blok başlıqlarını gizlət
əl əməyi göz nuru: yazarın özünün favori seçdiyi ən sevdiyi entryləri:
Notice: Undefined index: rat in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 66
Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102
şimali amerikada fransızlarin müstəmləkəsinin, ingilislərin müstəmləkəsinin ərazilərində və hudzon çayi mənbələrində yaşayan qədim hindu tayfalarinin döyüş və müharibələr zamani işlətdikləri döyüş baltasidir. bu tayfalar altı qəbilə ittifaqindan ibarətdir və bu qəbiləyə moqauklar, oniedlər, seneklər, onondaqlar, tuskarorlar, və kayyuqlar daxildir.bu qəbilələr bir-birilə qohumdurlar,onlar lenap qəbilələri ilə düşmən idilər hansilar ki, tərkibinə mogikanlar və delavarlar daxildir. döyüş zamani onlar, tomaqavklarla minlərlə düşmən skalplari üzürdülər və bu üzdükləri skalplari böyürlərindən asirdilar, kim daha cox skalp üzürdüsə deməli o, tayfanin ən güclü, məğlub edilməz, müdrik döyüşcüsü idi.onlar tomaqavklari ilə həmişə döyüşə və hər cürə təhlükəyə hazir idilər.bu qədim hindu tayfalari o qədər ağilli,ayiq və diqqətcil kəşfiyyatçi idilər ki,hətta haminin şirin yuxu çəkən vaxtinda, çayin üzəri ilə kirimişcə yeriyən narraqanzetlərin (çox davamli at cinsləri)allyurlarinin(müxtəlif at yerişləri)izlərini seçə bilirdilər.nariqerililər (nariqeri-buruna taxilan sirqa) döyüş bitən zaman,tomaqavklarını yerə möhkəm zərbə ilə vurudular.bu səs onlardan hansinin qələbə çaldiğini bildirirdi.onlar öz tomaqavklarini gələcək nəsilləri üçün saxlayirdilar.
Notice: Undefined index: rat in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 66
Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102
çox özünə məxsus yazan və psixi cəhətdən ağır əziyyətlər çəkmiş yazıçıdır. 8 aylıq olanda anası ağır depressiyadan intihar edir , akutaqavada uşaqlıqdan irsən travma almışdır. atası və nənəsi ilə böyüsədə o, həmişə tək idi, kitabları ilə birlikdə böyümüşdü. özünü hər dəfə intihara sövq edirmiş, yaşaya bilmirmiş, həmişə yuxu dərmanları ilə saxlayırdı özünü. sonra akutaqava evlənir ( bu bir hekayəsində də var) uşaqlarıda olur və ailədə hər şey yaxşı gedir lakin, bu insan heyatdan o derece qopub ki, ailəsi ilə yaşaya bilmir. bir müddətlik çıxır gedir oteldə qalır və orada da yazır eləyir. bir gün dözə bilmir gecə boyu yuxusuz qalır və gün doğana yaxın həmişə atdığı yuxu dərmanını overdose eliyir və ölür. onu intihara sövq etməyinin başqa səbəbləridə var. bəzi sənətşünaslar və onun ölümünü araşdıranlar deyiblər ki, akutaqava haradasa qeyd edib ki, " mən heç vaxt viktor hüqo kimi yaza bilməyəcəm". deyənlər varki sırf onun depressiyasından öz işlərini bəyənmirdi deyə intihar edib. başqa bir fərziyyə isə bu idi ki, 1-ci dünya müharibəsindən sonrakı dövürlərdə yaponiyada krizis idi, işsizlik idi, çörək tapılmırdı. akutaqavanın bacısının əri işsizlikdən ailəsini keçindirə bilmir. sığortadan pul qopartmaq ümidi ilə öz evlərini qəsdən yandırır. lakin sığorta ekspertləri bunu araşdırarkən yanğının qəsdən çıxarıldığını aşkar edir. hər şeyi itirdiyinə görə yaşamağında bir məna görmür və maşını qatarın qabağına sürüb intihar edir. akutaqavada özünü yazdığı hekayələr ilə kiçik qonorarlarla güc- bəla ilə keçindirir. bəziləri onunla əlaqələndirir ki, qaynının ölümündən sonra akutaqava məcbur bacısı və onun uşaqlarına baxmalı olur lakin, onları dolandıra bilmir, ağlını itirir və intihar edir. rasyamon hekayəsini bəyənməsəmdə en sevdiyim yapon yazıçıdır. o hekayəni xatırlayarkən musiqi əsərlərindəki preludiya yadıma düşür. giriş verilir lakin sonu bilinmir. ona görədə rejissor rasyamon filmini çəkərkən iki əsərdən istifadə edib. əvvəlcə "rasyamon darvazaları" ilə başlayıb, arxasını isə möhtəşəm hekayəsi olan " sıx meşələrdə" hekayəsi ilə davam etdirib. yeri gəlmişkən qeyd edim ki, sujetin əsasını " rasyamon darvazaları" hekayəsi daşımır.
