18. beş il bundan evvel etrafımdakı insanlardan en çox kitab oxuyandan iki qat çox kitab oxumuşdum, o beş il içindeyse her il geriye getmeye başladım ve neticede indi yarım buraxdığım kitabların sayı oxuduqlarımdan qat qat artıqdı. indi millet 2 hefteye hetda bir hefteye bir kitab bitirir mense 2012ci ilde heç yadımada düşmürler ama 3-4 kitab götürmüşem elime onlarda yarımçıq qalıb.
netice edibarı ile bir sınıq barmağa yod eleyen çıxmayacaq menden.
36. universitetə qəbul olarkən fakultə seçimində atama qulaq asdığım üçün peşmanam. kompyuter mühəndisliyini istəməyimə baxmayaraq atam tibb oxu dedi və mən istanbul-ankara universitetlərində qazandığım kompyuter mühəndisliyini bir qırağa qoyub adanaya tibb oxumağa getdim. it kimi peşmanam.
hər gecə sözlüyün kodlaması ilə əlləşib nələrisə düzəltəyə çalışanda bu yadıma düşür, nəyisə düzədə biləndə isə yadıma düşmək cəhənnəm sikib atır bir qırağa məni bu peşmançılıq. 7ci sinifdə atam öz iş yerindəki kompyuterini mənə verdiyi vaxt belə dial-up sürətiylə html i qurcalayıb web səhifə düzəltməyə çalışırdım. mutluydum lan ben o zamanlar.
xüsusən də bu gecə əlləşib bu entrydəki haqq hesabları düzəltdikdən sonra həm sevindim həm də qanım it qanına döndü. sevdiyim işin arxasınca getmədim. atama qalsa deyəcək gothe faustu 82 yaşında yazıb ,heçnə üçün gec deyil, indidə gedə bilərsən.
37. sözlüyün iki gün açılmaması ürəyimi götümdə vurdurdu. çünkü hosting şirkəti o qədər fil filodu ki heç bi rxəbər vermədən bütün bazanı silib ata bilərdilər. və mən lənət olasə backupları almamışdım.
ama artıq aldım.
(baxma: raad olun beyler)
40. sözlükdə qrammatikanın anasını ağladıram. bilərək yox, bilməyərək. bəzən doğurdan da bilmirəm ki qrammatikaya əsasən falan şey necə olur. misal, ediləbilinər sözü ayrı yazılmalıdı yoxsa bitişik? nəbilim, bunun kimi bir çox səhv buraxıram, -da -də və ki bağlayıcısının anasını ağladıram həmçinin.
54. 2-3 gün sözlüyə girə bilməyib həvəslə girirsənki görüm nə var nə yox, sözlüyün passiv olduğunu görürsən bütün qanın it qanına dönür. sözlüyün aktivliyi ilə mənim nastraeniyam *
düz oldu?
düz mütənasibdi blin. o yaxşı olmayanda məndə yaxşı olmuram. gecən xeyrə sözlük, səhər durub ananı ağladacam *
yaxşı mənada
70.bu və bunun kimi şəkil paylaşanları tutub sikmək istəyirəm. arada məndə də olur. guya da indi. həssas insan modeli zad. siktirin blət, yolda dilənçilərin yanından geçən biz deyilik elə bil içni sikim.
mahnını dinləyərək dingildəyirəm. hətta elə sümüyümə düşüb ki, neçənci dəfədir dinləyirəm. üstəlik dünən də angaranın bağları adlı mahnıya belə burcudurdum. kənardan özümə baxsam tanımaram da, heç oralı belə olmuram. niyə də olmasın? hər dəfə zeppelin ya the rolling stones zad dinləyəsi deyilik ki? bırakalım bu ayakları yav. dingildəmək xoroşo. inoqda*
swh
87. yarım saatdı bildirimlərdə "bildirimləri sıfırla" funksiyasını düzəldib sevincənək olmuşam, oturub gözləyirəmki izlədiyim yazarlardan kimsə entry yazsın bildirim gəlsin klikləyim sıfırlayım görüm işləyir ya yox, və ya klikləyib düzəltməyimin keyfini yaşayım ama yazan yoxdu içni sikim. yazunda ala nolub sizə.
bu arada, bunun nəsi etirafdı? bısanda ala.
88. sözlüyün ən həftəbecər başlığı, hərcür duyğuya rast gəlmək olar, xüsusilə son yazılan entryləri oturdum oxudum bugün, əməlli yığılıb qalmışdı, telefonda internet yoxdu, evdə yüklədim entryləri telefona, avtobusda oturdum oxudum, adam yanıb tökülür ki səs verə bilmirəm internet yoxdu deyə. türk sözlüklərində etiraf başlığına hər gün 50-60 entry yazılır, heç vaxt da oxumurdum ki nə diye bu bu qədər də uzun yazırlar hələ, elə bilirdim bekaradı, oxudum, lazımsız başlıq deyilmiş heçdə.
iyiki varsınız lan.
92. özümdən zəhləm gedir diss-miss söhbətlərinə girəndə. ancaq, "səbəb bildirmə" finksiyası yoxdu deyə adam bilmək istəyir niyə diss və hətta bəzi entryləri niyə miss verildiyini. izah eləmək, anlatmaq istəyi yaranır səndə amma baxırsan ki, mənası yoxdu. yazmağa davam edəsən gərək. bunlara fikir versən istər-istəməz mənfi yöndə təsir edir adama. arxa arxaya mənfi səs verən petux başlığında müəyyən ismarıclar göndərməyimə baxmayaraq belə də niyə mənfi aldım deyə düşünmürəm. bu yöndə qıcığı olanlar rahat olsunlar. sadəcə qarşı tərəfin mövqeyini bilmək həmişə mənə maraqlı gəlib. indi belə anlayıram ki, bu sözlükdə o qədər də əhəmiyyətli deyil. çünki özünü nə qədər yırtasan da səninkinə əks fikri olan durub bunu açıqlamayacaq. o bəzi gözünü sevdiyim yazarlardı ki, diss-ləyəndən sonra yazır ki, o mən idim və bu səbəbə görə. nəisə fuck off deyək konsantre olaq növbəti yazılarımıza.
sözlük müzakirə məkanı deyil.
sözlük debat deyil.
bunları 7 dəfə təkrar et və salavat çevir, vəssalam işün tamam.
