metroda qalmış 2 adamın yanındakı yarım adam

təxminən 10 aydır uzatdığım saçlarımı, çox azca qısaldıb, bir az orasın-burasın düzəltdirmək idi tək istəyim. bərbərə son dərəcə aydın və düzgün bir dildə - saçlarım çox dağınıqdır bir azca qısaldın - dedim.

bərbər saçlarımı kəsməyə başlamışdı. söylədiyimi anladığından əmin olmaq üçün - çox qısaltmayın yəni - dedim. bir cür tədbir məqsədiylə söyləmişdim bunu.
- necə istəsən - dedi biznesmen rəftarla.
balaca-balaca söhbətləşməyimiz də başlamışdı. dövlət haqqında danışdıq, amerika haqqında danışdıq, obamanın çox yaxşı adam olduğunu, rusların pis bir millət olduğunu, üçüncü dünya müharibəsinin hər kəsin düşündüyünün əksinə israil deyil çinin üzündən çıxacağını söylədi. onun söylədiklərini mən qəbul edirdim. o isə mənim qəbul etməyimə vec vermədən davam edirdi.

duzlu-şirin söhbətimiz irəliləyərkən, tez-tez güzgüdə özümə baxırdım.
mən də o vaxt universitet tələbəsiyəm, qırmızı- sarı qarışığı keçi saqqalım, uzunca bığım və pırpızlı saçlarım var* dı . güzgüdə məktəbli vaxtımdakı özümü görməyə başlamışdım. bərbər mənə amerikanı pislədikcə.
- dayday dedim.
daha da hiddətləndi və terrorizmin bizimkilərin açdığını söylüyürdü.
- dayday saç, dedim.
filan birləşmənin filan qrupu dəstəkləyəcəyini dedi.
- dayday saçları çox astaca - ... "dayı saçları çox qısaltma" deyəcəkdim. amma bu ölkədəki olacaq hər şey daha yüz il əvvəldən planlaşdırılıb dedi yüksək bir səs tonuyla və nöqtəni də qoydu.
hər şey əvvəldən planlaşdırıldığı...

- haydı sağlığ olsun dayday..

10 aydır uzattığım saçlarımın içinə etmişdi. təraş bitmişdi.

- hə nətərdi? daha yaxşıdı hə?

səmimiyətimiz də vardı artıq.
pulu uzadıb, gecəniz xeyrə dedikdən sonra evimə doğru yola çıxdım. külək, artıq saçlarımı dalğalandırmırdı, birbaşa baş ətimə şapp eliyib vıyıldıyırdı. pis xasiyyətli bir köhnə sinif yoldaşının etdiyi pis gündə bir əl-qol zarafatı kimi idi külək. bütün nostaljisi getmişdi, sanki çəkdiyi otuz biri izah edən bir yavşağa dönmüşdü.

təxminən bir həftədir telefonumu açmıram. küçəyə də çıxmamağa çalışıram. hərçənd bu yaxınlarda bir yoldaş məni bimdə gördü. neynədin ala saçlarıva, deyə soruşdu. o an necə oldusa, çox əhvalım xarab olub, heç bir şey yolunda getmir saçlarım belə ağır gəlir artıq, deyərək, sanki böhranda olduğum üçün saçlarımı kəstirmişəm kimi bir imic buraxdım.

bəzən çölə çıxıb, bərbərin olduğu küçədən keçmək lazımdır. göz ucuyla gizlicə içəriyə baxıb yenə onu görürəm. başqa bir müştərisinə yenə qışqıra-qışqıra bir şeylər izah edir. müştərinin sifətindəki ifadəyə baxır, özümü görür; ağlayır və qaça qaça evə gəlirəm.

son bəyənilənlər:

oxuyucuların bəyəndikləri: