Son yazılanlar
ai-art.tokyo
ai-art.tokyo
türkiyə
türkiyə
Bu gün 12 yaşı tamam olan sözlük.
Mübarəhsən, ay pişik-*
Yatmağa hazırlaşanda yadıma düşdü ki, 5-6 il əvvəl həyəcanla radio yayımları gözləyirdim ki, görən, sözlüyün ad günü necə keçəcək. indi sol framedə heç 11 mart yazısını görmədim. Ühü.
Demək olar, hər cür drama və şadlığa səbəb olduğun üçün, hamının həyatına, ürəyinə toxunduğun üçün, hamını bir az böyütdüyün üçün, hamının sirdaşı olub, qucaq açdığın üçün çox sağ ol, sevilirsəəəəən-*
*
maybe hamı olmasa da, mən xd
(baxma: Frankestein) - 1931.
(baxma: The innocents) - 1961.
Filmdə Mrs. Giddensin Bly qəsrində əmisinin himayəsində yaşayan flora və miles bacı-qardaşlarına baxıcılıq etməyə başlamasından və daha sonra baş verən qorxunc hadisələrdən bəhs olunur. Həm aktyorluğu, həm özündən sonrakı filmlərə təsiri ilə gözümün nuruna çevrilib.
(bax: Gothic)
Sevgili olmuşam. *
lol
Təbii ki, burada "özünüz kimi" birləşməsi bir balaca geniş aspektdən baxılacaq birləşmədir.
Necə özüm kimi? Görünüşcə, hal-xasiyyətcə ya zövqcə?
Görünüş və hal-xasiyyəti bilmərəm, ancaq zövqün tamamilə eyni olan insanla yaşamaq, böyümək tamam başqa hiss imiş. indiyə kimi heç yaşamadığım bir şey imiş.
Yunan mifologiyasında zevsin lənəti deyirlər buna. Mifologiyaya görə, əslində, zevs insanları 4 qol, 4 ayaqlı və 1 başda 2 fərqli üzlə yaradıb. Bu insanlar o qədər xoşbəxt ömür sürüblər ki, zevsə şükr etməyi, minnət duymağı unudublar. Zevs də hiddətlənərək bunun acığını həmin insanları ikiyə bölməklə və ömürləri boyunca öz ruh əkizlərini axtarmaqla lənətləyib.
Bunu yeniyetmə vaxtı ilk dəfə eşidəndə dəhşət sehirli gəlmişdi mənə, daha sonra böyüdükcə, toksik münasibətlər yaşayıb, analiz etdikcə bütün sehri pozulmuşdu gözümdə. Vəhşət kimi gəlirdi mənə münasibətlər, ruh əkizini tapmaq, özünlə rastlaşmaq isə möcüzə.
indi sanki ruh əkizimi tapmışam kimi hiss edirəm, ay sözlük-*
Biriylə eyni musiqini dinləyib, eyni filmi sevdiyim olmuşdu, ancaq eyni dərəcədə pişik sevdiyim, uşaqlıqdan eyni komandaya azarkeşlik etdiyim, xəbərsiz dəfələrlə eyni məkana getdiyim, eyni yeməyi sevdiyim, eyni yerdə böyüdüyüm, eyni anime səhnələrinə gülüb, eyni səhnələrə ağladığım, eyni oyunları oynadığım, eyni kitabları oxuduğum, hətta eyni qan qrupuna sahib olduğum*
bonus solaxay olmaq hahaha
olmamışdı lol.
Necə möcüzəli və məstan duyğular imiş, hələ özüm də inana bilmirəm.
Ancaq bir tərəfdən də düşünürəm ki, deyəsən, bütün bunlar yaşanmalı imiş ki, ən düzgün vaxtda özümlə rastlaşım.
bəzən bərabər nəsə izləyəndə mən də oturub, onu izləyirəm. Güzgü kimidir-*
Gaslighting edən şəxslərin əksəriyyətinin sahib olduğu psixoloji şəxsiyyət pozuntusudur.
Harasından başlayım bilmirəm, hər kəsin haqqında dolğun məlumatı olması gərəkən mövzudur deyə düşünürəm, ancaq sadəcə özünü çox sevmək, eqoizm deyə adlandıra biləcəyimiz qədər sadə deyil, narsistik şəxsiyyət pozğunluğuna sahib olmaq ayrı, narsist, eqoist davranışlara sahib olmaq tamamilə ayrı mövzulardır.
Haqqında elmi fakt, araşdırma verməkdənsə, narsist biriylə münasibət təxmini hansı formada irəliləyir bunu yazmaq istəyirəm, əslində.
Əsas xarakteristik xüsusiyyətləri, empatiya qura bilməmələri, manipulyativ olmaqları, uşaqlıq, ailə travmalarının davranışlarına səbəbiyyət verməsi, özdəyərlərinin aşağı olmasıdır.
Düşünülənin əksinə, hər zaman aqressiv, passiv-aqressiv deyillər, bəzən, xüsusilə ilk baxışda çox mehriban, canayaxındırlar.
Bildiyim qədərilə, müalicəsi çətindir*
hətta yoxdur deyən də çoxdur.
Adətən onunla münasibətiniz love bombinglə başlayır. Bəh! Nağıl. Bir anda verilən qayğı, sevgi, canıyananlıq, mehribanlıq. O qədər safe, comfortda hiss edir ki, insan davam edən o toksik, əzablı günlərin hamısında həmin o ilk həftələrdəki hissləri axtarır. Düşünəcəksiniz ki, bütün münasibətlər love bombinglə başlayır, ancaq nea, bu münasibətdə hər şey ani olur. Digər münasibətlərinizdə 3 aya qət edilən hər şey burada 3 həftəyə olur.
