əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
əsgərlik
-
sözaltı etiraf
-
yalnızlıq
-
20 yanvar 1990-cı il hadisələri
-
brat
-
keçən ayın ən bəyənilənləri
-
poxunu çıxarmaq
-
gop
-
şirxan
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+39 əjdaha
23. ad günüm bazar gününə düşdüyünə görə şəhərə buraxlış vermişdilər. normalda pulla filan çıxırdı hamı. mən normal yollarla çıxmışdım. sabahı gün əsgər yoldaşım sənanla tibb məntəqəsinin qabağında dolaşırdıq. aramızda belə dialoq keçdi:
sənan: necədi çöl, adam gedəndə qayıtmaq istəmir hə?
mən: nə bilim. hə.
- nə fikirləşirsən, çıxa biləcəyik burdan?
- (gülərək) o nə deməkdi? əlbəttə gedəciyik, həbsdə zadda deyilik ki? 4 ayımız gedib 8-i qalıb.
- nə bilime. mənə elə gəlir ki, çıxıb gedə bilməyəcəm burdan. burda qalacam əbədi.
- blə belə danışma. göz yumub açacaqsan ki, vaxt bitib. gedirik artıq.
bu söhbətin üstündən sadəcə bir neçə gün keçdi. 17 oktyabr axşamı sənanın halı pisləşdi. qızdırma, halsızlıq, baş ağrısı tutdu. göndərdilər tibb məntəqəsinə. 18-i qızdırması düşmür deyə hospitala yönləndirdilər. hospitala gedəndə tibb məntəqəsində olan bir əsgər yoldaşımızla zarafatlaşıblar. bir-birinin yatağını dağıdıblar. sənan deyib ki, bu dəfə sən yığışdır qayıdanda mən yığışdıraram. bu sənanın bizə dediyi son şey oldu. 19 oktyabr 2018-ci il, gecə saat 02:30-da "yayılmış vaskulit" diaqnozu ilə vəfat elədi.
gecə saat 05:00-da xidmətə getmək üçün bizi oyatdılar. kazarmaya baxanda nəyinsə yerində olmadığını anlamışdım. içəri zabit-gizir qaynıyırdı. taqım komandirimiz bizi düzdü və dedi ki, sənan ölüb. "rəhmətə gedib", "vəfat edib" yox birbaşa "ölüb". bunu deyəndə bir qulağımda taqım komandirimin "sənan ölüb" sözləri, o biri qulağımda da sənanın "mənə elə gəlir ki, çıxıb gedə bilməyəcəm burdan. burda qalacam əbədi." sözləri səsləndi. gecə 5-də ağlamağa başlyan mən bir də axşam xidmətdən sonra dayanmışdım. normalda siqaret həvəskarı olmadığım halda həmin gecə 4 ya 5 siqaret çəkmişdim. elə ömrümdə ilk siqaretdi də sənanla çəkmişdim.
demişdilər ki, anası hospitala gəlib bölük komandirinin üstünə qışqırıb ki, balama neynəmisiz? nə bilim əşi. çəkiləsi dərd deyil. theoden demiş heç bir valideyn övladını dəfn eləməməlidi.
+57 əjdaha
8. yeni əsgər getmişəm, 2-3 gündür ki, xidmət edirəm. getməmişdən qabaq elə qazla doldurulmuşam ki, heç kimin qabağından yeməyəcəm, kim nə dedi sonuna qədər gedəcəm. dərs vaxtıdı, zabitlərdən biri bizə nəsə yazı yazdırır. özü də deyib ki, hamını yoxlayacaq, yazmayanların da ömrünə-gününə girəcək. bu vaxt yanımdakı əsgər mənə qorxa-qorxa yaxınlaşıb dedi ki, onun da yazısını yaza bilərəmmi. gic oldum ki, bu məndən istifadə etmək istəyir. biabır elədim bunu. yazığın ayağı da axsayırdı, səndələyə-səndələyə getdi başqa adamın yanında oturmağa. 10 dəqiqə sonra gördüm ki, başqa adam yazır bunun üçün. əsəbiləşdim ki, bu dedovşina yaradır deyəsən burda. getdim həmin uşağın yanına ki, imkan verməyim yazsın. həmin axsaq əsgər üzümə baxıb dedi:
- nə istəyirsən ki məndən? mən yazmağı bilmirəm. nağarım?
heç nə, böyük bir heç nə. indi mənə bu əclaflığı elətdirən sistemdi günahkar ya mən? hələ də düşünürəm.