93. yorulmuşam sənöl, neçədəfə mübahisə edəcik eyni şeyi, indiyə bunları mübahisə edəcəyimizə hərə öz bildiyini yazsaydı, fransız inqilabına çatmışdıq.
bir saatdı başlıq axtarıram ki entry yazım #38880 bu entryidə sadəcə sözlüklə bağlı olan hissəsələrə cavab yazım, bax təkrar edirəm, "sözlüklə bağlı hissəsinə" rumpeltelskinlə bağlı olan hissəsinə yox. ama bilmirəm hara yazım, nicakltına yazmaq istəmirəm çünkü toplasan sözlükdə entrydən çox nicakltı yazıları olur artıq yavaş yavaş, cür bə cür başlıq adları yazıb silirəm ki buna yazım ya yox, məsələn belə başlıqlar;
bilmirəm hansı başlığı açım, deyirəm indi mən bu başlığı açsam, bunun sözlükdə yazar olmayıb, oxuyucu olan birinə nə faydası? elə indi yazdığım entrynində faydası yoxdur, sadəcə elə bir başlığa yazım ki deyirəm, formatın aası ağlamasın ən azından.
əl qərəz, səhərdən əlimdəki kitabı oxumağa çalışıram indicə qızışmışdım ki #38880 bu entryni gördüm, oxudum, bilmədim müsbət verim ya mənfi, çünkü içində "sözlüklə bağlı" düzgün və səhv eyni zamanda artıq mübahisə etməkdən yorulduğum fikirlər var idi. axırda səs vermədim. sonra da dedim hər dəfə yazıram bu dəfə də yazım cəhənnəm.
çalışacam fikirlərə münasib başlıqlarda cavab verib bura keçidini qoyum, bu sadəcə entry sahibinə və ya entrynin yönəldiyi şəxsə yox bütün sözlük əhlinə aid mövzulardır, çünkü bəziləri sözlüklə birbaşa əlaqəli mövzulardır, məsələn nickaltı yazmağın özü.
içlərində haqqında yazsam çox uzun yazacağım entrylər var ama indi vaxt yoxdur, onsuz da çoxdandır o başlıqlara yazmar istəyirəm, məsələn nisbilik başlığı.
94. sözaltı hegomoniyanın və torpilin olmadığı sözlükdür. adam yanıb tökülür. mənim sırf bu sözlüyə görə nə qədər yaxınımla aram dəyib, hegomoniya olmadığı üçün sözlükdə nə qədər boşluqlar olub, nə qədər vaxtımı+əsəbimi+ səbrimi vermişəm sözlüyə. ama sonra başqası cəhənnəm, yaxın olanlar gəlib #39215 bu və #38880 bu kimi yazılarda "hegemoniyanızı sikim" "sözlüyünüz sizin olsun" "torpilli yazar" sözlərini işlədəndə adam yanıb tökülür. kaş elə hegemoniya olaydı, kaş elə torpil edəydik tanışlara. içini sikim təsəvvür edin formattan qanmayan yaxınlarım gəlib sözlüyün anasını ağlattığı üçün onları mən yazar etməyib umbay edəndə, entrylərini siləndə mənlə araları dəyib, bəli bu dərəcə debil yaxınlarım var mənim və bu mənim problemimdi sizin yox. ama indi kimsə durub deyəndəki hegemoniya, həmdə söhbəti başa düşmədən deyəndə, adam yanıb tökülməsin neynəsin.
bu yaxınlarda iki moderator moderlikdən çıxmaq istədi və çıxdı, bir admin də *
rumpeltelskin
sözlüyə bir daha geri qayıtmamaq üzrə getdi. bundan əvvəl də neçə nəfər yazar gedib, gedənlər də mənə naz edib gedib içni sikim, mənə niyə edirsiz?
getmək asandır əziz dostlar, o havanı atmaq asandır, "sikdirin, bu sözlüyünüz bu da siz, soxun götünüzə" deyib getmək asandır.
205. ilin sonuna dәqiqәlәr qalmış bu etirafı şey edim.
illәrlә gözlәmişdim tam 12dәn vurmaq üçün. 11 imiş. daha doğrusu, 11 çıxdı. heyf oldu o qәdәr әmәyә, enerjiyə, fәdakarlığa, bağlılığa. ama 11 dә pis nәticә deyil. hәrhalda, bir sayı ilә qaçırmışam hәdәfi. indi düşünәndә, "o kadar da sevmişdik be" deyə bilirәm ancaq. möcüzә kimi bir şey idi, özüm dә tәәccüblәnmişdim. mәn aşiq olası adam deyildim, dalgınlığıma gelmiş. heyfim gәlir sadәcә. xәrclәdim o illәrin birikimini. geninә boluna xәrclәdim, ehtiyatda saxlamadım, indi әldә bir şey qalmadı, gәlәcәk adına. ilişib qalacam deyәsәn bir yerdә. nәysә, sikәllәr, әtağa.
ama; hәr şeyimizi itirsәk dә, gülüşümüz yine 10 numara -*
(youtube: )
Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
O kadar korunmuş bir yazı yoktu
Ne denmelidir, bilemiyorum
sevgim acıyor.
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar,
Ve o kadar.
320. bəzən tibb fakultəsini yarıda buraxdığm üçün it kimi peşman oluram. buraxıb üstünə bitirdiyim fakultə kitablarla bir neçə aya öyrəniləcək fakultədir. siyasət. mənim üçün zərrə dəyəri yoxdur. good will hunting filmimdə matt damonun bardakı o məhşur monologunda dediyi kimi "harvardda sənin 100 min dollar verib oxuduğun şeyi şəhər mərkəzindəki kitabxanada 150 dollara öyrənə bilərsən".
ancaq tibb elə deyil, bəzən beynimi əlimə alıb incələyəsim gəlir. həkimliyi sevmirəm, ancaq tibb sadəcə həkim olmaq deyil. insanı anlamaqdır. beyində və bədəndə gedən bütün prossesləri anlamaq. psixoloq və sosyoloqlardan daha əvvəldə dayanan ictimaiəti anlama bacarığıdır. hormonların funksiyaları insanı heyrətə gətirir.
tibb oxuyanlara da yazığım gəlir, adamlar neçə il oxuyur ancaq axırda sırf pul qazanmaq üçün estetika, qadın doğum kimi sahələrə yönəlirlər. ancaq nörobilim kimi əsrarəngiz sahələrə vermirlər potensiallarını.
tibblə hələ də qisməm iç-içə olmağıma baxmayaraq laboratoriyaya girmə kimi bir şansım yoxdur. birincil əldən təcrübə/praktika ilə yox nəzəriyyə ilə başımı qatıram. bu da sizi zaman zaman səhv yönləndirə bilir. kaş ki, həyatda birdən çox seçənəyi dəyərləndirə bilmək kimi şansımız olsaydı. başqa dünyalar yaşayar. başqa qadınları sevər. başqa sahələrlə məşğul olardıq.
