juck

robot sofiya

+10 əjdaha

şərqdə ilk dəfə prezident qarşısında əyilib büzülən robot

ictimai tv

+10 əjdaha

kanalda 1 ay evrovision göstərilir. qalan 11 ay həmin evrovisionun təkrarını verirlər

instagramda qız tutmaq

+3 əjdaha

instagramda tanış olduğum qızla görüşüm var idi. yuxudan tam oyana bilməmişdim. 2 dəqiqə isinmə hərəkətləri elədim. 5 dəfə də jim eləməy istiyirdim amma özümü çox gücə salmamaq qərarına gəldim. görüş saat 1-də idi. səhər yeməyimi yedim, instagramdakı qızlara salam xanım yazıb günlük missiyamı tamamladıqdan sonra evdən çıxdım. tarqovida görüşdük. çox vaxt sosial şəbəkədə gözəl görünən qızlar həyatda elə də gözəl olmurlar. amma bu qız həm gözəl idi həm də gözəl geyinmişdi. mən dünya tv o isə mtv idi. hal-əhval tutandan sonra hara gedək sualını verdim. fərqi yoxdur dedi. sahil metrosunun yanında dönərçidə oturduq.

həyat çox qəribədi. dünən dostoyevskidən, bethovendən, pablo picassodan danışdığımız qızla bol mayanezli toyuq dönəri yeyirdik. nanəli ayranımız da var idi. o danışırdı, mən qulaq asırdım. çox danışan insan deyiləm. saatlarla səssiz-səmirsiz oturub eyni nöqtəyə baxan biriyəm. belə olan halda insan özündə dahilik axtarır amma məndə o da yoxdu. saatlarla eyni nöqtəyə baxanda qıraqdan baxan insanlar da beynimdə yeni ixtiralar kəşf elədiyimi, atom parçaladığımı düşünürlər ama elə deyil. mən nəyə baxıramsa onu da görürəm. məsələn stolun üstündəki çörəyə baxıramsa çörək görürəm, ayrana baxıramsa ayran görürəm. dönərimizi yeyib bitirdiy. mən doymadım. birin də istədim. amma o oturmaq istəmirdi. dönəri paketə qoyub çıxdıq kafedən.

bir az gəzəndən sonra bulvar tərəfə keçmək qərarına gəldik. yolda maşın çox idi. ağ maşından sonra qaçırıq dedim. yox yox , gözlə bir az azalsın maşınlar dediyi anda atdım özümü yola. az qala maşın vuracaqdı məni. amma keçdim yolu. qız hələ də yolun o biri tərəfində qalmışdı. dönərimi yeyə-yeyə ona baxırdım. maşınlar azalandan sonra o da gəldi yanıma. nə yaxşı gəlib çıxa bildin deyib güldüm. o gülmədi.

bulvarda gəzə-gəzə söhbət edirdik. içində dönər qırıntıları olan paketi sol əlimdə tutmuşdum. sağ əlimlə də qızın əlindən tutmaq istiyirdim amma cəsarət edə bilmirdim. həmin vaxtı o, nədənsə danışırdı. mənim fikrim isə onun əlində idi. yaxınlaşıb əlimi əlinə toxundurdum. buz kimi idi. əlini çəkmədi. bu hərəkət cəsarətimi artırdı. nəhayət əlindən tutdum. 20 metrdən sonra tutduğum şeyin əli yox çantasının aşağı hissəsi olduğunu biləndə əlimi çəkdim. əlindən tutmaq istədiyimi başa düşdü, qoluma girdi.

gəzə-gəzə azərbaycan prospektinə gəlib çatdıq, avtobusa minəcəydi. dayanacaqda gözlədiy. 5 dəqiqə sonra avtobus gəldi. –sağollaşanda biz niyə sevgili olmuruq dedim. –olmaz deyib avtobusa mindi...
-niyə olmazdı axı? bizim leyli - məcnundan, xosrov və şirindən, təhminə və zaurdan nə fərqimiz var idi? qoluma girmişdi, bir yerdə dönər yemişdiy. bəs nə idi dünyaya səs sala biləcək bu sevgiyə maneə olan?
avtobusdan düşüb yanıma gəldi. məni qucaqlıyıb səni dəlilər kimi sevirəm deyəcəyini düşünürdüm, dişində göyərti qalıb dedi , yenidən avtobusa minib getdi...

son bəyənilənlər:

oxuyucuların bəyəndikləri: