Sözaltı Sözlük - Azərbaycandilli Fikir Ensiklopediyası

1. içində bir çox problem barındırıan məsələdir. istər ailə istər uşaq üçün gələcəkdə puça çıxacaq ümidlərin mənbəyidir. üç aylıq uşaq üzərindən belə elə gələcək planları qurulur ki, ailəsi cəhənnəm uşağa yazığın gəlir. postmodern cəmiyyətin gətirdiyi metalaşma ən çox uşaqlara zərər vurur.

uşaq doğulur, 3-4 aylığında belə ailə, gələn qonaqlara uşaqlarının nə qədər ağıllı, zəkalı olduğunu danışır saatlarca.

-sən öl bu uşaq nəsə başqa cür baxır, böyüy adam olacaq.

sadəcə valideynlərdə deyil, gələn qonaqlar da ayıb olmasın deyə dəstək verirlər bu fikirlərə. "hikmət sən öl özüm ölüm bu uşaqda nəsə var. yoxe yox nəsə var"

uşaq böyüyür, danışmağa başlayır, yeriyir və daha da çox mənalar yüklənilir; "bu uşaq nəsə başqa cür yeriyir".

zooparka getmişik, yanımızda 2 yaşlı uşaq və anası var, uşaq meymunu gördü qaçdı meymun tərəfə, əlini qaldırıb meymunu göstərib "əqəuqəqə" bişeylər dedi. anası: "aa gördünüz? meymunu bizdən tez gördü! aydaa, görmədiniz hamıdan tez qaçdı meymun tərəfə göstərdi!! gördün timidus? gördün? deyirəm də nəsə başqa cür işləyir oğlumun başı"
lan??

dərd orasıdı ki uşaq tam danışmağa başlayır, şeir zad öyrənir. vəssalam. "o gün bilirsən oğlum tofiqə nə dedi? tofiq dedi it balası, oğlum da qayıtdı ki özünsən it balası, zuhahaha. çox hazırcavab uşaxdı" yağje?

məktəbə başlasın, uşaq oxusa bir dərd, oxumasa bir dərd. oxumasa cavab hazırdı: müəllimi deyir ki, başı var ama oxumur.

başqa tanıdığı bir uşaq, 5 yaşı var ingilis dili və rus dilindən hazırlığa gedir. o gün nənəsi deyir ki, bakının ən güclü liseyinə girib nəvəm. nasa`da işləyəcək gələcəkdə. (gəlib sənə baxacaq)

uşaqları metalaşdırırlar. kapitalist cəmiyyətin gətirdiyi yarışma və rəqabət nəticəsində millət bütün hər şey kimi, iphone sahibi ilə samsung sahibinin öz telefonlarını təriflədiyi kimi, uşaqlarını da yarışdırırlar.

nəticə etibarı ilə nə olur? uşaq o qədər qazla böyüyür ki, "məndə nəsə var" paranoyasına qapılır və hər uğursuzluğunda məhv olur. yersiz bəslənilmiş ümidlər puça çıxır.
(baxma: puça çıxan böyük ümidlər)

əslində camaatın uşağı yoxdur. uşağına yüklədiyi məna boşa çıxan ailənin gözünün qonşunun uşağında qalmasıdır.

8. bunun daha betəri də var imiş. yaşlı nəslin deyil də, gənc nəslin, sənin tay tuşlarının öz uşaqlarını necə ağıllı sanması. sən də istəmədən bu sikik səmimiyyətin öarçası olursan. "aa gördün nə dedi?? səncə də çox fərali uşaq deyil timidus?" deyilir məsələn, nə cavab verəsən. hıı deyib başını yelləyirsən. uşaqdı da ala, içini sikim hər gün doğulan minlərlə uşaqdan sadəcə biridir. dünyanı xilas etməyəcək, sənin istədiyin kimi biri olmayacaq, götünü cırıb ən bahalı məktəbə göndərsən də olmayacaq. ən yaxşı ehtimalda ortalama bir insan olacaq.
başa düşürəm, empati quranda eyni şeyi mən də düşünürəm. ala nətər yəni blət mənim doğduğum uşaq gerizekalı olmayacaq ki deyə düşünürsən. tamam sikim bunu düşün cəhənnəm ama dilə gətirib milləti sikməsən?

ailənin uşağını çox zəkalı sanması