+20 əjdaha
22. Maladoyçuluqda Şəmkirin N saylı hərbi hissəsinə ezamiyyətə getmişdim, dəhşət dustav yer idi. Yeməkxanada adama 1 dənə çöplü sok düşürdü mən həmişə fırladıb ikisini içirdim. Bir gün komandir tutdu məni sual verdi ki, niyə yoldaşlarının haqqına girirsən? Məndə təkərə düşdüm dedim 2 gündən bir içirəm mən ona görə ikisini götürürəm. Dedi yaxşı onda otur bu gün birdəfəlik 3 günlük yeməyini ye birdə 3 gün yemək yoxdu sənə, sonrada siktir plası süpür.
+29 əjdaha
7. soyuq fevral ayı. hadisə xidmət etdiyim bir hərbi hissədə baş verir. xidmətdən kazarmaya yorğun-arğın gəlmişəm. gecə uğuldayır, soyuq yerlərdə gecə çöldə olanlar bu uğultunu xatırlayar. bu, küləyin uğultusu deyil, nəsə başqa şeydir. nəsə. kazarmaya gələndən sonra axşam yeməyini yedik, himni oxuduq və yatmağa getdik. quş kimi sayıq yatıram mən. yanımda ayaq ucunde keçən olsa belə hiss edirəm. amma həmin gecə fərqli oldu. xidmətin yorğunluğu və əvvəlki bir neçə gecənin səbəbini bilmədiyim yuxusuzluğu bədənimi taqətsiz buraxdığından daş kimi yuxuya getdim. gecə həyəcan siqnalına oyandım digər əsgərlərlə birlikdə. həyəcan siqnalı verilərkən dəqiq müəyyən edilmiş müddət ərzində (mənim əhvalatımda 3 dəqiqə) tam geyinməli, silahını, veş-meşokunu (iri bel çantası) alaraq plasda (hərbi hissənin meydançası) hazır durmalısan. oyandıqda əsgərlərin bir-birinə qarışdığını gördüm, hamı əlinə nə gəlirdi əyninə keçirirdi deyəsən. çünki 3 dəqiqə ərzində hazır olmayanı cəza gözləyirdi. mənim botinkam yerində yox idi, gözümə sataşan ilk botinkanı və paltarlarımı geyindim, silah və veş-meşokumu götürüb əsgərlərlə birlikdə plasa qaçdıq və əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş yerlərimizdə durduq. təlim məqsədli həyəcan siqnalı olduğunu duyduqda mənim kimi hamının siqnalı verənin yeddi arxa dönənini xoş sözlərlə yad etdiyinə əmin idim. nəsə. yerlərimizdə durduq, bölük komandiri bir-bir hamımızı yoxlamağa başladı. hündürboy olduğumdan qabaqdan sol tərəfdən birinci əsgər mən idim, birinci sıranı-bizləri yoxlayıb ikinci sıraya keçdi. məndən arxadakı əsgəri görəndə komandirdən - şişirtmirəm - ahhh ohhh səsi çıxdı. dialoq və sonrakı hadisələr belə oldu.
- bu nədi ə, gijdıllah?
-
- (bu dəfə böyürərək) əsgərrrrr, bu nədi? .ikəcəm indi səni burda.
heç kim nə baş verdiyini anlamır. qabaqda duran bizlər üçün vəziyyət lap pisdir, arxaya dönə bilmirik. birdən o vaxtacan eşitdiyim ən yüksək şapalaq səsini eşidirəm, yeri gəlmişkən. belə güclü səsi ondan sonra da eşitmədim, indiyə qədər də eşitməmişəm. əsgər sıradan ayrılıb kazarmaya qaçanda hər şeyi anladıq - tələm-tələsiklikdə şalvarını geyinməyi unutmuşdu əsgər. şalvarın altından geyinilən yamyaşıl istilik şalvarı və qara batinka ağappaq qarla qəribə rəng təzadı yaradır, əsgər təbii ki, bu təzaddan xəbərsiz qıpqırmızı qızarmış qulağını tutaraq boz rənglə boyanmış kazarmaya doğru sürətlə qaçırdı.
