1. bir dost olur. həyatı yolunda getmir, nə münasibətləri, nə maddi və s. oturub dərdini danışır, hamı da başını yelləyib onunla birgə bu ağlaşmaya qoşulur, biri də demir ki həyatının düzəlməsini istəyirsənsə, bunu edə biləcək yeganə insan özünsən. çünki acı həqiqəti demək sərf eləmir, qarşındakını qırsa belə həqiqi bir sarsıntı, saxta tarazlıq və bəhbəhləməkdən daha güclü və yararlıdır

sözlüyün ana səhifəsinə baxanda ağlama divarı təsiri bağışlayır. hamımızın göt günündə olduğu və bunu sözlüyə daşıdığımız vaxtlar olub, demirəm niyə belə şeylər gündəmdədir. tam tərsinə sözlük ürəyindəkini paylaşmaq üçün çox yaxşı yerdir. demək istədiyim odur ki entrylərdə yaşadıqları bərbad həyatla barışmışlıq var. hamı da əjdahalayır. nəyini əjdahalayırsız ki bunun?

özümün də bomba həyatım yoxdur. düzəltməli olduğum bir həyat var. amma bunu məndən başqa heç kəs düzəldə bilməz plus oturduğum yerdən də düzəlməsini gözləyə bilmərəm. sözlüyə baxanda ana səhifədə azı 10 yazarın psixoloji köməyə ehtiyacı var, bir neçəsinin sosial çevrəsini genişləndirməyə ehtiyacı var bla bla bla. amma illərdir sözlükdəyəm və həmin yazarların bunları düzəltmək üçün nəsə elədiklərini görməmişəm. yəni bir entrydən tanımamışam heç kəsi, illərdir yazdıqlarını oxuyuram və eyni tas eyni hamam

məsələn, (#302901) bu dostumuzun problemi kasıblıqdan çox sosial çevrəsinin olmamasıdı, illərdir kassir qız başlığında və digər başlıqlarda özünün çirkin, loser, asosial olduğunu yazır. amma əminəm ki, nə tipi düşündüyü qədər çirkindir nə də xarakteri loserdir. savadlı, dünyagörüşlü biridir. tipsiz, xarakteri də pox kimi və a ilə b-ni qanmayan insanların həmin kassir qızlarla nə macəralar yaşadığını görmüşəm ya da necə hər kəs tərəfindən simpatiya ilə qarşılandıqlarını. məsələ, tip, xarakter, pul deyil yəni

və bunun sonu ya intihar ya da bərbad bir yetkinlik dövrüdür çünki insan 20li yaşlarında düzəməlli həyat yaşamayanda, 30larda bir də buna qəhərlənir ki bütün gəncliyini çar çur edib, o dövrün depressiyası daha da ağır olur sonra

keçən dəfə bir yoldaş incel başlığına (#297195) belə bir entry yazmışdı. çox qəşəng izah eləmişdi bir çox incelin loser və insanlarla sosial münasibətlərdə pis olduqlarına inanmalarının səbəbinin əslində yaratdıqları qrupda bir-birlərinə qarşılıqlı təsir və aldıqları neqativ şərhdən qaynaqlandığını. bir ara bu qrupları araşdırırdım bu insanların psixologiyasını tutmaq üçün və gördüyüm mənzərə aşağı yuxarı belə idi:

bir incel gəlib maddi və sosial yöndən pis olduğunu danışıb ağlayır, digərləri də ona qoşulur və şərh yazırlar ki, hamımız bu batan gəminin yolcularıyıq, heç vaxt düzəlməyəcək, hamımız dünyadan təcrid etdirilmişik bla bla. sözlük də son vaxtlar həmin qrupları xatırladır, biri necə deyərlər həyatının iplərini əlinə alaraq həll edə biləcəyi problemini yazır, digərləri də bunu bəhbəhləyib ana səhifəyə çıxarır, sanki normal bir şey imiş kimi. amma biri də çıxıb demir ki, əzizim, həyat gedir, hərəkətə keç, bu dünyada ən pis şey hədər yerə xərclənən gənclikdir

keçənlərdə bir həyat hekayəsi oxudum. john paul dejoria deyə bir adamdır. atası ölür, hər şeyini itirir və universitet də oxuya bilmir maddi səbəblərdən. qapı qapı şampun satmaq ilə başlayır, gecələr gedib 20 illik dağılmış maşında yatır, bu gün net sərvəti 2.7 milyard dollardır. bir qrup atadan zəngin, xoşbəxt adamı çıxsaq hər kəs həyatındakı yerə sıfırdan, pox püsürün içindən sıyrılaraq gəlib çatıb, yerində sayıb nə qədər pis bir həyatım var deyərək yox. iki ayağı da olmayan birindən tutmuş ən zibil mental problemə qədər hər şeyi yaşayıb içindən çıxan insan hekayələri, kor ola-ola prof olan adamlar var bu dünyada

