox, erotik filmə ad tapmaq üçün illah ki nəsə möcüzəvi bir şey fikirləşmək lazım deyil. həm pornoya xüsusi ad seçmirsən ki, situasiyanı ən yaxşı təsvir edən başlıq nədirsə, o, yapışdır getsin. gənc və təcrübəsizlər üçün milf və ya daddy ilə başlayan istənilən porno, orta və ağzının dadını bilənlər üçün teen (baxma: niyə teen? çünki quzu əti daha dadlıdır). belə də bizdə biraz o yöndə kinolar var.. hamıya məlum olan " təhminə və zaur" aşağı-yuxarı o səhnələrə yer verilmişdi də. həm kinoda, həm real həyatda hamının təhminəyə olan münasibəti bəllidir: " qəhbə". ona görə, standart Azərbaycan kişisi "qırağa " gedir, çünki öz fantaziyalarını həyat yoldaşı ilə yaşamır. adicə oral seks nədir ki, ona belə ön yarqılı yanaşır: " ala adam da arvadına çaldırar?? yaxşı oğlan dil vurmaz" yəni eləyən vare, əslində heç kim boynuna almır (baxma: gözəllik salonlarının bitməyən temaları). həm bir də o vaxtdı, anar Nağılbazın " Bakı oğrusu" kinosu var (idi). orda da bu mövzu açıq işlənib. sadəcə tutuzdura bilmədilər. mentalitet filan. sonralar yetim özü öz porno ifşasına dözə bilməyib öldü.

yox illah ki, ad istəyirsinizsə, ən zor ada istintaq kinosu çəkilib (baxma: arxadan zərbə). gül kimi adı gör harada zay elədilər ala (baxma: götçü millətdən bundan artığını gözləməyə dəyməz).

yaxşı birinə də mən uydurum başlığa uyğun olaraq, həm də analiz işini azaldım entry-lərimdə: "saniyə". erkən boşalan tayfanın gözü yaşlı.

azərbaycanlı oğlanların çox yaraşıqlı olması

hamsı yox, amma bəziləri hə, yaraşıqlıdır. daha doğrusu belədir də. statistik olaraq baxsaq məsələyə, insana cinsindən asılı olmayaraq yaraşıq verən bir neçə sey var: boy, bədənin simmetriyası, məqbul çəki, üz cizgiləri, dəri rəngi və bir neçə xırda nüans. əslində biz hər hansısa qızı (özümdən danışıram) və ya oğlanı ilk baxışda sevəndə, dəli kimi ağzımızın suyunu axıdanda, şüuraltı olaraq bu kriteriyalar ideala yaxın şəkildə bir-biri ilə uzlaşır. Azərbaycanlıların ilk uduzduğu şey boydu. ortalama 170 filandi oğlanlarda və bəlkə də az. qızlarımızda 150-65. 170 olana artıq " at balaxanım" kimi baxırıq. qısa olmağımızın bir neçə əsas səbəbi var: velosiped sürmürük, yoxdu bizdə belə söhbət. ona görə rahat 10-15 cm ordan itiririk. bir baxın da hollandiya dünyada ən uzun boya sahib ölkədir və ən çox velosipedə də. velosiped inanılmaz boy uzadır, sonra da üzgüçülük. insanlar yuxarı hissədən yox, ayaq, daha doğrusu baldır sümüyündən qısa qalırlar. ona görə dərzidə məhz şalvarın ətəyini kəsirsən, köynəyi nadirən. tibbi müdaxilə olanda da boyuzatma əməliyyatı üçün, məhz o sümüyü uzadırlar.
digər məsələ qohum evliliyi. qan dəyişmir. eyni nəsildən nə qədər keyfiyyətli uşaq əmələ gələ bilər ki? həm, ən iyrənc şey qohum evliliyidir. öz doğma əmi/dayı, bibi/xala qızını da sikməzsən də. bu nəyin yoxluğudur?(baxma: məsləhətli qız) (baxma: adamın yenə özünküsü, bala, qırağdakinin nə bilirsən, nə qatıblar içinə) digər məsələ yenə seks. daha doğrusu Azərbaycan qadını seleksiya (seçim) etmək imkanına elə də tam malik deyil. məcburi evləndirirlər, yazıq da kimə gəldi gedir. yoxsa, imkanı olsa, istədiyini sevər, onunla evlənər. bir də evlənən kimi məcbur edirlər ki doğginən. stresslə doğulan uşaqda nə gözəllik, sən canı?
qidalanma, stress, rifah səviyyəsi, qayğısız, sağlam həyat, bütün bunlar insanın aurasına təsir edir. ona görə Azərbaycanda yaraşıqlı qız və ya oğlan, əlbəttə ki var, amma azdı. daha doğrusu varlı kəsim. Ki, aşağı yuxarı dünyanın hər yerində belədi. baxırsan ki, varlı, imkanlı ailədi, uşaqlarını qurban olduğum elə bil rəsm çəkib.
və bir də (baxma: Xpertin ən zor replərindən biri)... zövqünüzə brünet oğlanlar uyğundursa, orda da kontrast olanları sevəcəksiniz/sevirsiniz. yəni, qara saç, saqqal ağ dəri. eynən italyan tipli oğlanlar kimi. gerisi fərdi seçimlərə xitab edir.

