24. çox qarışıq bir məsdər tərkibidir.

hər dəfə qarşına biri çıxır, deyirsən ki, bundan o yanası yoxdur. çox qadın keçdi həyatımdan, hamısı da "bundan yaxşısı yoxdur" dediyim üçün getdi. çox ritorik məsələdir, görəsən o qadınların hansına aşiq olmuşam? bəlkə, hamısına? bəlkə, heç birinə?
məncə, heç birinə.

amma, indi olan hisslərim tamam başqadır. hisslərimi qəzəllə ifadə edəcəyəm, çox lakonik şəkildə.

Ya könül munisim ol, ya can alan düşmənim ol,
Fərqi yoxdur, təki sən özgənin olma, mənim ol.

Qoyma könlüm gülü solsun payızın hökmü ilə,
Yaz ətirli nəfəsinlə əbədi gülşənim ol.

Eşq dəryasıdı axır yeri sevda gəmimin,
Məni bu mənzilə doğru aparan yelkənim ol.

Bədənim torpağa, ruhum sənə köçsün, ey gül,
Bu qiyamət qoparan qədd ilə son məskənim ol.

Səni versin mənə Allah, məni alsın məndən,
Eşq mülkündə ömür sürməyə canü tənim ol.

arifəm, kuyinə qəsdim budu can əldə gəlim,
Məni yoldan çıxaran Adəmə, Ya Rəb, qənim ol.

bizimki mümkünsüzlükdür. nə sən mənə, nə mən sənə o gözlə baxa bilməyəcəyəm. bu heç vaxt mümkün olmayacaq demək bir az iddialı ola bilər, amma mən ümidliyəm. bəlkə, nə vaxtsa. ansızın, elə bir yerdə olar ki, ikimiz də inanmarıq. sadəcə, bəzən sənin səsini duymaq istəyirəm. səsindəki o ahəng məni bihuş edir, qəribədir. heç vaxt özümə sığışdırmadığım hərəkəti edirəm, çox oğraşca olsa da. buna görə də, uzaqdan sevəcəyəm, aylar sonra səninlə bir mühitdə olmaq şansımız olar ümid edirəm, qəbuldan sonra da birlikdə olarıq bəlkə? bəlkə, bir uniyə düşərik, bilmirəm ki. gözləyək, səbr edək.