Bu müddətdə hər şey nağıl kimi olur, çiçəyiniz çırtlayır, axı siz "Love of my life"ınızı tapmısınız!
Əksərən, ikinci mərhələ soyuqluq nəticəsi bəzən aranıza məsafə qoyması ilə davam edir. Soyuqluq, məsafə dediyim onun mental cəhətdən yorğun, tükənmiş hiss edib, qınına çəkilməsi deyil*
ki bu normal bir haldır
, sözün əsl mənasında mənasız, heç səbəbini özünün açıqlaya bilmədiyi məsafə. Hamıyla yaxşı, səninlə pis.
Bu mərhələdə yavaş-yavaş onun qurbanına çevrilməyə başlayırsınız, çünki bu hərəkətlərin səbəbini bilmirsiniz, narahat olursunuz, nə oldu axı birdən-birə?
Davamı isə gaslightinglə gəlir. Bu gedişatda Düzgün qurulmayan kommunikasiyanın səbəbini öyrənmək istədiyin hər an "yorma", "üstümə gəlirsən", toksiksən" sözlərini eşidirsən. Özün də yorulub, uzaq qalırsan, bu səfər də "yenə itirib-axtarmadığın" üçün sən günahkar olursan. Ümumiyyətlə, bir narsistlə münasibətin varsa, həmişə müqəssir sənsən. Sözdə sənin olmadığını dediyi anlarda belə zehnində sənin olduğunu düşünür. O yumşaqdır, üslubu yerindədir, sən kobudsan, o düzgündür, sən səhvsən, etdiyi səhvlərə səbəbiyyət belə verən sənsən. "Sən bunu etməsəydin, mən də etməzdim" cümləsinin 100 fərqli formasını eşidə bilərsiniz.
Sizinlə empatiya qurması çox müşkül məsələdir, "hər hərəkətinə görə tənqid oluna bilər yəni insan?" deməyin, bəli, tənqid də olunursunuz.
Yetinmir. Yetmirsiniz ona.
Ən kədərlisi isə odur ki, siz onun gözündə şəxsiyyət deyil, oyuncaq olursunuz. Sizdən sıxılıb, başqasına yönəldiyi kimi, başqasından da sıxılıb sizə yönələ bilir. O sizi hər kəsdən, hər şeydən qısqana bilər, aman, aman, qələt edib ona qarışasınız. Qiyamət qopar.
Sabit deyil, niyə başqasıyla olmaq istədiyinin bir səbəbi olmadığı kimi, niyə sizinlə olmaq istədiyinin də bir səbəbi yoxdur. Açıq-açıq soruşanda da deyə bilməz onsuz. Özü belə anlamır səbəbini, yanındasansa, cibindəsən, vecinə deyilsən, fəqət öz həyatın varsa, qiymətlisən, kaş yanında olasan.
Bəs niyə bu davranışlar qarşılığında qurban olan tərəf münasibəti bitirmir?
Aha, Ən kilid nöqtə burasıdır. Sadədir, çünki münasibət başladığı ilk gündən manipulyasiya edilir.
Gaslighting entrymdə toxunmuşdum, əslində, bu məsələyə. Manipulyasiya edilən, gaslight edilən insan içində olduğu vəziyyətin fərqində olmur, Hətta deyərdim uzun bir müddət olmur. iç savaşı çox olur.
Dənizi, sahili xoşlamağın dramatik bir şey olduğuna, yaxud ürək xəstəsi olmağınızın heç bir önəmi olmadığına da inandırıla bilirsiniz hətta. HƏTTA. Siz böyüdürsünüz hər şeyi, çünki histerik və toksiksiniz, halbuki aranızdakı problemlər qarşılıqlı yaşanır, problem varsa, ikinizdə də bir anlaşılmazlıq variantı cəfəngdir onun üçün.
Bir yerdən sonra onsuz da problem olduğunu, türklər demiş "ruhunuzun sömürüldüyünü" bilirsiniz, istər 17, istər 25 yaşınız olsun. Əfsus ki, ilk münasibətini narsist biriylə yaşayanlar, narsizm haqqında heç bir dolğun məlumatı olmayanlar daha şanssızdırlar bu məsələdə, çox əzablı formada öyrənirlər bu təcrübəni, münasibətlərdə sərhədləri olmadığı üçün daha çox çabalayır, özgüvənlərini daha çox zədələyirlər, daha çox toksikləşirlər.
Ancaq özdəyəri olan insan Bu səfər özü ilə, bütün şəxsiyyəti, varlığı ilə toqquşduğu üçün, hər gün səbəbini anlamadığı formada özgüvəninin zədələndiyi və geriyə kimliyindən, varlığından heç nə qalmadığı üçün münasibəti bitirməyə cəhd edir. Çox çətinliklə ha.
Ancaq ilk səfərdə bitən belə toksik münasibət görməmişəm də, eşitməmişəm də, açığı, səbəb odur ki, qarşı tərəf onsuz da bir yerdə yenə tərk edilmək, "oyuncağını itirmək" qorxusundan çabalamış olur, dəfələrlə qayıtmış, təkid etmiş olur.
Bəzən Tez tərk edən biri olduğunuz üçün, bəzən qalıb "mübarizə aparmadığınız" üçün yenə histerik, toksik adlandırırsınız.