cırıq ayaqqabı və ya paltar geyinmək

yazmayazaqdım, amma bu başlıq aldı apardı məni uzaqlara... ta 2000-lərin əvvəli idi. məktəb vaxtı sinifin ən kasıb uşaqlarından biri idim, bəlkə də ən kasıbı. hamı böyük tənəffüsdə yeməyə gedəndə, ki bizdə o vaxtı 20 dəq olurdu, mən bir dərsdən/sinifdən o birisinə keçirdim sadəcə. 10-cu sinifə kimi heç bir dərsdən qaçmamışdım, uşaqlar məni nümunəvi biri kimi göstərirdi, halbuki mənim nə maddi gücüm, nə bir kimsəm yox idi ki, nəsə olanda gəlib arxamda dursun. günlük məktəbə gedəndə o vaxtın pulu ilə 4 məmməd pul verirdilər evdən, vəsəllam. indinin pulu ilə 80 qəpik. bir məmməd o yana, bir məmməd bu yana, 250 manata jeton ( köhnə göy yumru plastik), vse geriyə qalırdı, 1500... 30 qəpik yəni. nə ala bilərdim ki? heçnə. su/kola bulki. bəzən də olurdu ki, heçnə almırdım, birdən nəsə olar, pul lazım olar. məktəb vaxtı telefonum heç olmadı. son siniflərdə day başı fanarlı nokia aldım.

bir dəfə, 8- ci sinifdə evdən paltar filan alıblar, hər şey normal, amma ayaqqabılar köhnə. dərsdə paralel partada oturan qız, o da sinifin ən varlı qızı, ayaqqabılarıma baxıb lağ elədi, yanındakı qız və yanımda oturan parta yoldaşım da gülüşdülər. aram zor idi hamısı ilə o heç, amma o moment çox pis olmuşdum, tutuldum heçnə deyə bilmədim, sfetofor qırmızısından fərqlənmirdi üzüm. qız gördü ki, pis olmuşam, başladı söhbəti zarafata salmağa, amma artıq gec idi. sonra bir dəfə xalam oğlu mənə paltarını verdi geyinməyə məktəbə. yəni mən geyinməzdim, amma o zaman ki maddi vəziyyət elə də super deyildi. ( indi də kasıbıq o heç)..
illər sonra unidə səliqəli geyinib gedəndə ( kostyum, plaş), qrupun ən avara, oxumayan uşağı qayıtdı ki, bəs filankəs, özünü gözə soxmağı sevirsən. onda heçnə demədim, çünki cavabı birbaşa hə olmasa da, mövzunu düz tapmışdı. özümü gözə soxmaq yox, qırılmış "kimlik" hissini geriyə almağa çalışırdım.