Notice: Undefined index: rat in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 66
Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102
çoxlarının tərbiyəsində valideynlərdən daha çox rol oynayan insanlardır. dayə, və ya baxıcı, valideynləri günün böyük hissəsində məşğul olan uşaqların tərbiyəsi, təlimi, əyləncəsi və yedizdirilib, içizdirilməsi üçün işə götürülən insanlardır.
vera ilə necə və harada tanış olmaqımızı xatırlamıram amma onunla keçirdiyimiz, yaşadıqımız hər an bir füsunkar poeziya kimi yaddaşıma həkk olunub. vera mənim ailəmlə yaşadıqımız mənzildə qapı qonşumuz idi. əksər rus qadınları kimi uzun boylu, saman kimi lakin çox yumuşaq xına ilə rənglənmiş çəhrayı saçları, açıq yaşılı rəngli gözləri onu saman saçlı kuklalara bənzədirdi. elə bil göz bəbəkləri ağ rəngdə duvaq ilə örtülmüşdü. yaşca çox qoca olan lakin zahirən həyat eşqiylə yanıb alışan balaca qız uşağına bənzəyirdi. anamın dediyinı görə onun kimi kimsəsi yox imiş bircə onunla birlikdə o evdə yaşayan bacısından başqa və yaşı çoc olduquna görədə əmək qabilliyətli insanlar sırasından çixarılıbmış. bizimlə qonşu olduqları üçün anamla tez-tez ünsiyyət qururmuşlar. anam mənə baxa bilmədiyinə görə ona mənim dayəm olmağı təklif etmişdi, o da buna qarşılıq anama ona bir məsələdə söz verməyini xahiş eləmişdi. əgər bir gün yataqımda yuxumun şirin vaxtında nəfəsim kəsilsə, mənə sahib çıx, istəmirəm ki, mənim vücudum ac qurdların didib-didişdirdikləri, soyuqdan çürüyən ət parçasına dönsün. biz onunla tez-tez kilsədə ibadətlərə gedərdik, kilsə xorlarını dinləyərdik. o, dua edərkən onun yalqızlığını, qiymətli xronometr kimi gizlətdiyi əzab-əziyyətlərini hər dəfə məlahətli simasında duyardım. bəzən vaxtımız çatmayanda kitabxana bağlannan vaxtı ərzində özümüzü gücnən çatdırıb bir-iki nağıl kitabı götürüb evdə oxuyardıq.ama daha çox kitabxanada oturmaqı sevərdik və oradakı müxtəlif kitabların yaratdıqı o qəribə qoxunu məlhəm tüstüsü imiş kimi ciyərlərimizə çəkməkdən doymazdıq. bəzən kilsədə ibadət mərasimləri keçiriləndə, mən onunla həmişə mərasimlərə qatıla bilmirdim və bacısı ilə gedərdi. mən getmədiyim zamanlarda mənə " svetoya voda " (müqəddəs su) gətirib deyərdi. bu suyu tez-tez iç tanrı oğlunun məlhəmli, şəfalı əlləri ilə toxunduğu sudur. hələ parklarda olan yelləncəklərdə yellənərkən, sənin başına gələcək hər cür təhlükədən, səni qorumaq üçün qıraqdan müşahidə edən həmin o, gözə görünən qüvvənin, sürüşkəndə sürürşərkən yıxılıb yerə dəydiyin, burnun qanadiqinda, hıçqıra-hıçqıra ağlamaqından əlləri titriyərək lakin soyuqqanlı tərzdə, qayğı ilə səni isti qucağında sakitləşdirən, o, saman saçlı qadının ölümü ilə razılaşmaq mənə qeyri-mümkün şərt kimi gəlirdi. kimsəsiz olan bu qadının sən demə moskvada acından ölən bir-iki səfil qohumlarıda var imiş. bir dəfə veraya həmin səfil qohumlarından məktub gəldi və məktubda yazılmışdı ki, onun adına moskvada bir otaqlı ev var. o məktubdan sonra vera bacısı ilə moskvaya həmən evə köçdülər və mənə bağışladığı kiril əlifbasıyla olan uşaq bibliyasından savayı heçnə qalmadı. lənətə gəlmiş murdar, səfil qohumlar, mənim yarım qalmış uşaqlığımı əlimdən aldılar, bəs mən indi necə böyüyəcəm?
mənim anama məktublar yazırdı, telefon zəngləri edirdi və xahiş edirdi ki, atam moskvaya gələrkən məni özüylə gətirsin. biz atamla aramıza bacım da daxil olmaqla onları ziyarətə getdik. çox xəstə idi, xəstəlik xora kimi onun bütün bədənini bürümüşdü, taqəti qalmamışdı, bədəni ruhuna, ruhu isə bədəninə tab gətirə bilmirdi, bükülmüşdü. elə hey məni yuxuda gördüyündən bəhs edərdi.məni tez-tez yuxularında görürmüş və məni tərk edib getdiyi üçün ondan inciyib sarsılmışdım deyə, soyuqqanlılıqla onun söhbətdərini dinləyərdim. mən bakıya qayıdandan sonra təxminən dörd - beş aydan sonra zəng gəldi. zəng çox narahat səslə çalırdı, elə bil nələrsə bilirdi. anamın bir az üzülmüş sifətini gördüm və mənə tərəf çevrilib zəng edən lidanın olduğunu (veranın bacısı) və təəssüflənərək , vera babulyamın öldüyünü dedi. və mən bu ölüm xəbərini alarkən heçnə hiss edə bilməmişdim. indi də qəbrinin harada yerləşdiyini bilmirəm.