337. orta məktəbdə oxuyanda sinif yeni il elədi qızlardan birinin evində. mən getmədim. səhəri gün uşaqlardan soruşdum ki neylədiz? dedilər titanikə baxdıq hamımız biryerdə. təəccüblü formada dedim nətər yəni biyerdə? maşın səhnəsinə də??? dedilər hə. heyif ki gəlmədin, görməliydin qızları.
qanım it qanına döndü, mısmırığımı salladım getdim evə, oturdum fikrləşdim ki; bunlar böyüdü, mən qaldım.
410. sözlükdə anonimliyi olan bütün yazarları qısqanır insan bəzən, həyatlarındakı, ətraflarındakı bütün götlükləri tərəddüdsüz yaza bilərlər onlar, ama anonimlik pozulubsa yaza bilmirsən. elə şeylər var ki onları ən yaxın dostuna belə danışa bilmirsən, bəzən ehtiyac da duymursan, ama harasa içini boşaldmalısan. kimləsə dedi qodu etmək istəmirsən, ama içini boşaltmaq istəyirsən, sözlüyə yazıb tökmək əvəzolunmazdır. əlacım olaydı kaş yazıb doldurardım həyatımdakı bütün götlükləri.
476. "kendisi tek koltuğa sığıyor da, eqosu üç oda,bir salon" bax həmin o insan mənəm.çox iyrənc xasiyyətim var.ən yaxşı dostlarımı, hətta ailə üzvlərimi belə özümdən soyudacaq,iyrəndirəcək bir tipə malikəm.
507. son iki aydır tükənmişlik sindromu yaşayıram. robot kimi yeyib, işləyib, yatıram. düzdür, arada nə isə maraqlı bir şey olur həyatımda, bir-iki saniyə çəkir. öz-özümə deyirəm ki, çox atlanıb- düşmə, yenə monoton olacaq. sözlük elə bilmə ki, iki ay əvvəl action dolu həyatım var idi. sadəcə zövq ala bilmirəm. sırf boş vaxtım qalmasın, oturub fikirləşməyim deyə görmədiyim iş qalmayıb. bilirəm ki, boş vaxtım qalsa daha da dibə enəcəm. çox incəliklər var. özümə etiraf edə bilmirəm, qalmışdı bura yazım. necə oldu bu günə düşdüm. anlaya bilmirəm. bəlkə də anlayıram. qəbul etməyəcək dərəcədə zəifəm. hər nə isə. biri məni öldürsün.
530. hərdən olur belə. düşünürsən ki niyə axı bu qədər meyilliyəm kədərlənməyə. problem filan fikirləşmədən, dərdlərini yadına salmadan niyə belə kədərlənirsən. mən də bilmirəm. keçən dəfəki tanrıya məktubuma küləyə qarşı işəyən asi zəncinin yazdıqlarında həqiqət var. nə tibetdəyəm nə də hər hansı kasıblığın, ağrının olduğu bir yerdə. başa düşə bilmirəm sözlük bu kədəri. o vaxtı galatasarayda bir futbolçu da var idi abdulkədər keita.
548. etiraf edirəm ki, bədən yığıb gey olmaq kimi bir fikrim olub.
etiraf edirəm ki, srağagün satıcı məndən 16 lira istəmişdi, mən 20 lira verdikdən sonra satıcı 15 lira qaytarmışdı və mən də həmin pulu səsimi çıxartmadan cibimə qoydum.
etiraf edirəm ki, qasimın bəzi yazılarını əjdahalamışam.
hər yazımı umbaylayan yazarı da gecə-gündüz söyürəm.
etiraf edirəm ki, hələ də bu sözlükdə bir nəfərin də qız ya oğlan olduğunu bilmirəm (qasim istisnadır).
12 yaşımda məhlə uşağının topuna görə maşın cızmışam.
və... zövqüm o qədər də yaxşı deyil.
549. etiraf edirəm, sözlük. edirəm, amma bu dəfə özümə etiraf edirəm. bütün günahkar mənəm lan mənəm. bütün günah məndədi. ona görə də şikayətlənmirəm. etiraf başlığındayam, ta bunu da etiraf edim qoy. hərdən iç səsim nömrə 1 şikayət edir. sonra iç səsim nömrə 2 onu susdurdur ki, kəs otur yerində, ay axmaq. özün edirsən də. sonra üçümüz də susub otururuq. gərək əzbərləyənə qədər təkrarlayım "özüm günahkaram". tapmışam bir axmaq maskası, tapmamışam da heç. etiraf edim ki, özüm düzəltmişəm, "əl işidi". gizlədirəm özümü onun altında. iş orasıdı ki, çıxarsam da fərq etməyəcək. sadəcə anarxist ruhum (iç səs 3) dedi ki, qoy hər şey mükəmməl olsun, tam olsun. biz - mən, iç səs 1, iç səs 2 susub oturmuşuq, qulaq asdıq buna. guya məqsəd bu saxta mükəmməlliyə qarşı çıxmaq idi. insanın ali görünümünə varlığımla üsyan etmək. bütün bunlar olanda iç səs 4 (müdrik olan) deyirdi ki, düz etmirsiz. amma biz qayıtdıq buna dedik təcrübədən keçməmiş hər bir fikir fərziyyə olaraq qalır. guya biz ağıllı idik də. nəysə, əslində istədiyimiz tam olaraq axmaq olmaq deyil, ağıllı görünməmək idi. çünki bizdən başqa hamı ali görünümə can atırdı. aliliyə can atmaq varlıq üçün təbii bir haldır, inkişaf mərhələsidir, olmalıdır. amma onlar ali olmağa deyil, görünməyə can atırdı. saxta intellektuallar, ağıllı görkəmlilər. biz də dedik "hüloooğ". *
iç səslərimlə adətən çox əylənirik
olduğumuz kimi olaq, görək nolur. əsl axmaq olduq. olmadıq, mən oldum. heç kim iç səslərimi tanımır, onlara görə düşdüm zibilə. bütün axmaq fikirlərimi, alınmamış mətnləri, pis düşdüyüm şəkilləri paylaşdım. kimsə başa düşməyəndə izah etmədim. keçmiş zamanda yazmağa ehtiyac yoxdu. indi də etmirəm. məsləhət ya da ağıl verir, mən də heç nə demirəm. hətta hərdən fikirləşdiklərimi yox, ayrı şeyləri deyirəm. görüm nolacaq? onlarda elə dediyim kimi başa düşürlər. və tez fürsətdən yaralanıb üstünlüklərini, səhv olduğumu göstərirlər. özüm özümü mənasız bir şəkildə kodlaşdırıram. görüm kim ali olmayanı, ali görünməyəni qəbul edəcək, o da heç kim eləmir. hamınız mı sapyoseksualsınız, başa düşmürəm ki. nəysə da, özüm özümü sınaq qurbağasına çevirmişəm. hərdən deyirəm, asosyal, de da, o yazıçıdan sitat gətirir, sən də gətir, sən də bəzəkli cümlələr qur, facebookda status olaraq yaz, burda yazma. get egonu yemlə, ay insan. onda səni aralarına alacaqlar. sonra iç səslərim savaşır, gedirəm onları susduram. deyirlər bunun nə önəmi var ki? əsas olan təbiiliyini qəbul etdirməkdi. sonra da içindəki deyingən qarı başlayır, hə görürük halını. müdrik qoca belə əsəbləşir deyir dur vızqırt burdan, çıxır beynimin balkonunda siqaret çəkir. (baxma: kafam hep duman ) iyrənc zarafatımızı da etdik, nitqə davam. -* özüm çantalarımı qoyuram yanıma, qoymuram otursunlar yanımda, deyirəm gedin, sonra da yanına oturulmayan adam sindromu yaşayıram. nəticə etibarilə hamımız dəliyik! iç səslərim və mən, elə siz də. elə bilirdim dəlilər həmişə xoşbəxt olur, olmaya da bilirmiş. nəysə dəliyik, dəliyik *
glş
552. son 4 gündü melankolinin dibin yaşıyıram vә özümә söz keçirdә bilmirәm. ruh halım zibil kimidi vә elә gündәyәm ki, әtrafımdakı hamının kefin salıram vә nә vaxt düzәlәcәyimi bilmirәm.