illər keçdi, almaniyaya gəldim, vəziyyətim elə də pis deyil.. yəni yenə də super yaşamıram. amma dəyişən bir şey var: 3 dənə qarderob və 20 dən çox ayaqqabı. hər mövsümə uyğun ən azı 4-5 dənə. elələri var hələ də qutudadır, nə vaxtsa açılmağıni gözləyir. və zamanla bir xasiyyət formalaşdı. günlük həyatda kimdəsə çirkli paltar və cırıq ayaqqabı görəndə nifrət edirəm, konkret hörmət qoymuram. məsələ imkan məsələsi deyil, çoxsu pintiliyindən və simicliyindən əyin-baş almır. yoxsa ki, silkələsən məndən də səndən də çox pul çıxar on(lar)dan. həm də istər-istəməz acı uşaqlıq xatirələridir. istəmirəm xatırlayım.

və zamanla başqa bir xasiyyətim də formalaşdı: kimə nə paltar, ayaqqabı verirəmsə (xeyrə-şərə), vəsəllam, geri istəmirəm. məndən çıxdısa, bitdi, qoy qalsın onda. dəfələrlə olub, qrup yoldaşlarıma təzə paltarlarımı vermişəm, geri istəməmişəm.

nəbilim, kasıbçılıq pis şeydi, hələ pal-paltar məsələsi.

naxçıvanlı olmaq

#384101 entry-yə cavab olaraq, bəlli bir yerin insanının, kütlənin liderlik qabiliyyətinin və qətiyyətli olmasının səbəbi əslində sadədir: zərurət. yəni məkan və zaman darlığı. təkcə Naxçıvanlılar üzərindən misal çəkməyəcəm, ki deyilən fikirlə razı deyiləm, amma ümumən istənilən insan başı bəlaya düşəndə, qısa zamanda qərar qəbul etməli olanda məcbur bütün beyin bir şeyə fokuslanır: həyatda qalmağa, nə edirsən eləz həyatda qal. indi bunla da var elə. bir tərəfdən Türkiyə, bir tərəfdən iran, bir tərəfdən də ermənistan. ətraf da dağlarla əhatəli və ana torpaqla (azərbaycanla) da birbaşa əlaqə yox, məcbur liderlik qabiliyyətini inkişaf elətdirməlidir. əslində heç liderlik də deyile, sadəcə yaşam mücadələsi verir deyə, qıraqdan baxan deyir ki, "uyy blaaa, halaldı, sən öl". eynisi "bakılı intellektual elitistlər"ə də aiddir. bol zaman, bol imkan, məkan darlığı yox, həyat qayğısından uzaq, hər hansı əhəmiyyətli problemlə də üz -üzə deyil (challenge) yəqin ki, fəlsəfədən basacaq, dünyanı və özünü kəşfə çıxacaq. (baxma: bəlkə də xortumdu filin möcüzəsi). ona görə, yerlibazlıqdan uzaq və hər hansı etnik stereotiplərdən arınmış şəkildə deyə bilərik ki: " zərurət dünyanı idarə edir" ( necessity rules the world)

dopamin detoksu

bugündən başlayıram, görək nolur. minimalist bir həyat tərzi. hara kimi gedir.. hədəfim il sonuna qədər minimum teldən az istifadə eləməkdi. yəni hardasa günlük 1 saatı aşmamaq xətti ilə. sosial şəbəkələrdə yoxam, spotify filan siləcəm indi, youtube onsuz da huawei telefonumda yoxdu, buranı da bir müddət deaktiv edəcəm. iş whatsapp-ım var, özəli silmişəm. 100 gündən sonra avtomatik hesab silinir. rədd olsun, onsuz da heç kim lazım deyil. lazım olan adam zəng edir. belə. telefondan 100-də 100 istifadə eləməmək olmur, çünki ödənişlər, emaillər, qatara filan ordan baxıram, yalan yox. Bakıda olsaydım, yəqin ki köhnə nokia telefonu ilə yola verərdim hər şeyi, necə ki zamanında elə eləmişdim. yuxu problemim yoxdu, onsuz da 9-da yatıram, 4-5- ən geci 6-da dururam. sosial həyat desən, dərslər filan. yalnızlıq da öz yerində.