Lakin ən önəmlisi ondan ayrı qaldığınız müddətdə daha dinc olduğunuzu görürsünüz. "Gençleştim resmen, bu kadar mı farkeder" moodu həsrətdən, darıxmaqdan, sorğulamaqdan önə keçir. Bu da bitişdəki kilid nöqtədir.
Nəyinsə yanlış olduğunun fərqinə varmaq.
Münasibət boyunca onsuz da ədəbi formada desək, gözünüzdəki işıq gedir. Dəyərsizləşirsiniz, neqativləşirsiniz, həmişə sorğulayırsınız, ayrı qaldığınız müddətdə isə, həyat keyfiyyətinizi az da olsa, bərpa edirsiniz, nəyin ağ, nəyin qara olduğunu seçməyə başlayırsınız.
Bunu da qeyd etmək istəyirəm ki, bütün münasibətlərdə səhvlərin, yanlışların qarşılıqlı olduğunu düşünürəm.
Bir narsistlə münasibətdəsinizsə, qurbansınızsa, bütün yanlışlar ondadır demək yersiz olur. Münasibətin irəliləyən anlarında sərhədinizi müəyyənləşdirə bilməyib, hədsiz fədakar olmaq, onun daha çox xoşuna gəlmək üçün kimliyini unutmaq, toksikləşmək, münasibəti dəhşətli dərəcədə toksik münasibətə döndərmək də mümkündür.
Uzun sözün qısası, içinizə axıtdığı zəhərdən qurtula biləndən sonra, Bu münasibətdən çıxandan sonra nə özünüzə, nə də qarşınızda sizinlə şəffaf şəkildə ünsiyyət qurmağa çalışan heç kimə etimad göstərə, güvəninizi asanlıqla bərpa edə bilmirsiniz.
Narsistlə münasibətinizi bitirdikdən sonra amma, görürsünüz ki, böyüyürsünüz, bəlkə də, o münasibət boyunca gerçək olan tək şey bu olur. Şəxsiyyət inkişafı pik həddə olur. Bambaşqa bir dünyagörüşü qazanırsınız münasibətlərdə, əgər aşa bilmisinizsə. bunu belə münasibəti olmuş hamıdan duya bilərsiniz.
Bu barədə, nə qədər təhlükəli olduqları barədə çalışın bilgili olun, Münasibətlərdə sərhədlərinizi müəyyən edin, Özünüzü qoruyun, məstanlar. -*
Bir də insanın içində həmişə bir şübhə qalır, görəsən sevibmi deyə, mən illər sonra anlamışdım, özü daxil heç kimi sevə bilmədiyini.
Happy anniversary!-*
Bu coğrafiyaya, bu cəmiyyətə nifrət edirəm, sözlük.
Kin qusan insanlara, ölüm yarışdıran insanlara*
"baxın bizdən 50 şəhid varsa, ermənilərdən 100-ü var tiplərinə əhəh"
bu ehtiraslara, içimdə bu qorxuyla yaşamağa nifrət edirəm.
Hər şəhid xəbəri alanda əlimin-ayağımın yerdən kəsilməsinə, "vuraq, çırpaq, döyək, əsas torpaq alaq" zehniyyətinə nifrət edirəm. Hər oxuyanda tiksinirəm, kaş sizin kimi qanmaz insanlar klaviatura arxasında qəhrəmanlıq eləyəndə, bapbalaca uşaqlar şəhid olmasa deyirəm.
Eyni duyğuları ikinci dəfə yaşamaq qorxusu o qədər çox bürüyüb ki içimi, cəbhədə əzizləri olan insanlarla empatiya qurmaq o qədər ağır gəlir ki, indi insana, can gedir, ömür gedir. sözün bitdiyi yerdəyik sanki. Yenə şəhid veririk. Yenə kədər var.
Səliqəli məqalə yazma bacarığı. Net-*
Bu aralar bir çox məqalələr yazıb, edit edirəm, fikir verirəm ki, başqalarının çətinliklə yazdığı, editlədiyi şeyləri sanki sözlükdə uzun bir entry yazırammış kimi rahatlıqla yazıram. O qədər gözəl zövq alıram ki, içim bir xoş minnət duyğusu ilə dolur kii, "bu xüsusiyyəti sözlük sayəsində qazanmısan" deyirəm.-* Universitetdə diplom işimi də bunun sayəsində təxmini 1 həftəyə bitirmişdim, indi işdə bəhrəsini görürəm. Aw.
Bonus olaraq: yaxşı, pis həyatımıza toxunan məstan yazarlar. Hər tanışlıqdan bir dərs götürüb, elə davam etmişik hamımız, çox güman ki-*
Meeeeeeeeooooow-* Həyatımın ən dinc günlərini yaşayıram, deyəsən. Qəribədir. Mən Həmişə ona çatım, buna yetişim, hər şey yolunda olsun qaçaqaçında olmuşam, indi-indi anlamışam ki, hər şey mənim əlimdə ola bilməzmiş, hər şeyi mən həll edə bilməzmişəm, hamıya çata bilməzmişəm, sevdiyim hər kəslə çevrələnə bilməzmişəm, o itkilər olmalıymış, o hadisələr yaşanmalıymış.
Əslinə qalsa, 1 aydır heç işləmədiyim qədər Ağır rejimdə işləyirəm, gələcək planlarım üçün çabalamağı, ailəmlə, dostlarımla vaxt keçirməyi yadırğamamağı da işə qatarkən günüm uçub gedir, həqiqətən, uçur, bir də gözümü açıram ki, yerimdəyəm, gözümü ovuşdura-ovuşdura qalmışam, həddən ziyadə yoruluram, ancaq illərdir bu qədər rahat, fikirsiz, mum kimi yatdığımı xatırlamıram. Həmişə çox tənə etdiyim, qınadığım "robot insan" anlayışım, qərəzim vardı, artıq qınadığım o robot insana çevrildiyimi düşünürəm bəzi situasiyalarda yeni tanıdığım insanlara qarşı. Açığı, az-maz da qansızlaşmışam, heç nəyə təəccüb etməməyə başlamışam, Bir yandan Gözləntilərimi minimuma endirmişəm, ailəm, dostlarım daxil heç kimdən nəsə ummamağa səy göstərirəm.
Münasibətlərimi idarə etməyə çalışmaq əvəzinə, azad buraxmışam, dəyişdirə bilməyəcəyim şeyləri dəyişdirmək üçün çabalamıram, bəlkə də, bu səbəbdən ilk dəfədir həyatdan bu qədər zövq alıram, ala bilirəm, arxa fonda azərbaycanda daimi streslə yaşamaq, bərbad bir sistemlə başa çıxa bilmək cəhdləri, cəmiyyətlə "öz aləmində" mübarizə, boğaza qədər yığan ədalətsizlik və məişət problemləri olsa belə, anı yaşaya bilirəm, bəzi günlərdə gülməkdən ağzım ağrıyır, gözümdən yaş gəlir, hər şey gülümsədir, güldürür məni, dayanmadan danışıram. bəzi günlərdə ağzımı açmağa heyim olmur, elə əlimi çənəmə qoyub nəyisə, kimisə dinləyirəm, ancaq əvvəlki kimi paralamıram özümü, problemsiz keçirdiyim hər ana görə içim tərifsiz bir rahatlıq duyğusu ilə dolur.-*
Bir dəfə fizika müəllimim yaxın dostunun ölümü haqqında danışanda 58 yaşında ölən dostunun baş daşında sadəcə 2 il yaşadığını *
məsələn- 1946-1948
yazmağını və dostunun yalnız o 2 ildə, həqiqətən, yaşadığını, nəfəs aldığını, həyatdan zövq aldığını hiss etdiyi üçün belə vəsiyyət etdiyini demişdi, çox təsirlənmişdim, hədsiz məntiqli gəlmişdi, "görəsən, mənim də elə günlərim olacaq?" Deyə elə hey düşünürdüm 7-8 ildir. indi isə Hardasa, hardasa o günləri yaşamağa başlamışam. -*
Bir az da danışsam, nil karaibrahimgilə dönəcəmdfggg. dingişləşmişəm, amma sözün poetik forması ilə desək, yaşamağı öyrənmişəm-*
Bu gün başlamasından bir il ötən, keçən ilin bu günündən müharibə bitincəyə kimi 7-dən 70-ə, proqressivindən patriotuna xalqın gözünü cəbhəyə dikən, 44 günü 44 il kimi gələn, üç min insana yaxın şəhid verdiyimiz, sözün əsl mənasında, ürək dağlayan, sağalmayan yaralar açan, dəhşətlərlə dolu müharibədir.
Keçən ilin bu günü səhər 8 idi, elə təzəcə yuxudan ayılmışdım, qardaşım gəlib dedi ki, müharibə başlayıb, ay reyn, interneti də vurublar, əməlli-başlı döyüş gedir. inanmadım birinci, nətər yəni müharibə başlayıb? "Əşi e, azərbaycan müharibə edəndir? Aprel döyüşləri kimi olar, uzaqbaşı putin oyanıncaya qədərdir" dedim ilk öncə, amma içimə də qurd düşmüşdü axı, tv-ni açıb, həyəcandan yerdə oturub, cəbhədən gələn bir sorağa həsrət, bir yandan qorxu ilə izləməyə başlayırdım xəbərləri ki, birdən ciddiləşər vəziyyət. Həmin vaxt elə yerdə idik ki, cəbhəyə gedənləri yola çıxanda rahatCa görə bilirdik, yanımızdan keçib gedəcəkdilər bir azdan. günorta olmamış qonşular hay saldı ki, tanklar, hərbi maşınlar gedir, içində də əsgərlər. hamı küçəyə axışırdı, birlik var idi o gün, indi internetdə dolaşan videoların bəziləri o gün çəkilmişdi elə, kimin əlindən nə gəlirdi kömək etməyə çalışırdı, bəziləri maşını itələyir, balaca uşaqlar aldıqları suyu, vaflini, şokoladı verməyə çalışırdı, böyüklər kaset-kaset su yükləməyə cəhd eləyirdi, analar ağlayırdı, insan bilmirdi ki, heç vaxt bu ölkədə görmədiyi birliyə duyğulansın o an, yoxsa ölümə gülümsəyərək, coşğu ilə gedən əsgərlərə.
Sonra Evə gəldik, televizorda "murovdağ silsiləsindəki yüksəkliklər azad olunub" xəbərləri yayıldı. Axşam çıxdı məlum şəxs tv-yə, qismən səfərbərlik elan elədi, onda qardaşım dedi ki, məni uzaqbaşı sabaha çağıracaqlar, özünüzü tox tutun, qorxmayın. Dediyi kimi də oldu elə, 2 gün sonra qardaşımı yola saldıq cəbhəyə. O qədər qəribə situasiya idi ki, insan heç dərk etmirdi o an ən əzizinin hansı od-alovun içinə getdiyini. Donuq qalmışdım, müharibəyə aid hər şey donuqlaşdırmışdı məni, ümumiyyətlə, azad olunan heç bir yerə sevinə bilmirdim can getdiyi üçün, evdəkilərdən keçib, yanlarında ağlaya da bilmirdim ağlamaq üçün bir himə bənd idilər deyə. Çox dramatik idi. getsin, qayıtmasın o günlər.
indi o günləri xatırlayanda necə dözmüşəm deyirəm. Həqiqi ha. necə ürəyim partlamayıb o nigaranlığın, o bilinməzliyin, o kədərin qarşılığında. Hər telefonla danışanda "Özünü qoru" deməklə əlindəymiş kimi özünü silahdan, çətinlikdən qoruyacağına, ona heç bir şey olmayacağına inanırdım, gün ərzində ondan bircə dəfə 10-15 saniyə "yaxşıyam" sözünü eşidəndə elə bilirdim, getdi daha təhlükə, yaxşıdır hər şey. Həyat üzümüzə gülmüşdü amma, sağ qaldı.
Müharibə Cəbhəsi, bərdəsi, gəncəsi ilə, hamısında yarım qalmış həyatlar, hamısında deyilməmiş son sözlər buraxdı, sağ qalanların hamısında bir travma yarandı. O günlər hiss etdiklərimi heç vaxt unutmayım, müharibə dəhşətini yadırğamayım deyə şəhid şahin allahyarovun videosunu yükləmişdim telefona keçən noyabrda, mütəmadi olaraq xatırlayıram onu, daha doğrusu, müharibə deyən kimi ilk onu xatırlayıram "bu videoya baxıb heç vaxt ağlamayın" dediyi yerdə, yəqin ki, minlərlə insanı ağladıb, yüzlərlə şəhidin ailəsinə deyə bilmədiyi son sözləri deyib.
)
Psixoloji manipulyasiya, şiddət. toksik münasibətin olmazsa olmazı.
Etimologiyası patrick hamilton-un 1938 istehsalı "gas light" adlı səhnə oyunu ilə əlaqəlidir. Oyun bella və jack adlı evli cütlüyün həyatından bəhs edir, burada jack hər ötən gün bellanı qaz lampası sayəsində asta-asta manipulyasiya edir. O Belladan xəbərsiz hər gecə qaz lampalarının işığını qısır, bella tədricən işığın daha da azaldığını deyəndə isə, onu getdikcə ağlını itirməklə, dəli olmaqla günahlandırır. Bənzər ssenaridə 1940 və 1944-cü illərdə Çəkilmiş "gaslight" filmi də Var, xüsusilə 1944 istehsalı olan izlənəsi filmdir.
Gaslighting Hər cür münasibətdə: iş həyatında, özəl həyatda, ailə daxilində özünü göstərə bilir. "Bəs nədir bu gaslighting?" desəniz, Qarşı tərəfi Manipulyasiya etmək, özündən şübhə etməyinə səbəb olmaq, olmayan şeyin varlığına inandırmaq, bariz, açıq-aydın olan bir şeyin də olmadığı yalanının diqtə edilməsidir.
Gaslightingə məruz qalan insan tərəfindən içində olduğu vəziyyəti anlamaq kompleks hala gəlir, Çünki Adətən Sevib, dəyər verdiyiniz insanlar tərəfindən buna məruz qalırsınız, qarşı tərəfə verdiyiniz dəyər, onu itirmə qorxusu ucbatından bu tənələri, manipulyasiyanı gözardı etməyinizə, boyun əyməyinizə, travmaya səbəbiyyət verir. "Şişirdirsən", "böyüdürsən", "yorursan", "səhv başa düşürsən" tipli cümlələrlə başlayıb, "mən, əslində, sənin yaxşılığını istəyirəm, amma.." tipli cümlələrlə davam edərək ömrünüzü-gününüzü qara eləyir. Həmişə tənqid olunan*
hətta bəzən təhqir olunan
sizsiniz, hər hərəkətiniz qarşı tərəfdən histerik, neqativ, yorucu olaraq qiymətləndirilir. gaslightingə məruz qaldığınızı anlamaq vaxt alır, məşəqqətli yol qət etməli olursunuz buna görə də. Uzun müddətdən sonra, O insanın sizə vurduğu ziyanı dərk edirsiniz, fəqət nə formada ziyan vurduğunu, aranızdakı problemi başa sala, qarnınızın azarını hər hansısa bir dostunuza, yaxınınıza izah edə bilmirsinizsə, 90% gaslightingə məruz qalmısınız deməkdir. Mən bu vəsilə ilə anlamışdım ən azından.
Xəfifə alınacaq cinsdən bir zəhrimar deyil, Toksik münasibətiniz nəticəsində, həqiqətən, Neqativləşirsiniz. Birbaşa Özünüzə olan inancınızı zədələyir, insanı paranoyak, şübhəçi, bambaşqa birinə çevirir. Mən təxminən 2 il girinc olub, histerik, zəhlə tökəcək dərəcədə həssas olduğuma inandırılmışdım məsələn. Çətinliklə Münasibəti bitirdikdən sonra belə xəsarətlərini görmək mümkün, təsirindən çıxmaq çətindir, xatırlayanda üzümü buruşduracaq qədər aciz vəziyyətLərə düşdüyümü görürəm indi. Mərsiyə demək istəmirəm haha, bu qədərini belə Yazınca yoruldum, yaşaması sizdən iraq. Düşünürəm ki, hər insanın, xüsusilə də yeniyetmələrin bilgiləndirilməli olduğu məsələlərdən biridir.
daha ətraflı 
əlaqəli yt videosu
Gördüyüm qədəri ilə, Azərbaycanda xüsusilə, qadınların *
bir yaşa qədər
ya ən böyük sınağı, ya da dayağı.