569. demәli belә,hiss elәmirәm,heçnәyi hiss elәmirәm sözlük.
әvvәl olsa başqaların ya qınayardım,ya gülәrdim,ya da әvәzlәrinә pis olardım,necә "ruhsuz"olmağı bacarırlar deyә.
indi özüm ruhsuzam
gülürәm~sәbәb yoxdu
ağlayıram~sәbәb yoxdu
şüphә,sevinc,kәdәr,sevgi,nifrәt~ heç birindә sәbәb yoxdu.
amma xoşbәxt hiss edirәm,asılı deyilәm,heçnәdәn vә heçkimdәn
vә sadәcә ağlımdan bu keçir:
(baxma: bu şey bi harika dostum)
587. hərdən düşünürəm ki mən kiməm?
səhər saat 5dən oyanıb dəstəmazını alıb əzanı gözləyən yaşlı kişiyəm?
'niyə belə oldu axı, uşaq vaxtı heç kimin evində televiziya olmayanda bizdə varıydı' düşünən?
'live long and prosper' deyən spock?
elit? varlı? ağıllı? kasıb? petux? gay? homofob? insan? heyvan? qız? qadın? seksist? kapitalist? yazar? kənd uşağı? dindar? tələbə? savadlı? admin? bank işçisi? fəhlə? nazir?
kiməm ala mən?
597. çox çətin günlər keçirirəm, sözlük. özümü içkiyə, dərmanlara vermişəm. sevdiyim qızın sevgilisi var, mənə baxmır. dərdimi də gedib eks sevgilimə danışıram. lənət olsun belə yaşayışa a kişi.
602. çox pisəm sözlük, çox pis.
ağrıdan başlm partlayacaq kimi hiss edirəm. canım çox ağrıyır sözlük, dözə bilmirəm. bugün ağrılarım daha da kəskindir. girinc olmuşam. və ailəm daxilində heçkimin vecimə deyil... iştahım küsüb yemək yeyə bilmirəm, çəkim azalıb. kimə desəm, deyir neyniyim mən etmişəm ?
bəs mən özümü xəstə etmişəm??? insanın seçimidir bəyəm xəstə düşmək can ağrısından, çarəsizlikdən ağlamaq sözlük? de mənə? qışqırmaq istiyirəm bacarmıram sözlük. çox pisəm. ağrı kəsici içməkdə istəmirəm, dərman yeməkdən bezmişəm. ağlayıram və heçnə vecimə deyil. hə sözlük zəifəm, zəif düşmüşəm, gücüm yoxdur və ağlayıram. neynim axı ?! neynim?! ilahi belə zəlil qalmaqdansa ölüm canım qurtarsın. nə olar axı ?!
603. dünyada 10 000 uşaqdan biri anadangəlmə qlaukomalı doğulur.
mən ya 0- ıncıyam ya da, 10 000- ciyəm.
anadangəlmə xəstəliyi olanlar bilir ki, biz qüsurluların uşaq ağlı ilə inandıqlarımız kateqoriya tamam ayrıdır.
sağlamların həyata möhkəm yapışa bilməməklərinin bəlkə də, ən böyük səbəbi səhhətləri baxımından çox da bərkə-boşa düşməməkləridir.
hamının bir ayrı cür problemi var təbii bu başqa.
qayıdım uşaq ağlı ilə inandığımız şeylərə:
bu qlaukoma irsidir. çarəsi, dərmanı yoxdur, özünü nəzarətdə saxlamasan geri dönməyən korluqla qarşılaşacaqsan.
mən uşaq olanda təbii ki, bunu bilmirdim.
həkimə gedib yeni eynək yazdırıb sabahdan yoxlamaları lövhədən sərbəst şəkildə özüm köçürə biləcəyimə ümid edib inanırdım.
eynək nömrələri dəyişdikcə "aha sağalmağa yaxınlaşıram" "daha mənim problemim qalmayacaq" kimi saf-saf düşünürdüm.
amma, sağalmırdım, hər dəfə o ümid azalırdı. düşünürdüm ki, axı mənim eynək nömrəm irəliləyir, axı indi eynəyim daha az böyüdür. bunun sonu yoxdurmu?
mən məktəbin "cool" larının bir yerə yığışanda deyib gülmək üçün dedikləri "bir gözü aya, bir gözü çaya baxan uşaq" zarafatının hədəfi idim.
mən "məni neçə dənə görürsən? " sualını o qədər eşitmişdim ki, tanımadığım insanların mənə bunu deyəcəyini 99%-lik ehtimalla gözləyirdim. qırılırdım, qopurdum həyatdan "niyə məhz mən?" sualını yapışdırırdım o an. bunu da "причем тут я?" versiyası ilə edirdim.
uşaq vaxtı eynək taxardım. eynək taxanlar sağalardı yadınızdadı? mən 40 günlüyümnən 30 qramlıq burnuma 200 qram eynək "opravası" yükləyə-yükləyə böyümüşəm.
bir dəfə uşaq ikən göz həkimimə demişdim ki, "həkim mən də sizin kimi gözləri yoxlamağı bilirəm. " "bax indi siz gözün içinə baxmaq üçün fonariki yanan aparatı gözümə tuşlayıb aşağıya və yuxarıya baxmağımı istəyəcək, əlinizlə gözümü ovuşduracaqsız.
amma, bir qadının içəridə "yazıq uşaq hər şeyi indidən gör nətər bilir, gör uşaq nəyi öyrənir?" deməsi ilə yıxılmışdım.
dərd burasındadır ki, indi mən bu xəstəliyin ömürlük olduğunu bilirəm, həm eynəkdən, həm dərmandan, həm həkimdən, həm də xəstəxanadan soyumuşam.
həyatdan isə, əksinə soyumamağa çalışmışam amma...
insanı vuran onun ən yaxınları olur həmişə. "biz səni çox sevirik" deyən valideynlər.
kaş ki, az sevib çox başa düşsəydilər deyə fikirləşirəm.