nəysə, hələlik deyirəm, sözlük, görüşənədək. (baxma: kaş bu hələlik, elə həmişəlik olaydı, şirbala )

yazarların özlərində bəyənmədiyi xüsusiyyətləri

mükəmməlliyətçiyəm, için s2m. çox dəhşətli dərəcədə. sosial anxiety-də bir tərəfdən. və plyus adhd ilə əlaqəli olaraq, ya da olmayaraq, bilmirəm, bir işə tez başlayıb, heç cür sonunu gətirə bilməmək. hərfiyyən və həqiqi mənada qurtarmaq problemim var. və bu da mükəmməlçiliyi yenidən tətikləyir, ya ən yaxşısı, ya heçnə. (baxma: the best or nothing ) (baxma: sən mercedes-sən? ) nəbilim, çox xiyar xasiyyətim var.

namaz

Məsləhətxanadakı namaz və disiplin üzərinə yazılmış bir entry. Bir başa həyat hekayəmdən kəsinti.

Yaş 12-13 olardı, mən təzə-təzə namaza başlayırdım. Bu da siraət edir hardasa 6-ci sinifə. O zamanlar da elə litseydə oxuyurdum deyə, çox tez durmalı olurdum. Bir şey ki metronun saat 6-da açılan vaxtına düşürdüm. Namaz həyatıma nə qatdı? Nələr qatmadı ki? Disiplin, davamlılıq, əzmkarlıq.
Adi bir misal. Hamıdan tez duranda saat 4-5 arası istər-istəməz çox vaxtın qalır. Duran kimi bir dənə soyuq duş, kofe, səhər yeməyi, bir yarım saat gecə namazı duası, vəsəllam hazırsan. Sübh namazına kimi nə qədər iş görmək olar. Ondan sonra 7- 9 arası iş, uni başlasa belə yenə nələrsə edə bilirsən. Bir ara dadanmışdım, sabah idmanına, hardasa 6-7 ay xəstə almanlar kimi, sonra başın buraxdım, indi keçmişəm, axşamlar 5-6 arası zaman diliminə. Səbəbi də sadə. Səhər idmanı məni yorur, bütün enerjimi alır,gəlib yatıram elə. Day nə mənası oldu səhər durmağın? Həm vacib deyil, axı. Ondansa axşam rahat gedib to do list-imi də bitirib, sakin başla cardio-mu edərəm də.

Nəysə, qayıdaq namaz qisminə. Həyatınızı namaza və islama görə uyğunlaşdırsaz, çox şey qazanacaqsız. Finansal anlamda, israf olmayacaq, ən azından haramda. Gecə klubları, içki, siqaret, qadın, bazlıq. (baxma: Bi sigaramız var, ona karışmasaydın beee) bütün bunlar insanı, ələxsus da həyatda bir amalı, niyyəti olan insanı əsas hədəfdən yayındırmaq üçün birəbir. Maddi olaraq çökmək istəyirsən? Gecə həyatı. Ciddi deyilsə, qadın qədər kişini geri atan heçnə yoxdu həyatda (baxma: namuslu ailə həyatı loading )
Günlük rutinlərinizi namaza görə uyğunlaşdırsaz, çox şey qazanarsınız. Gecə gec saatlarına qədər oyaq olmağın mənası yoxdu, heç kim özünü aldatmasın. 9, ən geci 10, yatın getsin. 9-da yatın, yerinizə girin demirəm. Səhər də 4-5, ən geci 5 30. Tam 7 saatlıq yuxu sizə dünyaları verəcək. Çox yatmaq da bir şey deyil. Adamı yorur. Geriyə qalan bir saatı da günorta powernap olaraq geri alarsınız (baxma: yaponlar deyəndə olur, mən deyəndə yox ).

