57. gecələr özünə çay dəmləyib bir yerlərə dalanda, bir müddət sonra əlini atırsan fincana elə ilk qurtumu alırsan ki, çay olub zəhər buz kimidi çay süzməklə süzməmək arasında get gələ düşürsən ,ən sonunda siqareti çaysız çəkmiyim deyib elə bu minvalla öz ayaq səslərinə qulaq asa asa yeriməyə başlayırsan sabah əzan oxunur artıq evdə sükütu pozan şey təkcə əzan səsidi mətbəxdəsən çayini süzürsən balkona çxrsan əzan səsi, çay, siqaret. əzan bitir ,siqaret sönür, çay soyuyur... günəş yuksəlir, hava ışıqlanır,quşların səsi gəlir