arda güler

ürəydi də bu oğlan. la ligada ilk qolun da vurdu. həm də qapıya ilk zərbəsində. sənə realda hörmət qoymayacaqlar, brat. çıx get klubdan. potensial söhbəti deyile, qoca carlo özünə lazım olan oyunçuları saxlayır klubda. necə ki, dünyanın ən şanssız oyunçularından alvaro morata kimi. karim benzemadan daha verimli oyun göstərməsinə baxmayaraq. onun əvəzləyicisi olaraq qalacaqdı, ona görə getdi klubdan. o qədər uğurlu olmasa da(getdiyi klublar da sən deyən əjdaha sezonlarını keçirmirdilər) yetərincə oyun şansı aldı, dünyanın ən yaxşı santraforları arasına öz adını yazdırdı. ancelottinin tabeçiliyinə boyun əyib sıradan oyunçu olmağı yaraşdırmıram ardaya. futbol vəzifələrinin üstünə çıxmağı tələb edir.

un homme qui dort

kimbilir hangi acil durumlar için çağrılan tamir servisi araçları son hızla geçiyorlar. hayatında ilk defa geldiğin ve gidip gelen, koşuşturan, duran bu kalabalığa bakmaktan başka hiçbir işinin olmadığı bu sokakta birbirini tanımayan, senin tanımadığın bu insanları bir araya getiren yasalar hakkında hiçbir şey bilmiyorsun: kaldırımlardakı bu ayakların, taşıt taşıt yollarındaki bu tekerleklerin hepsi ne yapıyorlar? hepsi nereye gidiyorlar? kim çağırıyor onları? kim getiriyor? Hangi güç ya da hangi giz onların önce sağ sonra sol ayaklarını kaldırıma basmalarını, hem de daha iyisi beklenmeyecek bir eşgüdümle basmalarını sağlıyor? Neredeyse nötr bakışlarının o daracık alanındaki binlerce gereksiz haraket, aynı anda bir araya geliyor. sağ ellerini aynı anda uzatıyor ve karşılarındaki eli sanki ezmek ister gibi sıkıyorlar, görünürde anlam yüklü mesajları ağızlarıyla iletiyor, yanaklarını burunlarını, kaşlarını, dudaklarını, ellerini her yöne oynatıyor, konuşmalarını anlamlı mimiklerle noktalıyorlar; ajandalarını çıkarıyor, birbirlerini geçiyor,selamlaşıyor, birbirlerine sövüyor, birbirlerini kutluyor, itişiyorlar; seni görmeden yollarına devam ediyorlar, oysa sen onlardan birkaç santim ötede bir kahvecinin terasına oturmuş, durmadan onlara bakıyorsun.

çayxana

yalnızlıq zamanı insanın əlindən tutan, gizlənməyə çalışmadığımız məkan. yaxşı qaqaşlarnan saatlarla oturmalıq yer. keçən səfər bir qaqaş mənə baş qatmaq üçün nə edə bilərəm demişdi. "artıq antin kuntin entel şeylər canımı sıxır, nə qədər olar?" o sırada ilk ağlıma çayxanalar gəldi. ən çox burda vaxtın necə keçdiyini hiss eləmirəm. insan yaşlandıqcamı çayxanalara gedir yoxsa çayxanalardamı yaşlanır? bir çox işdən imtina edib getdiyim yerlərdir. boşluğa dəyər qatmayan qırğın söhbətlərin getdiyi yerlərdi. mənə görə bu lazımdı elə. bəzən danışmaq istəyidi, bəzən də danışmağa susamaqdı. 5 nəfər yığılıb damnoya gedəndə beşinci olub qulaqcıqla mahnıya qulaq asmağın kayfını keçən səfər dadmışdım. elə həmin anda biraz aydınlandım. sağıma soluma baxdım, heç kim məni qınamırdı, təkid edərək nəyisə başa salmırdı. ortada bir fikir var idi, amma, sənin üçün əhəmiyyəti sadəcə 10 saniyədən artıq deyildi. qarşıdakı da bunu yaxşı dərk edirdi əlindəki qoşa öləndən sonra, səssizcə.

ousmane dembele

əslinə baxanda barcelonaya olan nifrəti və kini normaldı. 2017/2018 sezonunda kluba transfer olur və böyük bir istedad. bu adam 26 yaşına kimi sadəcə barcelonalı olduğu üçün danışılır. kariyerasının son illərini sadəcə xəstəxanalarda keçirir. bu da oyunçunun öz performansını göstərməsinə açıq maneə. barça səhiyyəsinin də göt günündə olduğunun sübutudur dembele. hospitallarda məhv olan gənclik. həm də barça azarkeşi olduqca emosionaldır. oyunçunun davamlı 10 matç aşağı performansı səbəbdir ki, onlar söyüş söysün. açığı mən bəyənirdim dembeleni. yamaldan da üstün performans göstərirdi o vaxtı. yamalla uduzduğu tək vs bitiriciliyi ola bilər. uzun sözün qısası dembeleyə hörmət etmədik, ondan hörmət gözləmək mənasızdır.

heç xəbər tutmursan deyərək gileylənən insan tipi

bəlkə də gileylərinin tək səbəbi hər şey haqqında məlumatlı olma istəyidi. mənim də sevmədiyim insan tipidir. (bax: mənasız suallar)