Bu gün universitet vaxtı yaxın olduğumuz, sonra anidən dərslərə gəlməməyə başlayan, hər vəchlə çalışıb, xəbər-ətər ala bilmədiyim bir qızın xalasıqızı ilə qarşılaşdıq 28-də, qızı xəbər alanda birdən elə qeyb olmasının səbəbinin böyük qardaşının qızın sevgilisi olduğunu öyrənməsi olduğunu dedi, telefonu əlindən alıb, whatsappı silib, dərsə də gəlməyə icazə verməyib, danışmağa cəhd edən insanları da söyüb, "əxlaqsızlıq elə, namus belə, bizdə belədir" deyə çərənləyib, uzaqlaşdırıb qızdan, nəticədə qız hələ də məzun ola bilməyib, indi rayondadır. Çox kədərli deyil?
Rəhmətlik nənəm hər dəfə ağrıyanda "canın candan xəbəri olmur" deyirdi, bu da bənzər bir şeydir, zənnimcə, hansı perspektivdən baxırsansa bax, yaşamayan bilmir ağırlığını, təsirlərini. Hazırlıq vaxtı Ən yaxın dostumun başına gələndə "nə qədər ciddi ola bilər ki?" Deyə düşünüb, "dik dur sən, icazə vermə sənə müdaxilə etsin, atan və ananla danış, bir əlac tapacaqlar, tapmasalar biz danışarıq" kimi məsləhətlər verirdim qanmaz və uşaq ağlımla, qız bu sözlərin a-sını deyə bilmədən əlinə qaynar qaşıq basıb, "o oğraş əlini tutsa, əlini də kəsərəm" deyib elə göndəmişdi hazırlığa qardaşı. Biz Həll etməyə çalışdıqca, qızı daha da incitmişdi. Digər bir bənzəri, 11-ci sinifdə bir dostumun sevgilisi olduğu üçün qardaşı 2 il danışmamışdı onunla. Bəli, danışmamışdı. Bir evin içində. Altını xətləmək istəyirəm ki, bütün bunlar bakıda yaşanıb, hər hansısa bir rayonda deyil, vəziyyət bu qədər gərgindir hələ də.
Pathetic olsa da, reallıq budur, hamıya aşinadır bizim oğlanların "namus" və "qeyrət" gözətçiliyi, ailələrin, yəni ana və atanın buna göz yumması.
il olub 2021 bunu hələ də yaşayan minlərlə qadın var. başa düşürəm hər kəs öz bacısını bu murdar cəmiyyətdən qorumaq istəyir, fəqət unudur ki, o qız "filankəsin bacısı" deyil, o qız da ayrıca bir fərddir, Çıxış yolu qızın həyatını məhdudlaşdırmaq, qızı sevdiyi üçün günah, yanlış bir şey edirmiş kimi bu formada "cəzalandırmaq" deyil. Utanılacaq bir qardaş olmayın, həyat məhv etməyin, lütfən.
Beynimin içindəki fikirlər qaralama dəftəri kimi olanda, boğulanda həmişə düşünürəm ki, deyəsən, həyatdakı ən böyük şansım belə bir qardaşa və anaya sahib olmağım olub. Qardaşım məndən 4 yaş böyükdür və hələ də "Hara getdin?", "niyə getdin?", "o nə geyim idi elə?", "o kim idi?", "kiminlə danışırsan?" kimi suallar ünvanlamayıb, məhdudiyyətlər qoymayıb qarşıma, "Qorumaq" adı ilə həyatıma müdaxilə etməyib. Sağlam münasibətimiz olub, uşaqlıqda mən yersiz ləktə, o sakit olduğumuzdan da həmişə yola verib məni, evdə futbol oynayanda sındırdığım şüşənin günahın öz boynuna götürüb-* yeniyetməlikdə yanlış yoldan irəlilədiyimi görəndə "güvənimi sarsma, xahiş edirəm" deməsi sayəsində özümdə səhvlər görməyimə və bunları düzəltməyimə səbəb olub, nə bağırtı, nə qışqırtı, nə də məhdudiyyətlə həll etmişik problemimizi.
hər şeydən əlavə, indi formalaşan mənə, zövqümə çox böyük təsiri olub, fantastika ilə, oyunlarla, pink floydla, anime ilə, və ən əsası məni sözlüklə o tanış edib-*
6 il əvvəl bakı dövlət universiteti haqqında entry oxuyub güləndə "bizim də ekşi tərzində sözlüyümüz var, yazıram orda, gəl bir göz ataq da", deməsi ilə 6 il əvvəl sözlükdə soyuq sentyabr gecələrinin sonlarındadffd bu hesabla qeydiyyatdan keçmişəm. O gündən onun nickini tapa bilməmişəm, yığıb-yığışa da bilməmişəm sözlükdən *
:ddd
Arada görürəm ki, Yaşımız artdıqca məsuliyyətimiz çoxalır, bəzən yollarımız ayrılır. içimdən ancaq illərin bu səmimiyyəti köhnəltməməsini, daim onunla vaxt keçirməkdən bu dərəcə zövq almağı diləyirəm.-*
Həmişə yaxınlarıma, xüsusilə yeni tanış olduğum birinə ilk dəfə qardaşım barədə danışanda çox böyük fəxrlə, həvəslə danışdığımı deyirlər. Elə heyranlıq duyuram, deyəsən, qardaşıma. Bəlkə də, ironikdir, normal qardaşın olması gərəkdiyi kimi bir qardaşa sahib olduğum üçün duyduğum heyranlıq.