+29 əjdaha
9. yəqin bilirsiniz ki, əsgərlikdə məzuniyyətə hamını birdən buraxırlar. yəni 80 nəfər məsələn bir çıxır. kim əvvəl gedə bilirsə, adətən daydaylı olur.
yeməkxananın qabağında sıranın düzülməsini gözləyirdik. tanımadığım bir əsgər gəlib, yanımdakı məzuniyyətdən yeni qayıdan uşaqla danışmağa başladı:
- sən də daydaylısan babat.
- o niyə?
- bəs necə hamıdan qabaq məzuniyyətə çıxa bildin?
əslində həmin əsgərin atası ölmüşdü deyə onu 4 gün tez buraxmışdılar. ağlaya-ağlaya da getmişdi.
astadan gülüb cavab verdi:
- kaş dayday hesabına olardı.
+26 əjdaha
16. şəxsən məndən çəkinirdilər çünkü mən uzun boylu və çox sərt idim taxta kimi, əsgər şvabrov deyirdilər mənə. ona görə də şvabra həmişə məndə olurdu, mən olan yerdə heçkim şvabranı alıb yeri siləbilməzdi. yaxşı siləbilmirdilər,ürəysiz silirdilər, ləkə qalırdı axı. özüm həlleliyirdim.
+14 əjdaha
17. bir sınıq ayaq. başınan vurulmuş çavuş. ayağı dizdən aşağı qopmuş uşaq. basqın yemək. yuxusuz gecələr. yuxusuz gecələr. yuxusuz gecələr. saysız atışma. erməniylə söyeşmək. pilotsuz güllələmək. balta işlətməyi öyrənmək. şaxta, çovğun 1 ay gün görməmək. 1.5m qar. buz tutmuş səngər. palçıq, isti, yağış günlərlə yağış. zirehli gödəkcəylə, kaskayla, silahla, əl qubarasıyla, süngü-bıçaqla yatmaq (postda yox düşəndən sonra kazarmada). briqada da hamı üçün qəhrəman kimi görülmək. ən əsasıda ailənin hər dəfə fəxrlə tanışların yanında əsgərliyin haqda danışması. bənzərsiz qürur. bunlar haqda çox uzun xatirələr var.
+31 əjdaha
1. kişi məclislərinin olmazsa olmazıdır. təbii söhbət köhnə kişilərdən gedir. təzələrdə elə tema olmur. təzələrin alternativ məcis söhbəti qayılarla (dyp) olan deyişmələridir.
+9 əjdaha
18. bibim oğlunun xatirelerinden biridi, demeli komandirleri padvaldan qreçka ve şeker torbalarını verib ona ki, maşına daşısın. (evine aparırmış) bibim oğlu da tarazlığını itirib torbalar aşıb, qreçkayla şeker qarışıb bir birine. bes bu da zeng edib komandire ki, pesokla qreçka dağıldı, qarışıblar bir birine. komandir de deyib
" ə lətafətin(yoldaşıdı) işinin adı nədi, oturub bütün gün evdə, sən yığ apar, ayırar o bir bir "
+11 əjdaha
2. (baxma: bazukayla şəkil çəkdirmək)
oysa makineyi aşağı indir altta patates soyuyor pezevenk.