"niyə eynəkdən mütamadi istifadə etmirsən? " deyə soruşurlar. bacarmıram mən bunu. əgər bu xəstəlik mənlə bərabər öləcəksə, bu eynək və ya linza ömürlükdürsə, istəmirəm.
zəruri hallarda istifadəsi ilə kifayətlənirəm.
hər dəfə eyni iradla qarşılaşıram. eyni şeyi əmiyə, dayıya, bibiyə, nənəyə..deməkdən yoruluram. "siz çoxsunuz mən tək" deyirəm.
yenə də hər şeyə rəğmən sağlama baxıb küfr etmirəm, kora baxıb şükr edirəm.
605. sevirəm sözlük eşşək kimi sevirəm.nə qədər darıxıla bilərsə o qədər darıxıram.bu uzaqlıq, çarəsizlik qəlbimi darmadağın edib, edəcək heç bir şeyim qalmayıb.əgər onun üçün bir məna ifadə edəcəyini bilsəydim yalvarardım ona, tək ehtiyacım səsini eşitməkdi, məni həyata qaytaracaq yeganə şey budu
606. çox darıxıram sözlük. dözə bilmirəm. bu boşluğa , yalnızlığa. onun yoxluğuna. çox peşmanam. içimə atmaqdan yorulmuşam. elə hamı deyir özünü ələ al. içimdə qalır elə veçni. iztirab da, qəm də, kədərdə. hərdən qayıdıb burda öz etiraflarımı oxuyub hıçkırtıy ilə ağlayıram. ala yanı mən neujeli bu vəziyyətdəyəm həqiqətəndə?! lənət olsun. sevirəm onu. dayana bilmirəm yoxluğuna.
607. doğurdan ölürəm sözlük .
ən sevdiyin insan gözünə baxıb ''xəyal qırıqlığına uğradım''deyir və sən səsini çıxarıb bir şey deyə bilmirsən çünki o haqqlıdır !!
çünki ,həmişəki kimi səhv məndədir!
yenə özüm-özümü zibilə salmışam və yenə mənim canımdan can gedir.
bura yazıram yersizdi amma rahatladır bunu hamı bilir.
hər gün ''kaş bugün ölsəm'' hissi ilə oyanıram.
eqo və qorxaqlıqdan intihar etmirəm və çırpılıram yerə..
608. doğurdan yaşayıram sözlük .
vaxtıyən kitablarda özümdən böyüklərin sözünü dinlədim tv və media kimi beyin yuyan şeyləri izləməyi buraxıb gerçəyi gördüm və öz dəyərlərimi və inanclarımı yaratdım. yalançı ikiüzlü yaltaq pis insanları qabaqlayıb özümdən uzaq tutdağı bacardım. özümü bilməyə kəşf etməyə inanmağa doğru ilk dəfə irəllədim. bəlkə həyatda çox şey qazanmamışam ama başlanğıç üçün sizcədə bu, böyük irəlləyiş deyil mi?
611. təxminən bir saat öncə başıma bir hadisə gəldi.əsəbdən partlayırdım,indi də verdiyim reaksiyaya görə gülmək tutub məni.məktəb illərindən bəri birlikdə olmaq istədiyim bir qız var.*
yatmaq istədiyim bəli
bugün yuxuda görmüşəm onu.oyundan çıxmışam duşa girdim çıxada saçımı dəsmalla qurulayıram qapıdan çıxarkən bir də güzgüdən gördüm bu qızların olduğu bölümdən çıxır.gəldi yanıma salam necəsən filan evə gedirəm dedi.birlikdə gedək dedim qayıt de ki "sevgilim olaraq yoxsa dostum olaraq gedirsən?" mən də yuxuda da performansımdan qalmıram yapışdırdım ki "sənə hansı laızmdısa" əlindən tutdum gedirik "evdə heç kim yoxdu,gediblər rayona neçə gündü heç evləri yığışdırmamışam gedim təmizlik edim" dedi gəlim kömək edim tarzı bir şey dedim gülərək "sanki niyyetini bilmiyoruz hıamıınaa" baxışı atdı ardınca da gəl yaxşı olar dedi.
və bu sözdən iki üç saniyə sonra peysər qonşunun divarı drelləməsi səbəbi ilə oyandım.jaketi üstümə atıb yuxarı qalxdım promoy o hirslə o evdəki bütün hər kəsi sikə bilərdim.lan siz mənim arzumun yuxuda belə reallaşmasına imkan vermədiz göt yığını blət. -*-*
612. sözlük, fikir verirәm çevrәmә, demәk olar ki, hәr gün bunu düşünürәm hәtta.yaşadığım mühitdә,tanışlarımda falan bir qız/oğlan yoxdu ki oturub normal söhbәt edәsәn.maraq dairәniz bir ola yәni.
"tәki maraq dairәmiz bir olsun, fikirlәr fәrqli olsa da bәs edәr"
deyirәm bәzәn.
"nә vaxtacan yaxınlarının başın xarab edәsәn?" sualını verirәm özümә әn çoxda.rahat ola bilmirәm sanki.
içimdә böyüyür hamısı.
darıxıram buna görә.
fikir alış-verişi edib,bir şey öyrәnib, bir şey öyrәtmәk istәyirәm. bәzәn bunun üçün sәn dә bәs etmirsәn.
pis oluram buna görә."әvvәl belә deyildim axı "deyirәm. pis olmaq üçün bәzәn cüzi sәbәb kimi gәlir özümә dә.
amma rahat danışmaq istәyirәm vә bacarmıram sözlük. qısılıram. mәnim danışdığım qarşımdakına maraqlı deyil axı. onda niyә danışım ki?.