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 66
Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92
Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101
Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102
altı yaşim var idi və dayəm moskvaya təzəliklə köçmüşdü,yəni bundan sonra mənim tərbiyəmlə anam məşğul olacaqdı.anam çox da arıq bədənə sahib olmayan,çəhrayı çalarları olan qəhvəyi gözlərə,düm ağ dəriyə və açıq -qəhvəyi saçlara malik olan orta yaşlı qadın idi.gecələr iki-üç saat yatdiğindan gözlərinin ətrafında iri şişlər əmələ gəlmişdi.anam nevroloji xəstəlikdən əziyyət çəkirdi.o vaxtı imkan olmadiqindan,maddi cəhətdən çox da sıxlıq çəkmirdik,sadəcə anam bir oğlan və bir cüt qiz anası olduqundan özünə vaxt ayırıb müntəzəm müalicə ala bilmirdi.bu xəstəlik onu tanınmaz hala salmışdı,hərçənd ki,mən onu həmişə belə xatırlayıram.mən məktəbdən evə qayıdanda, qurddan-soxulcandan axtaran qarğalar kimi mətbəxə sürətlə uçub eşələnəndə,anam iri damarların basdığı əllərindəki qabları yumağı dayandırıb,pırtlaşmış saçları ilə, qadın təbiətinə aid olmayan səs tonu ilə mənə qəzəblənib çımxırırdı.adi bir xoşa gəlməz vəziyyətdə özündən çıxıb,əlinə keçən hər evdə tapilan alətlərlə küçənin ortasinda sahibsiz cürüyən meyit görmüş quzğun kimi bədənimi deşik-deşik edərdi. küçələrdə gecəyə kimi oynamaqdan doymayan,analarin yun çubuquyla qoyun sürüsünü qovan kimi eve qovulan uşaqlıq vaxtlarında mən,bacim və rəfiqələrimiz bəzən isə digər məhəllədə yaşayan qızlarla skamyalara ya da səkilərə doluşub,futbol oynayan məhəllə oğlanlarının hansılar ki,aralarında artıq qardaşım yox idi və o da bizim kimi qıraqdan onlara tamaşa edib,diqqətlə izləyib,arada hakimlik edirdi.saat artıq on tamam idi və biz saat ondan gec evə gəlməməli idik çünki, erkən yatıb,sabah isə dərsə getməli idik.biz bacımla otaqımızın tör-töküntüsünü yığışdırarkən qapı döyüldü,qapının arxasında isə qardaşım idi və anam qapını açıb,yenə qadına xas olmayan səs tonu ilə qışqıraraq onu ağrıdan sözlər deyirdi.sonra anam qapını qardaşımın üzünə çırparaq ona get indi görüm başını soxmaqa koma tapırsanmı dedi.yarım saat ərzində qardaşım qapının arxasında sakitcə dayanmışdı və mən dözməyib onu içəri buraxdım.anam qəzəblənərək elə hey bizdən onu içəri kimin buraxdığını soruşurdu,deyirdi ki,onsuzda üçünüzdən biriniz it balası kimi döyüləcəksiniz.mənim qardaşıma həmişə ürəyim yanırdı çünki, qardaşımın ayaqlarında problem var idi.futbolla məşğul olduğu üçün bir dəfə ağır zərbə almışdı.taxta kimi uzun arıq ayaqları dəvəquşunun ayaqlarına bənzəyirdi və yeriyərkən bəzən tısbağanı xatırladardı.daxmasına hücum çəkilən,ailəsi üçün əlləşib-vuruşan,lakin yalnız bir parç pivə ilə bir parça çörək pulu qazanan, günahsız və silahsız ailəsini qorumaq üçün özünü qabağa verən bir kişi kimi,məni nəyin gözlədiyini bilərək qapını açdıqımı boynuma aldım.anam məni var gücü ilə götürüb küncə tulladı, paltarlarımı cıraraq məni soyundurub alt paltarları ilə saxladı və atamın qayışı ilə quduzlaşmış it kimi məni o ki var parçaladı.heç kəs qorxusundan mənə yaxın qalmadı o gecə. elə divara qısıldığım yerdən bir təhər qalxıb gecə anamin yataq otağına girib ona oğrun-oğrun baxmaqa başladım.anam zahirən o qədər saf,mərhəmətli və məlahətli görünürdü ki,elə bil mələkər onu öz simasına bürümüşdü.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343