sözaltı etiraf
əjdahalar googlladünənin ən bəyənilənləri - sözaltı sözlük - molla nəsrəddin - ana - keçən ayın ən bəyənilənləri - köhnə sevgilidən geriyə qalanlar - ekşi sözlük - həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar - dünyanın etibarının olmadığının anlaşıldığı anlar
fikirləşdikcə yadıma düşür ki, mükəmməl gördüyüm bir işi başımın üstündə kimsə duranda görə bilmirəm. eynilə də, adi "filan şeyi ver", ya "filan işi gör" deyiləndə necə edim ki, heç bir səhvə yol vermədən, birinci dəfədən düz alındırım deyə düşünürəm. yolunu bilməyəndə işə girişmirəm belə, durub bütün günü üzünə baxıram. başa düşürəm ki, bir yerdən başlayıb proses ərzində səhv edə-edə öyrənməliyəm. ancaq heç cür başlaya bilmirəm. gərək əvvəlcədən əlimdə nəzəri plan olsun.
problemin qaynağını da bilirəm. uşağa səhv etmək şansı verilməyəndə, səhv etməkdən qorxaraq böyüyür. "uşaqdı, nə qanır" deyirsən ancaq 30-lara çatanda özünü bu formada göstərə bilir.
fikirləşirəm ki, əslində o təhlükəsiz komfort zonamdan çıxmaq üçün bir şansdır. prossesə tam hakim olana qədər səhvlər də edəcəm, günahlandırılacam da, ancaq axırda öyrənəcəm. həm işi, həm də səhv etməyin okay olduğunu. yenə də çox paniklədir. əslində əvvəlki illərdə olsam, çox vecsiz yanaşardım. nəticənin də, prossesin də nə olacağı çox da vecimə olmazdı. ancaq keçən il əsəblərim o qədər pozulub ki, artıq heç nəyə təmkinli reaksiya verə bilmirəm. səhər yol keçəndə maşın yavaşlamadı, qaçıb keçməli oldum yolun digər tərəfinə. əvvəlki vaxt olsa, düz çıxıb gedərdim amma bugün dönüb arxasınca "gijdillaq görmürsən adam keçir?" deyə qışqırdım, orta barmaq da göstərdim. camaat da durub mənə baxır ki, haranın dəlisidi bu görəsən?
üzv ol