617. bəzi sabahları məna verəbilmədiyim, amma həyatdakı ən gerçək şeyin yaşanırmışı kimi oluram. anlıq bir aralıqda başverir bu şey. özünə məxsus dadı var sanki, elə bil gerçəkdən də oyanış deyilən şey yaşanılacaq kimi olur. o anın anısını, heç vaxt yaşanıldığı andakı kimi xatırlaya bilmirəm. o qısa anlıqda elə bil o qeder çox şey yaşanır ki, beynim error verib atır. yuxuya oxşasa da, yuxu olmadığına əminəm nədənsə. çox ani kafasını yaşayıram. kafasını tutub saxlamaq, daha da yaşamaq istəsəm də, toxunabilmədən yoxa çıxır. bu aralar ağlıma taxılıb. bir çox dəfə yaşadığım üçün də yuxuymuş, sayıqlamaymış da deyə bilmirəm. bəlkə də kafayı yemişəm. hansısa ağıl xəstəliyinin biruzəsi də ola bilər. ya da yaşadığım həyatın mənasız olduğunu düşündüyüm, nə vaxatsa özümü tapmaq ümüdüylə yaşayan beynimin özünə ilizyonu da olabilər. ətrafımda baş veren şeylərin gerçək olmadığını beynimə düşündürdüyüm üçün də olabilər. bu mənasız şeyin, gerçək həyatıma da təsiri olmadığını danabilmirəm özümə. yaşadığım, düşündüklərim, yuxularım, nə var, nə yoxsa hər şey bir-birinə paradoks, ironiya. heç bir şeyə anlam verəbilmirəm. içimdə qıjqırıram.
621. oyda sahibsiz entry üçün əla tema tapmışam.
sahibsiz etiraf:
arada dostlarımı porno izləyib mastrubasiya edərkən xəyal etməyə çalışıram. çox əyləncəlidir. aralarında bəzi ciddiləri var. düşünürəm. məncə bir insan haqqında çox şey öyrədir. fərqli xarakterlərin fərqli dünyası. maraqlıdı.
622. sozlükdə algıları yoxlamağa cəhd etmişəm(həm də bir neçə dəfə) indi nəticələri sizlərə bölüşüm.həm etiraf , həm də nəticə.deməli bəzən təzə yazılan bir entryiyə qəsdən əjdaha verirəm heç oxumadam 5-6 dı dəqiqə sonra baxıram ki əməlli başdı əjdahalar yığıldı ya da tam əksi umbay verirəm sonra baxram ki umbaylandı. nə qədər etik bir şeydi bilmirəm.
623. hər şey zibil kimidi, əslində ətrafda hər şey normaldı amma mənim daxilimdə zibil kimi. hər şey mənasız gəlir elə bil, hər şeydən bezmişlik var içimdə. son 1 ildi həyatı yola verirəm ümumiyyətlə. nə uğur, nə də məğlubiyyət fərqli hiss oyatmır məndə. ikisində də eyni hisslər. nə olsun? özümə ən çox verdiyim sual. cavabı da yoxdu. bir müddətdən sonra artıq o sualı da vermirsən və tamam hissizləşirsən, həyatı yola vermək üzrə profesionallaşırsan. insanları tanıyırsan, necə yola versəm daha az inciyər ya da fərqinə varmaz bunları öyrənirsən. ən pisi də odur ki bu hala öyrəşərsən və çıxmazsan uzun müddət təsirində olarsan, bir müddətdən sonra çıxmaq istəməzsən, çıxmaq üçün çaba sərf etməzsən. və bir yandan da özünə nifrət edərsən.
628. bu gecə yenə qayıdacam 10 il əvvələ . o kabuslu günə o lənət axşama.
10 il əvvəl olardı bir qızdan xoşlanmışdım. "səni sevirəm " tipli ifadələri həmişə özümə yad tapmışam ya da cürət etməmişəm, ona görə də ondan xoşlandığımı hərəkətlərimlə biruzə vermişəm. buna o isti yaqlaşınca məndə başladım.
o kiçik ağlımla başladım tikməyə. qəlbimdə ona kəbələr qurdum onu günəşim etdim. ona sərxoş oldum. ən çox mimiklərin sevmişdim o parlaq gözləri o gülüşü , mənə baxışı məni məndən alıb aparırdı. bircə ruhum qalmışdı ona vermədiğim onu da həmin gün aldı apardı.
gəldi qulağıma piçilladı opüşmek isteyirsənmi deyə. və getdi mən isə onu izlədim . məni heçkəsin görməyəcəyi insanlardan belə uzaq bir yerə apardı. günəşin bele görməyəcəği bir yerə.
ilkdi nə etməm gərəktiğini bilmirdim. sağ olsun hər şeyi o etdi. televizorda görmüşdü üstümdə dənəyirdi )) .... deyirəm də xəyallar dünyasında yaşayan 2 uşaq...qısa olsa da sonsuzdu ...zaman deyə bir şey qalmamışdı.
o an beynimdə sanki bir arınma var idi. içimdə ikimiz üçün qurduğum dünya artıq sadəcə onundu. bütün varlığım onundu. özümü ona bağlamışdım ruhumu ona hədiyyə etmişdim. 3-4 ay beraber olduq ve daddığım ən şirin şey 3-4 dəfə təkrarlandı.
durmadan onu düşünürdüm her dəqiqəmi ona həsr etmişdim, onun üzünə sonsuzluğa qədər baxa biləcəyimi düşünürdüm. onun haqqında heç kəsə danışmamışdım, çünki böyüklərin dostlarımın anlamayacağını düşünürdüm.deməsə də başqalarının bilməsindən rahatsız olacağını düşünmüşdüm.
amma son ayda onla aramızda bir soyuq gilavar əsmişdi . əvvəlcə özümdə səhvi aramağa başladım. axtara-axtara paranoyak olmuşdum. sanki ağlımı itirirdim, sakit bir uşaq əsəb xəstəsinə dönüşmüsdü. ailəm keçid dövrü deyib keçirdi bəzən də dərsleri ağırlığına yazırdı. ancaq içim partlayırdı. ilk dəfə qorxmuşdum birini itirəcəyimə... onsuz özümü təsəvvür belə edənmirdim.
və qorxduğum gün gəldi ismimi çəkib və dedi "biz bunlar üçün çox balacayıq" onunçun da acılı oldugunu sezmək çətin deildi daha artıq əzab verməmək üçün mən də ondan uzaqlaşdım. hələ də ayrılmaq istəməyin tam səbəbin bilmirəm. bu qədər bəsitmi? bir dəfə birilərindən valideynlərinin dindar olduğunu duydum. bəlkə ailəsində hiss etmişlər , valideynlərinin qarşı gələcəyini düşünmüşdü.
kim bilir? o andan sonrakı görüşlərimizıin hamısı təsadüf nəticəsində olub ve qısa olub. bir tanrı bilir o da əgər varsa onu unutmağımın necə çətin və ağır olduğunu. içimdəki dünyanı dağıtmağım illər aldı... deyə bilərəm ki artıq onu sevmirəm. son 7-8 ildə vur tut ya 10 defe görmüşəm ya yox heç darıxmıram da.
