18. «Millətçilik bəsit, həm də güclü və yırtıcı ideyadır. Hər bir insan toplumunda kasıb və cansıxıcı həyat tərzindən qurtulub, zəngin və firavan həyata qovuşmaq istəyən adamlar var. Ənənəvi cəmiyyətlərdə zənginliyə gedən yol dövlət vəzifəsindən keçir. Nə qədər kəmsavad, lakin iddialı insan yüksək vəzifə arzusu ilə alışıb yanır! Məhz onlar “müstəqil milli dövlət” arzulayırlar ki, həmin dövlətdə yağlı bir vəzifəni tutub, doğma xalqın malını basıb yesinlər. Belələri üçün dünyada ən əziz şey “müstəqillikdir.” Biz müstəqilik, heç kəs bizim daxili işlərimizə qarışıb deyə bilməz ki, niyə rüşvət alırsan, niyə insan haqlarını pozursan və s. Bütün geridə qalmış xalqların “müstəqilliyi” elə bu cür, qeyri-insani və antimilli olur. Mən bunu Misir və Yəməndə işləyib yaşadığım beş ildə yaxından müşahidə etmişdim, lakin xalqım bunu bilmirdi və siyasi müstəqilliyi dünyada mövcud olan bütün müşküllərin sehirli açarı sanırdı.»
-Zərdüşt Əlizadə, “ikinci Respublikanın sonu” kitabından, səh.32