Ağacın yuxarı boy atması üçün, mütləq yan budaqlarını budamaq lazımdı. Disiplin də, dolayısıyla namaz da insanda bunu edir. Sadəcə bir xətt üzrə yuxarıya doğru inkişaf edirsən. Ondan sonra, nə qədər istəyirsən kölgə sal da digərlənin (qohum əqrəba, dost tanış və s.) üstünə. Onlar da baxıb sənlə qürur duysunlar, sayəndə dincəlsinlər (baxma: burdakı sayə sözü həm kömək, həm kölgə mənasında ). Yoxsakı belə kol olub qalır insan, heç kimə də gərəksiz.

muğam

çox elit bir sənət növüdür, hamı üçün deyil. opera, balet, nədirsə, bu da odur. toy səviyyəsinə enib yalandan ulamaqla deyil, gərək anlayışın ola, sonra biləsən, xanəndə nə oxuyur, nə demək istəyir. yoxsa, elə o orda gah 3 saat aman sözünə işgəncə versin, gah dəxlisiz yerdə boğaz vursun, mənası yoxdu.

musiqi adlı böyük mülküdə sultandı muğam
azəri xalqına haqqdan gələn ehsandı muğam
verdiyi zövqlə min dərdliyə dərmandı muğam
dərdinə xəstə könül bildi səfa musiqini ( aydın Xırdalanlı)

muğamı anlamaq üçün gərək əruzu biləsən, qəzəl, şeiriyyat anlayışın olsun, biraz klassik ədəbiyyat və s. məsələn, əruzun rəcəz bəhri deyilən bir bəhr var, hansını ki qədimdə ərəblər döyüş başlamazdan əvvəl bir-birilərinə qarşı meydanda atışıblar, yəni söz savaşı olub, sonra qılınc davası. ona görə ərəb şairləri cəmiyyətdə həmişə hörmət sahibi olub. elə məhz ona görə də quranda allah peyğəmbərə şair deyənlərə cavab olaraq deyir ki, " onu şair bilməyin" elə kəbədə islamdan əvvəl bütlərle yanaşı o dönəmin məhşur şairlərinin şeirləri də asılırmış.

sözü gəl sayma ucuz, sözdən ibarətdi quran
təkcə allah deyə bilmiş belə qüdrətli sözü ( de gəlsin: elçinin açdığı qafiyə)

muğamın başqa növləri də var.

şuürumu qeyd eləyim, yoxsa segahı?
biri üsyandan əlamət, biri məzlum ahı.
gərək olsun hamı bu incəliyin agahı,
həmi şah anlaya, həm də füqəra musiqini ( again aydın Khirdalanli's homework)

müasir Azərbaycan muğamında ən çox işlənən qəzəllər sırasında vahidin qəzəlləridir. səbəbi də bəlli: Azərbaycan dilin sadələşdirilmiş və ərəb-fars mənşəli sözlərdən və qəliblərdən təmizlənmiş halı. sözsüz ki, Füzuli bu işin zirvəsidir, əmma və lakin hər adam üçün deyil onu anlamaq, ariflər üçündü o. sonra seyid əzim, sabir gəlir.

sözə hikmət verən hər şəxsi sevər allahı
500 ildir ki Füzulidir qəzəldə dahi
ölməz etmiş o qəzəlxanı sözün möcüzəsi
gör nələr xəlq eləmiş ani sözün möcüzəsi ( de gəlsin: ələkbər yasamal ev tapşırığı)

90-ların sonu, 2000-lərin əvvələrində muğama elə də maraq yox idi, kimsə ciddiyə almırdı. sonra nə möcüzə oldusa, bir incə mehriban əl dəydi, muğam yarışları keçirildi, aztv gecə-gündüz muğam reklam eləməyə başladı. muğamatçılar da başladı yaltaqlanmaya, qalstuk düşmədi boğazlarından, necə ki itin boğazından xaltası əksik olmayan kimi.