ama mən də hasar buraxmamış da deyil. ondan bəri heç kəsi sevənmirəm . çünki hər yeni gördüğümü tanışdığım qızla istər- istəməz beynimdə müqayisə gedir. hamısı onun kölgəsində qalır. dedim bəlkə açar elə o öpüşdədir . ondan sonra da başqa qızlarla opüşməyi dənədim ama artıq zaman durmur , həzz alanmıram. onu sevməsəmdə her dəfə birisilə öpüşəndə elə bilirəm ki hələ də onu aldadıram. ən böyük qorxumda budur. hec vaxt başqa birisini sevəməmək heç onu da artıq sevə bilmərəm.. hətta artıq nişanlı da olabilər bilmirəm...
ama ümid çırağım sönməyib. tanrımdan gözləyirəm. bəlkə birisini yollayar,çıxardar rastıma qəlbimdəki sökük kəbələri yenidən ucaltmağa. yeni bir günəş isindirər o ıssız qəlbimi, əvvəlkindən daha isti. yollasa da yollamasa da ,gelse de gelmese de gedəne baxıb derd edəcəğimə mənim yanımda qalan məni səbəbsiz sevən bacıma, qardaşıma, valideynlərimə baxıb həyat eşqimi sönməğə qoymuram.
not: #210801 entrymə bir yazardan gələn sualdan sonra yazmağa qərar verdim
635. hər gün bir şeylər oxuyanda, ay blət nə qəşəng yazıb(yaxşı yazılara) deyirəm. sora fikirləşirən halaldı, necə aydınladıb zad yazara da baxıram , amma əjdaha verməyi unuduram. nəysə son biri iki gündə, bu alışqanlığıda qazandım yəni birilərinə bir neçə bildirim getsə narahat olmasın.
638. etiram edirəmki ailəm vəzifəli və maddi olaraq varlıdı. azərbaycanda hökm sürən hazırkı rejimidə dəstəkliyirik. atam hətta yapın üzvüdü. mənim sağlamlığımda biraz problemlər var ama allaha şükür hecvaxt heçnədə çətinliyimiz olmuyub. inciməyin ama bu ölkədə yüksəkməyin tək yolu hazırki rejimi və sistemi dəstəkləməkdi. bir yüksək məmur övladı olaraq sizə deyirəmki sizi başa düşürəm ama bizimdə əlimizdən heçnə gəlmir.
642. qusmaq istəyirəm. mədəm zad bulanmır. sadəcə qusmaq istəyirəm. bəlkə beynim rahatlayar deyə. içimdəki yorğunluq və gərginlik çıxar deyə. 6 ildə addım- addım getdiyim yoldan, bir ayın içində , geri dönmədim, ümumiyyətlə çıxdım. başqa bir cığıra. yerli cəsarət idi ya yersiz bilmirəm. əslində azadam, daha zəhləmi tökən müdirim, evdə belə rahatlığımı əlimdən alan iş problemləri yoxdur. amma narahatam. qorxudur?hər gün zorlanacam hissi ilə daha evdən çıxmayacam. bəzən başqaları ilə danışmağımız , sırf özümüzün eşitməyimiz üçündür. ardını gətirməyə belə ............. qusmaq istəyirəm.
650. sözlük, gözüm online yazarlar sırasına baxanda bir cür olur. әsәblәşdirir mәni avatarsızlıq. indi bir çox yazarın avatarı yoxdu. әrinirәm tәk-tәk yazmağa ki, avatar qoyun + gizli funskiyası da var.
çarәsizәm.
687. deməli indi saat 4:15 dir. məndəki ac adam. getdim soyuducudan xiyarla çörək götürdüm. ev balacadir deyə bacımla eyni otaqda kondisioner olan otaqda yatiriq. qulaqciqlarimi taxdim komputerin qabağında xiyarla çörək yeyirəm. birdən bacım yüngülcə başımın arxasına vurdu qulaqcıqları çıxardım deyinir ki xiyarı biraz yavaş yeyim. xiyarı yeməmin səsinə oyanıb.
(baxma: bacımı sevmə səbəbim)
(baxma: mənim kimisinə dözmək)
813. dünən bir entry yazanda yenə bir gerçəklə üzləşdim. *
glş
etiraf edirəm ki, 500 days of summer filminə adını gördüyüm ilk gündən bəri "five hundred days of summer" əvəzinə "beş yüz days of summer" deyirəm, sözlük.
qınama da məni. beş yüz varkən five hundred də nəymiş?
841. bir dəfəsində əmimin yoldaşının alt paltarını şkafdan götürüb yatağın üstündə masturbasiya eləmişdim. özü də yataq onlara məxsus idi. buna görə hələ də utanıram.
ayaq fetişim var (burada "ayaq" deyəndə türkcədə "bacak" olaraq bilinən bölgə yox, barmaqları olan ayaq nəzərdə tutulur), bir qadının ayaqlarına saatlarca tamaşa edə bilərəm. hələ yayda çılpaq ayaqla gəzən gözəl ayaqlı qız görəndə gözlərimi ayaqlarından çəkə bilmirəm. dayımın yoldaşının elə gözəl ayaqları var idi ki, bəzən diqqətlə tamaşa edirdim, ağappaq idi.
son olaraq, heç vaxt maraqlandığım filmlərin trailerini izləmirəm. sanki trailerdə filmin ən maraqlı hissələrini göstərirlərmiş kimi bir düşünürəm.
875. etiraf demiyeyde ekstrovertden introverte cevrilmishem blin. and i hate it. yoxsa yo? kim bilr. arada bir de gorursen xosuna gelmeye baslayanda deyirsen yo yoxsa meglub olursan. ama kime? ne vaxt gelecek? umiyyetle gelecek ya yox? gelse ferq edir? onsuz da gediriy
876. oyda also bugun uzun muddetdi 10 il evvelki wap chatlarda tanisdigimiz bir qizla online yeniden rastlashdiq. zoruydu
edit: doshlerini emeliyyat etdirib prostu
904. uşaqlar qətiyyən şirin görünmür gözümə. hay çalışsam da bacarmıram
bayaq biri ilə danışıram. balaca qardaşının şəklini atıb. bir də yazıb ki ayyy gör necə şirindir. adətən belə vəziyyətlərdə sən də nəzakət xətrinə yazmalısan ki bəs allah saxlasın, necə şirindir və s.
həqiqətən bir şirinlik görmədiyim üçün bunu yaza da bilmirəm, söhbəti dəyişdirirəm. ya da mesajı gec oxuyuram ki yazmağa nəsə tapım. bu dəfə də qarşı tərəf trip atmağa başlayır
948. sözlükdə ya xaricində həmişə yaxşı nümunə olmaqla özün olmaq arasında əziyyət çəkirəm.
on ildir sözlükdə hələ də alışa bilməmişəm idarə heyətinin üzvü kimi nümunəvi olmaqla azad və rahat özün olma arasında. küçələrdə böyümüşəm, küçələrə aidəm.