+5 əjdaha
14. ön xətt tabrunun komendant postunda gediş gəliş az olduğuna görə kitab gətirirdim yanımda. bir gün dekameronu aparmışdım axşama yaxın biz postu dəyişəndə hissənin kəşfiyyat rəisinin müavini gəldi yanında bir maxe ilə. kitabı gördü soruşdu bu nədi dedim hədis kitabıdı. kitabı aldı getdi üstündən iki gün keçdi şəxsi heyətlə iş üzrə tabor komandirinin müavini məni çağırıb qabağında dekameron deyir niyə dini kitab oxuyursan. içimdən sizin beyninizi sikim demək keçsə də birdə olmaz dedim. bir dəfə də tağım komandirim elcernon üçün gülləri yandırmışdı onun da varyoxuyla danışmaq gəlirdi içimdən.
+6 əjdaha
21. inspeksiya yoxlamasının son günü. bölük komandirimiz düzdü bizi dedi ki, hərbi hissədəki bütün bölüklərin döyüş hazırlığını həyəcan siqnalı ilə yoxlayıblar. bir dənə biz qalmışıq. bu gün bizi də yoxlayıb yekunlaşdıracaqlar yoxlamanı. yoxlamaya polkovnik rəşadət nəbiyev rəhbərlik edirdi. görmüş, tanımış olanlar bilər necə naqqal kişidi. hərbi hissə komandirimiz belə bundan çəkinirdi.
p-k nəbiyev gəldi girdi bölüyə farağat verildi bölük düzüldü. belə bir dialoq oldu:
nəbiyev: baş leytenant filankəsov (bölük komandiri) neçə qalxanınız var?
bölük komandiri: 100 cənab polkovnik!
nəbiyev: neçə nəfər şəxsi heyət var?
b. komandiri: sırada 43 nəfər cənab polkovnik!
nəbiyev: onda bölüyə turan-1.
b. komandiri əmri verdi silah otağı açıldı. silah sursatı alıb düşdük sıra meydanına. arada yıxılanlar filan oldu. amma polkovnik aşağı düşəndə sıra düzülmüşdü artıq. p-k nəbiyev gəldi bir iki əmr verdi, biri iki halı simulyasiya elədik. p-k danışa danışa getdi. bölük komandiri də bunu dalınca qeyd dəftəri əlində yaza-yaza getdi.
qalxdıq bölüyə. bölük komandirinin müavini ( tiüm) gəldi bizi düzdü. stimul vermək məqsədi ilə danışmağa başladı:
cənablar, hamınıza təşəkkürümü bildirirəm. bir həftədiki əlinizdən gələni edirsiz. 1000 m qaçıb, istirahətsiz xidmətə getmisiz, xidmətdən çıxıb istirahətsiz turnik vurmusuz, sürünümüsüz və s. hamısını da canla başla eləmisiz...
tiüm belə danışdıqca biz də şişirik ki, komandir bizi tərifliyir. fəxr eliyirik özümüzlə
tiüm: ancaq xüsusi bir məqamı vurğulamaq istiyirəm. o da bu günkü həyəcan siqnalı ilə olan fəaliyyətinizdi. siz turan-1 həyəcan siqnalını 9 dəqiqə (neçəsə) saniyəyə yerinə yetirmisiz. müqayisə üçün daxili qoşunların ən yaxşı hərbi hissəsi olan biləcəri hərbi hissəsi real şəraitdə turan-1-i 7 dəqiqə (neçəsə) saniyəyə yerinə yetirir.
bunu diyən kimi biz biraz da şişdik. ala zordu ki, profesional hərbiçilərin 7 dəqiqəyə elədiyini biz adi əsgərlər 9 dəqiqəyə eləmişik. bomba, ful, zor.
tiüm: bir daha təkrar eliyirəm. biləcəri hərbi hissəsi. 2000 nəfər şəxsi heyət. gerçək şəraitdə (yəni məşqdə yox) bu siqnalı 7 dəqiqəyə yerinə yetirir. 7 dəqiqəyə hərbi hissəni boşaldıb, maşınlara minib mitinqi yatırmağa gedirllər. siz bədbəxtlər isə 9 dəqiqəyə əleyhqaz, dəyənək, qalxan,dəbilqə götürüb 4-cü mərtəbədən aşağı düşüb həyətdə düzülmüsüz. utanın yekə kişisiz.
bölük gülür (eşşək kimi anqırır)
tiüm: soxun içivizə. yorğunsuz indi, əziyyət çəkmisiz bir həftə.sonra göstərərəm mən sizə 9 dəqiqə nədi.