Lev tolstoyun kiçikhəcmli, axıcı əsəri. Əsərdə günah işlədən Bir mələyin Yenidən səmaya qayıtmaq üçün yerə enərək "insan nə ilə yaşayır?" Sualına cavab axtarmalı, həyatın mənasını dərk etməli olduğundan danışılır.
Tolstoyun dinə sığındığı zaman qələmə aldığı kitablarından biri olduğu üçün kitabda incildən izlər tapmaq mümkündür.
spoiler
Əsərin əsas personajları çəkməçi olan semyon, onun həyat yoldaşı və səmadan qovulmuş mələkdir. Çətinliklə dolanan çəkməçi gördüyü işə görə əməyinin qarşılığını almağa gedəndə kilsənin yanında ağartı görür, yaxınlaşdıqca bu ağartının çılpaq, insanabənzər bir varlıq olduğunu anlayır, Yanından ötüb keçir, yolun ortasında geriyə baxanda tərəddüd içində qalır, ölməkdə olan birinə yardım etmədiyi üçün vicdanı sızıldayır, geriyə dönüb həmin şəxsə yaxınlaşır, burada nə etdiyini soraq etdikdən sonra mərhəmət göstərib onu evinə dəvət edir və daha sonra ona iş verir. Kitabın əsas qayəsini çatdırmaqda bu hadisənin böyük önəmi var. Tolstoy kitabda yazır:
"indi insanlar özlərini düşündükləri üçün yaşadıqlarını fikirləşsələr də, əslində ancaq sevgi ilə yaşadıqlarını başa düşürəm. Kimdə sevgi varsa, O tanrının yanındadır, tanrı da onunladır, çünki tanrı özü elə sevgidir."
Onun bu fəlsəfəsi bir növ Hüseyn cavidin "mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir" fəlsəfəsi ilə səsləşir.
Sevgi, sevginin sağlam olan hər formasının insanı gözəlləşdirdiyini, neçə yaşında olursa olsun, dəyişdiyini müdafiə etmişəm həmişə, fəqət "yaşamaq üçün sevgi yetirmi?" Deyə sorğuladığım günlərdəyəm. Qəliz, nisbi və müzakirəyə açıq sualdır.
spoiler
Bu aralar instagramda, metroda tez-tez qabağıma çıxırdı bu kitab, oxusanız, vaxt itkisi olmaz, çox qısa, axıcı əsərdir, göz qırpımında bitər, hətta azyaşlı uşaqların da göz atmalı olduğu kitablardan biridir deyə düşünürəm, həm kiçik, həm insanın içini isidən, həm də düşünməyə sövq edən.
"istəmədən varam, istəmədən də öləcəyəm, olduğum şeylə, olmaq istədiyim şey arasında, xəyal etdiyim şeylə, həyatın məni etdiyi şey arasındakı boşluğam" sözlərinin sahibi yazar.
(baxma: the book of disquiet )
Fin dilində "Əskikliyi hiss edilən, ölüm ya ayrılıq səbəbindən artıq əlaqə qura bilməyəcəyimiz birinə qarşı hiss etdiyimiz həsrət hissi" mənasına gəlir. Nostalgiya və ümidsizliklə bərabər gəlir gələndə bu hiss.
hər cür həsrət ruhu gəmirir onsuz.
Üzdə təbəssüm yaradan başlıq-*
xüsusilə ilk vaxtlar, Qarşına çıxan, ünsiyyətdə olduğun hər kəsə ağız dolusu ondan danışmağa başladığın, ondan danışmaq istədiyin andır. Mədəndə kəpənəklərin uçuşmasından daha çox fil təpişməsini hiss edirsən, bir də görürsən adicə qab yuyanda, iş görəndə, avtobusda onu düşünüb, gülümsəməyə, ağaca, divara baxıb qımışmağa başlamısan, uşaqlaşırsan, şənləşirsən, gözəlləşirsən, daha yaxşı insan olmağa çalışırsan özündən asılı olmadan. Çox yaşamağa dəyər hissdir, çox.-*
Hər şey düz getməyəndə də sevginin altında əzilirsən, nə qədər əziləcəyin ona nə qədər "tutulduğundan" asılı olur.
Bir də bu mahnını dinləyib, onu düşünürsənsə, təbriklər -*
)
Süni intellekt sayəsində istədiyiniz şəkli renessans rəsminə çevirən sayt. Səhifə açılan kimi "try it now" düyməsinə klikləyib, şəkli yükləyə bilərsiniz. Ən çox gözümü oxşayan mənzərə rəsmləri oldu.-*
Bu isə, əslində, pişik idi...olsun.. pişiyimə dədələrinin renessans portretlərini tapmışam deyə sırıyacam *
ahahaha
Yeyir, içir, gülür, gəzir, amma yaşamır.
Barokko dövrünün görkəmli alman bəstəkarı george frideric handelin Ən dəyərli klassik musiqilərindən biridir.
)
"Bədbəxtliyi sevdirən filosof" olaraq tanınan ruminiyalı filosof. Mövcudluq ağrısını hər sətri ilə dilə gətirən, nihilistliyini olduğu kimi kitablarına yansıdan, pessimist fikirləriylə insanı həm düşündürən, həm narahat edən şəxsiyyətdir.
Adətən insanı içdən-içə gəmirən fikirləri olduğu kimi yazdığı üçün Kitablarını təhlil etmək, üzərinə düşünmək, həzm etmək yorsa da, kitabındakı fikirləri altını xətləyə-xətləyə, notlara qeyd edə-edə oxunası biridir. Olsun ki, mənim həyata qarşı olan optimist mövqeyimə bu qədər tərs düşdüyü üçün ovsunlayıb məni, bilmirəm.-*
Filosof a short story of decay, All Gall Is Divided, history and utopia, The Fall into Time, The New Gods kimi kitabların müəllifidir.