(baxma: winterfell lord'u olmaq istəməyən jon snow)
1122. Öz-özümə danışıram çox vaxt. Keçirəm güzgü qarşısına ya da elə özümü görə biləcəyim hər nəyinsə şüşəsinin qarşısına. Bəzən pis hiss edəndə bəzən də yaxşı hiss edəndə sevincimi paylaşmış kimi hiss edirəm. Qarşı-qarşıya oturub danışdığım birini təsvir edirəm. Ona dərdimi danışıram və ya sevincimi bölüşürəm. Eh elə olur ki, çox pis hiss edirəm elə hisslərlə danışıram ki, hələ gözümdən yaş da gəlir. Elə olur düşündüyüm adam həmin gün yuxuma da girir bir kruq orda da dərdləşirik. Belə də olur ki, düşündüyüm şeyi elə əsl həyatda beynimdə qurduğum kimi həmin insanla paylaşıram. Təzə adət deyil illərdir hətta deyərdim uşaqlıqdan davam edən bir şeydi. Böyüdükcə daha da təkmilləşdirirəm.
1125. Vaxtıylə qarşılıqlı danışmadan, 2 kəlmə danışmağa belə icazə vermədən haqqında bir anda reallığı öyrəndiyim bir neçə insanı bir anda həyatımdan uzaqlaşdırdım deyə, danışıb nəyisə həll edib və ya anlamağa çalışmamışam deyə hərdən fikirlərimə zəli kimi yapışan başqa şey düşündürməyən insanlar da onlardı. Çox zaman keçib üstündən geri qayıdıb danışımmı deyə dəfələrlə düşünmüşəm dəfələrlə də fikrimdən daşınmışam. Keçmişlə yaşayan birisi olduğumu da deyə bilmərəm. Sadəcə olur da..
1145. daha əvvəl heç vaxt pul qarşılığı bir qadınla birlikdə olmamışam. əvvəllər bunu müsbət dəyərləndirirdim hətta kimsə soruşanda fəxrlə yox deyirdim və yəqin ki heç vaxt da istəmərəm deyə düşünürdüm çünki sənə qarşı hissləri olmayan plus bir çox insanla birlikdə olan biriylə niyə birlikdə olasan. iyrənc səslənirdi düzü. hələ də zaman zaman.
ta ki, əslində fahişələrə ehtiyacın sadəcə qadın yoxluğundan yox emosiyalardan qaçınma səbəbiylə yarandığını anlayana qədər. "i only fuck whores. no emotions. no strings attached"
bir nöqtədən sonra heç bir dramasız sadəcə sport məqsədiylə yanaşırsan cinsi əlaqəyə. nə sənin nə qarşı tərəfin heç bir qalıcı ya keçici hissləri olsun istəmirsən. o da ki adətən mümkünsüzdür, iki tərəfdən biri mütləq gizli də olsa daha güclü nələrsə hiss edir ya da basdırır. təbii ki bunu ancaq bir çox təcrübələrdən sonra anlayırsan. sənin bağlandığın qadınlar və sənə bağlananlar. bar tanışları arasında belə adətən birlikdə olmuş insanların bir-birinə münasibətləri qəribə olur. hər dəfə başqa bir qız ya oğlanla gəlinəndə yaranan qəribə baxışlar. ən son o gün gecə yaxşılıq edib bardan evinə düşürmək üçün apardığım k-nın yanımdakı digər iki nəfərə olan qısqanclığına görə maşının qapısını çırpıb düşməsindən sonra müvəqqəti hisslərə sikdir çəkməyin vaxtının gəldiyini anladım. daha əvvəl məni bəyəndiyini neçə dəfə desə də mən heçnə demədən qulaq asmışdım, ki bəlkə də ən pisidir. mənim sənə hisslərim yoxdur demək istəmirdim xətrini sevdiyim üçün, ama maşının qapısını çırpıb düşmək? sevgilin deyiləm ərin deyiləm. yanımdakı iki qız da bu getdikdən sonra məsələ barədə rusca danışırlar sonra mənə dönüb "tim sən rusca tam anlamırsan hə?" soruşur biri, hər şeyi anlamağıma baxmayaraq yox deyirəm anlamıram. sonra qız haqqımda on ujas on ujas deməyə başlayır, çünki gedən qız bunun dostu idi və mənə qarşı hissləri var imiş bla bla, biz görüşəndən bu yana ağzımın içinə girməyə çalışan digər qıza ondan uzaq dur deyir çünki mənim dostum onu sevir. neçə yaşınız var xanım.
ona görə də söhbət qayıdıb gəlir - "i only fuck whores. no emotions. no strings attached"
burda məsələ sırf pul qarşılığı kimləsə birlikdə olmaqdan getmir. fahişə xarakterli (hansı ki burda müsbət mənada işlədilir bu ifadə) heç bir hissləri olmayan kimləsə birlikdə olmaqdan gedir. ama bundan əlavə, əsas məsələ, ön və son sevişməsiz olmasıdır. bir-birimizə qarşı məsuliyyətlərimiz yoxdur. səni xatırlamaq zorunda deyiləm istəmədikcə. cinsi əlaqəni sadəcə içimizdəki fiziki gərginliyi boşaltmaq üçün istifadə edirik - məşqə də getməyi sevmədiyimiz üçün - bir növ velosiped sürmək kimi, sadəcə çılpaq və daha maraqlı forması.
və həftədə ən az üç dörd dəfə saatlarca tərləməsək gərginlik artır.
***
(baxma: yeni tanışılan qızın özünü sevgili kimi aparması)
(baxma: yeni tanışılan fahişənin özünü sevgili kimi aparması) - məhləmizdəki ilk birlikdə olduğu fahişəni sevib evlərinə gətirib evlənib ata anasıyla qalan və axşama qədər bizi biabır etdin davaları eşitdiyimiz qonşunu yada salır.
*** "i only fuck whores. no emotions. no strings attached" - pul qarşılığı olmasa da ya da bir sürü std daşıyıcısı olmasa da fahişələri sevin. no drama.
1204. bəzən gabriel garcia marquezin qırmızı bazarertesi adlı cinayət romanında etdiyi kimi,
qocalığımı və tanıdığım bir çox insanın ölməsini gözləyirəm ki bildiym bəzi hekayələri yaza bilim.
markez kitabda ailəsində baş vermiş üstü sonradan açılan cinayətdən danışır, və dediyinə görə kitabı yazmaq üçün gözləyib ki hamı realda ölsün.
yazılmayan nə hekaylər var içində kök salıb yer tutur.
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
entrydəki haqq hesabları düzəltdikdən sonra həm sevindim həm də qanım it qanına döndü. sevdiyim işin arxasınca getmədim. atama qalsa deyəcək gothe faustu 82 yaşında yazıb , heçnə üçün gec deyil, indidə gedə bilərsən.
)