+7 əjdaha
6. (baxma: heç vaxt tualet yumayan)
(baxma: öz həmcinslərinə çakmak)
+7 əjdaha
13. keçən il qışda fevral ayının axırları idi. bəxtimizdən ən pis soyuq ayda post böyüyünü müvəqqəti əvəz edici kimi bölük komandirimiz post böyüyü kimi qalxmışdı posta. istəsəydi başqa birini göndərərdi ama hərbi hissədə soyuqda sırada mıx kimi duranacan, odun peçiylə qızan postun pişmiş çörəyindən yeyib, 6 aylıq qış ərzağından da ürəyi istəyən kimi faydalanıb postda şeyinə xurma yedizdirdi də niyə başqa birini göndərsin ki. fürsət bu fürsətdi deyib özü qaçıb gəlib. 8-10 postundan qayıdandan sonra gələn kimi yatmadıq. hərəyə bir çay içib fırlandıq ki, yataq bölük komandirimiz yatmağa qoymadı. onsuz da gələn kimi yerimizə yıxılıb yata bilməzdik həmən ərəfədə. çox gözünə batardı bölük komandirin, səhərəcən qoymazdı yatağ. mən ayığamsa siz niyə yatırsız deyə borclu da çıxardardı bizi. kompdan eşələnib komandirə yaraşar kinoları göstərirdi maxelərə ki, ala bulara baxunee, yapışmısuz türk seriallarına. əvvəlcə anadolu kartallarından bir iki səhnəni göstərdi. sonra ipmanı qoydu rus dilində bilənlərə-bilməyənlərə. düzü postda ondan başqa rus dilini bilən yox idi həmən vaxtda. bilən iki nəfərdən biri post böyüyü, o biri də əsgər idi perevod getdilər başqa posta. bir sözlə həm baxıb, həm də tərcümə eləyirdi manıs. axıracan baxdıq bitdi. sonra ölkələrin paradların qoyurdu bir-bir. saat olmuşdu 12. posta bir də çıxacağdım 2 də. yavaş-yavaş yatmaq üçün aradan cırırdım. deyirəm sözüm odu əsgər adamın yatmaqdan ən şirin arzusu olmadığına görə həmən anın və ya bir çox şeyin dadın ala bilməmişik. normal həyatda da belədi. həmişə nəyinsə əskikliyindən deyinib, illər sonra həmin anları yaşaya bilmədiyimizə görə əfsuslanlanırıq.
+8 əjdaha
12. əskərliyin ən önəmli xatirəsi odur ki, "kişilik məktəbi" ifadəsinin yalançı reklam olduğu məlum olur. bundan başqa bir millətin nümayəndələrinin bir-birinin qanına susadığının canlı şahidi olursan və bu sənin beynində silinməz iz buraxır.
+4 əjdaha
20. komandir #279310 əsgərini #279289 pazlayır
+14 əjdaha
4. kimdən soruşsan , zor firranib. elə bil əsgərlikdə süpürgə süpürən, tualet yuyan olmayib
+8 əjdaha
10. əsgərliyə getməyənlərin lağ edib sonda maraqla dinlədiyi, gözündə "zikmeseler bari" baxışıyla getmə ehtimallarını hesabladıqları söhbətdi. neqodnı "alanların" girə bilməyəcəyi söhbətdi.
danışdıqca bitirilməyən xatirələrdi, tüpürüm o xatirələrə
+12 əjdaha
3. adətən danışacaq başqa şeyləri olmayan adamların təkrar-təkrar və hər dəfəsində fərqli versiyalarında və hər dəfəsində osturağa basılan söhbətlər.
+3 əjdaha
19. bir neçə əhvalat danışacaqdım, hansını yazdımsa, yarıda sildim. çox iyrəncdi e
+9 əjdaha
5. (baxma: telefonu səssizdə olmaq)
(baxma: analı atalı yetim qalmaq)
hamısını göstər