"Fikirlərin bir-birinin yerinə keçə bildiyini qəbul etməməkdə israr edildiyi zaman qan axar" Deyə bir aforizm görmüşdüm şəxsi tərəfindən səsləndirilmiş, ondan sonra kitablarını oxuma qərarına gəlmişdim. Normal insanın heçlikdən başqa bir şeyə tutunmamalı olduğunu söylədiyi Çürümənin kitabını 1949-cu ildə yazıb, kitabda fanatizm, peyğəmbər, tanrı içində yox olmaq, qayğı, ölüm mövzularına toxunur. Aforizm məharətini ən aydın formada göstərdiyi kitabdır deyə düşünürəm.
*
kitabları haqqında ayrıca başlıq açıb, yazmaq daha doğru olar deyə çıxışımı burada sonlandırıramsds
Haqqında Paylaşmaq istədiyim iki video var:
Birincisi, A century of writers sənədli Serialının emil cioran haqqında olan bölümü. fransızcadan türk dilinə ümid gurbanov tərcümə edib.
))
Part 1 üçün: #286203
*
açığı, qrammatika barədə səhv tutmağı çox yaxın hesab etdiyim biri etmədiyi müddətcə xoşlamıram, fəqət niyə sözlükdə olmasın ki belə entry? deyib, girişirəm yazmağa :d
Başlıqda çox yazılsa da, xatırlatma məqsədilə qeyd edim ki, tövsiyə, məşhur, səbirli, heyif sözlərinin düzgün yazılışı bu formadadır. Başladıq:
Bu günki, bugünki deyil, bugünkü.
Hərgünkü, hərgecəki də eyni şəkildə, sifət əmələ gətirən "ki" şəkilçisi sözlərə bitişik yazılır.
Qarmaqarışıq yox, qarma-qarışıq.
Dediqodu yox, dedi-qodu.
ikisi də qoşa sözdür, bəzən ayrılıqda mənaları olur, bəzən isə olmur, iki halda da defislə yazılmalıdır.
Çatışmamazlıq deyil, çatışmazlıq. Azərbaycan ədəbi dilinin normalarına əsasən iki inkar şəkilçisi bir sözdə istifadə oluna bilməz.
Narahatçılıq deyil, narahatlıq
Narahatçılıq, nigarançılıq tipli sözlərdəki çı⁴ şəkilçisi artıqdır, çünki "lıq" şəkilçisi isimdən isim düzəldən şəkilçidir, bu şəkilçini sözdən çıxardıqda söz "narahatçı" formasında qalır və dilimizdə belə bir söz, onun mənası, əsası olmadığı üçün Sözün düzgün yazılış forması, narahatlıqdır, eləcə də nigaranlıq, sakitlik və bu tipli sözlər də bura daxildir.
Bekarçılıq, bekarlıq deyil, bikarlıq *
özümə də çox səmimiyyətsiz gəlir, amma olanımız budur haha
Orginal, original, orjinal deyil, orijinal
Biruzə deyil, büruzə
Aidiyyat deyil, aiddiyyət
Nəqarət deyil, nəqərat. Nə qədər yazması ələ yatmasa da-*
Ötgün deyil, ötkün.
Tutğun deyil, tutqun.
Meyl etmək deyil, meyil etmək.
illuziya deyil, illüziya.
Hallusinasiya deyil, hallüsinasiya. *
illüziya sözü də kompüter sözü dilə giriş edəndə gəlib
Feyziab, feyziyyab deyil, feyzyab. Sözün kökü "feyz" ərəbcə "Fayda" deməkdir, "yab" isə "Yaftən" sözünün qrammatik əsası olub, "almaq" deməkdir. Etimologiyasın öyrənəndən sonra sözün yazılışını Unutmaq mümkün deyil, demək olar.
Ət tökən deyil, elə əttökən
Bilgi kirliliyi çoxdur bu söz barədə.
Eləcə də vaxt aşırı deyil, vaxtaşırı.
Öz fəaliyyət deyil, özfəaliyyət.
il dönümü deyil, ildönümü
Geniş miqyaslı deyil, genişmiqyaslı.
(Genişürəkli, genişÖlçülü və s. Tipli sözlər də eyni formada.)
iki müstəqil sözün birləşməsindən əmələ gəldiyi üçün birləşik*
bitişik :d
yazılır bu tipli sözlər.
*
Başqa sözlər yadıma düşdükcə edit edəcəm
Dərviş təsiri bağışlayan, səsinə quzu kəsiləsi, can-ciyər portuqal musiqiçisi.
All related kimi gülməşəkərimə çevrilmiş parçası ilə ikinci dəfə dünyadan sesler kanalında tanış olandan bezmədən-usanmadan dinləyirəm hər mahnısını. Yaradır da.
səsi və kliplərinin vəhdəti insanı olduğu məkandan uzaqlaşdırıb, ucsuz-bucaqsız bir gözəlliyə itələyir. Bir az da romantikləşsəm, yuxusuz gecələrimə rəng qatırsddg. Xüsusilə, bağda, meşədə, təbiətlə iç-içə olanda dinlənəsi sənətçilərdəndir.
mahnılarının sözləri dünyəvi sevgi, hikmət üzərinə olur deyə tumarlanır dinləyici.
Novo amanhecer kimi hüzur, sakitlik abidəsi sayılan, underrated parçası ikinci favorimdir:
))Son bəyənilənlər