ana səhifə intihar və depressiya sözlərindən keçilmir. depressiyadasansa, intihar düşünürsənsə bir psixiatra müraciət et, bunu özün həll edə bilməzsən çünki artıq 1800lərdə deyilik, modern neuroscience uzun illər qabaq depressiyanın səbəbinin travma, beyində hormonal balanssızlıq və s. olduğunu kəşf edib, bunu düşünərək həll edə bilməzsən, əksinə depressiya uzun müddətdə beyinə ciddi zərər vurur. depressiya bircə ah bu gün necə də həyat qaranlıqdırksjgs və s. kimi osturaq cümlələrdən pul qazanan bir-iki yazıçı və facedə bunlarla qız tutan şair fason gicdillaxlara sərf edir, ki onlar da depressiyada zad deyillər, bir qız görəndə unudurlar həyatın bu gün nə qədər də qaranlıq olduğunu. yəni depressiya mental xəstəlikdir, böyrək xəstəliyi kimi, ciyər xəstəliyi kimi bir xəstəlikdir və ağır xəstəlikdir, travmalardan da qaynaqlana bilər, hormonal balanssızlıqdan da, bunu da ancaq modern tibb həll edə bilər

sosial deyilsən? okay. bu da psixoloji problemlərdən (social anxiety və s.) qaynaqlana bilər, ilk variant bir dost əhatəsi yaratmaqdır, əgər yenə alınmırsa həkim dəstəyi almaq. kresloda oturaraq da dost əhatəsi qurmaq mümkün deyil. facebookda eventlər var, random birinə get, insanlarla danış, heç kəs adam yeyən deyil, idman et, qidalanmanı, yuxu rejimini, əyin başını düzəlt və s. və s. və s.

sevgiliyə ehtiyacın var? psixologiyanı və üstdəkiləri qaydasına sal, hər şey random olacaq. evə qapanıb mən çirkinəm, mən loserəm deyə ağladıqca amma nə üstdəkilər həll olacaq, nə dostun olacaq nə də sevgilin, uzağı sözlükdə əjdaha alacaqsan vse

ən göt işlərdə işləməyə başla, iş elanlarına burun qıvırır hamı. ki mənə də ləzzət eləmir haa 300 manat maaşa az qala ofisin tualetini də sənə təmizlətmələri. amma bir yerdən başlamalısan və o yer hal hazırda sıfırdır, sən də azərbaycandasan, amerikada yox, so? forbes bu yaxınlarda bir məqalə paylaşmışdı, bütün milyarderlərin ilk işlərinin əksərən ya qapı qapı nəsə satmaq ya da kuryerlik filan olduğunu deyirdi və bunun təsadüf olmadığı yazılmışdı. çünki insan rədd edilməyə, alçaldılmağa, 2 qəpiklik adamlar tərəfindən qoz qoyulmamağa öyrəşir, rədd edilməyə öyrəşmək qədər güclü bacarıq yoxdur bu həyatda, çox insanın götünü stuldan qaldırmama səbəbi də rədd edilməkdən qorxmaqdır, qıza yaxınlaşmazlar çünki rədd edilməkdən qorxurlar, işə müraciət etməzlər çünki rədd edilməkdən qorxurlar və s. və s. komfort zonanda oturub qalmaq daha asandı çünki

dediyim kimi ən göt işlərdə işlə, əzil, bir dəfə xəyanət gör, bir dəfə insanların necə çıxarcı olduğunu gör, bir dəfə qəşəng sikil ki həyatın zəiflər üçün ölüm demək olduğunu qavra, iliklərinə qədər. çox insan üçün depressiya, ailədən və sevdiklərindən birini itirmək oyanma effekti olur adətən, çünki başda da dediyim kimi, həqiqi bir sarsıntı saxta tarazlıqdan daha yaxşıdır.

bu entrym yenə göt kimi qəbul ediləcək. bilmədən mühakimə etmək deyəcəklər, x, y deyəcəklər. qoy desinlər. başda da dediyim kimi sözlüyün ana səhifəsi redditdəki bir-birini dibə çəkən qruplara oxşayır, ürəyim sıxılır bura baxanda, bəhbəhləməkdənsə bunu yazdım çünki acı olan daha faydalıdır, əjdahalamaq yox

dediyim kimi bu entryni hansısa yazarın bir entrysini istinad götürərək yazmamışam, illərdir burdayam və illərdir oxuyuram, yəni illərdir apardığım müşahidənin nəticəsidir bu.

insan problem içində boğulanda hər kəsi günahkar imiş görür. ölkəni, ailəni, dostlarını, dünyanın ədalətini, x,y. amma inanın mənə ölkə də fərqli olsaydı, hər şərt də fərqli olsaydı yenə içində olduğunuz vəziyyət dəyişməyəcəkdi çünki problem sizdədi. qərbdə də hər gün oxşar səbəblərdən minlərlə insan intihar edir çünki problem özlərindədi. o stuldan qalxın və yaşamağa başlayın.